اقتصاد

کشاورزان بلخ برای درآمد پایدار از کشت خشخاش به توت زمینی روی آوردند

گزارش از محمد قاسم

در این عکس که به تاریخ ۹ ثور در مزارشریف گرفته شده، توت زمینی کشت شده در ولایت بلخ به تصویر کشیده شده است. [ریاست زراعت، آبیاری و مالداری بلخ]

در این عکس که به تاریخ ۹ ثور در مزارشریف گرفته شده، توت زمینی کشت شده در ولایت بلخ به تصویر کشیده شده است. [ریاست زراعت، آبیاری و مالداری بلخ]

مزارشریف -- کشاورزان بلخ در دو سال گذشته به طور فزاینده ای به کشت توت زمینی روی آورده اند و کشت خشخاش را کنار گذاشته اند.

محمد حسن عظیمی، مدیر عمومی ریاست زراعت، آبیاری و مالداری بلخ به سلام گفت که توت زمینی در حدود ۲۰۰ هکتار زمین در ولسوالی های نهرشاهی، بلخ، دهدادی، چمتال و شولگره این ولایت کشت شده است.

او به پنجشنبه گذشته (۱۴ ثور) گفت، «خوشبختانه کشاورزان ما در دو سال گذشته در پنج ولسوالی به توت زمینی روی آورده اند. درآمدی که از توت زمینی به دست می آورند بسیار بیشتر از کشت محصولات دیگر است.»

وی گفت، «در حال حاضر، حاصلات سالانه در یک جریب زمین یک تا دو تون است. فعلا ما در حال برنامه ریزی برای احداث سردخانه برای نگهداری میوه به ویژه توت زمینی هستیم،»

عظیمی با استناد به آمار وزارت زراعت، آبیاری و مالداری گفت که از بیش از ۳۳۷ متریک تون توت زمینی که در سال ۲۰۲۲ میلادی در سراسر کشور برداشت شده است، ۱۳۵ تون آن مربوط به ولایت بلخ بوده است.

وی افزود،‌ «کشاورزان سایر نقاط ولایت نیز به کشت سبزیجاتی مانند بادرنگ، بانجان رومی، بامیه، بانجان سیاه ... و همچنین میوه ها روی آورده اند،»

بهبود درآمدها

رحمت الله، ۵۱ ساله، باشنده ولسوالی نهرشاهی، به سلام تایمز گفت که از دو سال پیش تاکنون در ۱ جریب زمین خود توت فرنگی کشت می کند.

قبل از آن رحمت الله خشخاش کشت می کرد.

وی گفت، «بسیاری از جوانان ما به دلیل این گیاه غیرمجاز به مواد مخدر معتاد شده اند. این گیاه غیرمجاز ارزش کشت ندارد زیرا جان انسان ها را می گیرد

او گفت، «اکثریت روستاییان اطراف ما به جای خشخاش به کشت سبزیجات و میوه ها روی آورده اند. پرورش آنها و کسب روزی از آنها حلال است،»

برای برخی از کشاورزان، کشت خشخاش به مشکلاتی منجر شده است.

غلام محمد، ۳۷ ساله، یک کشاورز در ولسوالی چمتال که او نیز قبلاً در دو جریب زمین خود کوکنار کشت می کرد، گفت،‌ «هر بار که از طریق کاشت خشخاش در زمین خود پول دریافت می کردم، همیشه با موانعی روبرو می شدم - یا فرزندانم مریض می شدند یا با مشکل دیگری مواجه می شدم،»

او اکنون پس از هر برداشت، تقریباً ۲۰۰ قوطی توت زمینی ۳۰۰ گرامی و ۶۰۰ گرامی را در بازار شهر مزارشریف عرضه می کند.

به گفته محمد، قوطی ۳۰۰ گرامی به قیمت ۱۰۰ افغانی (۱.۱۴ دالر) به فروش می رسد، در حالی که قوطی ۶۰۰ گرامی آن ۲۰۰ افغانی (۲.۲۸ دالر) است.

