هرات -- تأثیرات ویرانی جنگ شوروی و افغانستان هنوز چهار دهه بعد نیز احساس می شوند و افغان ها از رژیم روسیه جبران خسارات می خواهند، كه افغان ها آن را برای ادامه مشکلات کشور و درگیری های متعاقب مسؤل می دانند.
اتحاد شوروی در سال ۱۳۵۸ بالای افغانستان حمله کرد. در نتیجه ۹ سال بعدی هنگامی که مجاهدین افغان از کشور خود در برابر سربازان ارتش سرخ دفاع کردند، بیش از یک میلیون افغان کشته شدند و صدها هزار نفر معلول شدند.
پنج میلیون نفر یا بیشتر به کشورهای همسایه مهاجر شدند و اکثریت زیربنا های افغانستان در جریان جنگ تخریب شدند.
بیش از ۳۰۰ نفر در گردهمایی ۶ جدی در شهر هرات -- به شمول علمای دینی، مجاهدین سابق و خانواده های کشته شدگان در جنگ -- حمله شوروی را به عنوان آغاز بحران برای بیش از ۴۰ سال در افغانستان خواندند.
![افغان های بیجاشده داخلی به شمول کسانی که در جنگ پاهای خود را از دست داده اند به تاریخ ۵ جدی در ولسوالی انجیل ولایت هرات دیده می شوند. [عمر]](/cnmi_st/images/2020/12/29/27692-Internall-displaced-Afghans-739_416.webp)
افغان های بیجاشده داخلی به شمول کسانی که در جنگ پاهای خود را از دست داده اند به تاریخ ۵ جدی در ولسوالی انجیل ولایت هرات دیده می شوند. [عمر]
آنها همچنان به مخالفت خود با سیاست های مداخله جویانه روسیه ادامه دادند
مولوی محمد علی غوردروازی یک باشنده شهر هرات، عالم دینی و جنگجوی پیشین مجاهدین گفت، اگر اتحاد شوروی بالای افغانستان حمله نمی کرد، این کشور با چنین درگیری نابودکننده روبرو نمی شد.
وی گفت، اتحاد شوروی و نظام جانشین آن روسیه، عامل اصلی ویرانی و خونریزی در افغانستان هستند.
وی گفت، «اثرات حمله شوروی هنوز در افغانستان آشکار است. همه مرگ ها، تخریب ها و ویرانی ها در افغانستان به دلیل حمله شوروی و دخالت های روسیه اند.»
غوردروازی گفت، روس ها پس از حمله و شکست خود در افغانستان با دامن زدن به درگیری های قومی، زبانی و تنظیمی، به جنگ داخلی کشور ادامه دادند.
وی افزود، «سبب همه مشکلات جاری در این کشور روسیه است.»
دامن زدن به جنگ های نیابتی
امید ناب یک فعال در شهر هرات گفت، حمله شوروی یک دوران جنگ و ویرانی را در افغانستان آغاز کرد.
وی گفت، «چهل و یک سال پس از حمله شوروی بالای افغانستان كه به افغان ها آسیب رساند، روسیه همچنان به مداخلات و حمایت خود از شورشیان در این كشور ادامه می دهد و به جنگ های نیابتی دامن می زند.»
وی گفت، مسکو برای اهداف سیاسی خود به قیمت زندگی افغان های بی گناه به درگیری ها در افغانستان دامن زده است.
وی گفت، «بیشتر سلاح هایی که هر روز برای کشتن افغان ها استفاده می شوند ساخت روسیه می باشند که از راه های مختلف برای تروریست ها فراهم می شوند.»
ناب گفت، تمام سلاح های پیشرفته ای که طالبان دارند، در روسیه ساخته شده اند و آشکارا توسط کریملین برای این گروه فراهم می شوند.
عبدالهادی غوری یک باشنده هرات گفت، ایران و چین که متحدین روسیه اند با کمک کردن در انتقال سلاح به طالبان و سایر گروه های شورشی، در گسترش درگیری ها نقش داشته اند.
غوری گفت، «حکومت ایران در انتقال سلاح های پیشرفته روسی به طالبان و سایر گروه های تروریستی همکاری می کند تا این گروه ها جنگ های نیابتی را به نمایندگی این کشورها انجام دهند.»
وی گفت، «روسیه و متحدین آن تلاش می کنند که جنگ در افغانستان را ادامه دهند و آنها از روند صلح در افغانستان هراس دارند.»
سید اشرف سادات یک فعال در شهر هرات گفت، طالبان بدون کمک روسیه و بعضی کشورهای همسایه حتی برای چند روز نخواهند توانست تا با نیروهای افغان بجنگند.
