اقتصاد

سازمان ملل متحد برای صدها کشاورز کندز وسایل زراعتی و بذر رایگان فراهم می کند

گزارش از محمد قاسم

سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (اف ای او) ابزار و تجهیزات کشاورزی را در اختیار ۵۰۰ کشاورز در ولایت کندز قرار داده است. به گفته مقامات محلی سازمان ملل متحد، حمایت اف ای او به این کشاورزان کمک کرده است تا فعالیت های کشاورزی را بطور بهتر انجام دهند. [احسان الله عزیزی]

کندز -- سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (اف ای او) با تهیه ابزار و تجهیزات کشاورزی به ۵۰۰ کشاورز در ولایت کندز کمک کرده است.

رحیم الله خرمی رئیس پروژه های اف ای او در ولایت کندز گفت که اف ای او از صدها دهقان نیازمند در کندز که توانایی مالی خرید تجهیزات زراعتی را نداشتند، حمایت کرده است تا فعالیت های زراعت را بطور احسن انجام دهند.

به تاریخ ۱۳ماه جوزا، ما هفت نوع ابزار کشاورزی را که شامل کراچی دستی، داس، دو نوع کلنگ، آب پاش، مخلوط کن خاک و دو نوع بیل بودند، به صورت رایگان در میان ۵۰۰ کشاورز در مرکز ولایت و ولسوالی علی آباد توزیع کردیم تا آنها بتوانند که مزارع خود را به شکل بهتر مدیریت کنند.

خرمی گفت، «بر اساس درخواست کشاورزان فقیر و بررسی‌های انجام شده توسط تیم‌های فنی ما، خوشبختانه توانستیم ابزار کار را بین این کشاورزان توزیع کنیم تا بتوانند باغ‌های جوار منزل را که از قبل برای آنها ایجاد شده است، مدیریت کنند،»

کشاورزان به تاریخ ۱۳جوزا ابزار و تجهیزات کشاورزی را از سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (اف ای او) در شهر کندز دریافت می کنند. [تصویربردار: احسان الله عزیزی]

کشاورزان به تاریخ ۱۳جوزا ابزار و تجهیزات کشاورزی را از سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (اف ای او) در شهر کندز دریافت می کنند. [تصویربردار: احسان الله عزیزی]

کشاورزان بذر سویا و کود کیمیایی را که توسط اف ای او به تاریخ ۱۴جوزا در شهر کندز توزیع شده است، دریافت می کنند. [تصویربردار: احسان الله عزیزی]

کشاورزان بذر سویا و کود کیمیایی را که توسط اف ای او به تاریخ ۱۴جوزا در شهر کندز توزیع شده است، دریافت می کنند. [تصویربردار: احسان الله عزیزی]

او توضیح داد که سازمان ملل متحد در سال های اخیر از کشاورزان با کمک به آنها برای ایجاد گلخانه و نرسری ها در زمین های خود حمایت کرده است.

وی افزود، «ما آماده ارائه کمک های فنی به کشاورزان هستیم تا بتوانند پیشرفت کنند و اقتصاد کشور را بهبود بخشند،»

یک روز بعد برای گروه دیگری از کشاورزان کندز کمک های بیشتری رسید.

اف ای او به تاریخ ۱۴ماه جوزا بین ۴۸۲ کشاورز در ولسوالی های چهاردره، امام صاحب، دشت ارچی و علی آباد بذر سویا و کود کیمیایی رایگان توزیع کرد. خرمی گفت، هر کشاورز ۲۰ کیلوگرام بذر سویا، ۲۵ کیلوگرام دی آمونیوم فاسفیت (دی ای پی) و ۲۵ کیلوگرام کود یوریا دریافت کرد.

وی افزود، هدف از این کار ترویج کشت سویا در این ولسوالی ها و بهبود وضعیت اقتصادی دهقانان می باشد.

امید به آینده

کشاورزان کندز گفتند که اکنون با داشتن ابزار و تجهیزات جدید به آینده خوشبین تر هستند.

مسجدی اکرم زاده ۴۲ ساله، یک کشاورز در مرکز ولایت کندز گفت که علاوه بر ایجاد صدها شغل، گلخانه ها و نرسری هایی که اخیراً با حمایت سازمان ملل ایجاد شده اند، وضعیت اقتصادی کشاورزان را بهبود بخشیده است.

یک سازمان غیردولتی سال گذشته یک گلخانه برای اکرم زاده تأسیس کرد و او گفت که اکنون در حال خودکفایی است.

