زنان افغان که از تعلیم محروم هستند آینده را تاریک می بینند

هرات -- طالبان به روز سه شنبه (۳۰ سنبله) ادعا کردند که دختران افغان در «زودترین فرصت» اجازه خواهند داشت تا به مکتب بازگردند، اگرچه بسیاری از مردم به طور جدی شک دارند که این گروه به تعهد خود عمل خواهد کرد.

طالبان به دلیل حاکمیت سختگیرانه خود از سال ۱۳۷۵ الی ۱۳۸۰ زمانی که آنها به شمول ممنوعیت خروج زنان از خانه هایشان بدون همراهی یک مرد محرم، زنان را به صورت عموم از کار و مکتب منع کرده بودند، مشهور بودند.

اسلام گرایان یک ماه پس از به دست گرفتن قدرت و وعده یک شکل ملایمتر رژیم قبلی خود، آزادی های افغان ها را به طور فزاینده ای سلب کرده اند.

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان در یک کنفرانس خبری با گفتن اینکه مکاتب «در زودترین فرصت» بازگشایی خواهند شد و بدون اینکه زمان آن را مشخص کند گفت، «کار بالای مسائل مربوط به تعلیم و کار زنان و دختران ادامه دارد».

وی گفت، «به زمان بیشتری نیاز است، در مورد اینکه کار، خدمات و تعلیم آنها چگونه صورت بگیرند به دستورالعمل ها ضرورت داریم زیرا نظام تغیر کرده و یک نظام اسلامی برقرار شده است.»

این آخرین تعهد پس از آن صورت می گیرد که تحریک طالبان به دلیل حذف کردن زنان و دختران از تعلیم و کار، با خشم بین المللی روبرو شد.

وزارت معارف طالبان به روز جمعه گذشته دختران و معلمین اناث را از بازگشت به مکاتب در حالی محروم ساخت که به پسران و معلمین ذکور دستور داد تا به صنوف خود بازگردند.

طالبان فعلاً فقط به دختران مکاتب ابتدایی یعنی صنف ششم و کوچکتر از آن، اجازه می دهند که به مکتب بروند.

دفتر سازمان ملل متحد در امور تعلیمی، ساینسی و فرهنگی (یونیسکو) در همان روز در مورد ممنوعیت تعلیم دختران «عمیق ترین نگرانی های» خود را ابراز داشته و خواستار بازگشایی فوری مکاتب آنها شد.

عمران خان نخست وزیر پاکستان به روز سه شنبه (۳۰ سنبله) در مصاحبه ای با بی بی سی گفت، ممنوعیت زنان از دسترسی به تعلیم غیر اسلامی است.

عمران خان گفت، «نظریه ای که زنان نباید تعلیم کنند اصلاً اسلامی نیست. این هیچ ربطی به دین ندارد.»

طالبان همچنان دسترسی زنان به کارکردن را کاهش داده اند، با اینکه مقامات قبلاً به آنها گفته بودند که برای مصؤنیت خود در خانه بمانند تا که مقامات بتوانند بر اساس تفسیر سختگیرانه طالبان از قوانین شرعی، جدا ساختن مردان از زنان را تطبیق کنند.

ترس از یک آینده تاریک

این گروه در حاکمیت قبلی خود تفسیر سختگیرانه ای از قوانین شرعی را تحمیل کرده بود و این دفعه گفته است که به پیشرفت در حقوق زنان «در چارچوب قوانین اسلامی» احترام خواهد گذاشت.

اما بسیاری از دختران و زنان در مورد تعهدات طالبان بسیار مشکوک هستند.

یک معلم اناث به روز دوشنبه به ای اف پی گفت، «این کار دفعه قبل نیز اتفاق افتاده بود. آنها همیشه می گفتند که به ما اجازه خواهند داد تا به کار برگردیم، اما این کار هرگز صورت نگرفت.»

