با افزایش جرایم خشونت آمیز و دزدی ها در سراسر کشور افغان ها در ترس زندگی می کنند

هرات -- باشندگان هرات می گویند، طالبان برای حفظ امنیت مردم در سراسر کشور به ویژه در شهرهای بزرگ وعده های تکراری داده اند، اما از زمانیکه طالبان در ماه اسد به قدرت رسیدند، جرایم به شمول سرقت های مسلحانه افزایش می یابند.

دست یافتن به آمار تحت حاکمیت طالبان بسیار سخت است، اما سارقین مسلح همچنان باشندگان هرات را تهدید کرده و موترها، موترسیکل ها، موبایل ها و پول را به سرقت می برند.

داکتر محمد عارف جلالی سرطبیب شفاخانه حوزه ای هرات به تاریخ ۱۷ میزان گفت که شفاخانه وی طی یک نیم و ماه گذشته ۱۰۷ زخمی بر اثر تیراندازی و ۲۰۹ زخمی بر اثر چاقوزنی را تداوی کرده است.

۲۶ نفر از بیماران جان باختند که ۲۰ نفر از آنها بر اثر تیراندازی و ۶ نفر بر اثر ضربه چاقو زخمی شده بودند.

وی گفت، «اکثریت زخمی ها یا کشته شدگان مورد حمله سارقین مسلح و مجرمین قرار گرفته بودند.»

وی گفت، «پنج فیصد از زخمی ها زنان و کودکان، ۷۰٪ مردان که عمرشان ۴۰ سال و یا کمتر و ۲۵٪ مردان بالای ۴۰ سال بودند.»

نگرانی های امنیتی و مصؤنیتی

عبدالظاهر فیضی ۴۲ ساله از جمله بیماران این شفاخانه است که بر اثر اصابت گلوله ای تحت تداوی بوده که وی به تاریخ ۱۷ میزان متحمل شده بود.

سارقین مسلح تلاش کردند تا موترسیکلش را بدزدند. آنها بالای فیضی شلیک کرده و بدون اینکه موترسیکلش را ببرند، فرار کردند.

وی گفت که در منطقه اش یعنی حوزه هفتم پولیس در شهر هرات سرقت های مسلحانه افزایش یافته و باعث نگرانی شدید باشندگان محلی شده است.

فیضی گفت، «ما در مورد امنیت و مصؤنیت خود به طور جدی نگران هستیم. من از سال های زیادی بدینسو در افغانستان زندگی می کنم و من به اندازه یک ماه گذشته چالش ها و نگرانی های امنیتی را ندیده ام.»

جمال ناصر اسحاقزی یکی از باشندگان شهر هرات گفت، باشندگان این شهر هنوز در ترس زندگی می کنند و از زمانیکه طالبان قدرت را به دست آورده اند، هیچ چیزی بهبود نیافته است.

وی با افزودن اینکه اگر باشندگان پول یا اشیای قیمتی را باخود می برند آنها از بیرون رفتن می ترسند گفت، «رویدادهای ناامنی، سرقت ها، اختطاف ها و چپاول در هرات رو به افزایش است».

اسحاقزی گفت، «من به عنوان یک جوان وقتی خانه را ترک می کنم، می ترسم که مورد حمله سارقین مسلح قرار گرفته و کشته نشوم.»

جلیل احمد محمدی یکی دیگر از باشندگان شهر هرات نیز گفت که اختطاف ها و آدم ربایی ها در حال افزایش اند.

وی گفت، «سارقین مسلح موترسیکل ها و موبایل ها را می دزدند و می توانند به راحتی فرار کنند. ما نمی توانیم به راحتی در شهر هرات رفت و آمد کنیم.»

وی افزود، «طالبان هنوز نمی توانند که میزان اختطاف ها را کنترل کنند.»

وی گفت، از آنجا که طالبان یونیفورم نمی پوشند، «بسیاری از آدم ربایان و سارقین خود را طالبان می نامند و برای دزدیدن پول و اموال از لباس های سنتی مانند طالبان استفاده می کنند».

وی افزود، طالبان باید به نیروهای امنیتی خود یونیفورم توزیع کنند تا مردم ملکی بتوانند آنها را از مجرمین تفکیک کنند.

زورگویی نمی تواند امنیت را تضمین کند

تحلیلگران می گویند، تلاش طالبان برای جلوگیری از جرایم با به دار آویختن اجساد متهمین کشته شده در محضرعام مردم را به وحشت می اندازد، اما در بهبود امنیت هیچ کمکی نمی کند.

به تاریخ ۱۳ میزان، طالبان در هرات اجساد سه سارقین متهم را به دار آویختند که توسط مردی به ضرب گلوله کشته شده بودند که قصد حمله بر خانه اش را داشتند.

آن نمایش وحشتناک فقط چند روز پس از آن صورت گرفت که طالبان اجساد چهار آدم ربایان متهم در هرات را به دار آویختند که پولیس طالبان آنها را در تیراندازی کشته بودند.

نیازمحمد وطندوست یک جنرال متقاعد اردوی ملی افغان در شهر هرات گفت، هر چیزی که طالبان فکر می کنند، به وحشت آنداختن مردم و نمایش اجساد مظنونین هرگز جرایم را کاهش نخواهد داد.

وی گفت، «بهترین راه برای تأمین امنیت و کاهش جرایم، به دست آوردن همکاری مردم و ایجادکردن اعتماد است.»

وی گفت، از آنجا که افغان ها هنوز از بازگشت طالبان در شوک هستند، «بهترین طریقه برای طالبان این است که از ظلم اجتناب کنند و برای به دست آوردن اعتماد مردم راهی را پیدا کنند».

وی افزود، اگر تلاش های طالبان برای ترساندن باشندگان ارزشی می داشت، جرایم در حال کاهش می بودند و به طور مداوم افزایش نمی یافتند.

فرزاد عظیمی یک فعال جامعه مدنی هرات در اشاره به افزایش بیکاری به عنوان یک منبع ناامیدی گفت، «یکی از دلایل اصلی افزایش جرایم فقر و بیکاری در شهر هرات است.»

اقتصاد افغانستان از ماه اسد بدینسو در حالت سقوط آزاد می باشد، با اینکه طی دو ماه متعاقب بیشتر از ۱۰۰ کارخانه در هرات بسته شده اند.

عظیمی گفت، ناکامی حکومت طالبان در فراهم نمودن فرصت های کاری، هیچ گزینه ای برای مردم بیکار باقی نمی گذارد جز اینکه برای تغذیه خانواده های خود به جرایم روی آورند.

وی گفت، «تا زمانیکه مقامات به ریشه های اصلی جرایم پی نبرند و اعتماد مردم را جلب نکنند، حتی اگر آنها هزاران جسد را در محضر عام آویزان کنند، امنیت حفظ نخواهد شد.»