وی گفت، «جنگ در افغانستان یک جنگ استخباراتی است كه طالبان و سایر گروه های تروریستی به نمایندگی از كشورهایی مانند روسیه، ایران، پاكستان و حتی چین علیه نیروهای امنیتی افغان و ناتو پیش می برند.»
'مجبور کردن روسیه برای پرداختن جبران خسارات جنگی'
خانواده های تعدادی از قربانیان حمله شوروی بالای افغانستان جبران خسارات را از حکومت روسیه تقاضا نموده اند.
قاری غلام حیدر مصؤن یک فرمانده پیشین مجاهدین گفت که وی در یک حمله هوایی شوروی در شهر هرات ۵ نفر از اعضای خانواده خود را از دست داد.
وی گفت، «روسیه جانشین اتحاد شوروی است؛ هیچ تفاوتی بین این دو نظام وجود ندارد. فراموش کردن خون صدها هزار نفر افغان های بی گناه که در حمله شوروی جان خود را از دست دادند، یک بې عدالتی بزرگ است.»
مصؤن با افزودن اینکه رژیم روسیه باید برای ریختن خون هر یک از افغان ها جبران خسارات را بپردازد گفت، اکثریت خانواده ها حداقل یک عضو دارند که در جریان حمله شوروی کشته و یا زخمی شده است.
فیض محمد اخترزاده یک باشنده شهر هرات گفت که پدر و دو برادرش در جریان جنگ شوروی و افغانستان کشته شدند.
وی گفت، «تقاضای ما از ملل متحد و جامعه بین المللی این است که در مورد جنایات جنگی كه در زمان حمله شوروی صورت گرفته است، به طور جدی بررسی کند و روسیه را مجبور کند تا جبران خسارات جنگی را به افغانستان بپردازد.»
اخترزاده افزود، «سربازان ارتش سرخ بالای هیچ کسی رحم نمی کردند و افغان ها را قتل عام کردند».
حمله شوری به افغانستان این کشور را یک قرن عقب برد. اگر شوری بالای افغانستان حمله نمی کرد اکنون افغانستان ثروتمندترین کشور در جهان محسوب می شد. قبل از تحاجم شوری بالای افغانستان این کشور از پاکستان، کشور های آسیای میانه و حتی از جاپان مترقی تر بود. اما اکنون افغانستان فقیر ترین کشور در سطح دنیا است. همه ای آن از دست خاینین و وطن فروشان داخلی خود ما بود. روسیه باید اکنون تا یک قرن آینده با افغانستان کمک های بلاعوض کند. و در صلح و ثبات افغانستان این کشور را همکاری نماید. و در ساختن زیر بنا ها افغانستان را یاری رساند.
پاسخسلام ! این فکاهی شما خیلی خیلی جالب بود. واقعا از خنده گرده درد شدم. جبران خساره ؟ این جمله دگه بیخی عالی بود ( ما ازجمله ثروتمندترین کشوردرجهان محسوب میشدیم) مرد مومن ما از قبل هم پیش امریکا و روسیه پشه هم محسوب نمیشدیم و حالا هم نمیشویم. درافغانستان جنگ نیابتی است. میفهمی بی سواد؟ یعنی کشورهای حریف سیاسی و اقتصادی امریکا من وتو بی سواد بد یخت بیچاره مسلح میکنند. پول میدهند تا علیه امریکا بجنگیم. تحت عنوان اسلام درخطراست ووطن هم اشغال شده. عین همین چیز درزمان روس ها بود. امریکا و کشور های عربی دالرخرج میکردند تا نیاکان و پدران من تو در مقابل روس جنگیدیم. ابله این سخنان را در جای دیگر نزنی. مچوم ما از جاپان هم مترقی تربودیم. تو از همسایه خود که ایران باشد عقب مانده تر بودی چه برسه به جاپان و همثالهم. درعوض این مزخرفات بچه جوان را به علم و دانش و شعور سیاسی , اسلامی و حب الوطن تشویق کن. وگرنه به قول امام فخررازی چنین میفرماید-- سرگشته چو پرگار همه عمر دویدیم*********** اخر به همان نکته که بودیم رسیدیم
پاسخ3 دیدگاه
در لحظه ای کنونی که بی ثباتی قانون و حاکمین کشور بهحد چشمگیری بالا گرفته، غرامت گرفتن از روسیه از دیدگاه من زورگویان شاید به اندوختن مالی توجه داشته باشد. چون ارزش حیات انسان برای آنها بجز پول چیزی دیگری نخواهد بود، هیچگاهی ثابت نشده که قیمت حیات انسان تعین شده باشد، یعنی بالاتر از تخمین زدن است.
پاسخ3 دیدگاه