سلامتی

یک موسسه خیریه صحی در کابل می گوید که به دلیل مشکلات اقتصادی، تعداد مریضان افزایش یافته است

گزارش از احسان الله

یک داکتر که در موسسه دریچه صحت کار می کند، به تاریخ ۱۵حمل ۱۴۰۱ هنگام معاینه یک کودک در ناحیه سیزدهم کابل دیده می شود. [عکس از دریچه صحت]

یک داکتر که در موسسه دریچه صحت کار می کند، به تاریخ ۱۵حمل ۱۴۰۱ هنگام معاینه یک کودک در ناحیه سیزدهم کابل دیده می شود. [عکس از دریچه صحت]

کابل -- یک موسسه خیریه که خدمات صحی رایگان را در افغانستان ارائه می کند، می گوید که تعداد مریضان آن به دلیل مشکلات اقتصادی فزاینده در کشور تقریبا دو برابر شده است.

داکتران در کابل موسسهء دریچه صحت را در سال ۱۳۹۶ تأسیس کردند تا به مریضانی که توانایی پرداخت هزینه خدمات صحی را ندارند، به طور رایگان تداوی کنند.

این موسسه خیریه دو کلینیک در کابل ایجاد کرده و تیم های سیار را برای بازدید از محله های فقیرنشین، بیجاشدگان داخلی در نقاط مختلف و ولایات بامیان و میدان وردک توظیف می کند تا به طور ماهانه برایشان خدمات صحی فراهم کنند.

داکتر شعیب شعبان، رئیس موسسه دریچه صحت گفت، تعداد مریضان فقیر در کشور اخیرا افزایش یافته است.

او گفت، «با وخامت اوضاع اقتصادی که بیشتر افغان‌ها نمی‌توانند غذا پیدا کنند، تعداد مریضان و بازدیدکنندگان فقیر قطعا چندین برابر افزایش یافته است،»

بطور مثال ما روزانه ۳۰ – ۴۰ مریض معاینه می کردیم، اما اکنون در بخش های مختلف به ۵۰ – ۸۰ مریض در روز رسیده است.

به گزارش شعبان، هزینه تداوی این مریضان از جمله آزمایش و دوا توسط اعضای این موسسه خیریه و نیکوکاران پرداخت می شود.

شعبان گفت که این سازمان برای ارائه خدمات صحی و تخصصی رایگان به مریضان فقیر و کسانی که دسترسی ندارند ایجاد شده است.

وی افزود، دریچه صحت همچنین در زمینه پیشگیری از امراض مختلف در مناطق محروم و دورافتاده کشور آگاهی رسانی می کند.

وی گفت، «بیش از ۴۰ داکتر از جمله داکتران عمومی، متخصصین نسایی و ولادی، متخصصین اطفال، گوش، گلو و بینی، ارتوپیدی، روانشناس، داکتران دندان، قابله ها، نرسان، متخصصین لابراتوار، دواسازان و روانشناس شامل این تیم هستند،»

تداوی هزاران مریض

شعبان گفت، این موسسه از زمان تأسیس آن در سال ۱۳۹۶ تقریباً ۳۷۰۰۰ مریض را تداوی کرده است.

شعبان افزود، بیش از ۵۰۰۰ نفر مریض روانی نیز تداوی شده است.

خدیجه ۴۵ ساله باشنده ناحیه سیزدهم شهر کابل توسط داکتران دریچه صحت تداوی شد.

او به سلام تایمز گفت، «من سال‌ها از درد و سوزش شکم رنج می‌بردم و گاهی اوقات حالت دلبدی و سرگیچی داشتم،»

او گفت، «به دلیل مشکلات اقتصادی نمی توانستم هزینه تداوی را بپردازم، بنابراین مشکل صحی ام تشخیص داده نمی شد،»

وی افزود، «پس از مراجعه به کلینیک موسسهء خیریه دریچه صحت و انجام سونوگرافی، متوجه شدم که در ناحیه شکمم تورم وجود دارد،»

خدیجه گفت، «پنج ماه توسط داکتران دریچه صحت معالجه شدم. همه معاینات رایگان بود و حتی دوای رایگان برایم می دادند،»

خدیجه گفت که با حمایت دریچه صحت در یک شفاخانهء خصوصی بستری شد و عملیات او به صورت رایگان انجام شد. او در حال حاضر به طور کامل بهبود یافته است.