محمد گفت که دیگر در مورد محصولاتی که کشت می کند، احساس گناه نمی کند.

او گفت، «تمام سال خیلی سخت کار می‌کردم، اما هیچ نتیجه‌ای نداشت [زیرا بیشتر پول نصیب قاچاقچی‌ها و فروشندگان مواد مخدر می‌شد]. اکنون از زمانی که توت زمینی پرورش می دهم، در دو سال گذشته درآمد خوبی داشته ام و زندگی ام بهتر شده است.»

او افزود، «همه کشاورزان منطقه ما خشخاش را با توت فرنگی جایگزین کرده اند.»

پر کردن جیب قاچاقچیان

ذبیح الله عزیزی، ۴۴ ساله، کارمند سابق اداره زراعت، آبیاری و مالداری بلخ، به سلام تایمز گفت که کشت خشخاش به تصویر افغانستان لطمه می زند و منجر به اعتیاد جوانان افغان به مواد مخدر می شود.

وی گفت، «متأسفانه قاچاقچیان مواد مخدر در سال های گذشته برخی از کشاورزان ما را فریب می دادند تا تصور کنند که کشت خشخاش درآمد بالایی دارد،»

عزیزی گفت، با این حال، کشت خشخاش فقط برای پر کردن جیب قاچاقچیان مفید است.

او اضافه کرد، «متاسفانه در سال های اخیر در برخی از ولسوالی های ولایت بلخ خشخاش به صورت مخفیانه کشت می شد. اما در دو سال اخیر بیشتر کشاورزان به محصولات حلال از قبیل هینگ، زعفران، سویا، پنبه و گل روی آورده اند و از درآمد خود نیز راضی هستند،»

محمدظاهر احمدی یک کشاورز در ولسوالی چمتال که ۳۸ سال دارد، گفت، «چند سال خشخاش کشت کردم، اما آنها چیزی جز ضرر، گناه و نابودی ایجاد نکردند. تصمیم گرفتم توت زمینی کشت کنم و به دلیل بازدهی بالای آن، در دو سال گذشته درآمد خوبی داشته ام،»

او گفت، «وقتی در گذشته خشخاش کشت می‌کردم، حتی در زمان برداشت خشخاش بدهکار بودم،»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

این واقعا یک انکشاف خوبی است. ولایت بلخ یک ولایت باستانی است و فرهنګ غنی دارد. طبق این فرهنګ، باشندګان بلخ نه باید در مزارع خود کوکنار کشت کنند. اینکه در این آواخر کشت کوکنار را با توت زمینی تبدیل کرده، کار ستودنی را انجام داده اند. ما کل افغانستان را دوست داریم، می خواهیم که در سراسر افغانستان مردم مصروف کارهای شوند که هم حلال باشد و هم برای مردمان آن جاها مفید باشد.

پاسخ

کشاورزان همیشه باید از کشت دانه های حرام خشخاش در زمین های خود خوداری کنند چرا که در دین مبین اسلام این کار را (الله ج ) منع کرده است .کشت خشخاش به جامعه ما ضرر میرساند .حالا جای افتخار است کی کشاورزان ولایت بلخ به جای خشخاش روی کردن به کشت توت زمینی ‌.مفاد توت زمینی حلال است کشت کردن توت زمینی باعث بیشرفت اقتصاد وطن ما می شود .و این کار را کشاورزان دیگر از ولایت افغانستان هم کنند . وچی خوب کی وطن ما و جامعه ما از شر این دانه حرام خشخاش خلاص شود. کشاورزان یک صد افغانی حلال مفاد کند بهتراست از یک هزار افغانی حرام .