وی گفت، «من در گلخانه خود بادرنگ، بانجان رومی، بانجان سیاه، مرچ، کاهو، مولی، پالک، نعناع، گشنیز و سایر سبزیجات فصلی کشت می کنم. من هر فصل آنها را درو می کنم و در بازار می فروشم.»

او گفت، «درآمد روزانه من بین ۲۰۰ تا ۸۰۰ افغانی [۲.۳۰ – ۹:۲۵ دالر] است که برای نیازهای اولیه خود خرج می کنم. این به من کمک می کند تا هزینه های زندگی ام را تامین کنم.»

او گفت، قبل از دریافت حمایت اف ای او، اکثر باغداران و گلخانه‌داران فاقد ابزار لازم برای کشت و برداشت محصولات خود بودند.

وی افزود،‌ در شرایط کنونی، کشاورزان افغان به حمایت مالی موسسات کمک رسان و سازمان های بین المللی نیاز دارند که به آنها کمک می کند تا به خودکفایی دست یابند.

رحیم گل ۵۱ ساله، یک کشاورز در ولسوالی علی آباد، گفت که ابزارهایی که از اف ای او دریافت کرده است به او کمک می کند تا گلخانه خود را به موقع پاک کند و سبزیجات را به طور منظم آبیاری کند.

وی گفت، در زمینی به مساحت کمتر از یک جریب گلخانه دارم و هر فصل سبزی برداشت می کنم و برای خانواده شش نفره ام درآمد حلال کسب می کنم.

او به تاریخ ۱۳جوزا گفت، «امروز هفت ابزار کشاورزی را به صورت رایگان دریافت کردم که اصلی ترین ابزار لازم برای کار روزانه من بود. بیشتر وسایل کشاورزی موجود در بازار بسیار قیمت هستند و ما توان خرید آنها را نداریم. خوشحالیم که آنها را رایگان دریافت کردیم.»

دستیابی به خودکفایی

خالقداد غفوری ۵۶ ساله، یک کشاورز در مرکز ولایت، گفت که گلخانه ای که سازمان ملل متحد در سال گذشته برای او ساخته بود، وضعیت اقتصادی او را بهبود بخشیده است، زیرا او اکنون قادر به برداشت سبزیجات در هر فصل است.

وی گفت، «در گذشته بدون گلخانه نمی توانستم سبزی کشت کنم و نمی توانستم گلخانه بسازم اما اکنون می توانم در تمام سال سبزی کشت کنم و درآمد خوبی هم داشته باشم،»

او افزود، «بیشتر کشاورزان ما در وضعیت اقتصادی وخیمی هستند. من انتظار دارم که آنها به کشت سبزیجات روی بیاورند، زیرا این کار به نیروی کار زیادی نیاز ندارد، در حالی که درآمد آنها در مقایسه با کشت سایر محصولات بهتر است،»

غفوری از دریافت ابزارهای رایگان از سازمان ملل خوشحال است و گفت که از آنها برای دستیابی به حاصلات بالاتر استفاده خواهد کرد.

احمد میلاد قادری، ۴۵ ساله، یک متخصص زراعت در ولایت کندز، گفت که تهیه ابزار و تجهیزات کشاورزی برای کشاورزان باعث افزایش محصول سبزیجات و تقویت اقتصاد محلی می شود.

او گفت، «افغانستان یک کشور زراعتی است. رشد زراعت به کشور کمک می کند تا به خودکفایی اقتصادی برسد. با رشد و توسعه بخش زراعتی، فقر کاهش خواهد یافت.»

قادری گفت، «سبزی ها به آب کمتری نیاز دارند، بنابراین خشکسالی نمی تواند روی آن تاثیر بگذارد. هر چه سبزیجات بیشتر باشد، کار کشاورزان بیشتر خواهد شد و مصرف کنندگان نیز از حاصلات آنها بهره مند خواهند شد.»

