اقتصاد

دهقانان هلمند به عوض فصل های غیرمجاز به کشت کردن هینگ روی آورده اند

گزارش از عبدالخالق همیم

کشاورزان در هلمند، ولایتی که زمانی به عنوان تولیدکننده پیشرو خشخاش در افغانستان مشهور بود، اکنون به دلیل خستگی از محصول دردسرساز خشخاش، از جایگزین های سودآوری مانند هینگ استقبال می کنند. [عبدالخالق همیم/سلام تایمز]

هلمند -- کشاورزان در هلمند، ولایتی که از لحاظ تاریخی بزرگترین تولید کننده خشخاش در افغانستان بوده است، از کشت محصول مشکل زا خسته شده اند و به جایگزین های پرمنفعت و قانونی مانند هینگ روی آورده اند.

هینگ بوته بومی افغانستان و ایران است که شیره‌ای رزین مانند تولید می‌کند که به صورت پودر زرد رنگ در می‌آید و در پخت و پز به عنوان مساله و همچنین در تولید برخی دواها از جمله برای سوء هاضمه استفاده می‌شود.

کشاورزان محلی به سلام تایمز گفتند، این بوته پس از دو تا چهار سال شروع به تولید شیره می کند، و شیره را می توان ۲۰ بار در سال از بوتهء آن جمع آوری کرد.

محمد نصیر ۲۵ ساله که یکی از کشاورزان و باشندگان ولسوالی گرمسیر است، بعد از یک دهه کشت خشخاش در ۴ جریب زمین خود، دو سال پیش کشت هینگ را آغاز کرد.

یک کشاورز به تاریخ ۲۰ ثور در مزرعه هینگ خود در ولسوالی گرمسیر، ولایت هلمند کار می کند. [عبدالخالق همیم/سلام تایمز]

یک کشاورز به تاریخ ۲۰ ثور در مزرعه هینگ خود در ولسوالی گرمسیر، ولایت هلمند کار می کند. [عبدالخالق همیم/سلام تایمز]

نصیر به سلام تایمز گفت که هینگ دو برابر خشخاش سودآور است، و نسبت به خشخاش کمتر نیروی کار و نیازمند توجه است و تعهد کرد که دیگر هرگز در زمین خود خشخاش پرورش نخواهد داد.

او گفت، «هینگ یک بدیل عالی برای خشخاش است. برداشت از این بوتهء حلال (مشروع) و سودآورتر است.»

وی با اشاره به اینکه برخی از کشاورزانی که از چند سال پیش کشت بوتهء هینگ را آغاز کرده اند، گفت، «آب و هوای هلمند برای کاشت هینگ بسیار مناسب است، و موفقیت آنها باعث دور شدن از خشخاش شده است.»

نصیر گفت که به دلیل سطح بالای کشت خشخاش، هلمند از لحاظ تاریخی بزرگترین تولید کننده تریاک در افغانستان بوده است، و خاطرنشان کرد که با جایگزینی خشخاش با محصولات جایگزین، کشاورزان در کاهش اثرات مضر تریاک خشخاش نقش خواهند داشت.

برخی از کشاورزان به دلیل حاصلات بالا و قیمت مناسبی که می تواند داشته باشد، آنرا به عنوان یک «گنج پنهان» تلقی می کنند، طوری که تنها یک کیلوگرام از شیرهء آن در بازارهای بین المللی به قیمت بیش از ۲۰۰ دالر به فروش می رسد.

محصول حلال و سودآور

خیرمحمد، کشاورز ۵۸ ساله از گرمسیر، در زمین ۵ جریبه خود، پس از گذراندن تقریباً دو دهه برای کشت خشخاش، سه سال پیش به کشت هینگ پرداخته است.

او گفت که کشت خشخاش به شهرت افغانستان لطمه زده است و حتی سودی هم ندارد، و خاطرنشان کرد که نه تنها اینکه کشت خشخاش سودآورتر است، بلکه تصویر افغانستان را در جهان بهبود می بخشد.

او گفت، «کشت خشخاش در گذشته در هلمند به یک رسم تبدیل شده بود. همه مردم این فصل غیرقانونی را کشت می کردند، اما اکثر کشاورزان در سال‌های اخیر به جای خشخاش به کشت‌های جایگزین روی آورده‌اند.»

او گفت، «مردم متوجه شده اند که کشت غیرقانونی خشخاش چیزی جز ویرانی به همراه نداشته است.»

محمد گفت، «کشت خشخاش خسارات قابل توجهی به ما و کشور ما وارد کرده است. با جایگزینی آن با کشت جایگزین حلال می خواهیم این محصول مخرب را از بین ببریم.»

عبدالشکور کشاورز ۳۸ ساله ولسوالی نادعلی، که مسئول تغذیه یک خانواده هفت نفره است، به سلام تایمز گفت که او دو سال پیش در زمین ۲ جریبه خود، خشخاش را با هینگ جایگزین کرد.

