سازمان ملل متحد برنامهء جدیدی را برای مقابله با کشت خشخاش در قندهار آغاز کرده است

قندهار -- اداره مبارزه با مواد مخدر و جنایات سازمان ملل متحد (یو ان او دی سی) تلاش جدیدی را برای جلوگیری از کشت خشخاش و توانمندسازی جوامع محلی در قندهار آغاز کرده است.

کمیته هالند برای افغانستان (دی سی ای) برنامه معیشت بدیل را در ولسوالی های ژری، پنجوایی، دند، میوند و دامان قندهار به هزینه مجموعی ۷۰ میلیون افغانی (۸۰۰۰۰۰ دالر) تطبیق می کند.

لطف الله اسدی، رئیس دی سی ای در قندهار گفت، نزدیک به ۶۴۰۰ کشاورز در این برنامه اشتراک دارند.

او به سلام تایمز گفت، این برنامه به کشاورزان کمک می کند تا «به جای خشخاش، سبزیجات مانند بانجان رومی، بانجان سیاه، بامیه و گندم کشت کنند. امسال این کشاورزان به جای خشخاش در زمین های خود سبزی و گندم کشت کرده اند.»

او افزود که این تلاش «در کاهش کشت خشخاش بسیار مؤثر است. ما در تلاش هستیم تا کمک های بیشتری را در این زمینه جذب کنیم و کشاورزان بیشتری را در سایر ولسوالی های ولایت قندهار تحت پوشش قرار دهیم.»

اسدی گفت که کشاورزان از کشت خشخاش خسته شده اند.

ایمل حکیمی، یک مدیر ریاست زراعت، آبیاری و مالداری قندهار، گفت، «تحت این برنامه، ۶۵۰۰۰ جریب (۱۳۰۰۰ هکتار) زمین در قندهار از وجود خشخاش پاکسازی شده و گندم و سبزیجات جایگزین آن شده است،»

او گفت، «این برنامه برای صدها کشاورز فقیر کار ایجاد کرده است. آنها اکنون با کشت سبزیجات در زمین های خود درآمد دارند، در حالی که در گذشته درآمد سالانه آنها از کشت خشخاش بسیار کم بود،»

وی افزود، «از برکت آب و هوای مساعد، حاصلات سبزی در قندهار زیاد است و از نظر اقتصادی به کشاورزان کمک کرده است. ما امیدواریم که کشاورزان بیشتری در آینده تحت پوشش این برنامه قرار گیرند.»

حکیمی گفت، برنامه معیشت بدیل باعث کاهش فقر در قندهار شده است.

نجات از خشخاش

بسم الله، ۴۹ ساله، یک کشاورز در ولسوالی ژری ولایت قندهار، یکی از ذینفعان برنامه معیشت جایگزین سازمان ملل متحد است.

وی در ۶ جریب زمین خود سبزی و در ۱۰ جریب زمین خود گندم کشت کرده است.

بسم الله گفت، «من بدلیل ناچاری خشخاش کشت می کردم، زیرا کشت گندم درآمد خوبی نداشت.درآمد حاصل از خشخاش نیز زیاد نبود زیرا مجبور بودیم تریاک را به قیمت کمی بفروشیم.»

وی افزود، «امسال با حمایت موسسات کمک دهنده، سبزی های گلخانه ای کشت کردم. موسسهء دی سی ای به من بذر داد تا سبزیجاتی مانند بانجان رومی، بانجان سیاه و بامیه کشت کنم. آنها همچنین به من شیت های پلاستیکی و سایر تجهیزات لازم دادند.»

بسم الله گفت که به دلیل فایده بهتر از محصولات مجاز بدیل، دیگر هرگز خشخاش کشت نخواهد کرد.

شایسته گل، ۳۵ ساله، یکی دیگر از شرکت کنندگان برنامه، سال گذشته در زمین خود خشخاش کشت کرده بود.

او گفت، «زمانی که در گذشته خشخاش کشت می‌ کردم به سختی می‌توانستم امرار معاش کنم، اما امسال سبزیجات برداشت می‌کنم و هر کیلوگرام آن را به ۱۰۰ افغانی (۱.۱۴ دالر) می‌ فروشم.»

او گفت، «اگر موسسات کمک رسانی به کمک های خود ادامه دهند و کشاورزان بیشتری را تحت پوشش قرار دهند، دیگر کسی خشخاش کشت نخواهد کرد،»

دیگر عذاب وجدان نیست

کشاورزانی که اکنون از کشت خشخاش روی گردانیده اند، می گویند باری از شانه های آنها برداشته شده است.

سیف الدین، ۴۳ ساله، یک کشاورز در ولسوالی ژری ولایت قندهار، گفت، در حالی که مشغول کشت خشخاش بود، احساس خجالت می کرد و از نظر روانی در آرامش نبود.

او گفت، «وقتی به مزارع خشخاش می رفتم و به جوانان معتاد فکر می کردم، احساس گناه می کردم.زندگی تحقیرکننده بود و من عذاب وجدان داشتم. اکنون بسیار خوشحالم که حتی یک بوته خشخاش در زمین های من وجود ندارد.»

سیف الدین گفت، محصولات بدیل مانند سبزیجات و میوه ها بسیار سودآورتر از خشخاش هستند و اشاره کرد که در گذشته کشاورزان از سود محصولات بدیل اطلاعی نداشتند.

وی گفت، «اکنون که از خطرات مواد مخدر و فواید محصولات مجاز آگاه هستیم، دیگر هرگز خشخاش کشت نخواهم کرد.»

خیرالله، ۳۸ ساله، یک کشاورز در ولسوالی ژری، گفت که زمانی که در گذشته خشخاش کشت می کرد، مانند یک کارگر برای فروشندگان مواد مخدر کار می کرد.

وی گفت، «تاجران مواد مخدر با پرداخت مبلغی ناچیز در فصل کشت خشخاش تریاک را ارزان می خریدند. در فصل برداشت خشخاش در پایان سال، تاجران مواد مخدر تریاک من را به قیمت دلخواه خود می خریدند. آنها با من طوری رفتار می کردند که گویا من کارگر آنها هستم.»

او افزود، «برنامه معیشت بدیل حمایت خوبی از ما کشاورزان می کند. اگر چنین کمکی نبود، ما نمی توانستیم در زمین های خود سبزیجات کشت کنیم و درآمد بهتری به دست آوریم.»