پاسخ

زراعت ستون فقرات اقتصاد افغانستان است و بسیاری مردم به زراعت و مالداری مشغول هستند، اما زراعت و مالداری افغانستان همچنان به طور سنتی رو به جلو است. زراعت و مالداری در افغانستان همچنان مانند دهه های قبل ادامه دارد. همانطور که پدربزرگ ها و پدربزرگ های کشاورزان فعلی به کشاورزی و دامپروری می پرداختند، هنوز هم همان کار ادامه دارد. یعنی از روش ها و روش های قدیمی زیاد استفاده می شود. بلخ، قندهار، سمنگان و یا هر ولایت دیگری را مثال بدهیم. ده‌ها هزار کشاورز واقعاً با بذرها، کود و مواد کیمیایی بهبود یافته کمک شده‌اند. اما اگر کارشناسان اداره زراعت به دهقانان محلی ولسوالی ها و قریه ها دستور دهند، بقیه همچنان به روش های قدیمی زراعت و دامداری می کنند. یعنی نحوه کاشت محصولات، نحوه آبیاری، چند بار آبیاری و زمان دواپاشی. بنابراین، من مطمئن هستم که چندین فصل خواهد داشت. من تجربه زیادی در زمینه زراعت دارم، اما این کار را به روش زراعت در کشورهای همسایه انجام نمی دهیم و نمی توانیم انجام دهیم. با این حال، اگر بذرهای اصلاح شده با مواد کیمیایی و داروی باکیفیت آورده شود، قطعاً محصولات ما چندین برابر بهتر از الان خواهد شد. فرض کنید کار روی نوسازی و مکانیزه کردن زراعت و مالداری افغانستان انجام شود. اگر کالاهای لازم به کشاورزان تحویل داده شود، زراعت و مالداری افغانستان بهبود می یابد و کشاورزان از حاصلات خود راضی خواهند بود.

پاسخ

خدا کند که زمین هایمان سبز شود و خبرهای توسعه کشور افزایش یابد. سال ها قربانی دسیسه های دیگران شدیم. اکنون از جنگ آنهایی که در خانه خود غمگین هستند، لذت خواهیم برد. من در مورد پاکستان صحبت می کنم. اعتراضات از دیروز آغاز شده است. معترضان همه جا را آتش افروخته اند. به امید اینکه این اعتراضات ادامه یابد و گسترش یابد و پاکستان همانطور که افغانستان را ویران کرد، ویران شود. این آتش ها پس از دستگیری گل خان (عمران خان) توسط ارتش پنجابی شعله ور شد. عمران خان و سایر گل خانان در پاسخ اعتراض کردند. ما هیچ چیز مثبتی از بی نظمی آنها دریافت نمی کنیم. با این حال، ما از وضعیت آنها خرسند نیز هستیم، زیرا آنها کشور و نظام های ما را ویران کرده اند. امیدوارم سیستم آنها نابود شود و زنان پنجابی ذلیل شوند، همان طور که زنان شریف افغان ما را تحقیر کردند و آنها را در خیابان ها به گدایی واداشتند. ما از سلام تایمز می خواهیم که جنگ در پنجاب [پاکستان] را پوشش دهد، گزارش‌های تازه منتشر کند و خواهان خود را از این بابت خوشحال کند.

پاسخ

خداوند این حالت را طولانی کنند تا در زندگی خود شاهد نابودی پنجاب باشیم. یک ویرانگری بیاید که همه ما به خاطر آن شگفت زده شویم، اما من تعجب می کنم که چرا آمریکایی ها از آن ناراحت هستند. دو سال پیش امریکا کشور ما را به گدایی واداشت و امروز زلمی خلیلزاد نگران اوضاع پاکستان است. چرا این آدم از وضعیت ما ناراحت نمی شود؟ یک بار انگلیسها آمدند و وطن ما را غارت کردند، بعد روسیه آمد. زخم های روسیه هنوز التیام نیافته بود که آمریکایی ها به کشور ما حمله کردند. و در نهایت به عنوان دیگ خالی کشورمان را ترک کردند و فرار کردند. درد ما آنها را اندوهگین نکرد در حالی که امروز زلمی خلیلزاد دستگیری عمران خان نخست وزیر سابق پاکستان را محکوم کرد و این اقدام را «تأسف بار» خواند. خلیلزاد احمق، لااقل تو اول افغان هستی، پس چرا دلت برایشان می سوزد؟ بگذار این کشور، این آشیانه شیطان بیشتر ویران شود...

پاسخ