او گفت که این تغییر را انجام داده است زیرا کشت خشخاش حرام است و فایدهء آن به جیب های قاچاقچیان مواد مخدر می رود.

او توضیح داد که هینگی که کاشته، امسال شروع به تولید شیره کرده است، اما انتظار دارد از سال آینده حاصلات بیشتری داشته باشد و در نتیجه عواید بیشتری داشته باشد.

شکور با اشاره به اینکه قیمت هینگ هر ساله بالا می رود و به زودی از خشخاش پیشی خواهد گرفت، گفت، «هینگ بوتهء حلال است و قیمتی بالاتر از خشخاش دارد،»

او گفت که هر کیلوگرام شیره هینگ در حال حاضر ۳۰۰ دالر فروخته می شود «که برای ما خبر خوبی است».

او گفت، «کسانی که هینگ کشت می کنند، از نتایج اقتصادی بهتری برخوردار خواهند شد و زندگی آنها متحول خواهد شد. مشکلات اقتصادی کشاورزان در صورت ترویج بیشتر کشاورزی هینگ حل خواهد شد.»

گسترش کشت های جایگزین

به دنبال افزایش حمایت اخیر جامعه جهانی از کشاورزان در هلمند، بسیاری از کشاورزان کشت خشخاش را متوقف کرده و به محصولات جایگزین مانند خرما روی آورده اند.

فیض محمد، کشاورز ولسوالی گرشک، که ۵۳ سال دارد، امسال یک فارم گلخانه ای را با حمایت مالی سازمان ملل متحد راه اندازی کرده است.

او گفت که در گذشته برای تامین مخارج خانواده اش مجبور به کشت خشخاش شده است، اما با حمایت سازمان ملل اکنون می تواند سبزیجات را در گلخانه پرورش دهد.

او گفت، «از زمانی که کشت خشخاش را متوقف کردم، احساس آرامش می کنم.‌ در گذشته مجبور بودم تمام روز را در مزارع خشخاش کار کنم. کشاورزی در گلخانه به کار و آب کمتری نیاز دارد.»

او افزود، «حمایت از سوی موسسات کمک رسانی به صدها کشاورز مانند من کمک کرده است تا کشت خشخاش را رها کنند،»

او گفت، «ما برای ساخت گلخانه و کشت سبزیجات امکانات اقتصادی نداشتیم، اما سازمان های کمک رسان این فرصت را در اختیار ما گذاشتند و ما را از کشت خشخاش نجات دادند.»

محمد با برداشت حاصلات سبزی امسال خود گفت که درآمد دارد و وضعیت اقتصادی او بهتر شده است.

شیرمحمد نیکزاد مدیر ادارهء هینگ در ریاست زراعت، آبیاری و مالداری هلمند گفت که در ولایت هلمند، خشخاش به تدریج با هینگ و سایر محصولات جایگزین می شود.

او گفت، «هینگ، گلخانه ها، باغ های میوه و غلات جایگزین مواد مخدر در هلمند هستند.کشاورزان این محصولات را با حمایت مالی سازمان های کمک رسان پذیرفته اند.»

وی گفت، «سال ها کشاورزان به کشت خشخاش مشغول بودند، اما به جای بهبود، وضعیت اقتصادی آنها سال به سال بدتر می شد،»

نیکزاد گفت، «کشاورزان از کشت خشخاش خسته شده‌اند و به محصولات جایگزینی روی آورده‌اند که منفعت آن بهتر و بیشتر است.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

برنامه جهانی غذا از غرس درختان میوه دار در دامنه تپه‌های ولایت لغمان خبر می دهد. شعبه افغانستان این برنامه دیروز یکشنبه در توییتی اعلام کرد که با کمک مالی کمیسیون اروپا، وزارت انکشاف فدرال جرمنی و بانک انکشاف آسیایی، نهال های عناب را در مساحت ۳۵۰ هکتار زمین غرس کرده تا تپه‌ها از گرما و خشکسالی، محافظت شوند. برنامه جهانی غذا می افزاید که برای غرس این درختان افراد از جمع ۶۰۰ خانواده بی‌جا شده داخلی برگزیده شدند که مصونیت غذایی نداشتند. برنامه جهانی غذا گفته است که ۲۰ درصد از شرکت کنندگان را زنان تشکیل می‌داد.

پاسخ

خداوند به کشاورزان هلمند توفیق عطا فرماید تا این گونه بوته ها، میوه ها و سبزیجات را کشت کنند. از یک طرف، آنها سود مشروع خواهند داشت و کارگران مشغول کار با آنها در مزارع، از کشت محصولات تا برداشت خواهند بود. از طرف دیگر از مزایای ضروری میوه ها و سبزیجات این است که افراد فقیر به جای خرید از بازار، آنها را از زمین تهیه می کنند. مثلاً بامیه، ترایی، گوپی، خلفه، گندنه، پیاز... اما با کشت خشخاش، کل هلمند به کشتزارهای خشخاش تبدیل می شد که به درد افراد کم درآمد نمی خورد. با این حال، همه مردم از سبزیجات سود می برند...

