امنیت

ده ها سال پس از حمله شوروی، ماین های زمینی روسی هنوز هم جان قربانیان افغان را می گیرند

گزارش از عمر

در این تصویر، بیش از ۲۰۰ نفر از باشنده گان ولایت هرات به شمول زنان و جوانان مشاهده می شوند که، به تاریخ ۲۶ دلو در منطقه شهدای گمنام در شمال شهر هرات جمع شدند که در آنجا شعارهایی ضد روسیه را سر دادند و از مسکو خواستند که برای خانواده های قربانیانی که در جریان حمله شوروی بین سالهای ۱۳۵۸ الی ۱۳۶۸ کشته شدند، غرامت بپردازند. [عمر]

هرات -- سه دهه پس از شکست و عقب نشینی نیروهای شوروی از افغانستان، افغان ها هنوز هم هزینه سنگینی را در عواقب آن حمله می پردازند.

بر اساس گزارش مرکز هماهنگی ماین پاکی در افغانستان (ماککا)، ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده بجا مانده از سربازان شوروی در افغانستان، باعث کشته شدن ۵۸۸ نفر و زخمی شدن ۸۸۷ نفر طی ۱۰ سال گذشته شده است.

عبدالجلیل صادق، رئیس ماککا برای حوزه غرب گفت، در حوزه غرب این کشور، بیش از ۲۰۰ نفر براثر مواد منفجره بجامانده تنها در سال ۲۰۱۹ کشته یا زخمی شدند.

وی افزود، «در ولایت بادغیس، ۵ نفر کشته و ۹ نفر زخمی شدند. در ولایت فراه، ۴۲ نفر ملکی جان شان را از دست دادند و ۵۴ نفر زخمی شدند. در غور ۲۲ نفر کشته و ۱۶ نفر دیگر زخمی شدند. در ولایت هرات ۴۲ نفر کشته و ۴۹ نفر زخمی شدند.»

این تصویر که به تاریخ ۲۴ قوس گرفته شده است، سلاح های تخریب شده دوران شوروی در کابل را نشان می دهد. [نورالله شیرزاده/ای اف پی]

این تصویر که به تاریخ ۲۴ قوس گرفته شده است، سلاح های تخریب شده دوران شوروی در کابل را نشان می دهد. [نورالله شیرزاده/ای اف پی]

این تصویر که به تاریخ ۷ قوس گرفته شده است، یک پسر افغان را نشان می دهد که برسر یک تانک تخریب شده دوران شوروی در حومه کابل بازی می کند. [نورالله شیرزاده/ای اف پی]

این تصویر که به تاریخ ۷ قوس گرفته شده است، یک پسر افغان را نشان می دهد که برسر یک تانک تخریب شده دوران شوروی در حومه کابل بازی می کند. [نورالله شیرزاده/ای اف پی]

در این تصویر، بیش از ۲۰۰ نفر از باشنده گان ولایت هرات به شمول زنان و جوانان دیده می شوند که، به تاریخ ۲۶ دلو در منطقه شهدای گمنام در شمال شهر هرات جمع می شوند، لوحه هایی را در دست دارند که روی آن شعارهای ضد-شوروی نوشته اند. [عمر]

در این تصویر، بیش از ۲۰۰ نفر از باشنده گان ولایت هرات به شمول زنان و جوانان دیده می شوند که، به تاریخ ۲۶ دلو در منطقه شهدای گمنام در شمال شهر هرات جمع می شوند، لوحه هایی را در دست دارند که روی آن شعارهای ضد-شوروی نوشته اند. [عمر]

صادق افزود، از سال ۱۳۶۹ تاکنون ۲۶۷ کیلومتر مربع مساحت از ماین های زمینی و مهمات منفجر نشده در حوزه غرب پاک شده است. در مناطقی که پاکسازی شده اند، ۳۰ هزار و ۷۲۵ مین ضد پرسونل، ۲ هزار و ۳۶۶ ماین ضد تانک و حدود ۲ میلیون پارچه مهمات منفجر نشده شناسایی و خنثی شده اند.»

از سال ۱۳۶۹ بدینسو، مقامات حدود ۳۰۰۰ حادثه مربوط به انفجار ماین و سایر مهمات منفجر نشده دیرینه در حوزه غرب را به ثبت رسانده اند. تمام این ماین ها و مهمات منفجر نشده از زمان تجاوز اتحاد جماهیر شوروی بر افغانستان، باقی مانده است.