متعلمین خودشان در یک گردهمایی به روز دوشنبه در هرات تقاضا کردند که مکاتب آنها بازگشایی شوند.

نوریه یک متعلم صنف یازدهم در شهر هرات که در این گردهمایی اشتراک کرده بود گفت، «من آرزوها و اهداف زیادی دارم که باید به دست بیاورم و اگر من اجازه رفتن به مکتب را نداشته باشم، آرزوهایم نابود خواهند شد.»

نوریه گفت که وی از یک «آینده تاریک» می ترسد و طالبان نباید دختران را از حقوق مشروع آنها محروم کنند.

حسنیه ۱۱ ساله یک متعلم صنف چهارم که در شهر هرات زندگی می کند گفت که طالبان باید به همه دختران اجازه دهند که تعلیم کنند و بتوانند برای خودشان یک آینده روشنی را بسازند.

وی با افزودن اینکه پشت دوستانش دق شده و امیدوار است تا آنها بتوانند به زودی به مکتب بازگردند گفت، «در مکتب ما مثل گذشته هیچ هیجان نیست زیرا فقط تعداد کمی از دختران می توانند به مکتب بیایند.»

حسنیه گفت، تمام دختران افغان می خواهند تعلیم کنند تا بتوانند در ساختن آینده کشور خود نقش شان را بازی کنند.

وی افزود، «هیچ کس نمی تواند ما را از رفتن به مکتب منع کند.»

پریسا ۱۳ ساله یک متعلم صنف ششم در شهر هرات گفت، «تعداد بسیار کمی از متعلمین در مکاتب هستند و آنها نسبت به گذشته آشفته تر و غیرمنظم تر هستند.»

پریسا گفت، اگرچه اسلام هر زن و مرد مسلمان را مکلف می سازد تا تعلیم کنند، اما طالبان دختران را از رفتن به مکتب منع کرده اند.

وی گفت، «در این زمان حساس حق تعلیم باید برای همه شاگردان به ویژه دختران حفظ شود.»

زنده دفن کردن دختران

زنانی که در پوهنتون های دولتی افغانستان تحصیل می کنند با همین ترس روبرو هستند.

شکیلا یک محصل سال چهارم پوهنتون هرات گفت، همه محصلین در مورد آینده خود نگران هستند.

وی با افزودن اینکه اگر نتواند به درس های خود ادامه دهد، زحمات چهارساله اش به هدر خواهند رفت گفت، من در سال آخر هستم و امیدوارم پوهنتون را در دو ماه دیگر به پایان برسانم.»

شکیلا گفت، «ما بسیار زحمت کشیدیم تا به اینجا برسیم و به آرزوهای خود برسیم، اما در مورد آینده نامعلوم خود بسیار نگران هستیم.»

در برخی از ولایات، طالبان به پوهنتون های خصوصی اجازه داده اند تا تحت قوانین سختگیرانه فعالیت کنند، اما این محدودیت ها باعث شده اند که بسیاری از محصلین تحصیل را ترک کنند.

شراره که در امتحان کانکور پوهنتون کامیاب شده و به پوهنتون هرات راه یافته است، هنوز نتوانسته است که در هیچکدام از صنف های خود اشتراک کند.

وی گفت که امیدوار است پس از فراغتش از پوهنتون، در بازسازی و انکشاف افغانستان نقشی را بازی کند، اما معلوم نیست که وی اجازه چنین کاری را خواهد داشت یا خیر.

شراره گفت، طالبان دختران را با ممانعت از رفتن به مکتب و پوهنتون از تمام آرزوهایشان محروم کرده اند.

وی گفت، «جلوگیری از رفتن دختران به مکتب و پوهنتون مانند این است که آنها را زنده دفن کنند.»

شراره از طالبان خواست که مانع پیشرفت دختران نشوند و به آنها اجازه دهند تا به تعلیم و تحصیل خود ادامه دهند زیرا آنها می توانند آینده افغانستان را شکل دهند.