پاسخ

دین ما (اسلام) دینی بسیار مقدس با احکام ساده است. برای پیروان خود بر سهولت و موفقیت هر دو جهان تأکید دارد. در دین مقدس اسلام، هر چیزی که برای انسان مضر است، او حرام شمرده می شود. اسلام می گوید که پیروان هیچ دینی نباید آسیب ببینند، اما متأسفانه فجایع طولانی در افغانستان (۴۰ سال جنگ) مردم را از آموزش علم دور کرده است. همین جنگ راه آنها را برای تحصیلات دینی و عصری بسته است. مردم هم از علم بی خبر هستند. آنها از آنچه باید بدانند، مانند حلال و حرام، مسائل دینی ما، غافل هستند. با این حال، به نام دین، افراد دیگر کارهای غیرقانونی زیادی مانند کشت خشخاش انجام می دهند. اگر کسی واقعاً بفهمد که کشت خشخاش به یک افغان، یک مسلمان و یک انسان ضرر دارد، چرا آن را کشت کنند؟ در حالی که جایگزین هایی مانند خسته، میوه، سبزیجات و غیره وجود دارد، جنگ ها همه چیز را از ما گرفته اند و پا بر گلوی بشریت گذاشته اند. اگرچه همسایگان و برخی کشورهای دیگر با ما بدرفتاری کردند و با گلوله در چشمانمان به ما شلیک کردند، اما به عنوان یک مسلمان، کشت خشخاش و آسیب رساندن به بشریت شایسته نیست. هینگ و هر بوتهء حلال دیگری جایگزین عالی برای رشد به جای خشخاش است، اما جنگ های خارجی همیشه برای ما آورده می شود. هیچ کس نمی گذارد ما حق خود را بگیریم. اکنون که در افغانستان آرامش نسبی برقرار است، به نظر می رسد که دیگر هیچکس نمی خواهد با ما کار کند و ما باید برای رهایی از بسیاری از مشکلات زندگی کنیم و برای خودمان کار کنیم. هنوز ایران، همسایه رذیل و اوباش ما، از چند روز مسلسل بر سر آب می جنگد و با سربازان نگهبان سرحدی ما می جنگد.

پاسخ

کشت هینگ به جای خشخاش به این معناست که کشاورز در دنیا و آخرت ثواب زیادی خواهد برد. خشخاش به تریاک تبدیل می شود و تریاک به هیروئین و سایر مواد مضر تبدیل می شود. مواد مفید (دواها) نیز از تریاک تهیه می شود، اما متأسفانه در افغانستان چنین تجهیزات و ماشین آلاتی برای تهیه دواهای طبی از تریاک وجود ندارد. یعنی در حال حاضر فقط هیروئین و این گونه مواد از آن ساخته می شود که در داخل کشور به افغان های و در خارج به سایر مردم کشورهای همسایه افغانستان و کشورهای عضو جامعه جهانی آسیب می رساند. چه بلایی سر مردم می کشد. درحالی که هینگ از یک طرف به عنوان یک دوا و از طرف دیگر به عنوان مساله پخت و پز استفاده می شود، فواید صحی نیز دارد. یعنی به درد انسان می خورد. در طول ۲۰ سال نظام جمهوری، میلیون ها بلکه میلیاردها دالر برای جلوگیری از کشت مواد مخدر به افغانستان آمد، اما متأسفانه برخی آن را خارجی ها دزدیدند و برخی دیگر را جنگ سالاران داخلی و مقامات فاسد دزدیدند. اگر پولی که برای جلوگیری از کشت خشخاش می آمد صرف پروژه هایی می شد که به نفع مردم بود و شکل موثری داشت، حالا افغان ها نیازی به کشت محصول خشخاش نداشتند. کشت هینگ، گل گلاب و زعفران و ساختن باغات کیله، خرما و دیگر می تواند از کشت خشخاش جلوگیری کند.

پاسخ

خشخاش یک چیزی ضرری است نه سود آور.مفاد خشخاش حلال نیست چون خرید و فروش آن وسیله بربادی یک جامعه است .کشاورزان باید به جای خشخاش چیزی را کشت کند کی در آن مفاد شان حلال باشد و سود کشور و مردم هم باشد .خوشبختانه کی کشاورزان هلمند به کمک ملل متحد روی کردن به کشت هینگ از طریق کشت هینگ سبزی و میوه کشاورزان میتواند به دل آرام صادرات داشته باشد هم در داخل کشور و هم بیرون از کشور .

پاسخ