صادق گفت، کار برای پاکسازی ماین های باقیمانده ۸۰٪ در حوزه غربی تکمیل شده است.

وی افزود، هنوز هم ماین های زمینی که تاکنون پنهان باقی مانده اند، به شمول کودکان شهروندان بی گناه را تهدید می کنند.

پرداخت غرامت

بیش از ۲۰۰ نفر از باشنده گان ولایت هرات به شمول زنان و جوانان به تاریخ ۲۶ دلو در منطقه شهدای گمنام در شمال شهر هرات جمع شدند و در آنجا شعارهایی ضد روسیه را سر دادند و از مسکو خواستند که برای خانواده های افغان هایی که در جریان حمله شوروی بین سالهای ۱۳۵۸ الی ۱۳۶۸ کشته شدند، غرامت بپردازند.

شهدای گمنام یک محل یادبود برای قربانیان جنگ است.

آزیتا سلیم شاهی، یکی از باشنده گان شهر هرات گفت، میلیون ها افغان کشته، زخمی و معلول شدند. بنابراین، روس ها باید به خانواده های قربانیان به دلیل جرایم شان جبران خسارت بدهند.

وی گفت، «تقریباً برای ۱۰ سال، روس ها افغان های بی گناه را به قتل رساندند؛ آنها برخی از آنان را زنده دفن کردند. ما می خواهیم که روسیه غرامت را بپردازد.»

وی افزود، رژیم روسیه امروز نیز به افغان ها آسیب می رساند، زیرا این رژیم به گروه های تروریستی که مردم ملکی بی گناه را می کشند، حمایت و اسلحه می دهد.

فیروز احمد بهزاد، یک باشنده شهر هرات گفت، «ما از جامعه بین المللی و سازمان ملل می خواهیم كه از جنایات روسیه چشم پوشی نكنند، و آنها باید بر این دوسیه تجدید نظر كنند و در مورد آن تحقیق كنند، زیرا روسیه میلیون ها نفر افغان را كشته و معلول ساخته و باعث فرار آنها [از کشورشان] شده است.

وی گفت، «روسها دو نفر از اقارب ما -- کاکاهای من -- را زنده دفن کردند. هزاران خانواده مانند ما عزیزان خود را در جنگ با روسیه از دست دادند، اما هنوز کسی از روسیه نپرسیده است که چرا این کشور ... مردم ملکی بی گناه را قتل عام کرد.»

وی گفت، خون ریخته شده میلیون ها افغان نباید نادیده گرفته شود و مسکو باید پاسخگو باشد.

عبدالقیوم رحیمی والی هرات به تاریخ ۲۶ دلو در حالیکه یک حلقه گل را در شهدای گمنام می نهاد گفت، رژیم روسیه باید بخاطر جنایاتی که سلف شان مرتکب شده اند، برای افغان ها جبران کند.

«روسیه نه تنها میلیون ها افغان را قتل عام کرده و معلول ساخته است، بلکه زیربنا های این کشور را نیز نابود کرده و افغانستان را به ویرانه مبدل کرده است.»

تقویت بی ثباتی در افغانستان

رحیمی گفت، علاوه بر این، مسکو طی ۴۰ سال گذشته در بی ثباتی و ناامنی در افغانستان دست داشته است.

وی افزود، اتحاد شوروی پس از شکست و خروج از افغانستان، کشور را ویران رها کرد، میلیون ها افغان را کشت، زخمی و معلول ساخت و باعث ویرانی و جنگ دردناک در کشور شد.

رحیمی گفت، «این جنگ در افغانستان نتیجه حمله روسیه است و این کشور [روسیه] عامل اصلی این جنگ طی چهار دهه جنگ در افغانستان است. با حمله بر افغانستان، روس ها باعث شروع جنگ های خونین در این کشور شدند که هنوز افغان ها را می کشند.»

وی افزود، بقایای مهمات منفجرنشده و ماین های زمینی از اشغال شوروی هنوز مردم ملکی بی گناه به شمول زنان و کودکان را می کشد.

وی روس ها را به غرس کردن ماین های زمینی در شهرها، روستاها، بیابان ها و کوه ها متهم کرد.