وی افزود، «در گذشته علاوه بر میوه جات، حتی سبزیجات نیز از کشورهای همسایه به ویژه تاجکستان، پاکستان و ایران وارد می شد، اما از این پس دیگر نیازی به واردات سبزی نیست و ساکنان ولایات دیگر مجبور به خرید سبزی با قیمت های بالا نخواهند بود،»

وی افزود،‌ «ایجاد گلخانه ها کمک می کند تا زراعت در کندز معیاری شود و حاصلات افزایش یابد.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

ملل متحد باید برای شناسایی اولویت ها لطف کند و سپس اقدام کند. با این همه دانش و سالها فعالیت، کارکنان داخلی سازمان ملل در جای خود هستند. حتی کارکنان خارجی نیز با تمام خاک افغانستان آشنا هستند و هر گوشه از افغانستان را می شناسند. آیا می دانید مردم این منطقه به چه چیزی نیاز دارند و برای آنها چه باید کرد؟ از کمک شما متشکرم، اما پولی که به نام ما خرج می شود باید در جای مناسب باشد. به عنوان مثال سال هاست که هر سازمانی می آید ابزار کشاورزی و بذری به نام بذر اصلاح شده به کشاورزان می دهد که عملکرد آن به میزان قابل توجهی از بذر روستایی کمتر است. به هر صورت، سال هاست که کشاورزان افغان به دنبال بازار محصولات خوب هستند، اما زمانی که وقت حاصلات فرا می رسد، یک کیلوگرام به قیمت ۴۰ افغانی برای افغانستان به فروش گذاشته می شود. من می گویم که بذرها، کودها و دواها در دسترس هر کشاورز است. ابتدا سردخانه منظم در روستاها ایجاد شود، اگر نه در روستاها، در سطح ولسوالی و اگر به سطح ولسوالی نباشد به سطح ولایت ایجاد شود. با این کار حاصلات لازم در فصل مصرف می شود و مابقی در زمان نیاز به بازار عرضه می شود و ضرری نخواهد داشت...

پاسخ

یکی از دوستانم گفت وقتی فصل زراعتی یک کشاورز در کشورهای اروپایی به حاصل می رسد، دولت می آید و با دهقان صحبت می کند. محصولات برداشت شده را می برد و به گونه ای می خرد که مثلاً یک مزرعه ۱۰۰۰۰۰ افغانی ارزش دارد، مسئول ۱۵۰۰۰۰ افغانی یا بیشتر به او می دهد تا دهقان را خوشحال و دلگرم بسازد، و همچنین برای فصل بعد بذر اصلاح شده و کودهای شیمیایی می دهند تا کشاورز آماده و از نظر روحی آرام شود. هدف آن کشورها این است که کشاورزان کار سختی انجام دهند و به مردم خدمت کنند، و مانند دیگران زندگی شادی داشته باشند، اما در کشور ما وضعیت متفاوت است. فرض کنید ما در هر بخش درآمد قابل توجهی داریم و درک می کنیم که این اولین گام به سمت خودکفایی است. در این صورت مسئولان تلاش می‌کنند آن بخش را از بین ببرند یا برنامه‌ای برای کشاورزان یا کارشناسان سایر بخش‌ها ندارند. باشد که کسی تقویت کند... در جنوری و فبروری، محصولات زمستانی و تابستانی مزارع ما برداشت می شود. حدود یک ماه است که پیاز در منطقه ما آماده برداشت است. یک سیر وطنی آن به ۶۰ افغانی در بازار فروخته می شود. کشاورزان در تمام طول سال آن را برداشت کرده اند، آب های زیرزمینی را با زور ماشین بیرون آورده و محصولات خود را با آن آبیاری کرده اند، اما اکنون که پیاز و سایر محصولات برای برداشت آماده شده اند، به ۶۰ افغانی فروخته می شوند. زمستان که پیاز از پاکستان و ایران آمده بود به ۵۰۰ افغانی فروخته می شد. حالا بانجان رومی به ۳۵ افغانی رسیده است. اگر خوب محاسبه شود کشاورزان مجبور هستند از جیب خود پول بدهند. آنها در تمام طول سال پول قرض می‌کردند تا برای محصولات خرج کنند و محصول خوبی به دست آورند. اکنون آنها از وضعیت ناراحت هستند.

پاسخ

افغانستان یک کشور زراعتی است و با این کمک سازمان ملل متحد زراعت رشد میکند و رشد زراعت میتواند اقتصاد کشور را رونق دهد واکثر زمین ها کی از دست بی پولی کشاورزان نمیتوانست ابزار و تجهیزات را بخرد و در آن کشت کند بی حاصل مانده بود حالا با این کمک می‌توانند کی از آن زمین ها هم حاصل داشته باشد از حاصلات زمین های کندز کشاورزان میتواند صادرات به دیگر کشور ها داشته باشد و سبزی به آب کمتر نیاز دارد و در این خشک سالی میتواند رشد خوب کند و کشاورزان میتواند از این طریق مفاد حلال داشته باشد .

پاسخ