او گفت، «شوهرم فوت کرده است و من چهار فرزند دارم. اگر موسسهء خیریه مرا معالجه نمی کرد، هرگز نمی توانستم آن را تامین کنم. باید درد را تحمل می کردم یا تا الان می مردم.»

محمد رسول اکبری، یکی از بزرگان محلی وکیل گذر در ناحیه ششم شهر کابل گفت، «داکترانی که دریچه صحت را تأسیس کردند، مسئولیت دینی و اخلاقی خود را در قبال مردم خود انجام دادند،»

او به سلام تایمز گفت، «هیچ فرد مسئول و وظیفه شناس نمی تواند چشم خود را بر مصیبت فقرا ببندد،»

اکبری گفت، «ما باید دست به دست هم دهیم و به هم کمک کنیم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

اکثر مردم بیچاره اقتصاد خراب دارند نمی توانند که علاج خود را کنند . اقتصاد مردم به اندازه زیاد در این سال (۱۴۰۲) خراب شده است در (۱۰۰) نفر حد عقل (۸۰) نفر نان خشک فامیل خود را پیدا کرده نمی تواند .اگر یک نفر مریض شود پیش داکتر مراجع نمی کند به خاطر که فیس داکتر را هم ندارد چی بادا که داکتر برای مریض تست لبراتواری را نوشته کند. از همین خاطر اکثریت مردم مریض هستند اما پیش داکتر مراجع کرده نمی تواند چرا که پول ندارند .و در شفا خانه های دولتی باید واسطه داشته باشد و گرنه روزها باید انتظار کند تا نوبت شان برسد و اون هم معالجه و توجه خوبی به مریضان أرایه نه میکند .در افغانستان تاکی مردم از پای نفته داکتر نه میروند چون توان ندارند کی خود را به طور خوب معالجه کند. از خاطر وضعیت اقتصادی زیاد نفر مریضی روانی پیدا کرده و بعضی مریضها اطفال از دست تغذیه نا سالم مریض شدند هوا نا پاک و ازدحام هم یکی از علت های زیاد شدن مریضان است.

پاسخ

موسسات خیریه افغان ها را وادار به گدایی کردند. حالا که آنها با ازدحام رو برو هستند، بگذارید آنرا تحمل کنند. صاحبان این موسسات خیریه مردم را برای اداره بنیاد خود به گدایی معتاد کرده اند. کمک آنها فقط نیم کیلو چای، یک کیلو نخود، یک قوطی روغن ۱۰ لیتری، یک بوری ۲۴.۵ کیلوگرام آرد و یک کیلوگرام حبوبات است، اما زنان، کودکان و سالمندان را برای ساعت‌ها در کوچه و سر سرک به انتظار واداشته اند. به آن‌ها می‌گویند که حال می دهیم و بعداً می‌دهیم. باز هم کمک به کسای می رسد که واسطه داشته باشند. اگرچه گزارش شما در بخش صحت است، اما با توزیع اقلام غذایی در سرک ها که سازمان های خیریه توزیع می کنند، آغاز می شود. خدمات صحی نیز از کیفیت پایینی برخوردار است. این داکتران مریض را انسان نمی بینند و کرامت انسانی را رعایت نمی کنند. در ماه رمضان گذشته، کنار سرک ها مملو از هزاران نفر بود. مردم فقیر روی کراچی های دستی کنار سرک می‌نشستند و منتظر می‌ماندند که یکی از ثروتمندان بیاید و به آنها کمک کند، اما وقتی ماه رمضان گذشت، ثروتمندان هم ناپدید شدند. بنابراین می گویم هرکس هر کاری می کند اصولی و منظم باشد و خدمات کوچک اما استاندارد ارائه کند. این بنیاد خیریه صحت ممکن است حجم زیادی از دوا به مریضان ندهد. ابتدا مریضان را تشخیص می کنند. سپس ممکن است دوای لازم را به آنها بدهند...

پاسخ