وی افزود، «دولت روسیه باید از اتحاد جماهیر شوروی سابق بیاموزد و هرگز نباید در امور افغانستان دخالت کند.»

وی گفت، «دولت روسیه باید به جای پشتیبانی از تروریزم به مردم و دولت افغان کمک کند تا بتواند برخی از جنایاتی را که در این کشور مرتکب شده است جبران کند. مردم افغان با کمک جامعه بین المللی، روزی با کسانی که به کشورشان ویرانی وارد کرده اند، تصفیه حساب خواهند کرد.»

محمد اسماعیل خان، رهبر پیشین مجاهدین و وزیر پیشین انرژی و آب افغانستان گفت، حتی ۳۱ سال پس از شکست و خروج اتحاد جماهیر شوروی از افغانستان، صدای بمب های دیرینه و مهمات منفجر نشده در روستاها و بیابان ها شنیده می شود.

وی در این مراسم که به مناسبت تجلیل از سالگرد شکست اتحاد جماهیر شوروی در شهر هرات برگزار شده بود گفت، روس ها با پراکنده کردن ماین های زمینی در سرتاسر افغانستان، میراث وحشتناکی را بجا گذاشتند.

وی افزود، «روس ها با شکست روبرو شدند و شرمنده خارج شدند، اما آنها جنگ را در سطح جهانی گسترش دادند. فروریختن مرکز تجارت جهانی در نیویارک [ناشی از هواپیماربایان به تاریخ ۱۱ سپتمبر ۲۰۰۱]، در قلب ایالات متحده، نتیجه حمله روسها به افغانستان و جنگ متعاقب آن بوده است.»

خان گفت، عامل اصلی جنگ های تحمیلی در افغانستان، روسیه است و هنوز به دخالت های خود پایان نداده است.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

این معلومات به اساس واقعیت نیست بخاطریکه افغانها خود شان دروازه ای نفوذ بیگانه گان را به افغانستان همیشه باز می کنند و این واضیح است که اگر ما متحد نباشیم و دست به دست هم ندهیم، ما هرگز یک کشور مصئون برای همه نخواهیم داشت.

پاسخ

روسیه دشمن نابخشودنی افغانستان و مردم افغانستان است. روسیه عامل آنست که افغانستان در آتش میسوزد. اگر روسیه در امور داخلی افغانستان مداخله نمی کرد و بر این کشور تجاوز نمی کرد، اکنون ما در کشور خود جنگ نمی داشتیم، ما کشور خوب داشتیم، ما امنیت خوب داشتیم، ما اقتصاد خوب داشیم، ما اردوی خوب داشیم، همه چیز خوب بود، اما زمانیکه روسیه بالای افغانستان حمله کرد، همه چیز از هم پاشید. ایالات متحده به کمک پاکستان دهها گروه جهادی را بخاطر مبارزه و شکست دادن دشمن دیرینه اش ایجاد کرد. ایالات متحده در اهدافش موفق شد و روسیه را که در آن وقت ابرقدرت جهان دانسته می شد، شکست داد. اما جنگ ایالات متحده و روسیه افغانستان را بدبخت ساخت. میلیون ها ماین در این کشور تیت شد. این ماین ها جان هزارها نفر را گرفتند و هزارها تن دیگر را معیوب ساختند. روسیه مسئول مختل ساختن وضعیت افغانستان است. اکنون روسیه باید به مردم افغانستان پاسخ بدهد که چرا این کشور همه این کارها را انجام داد و باید مداخله در امور داخلی افغانستان را متوقف بسازد. روسیه هنوز هم ایتلاف شمال را حمایت می کند. برایشان پول و سلاح میدهد و از آنها میخواهد که از حکومت مرکزی اطاعت نکنند. این کشور هنوز هم بوسیله ایتلاف شمال میخواهد که افغانستان تجزیه و به چندین بخش تقسیم گردد.

پاسخ

یقیناً روسها با جاسازی ماین ها برعلیه افغانها ظلم را مرتکب شدند. اکنون روسیه، امریکا، چین و دیگر قدرت های مسئول باید بالای پاکستان و ایران فشار وارد کنند تا دست از حمایت تروریست ها و طالبان بردارند و آنها را وادار بسازند تا برای گفتگوها با حکومت افغانستان بنشینند.

پاسخ