کشاورزان هرات به عوض خشخاش به کشت کچالو روی آورده است

هرات -- کشاورزان در ولایت هرات به طور فزاینده ای به کشت کچالو روی آورده اند زیرا کشت آن عواید بهتری دارد و به هزینه های کمتر و تلاش کمتری نسبت به کشت خشخاش نیاز دارد.

محمد گل امیری ۴۲ ساله امسال در ۲ جریب زمین کچالو کشت کرده و نزدیک به ۲۰ تن کچالو از آن بدست آورده است.

او گفت، پس از کنار گذاشتن کشت خشخاش، کشت کردن کچالو وضعیت اقتصادی او را بهبود بخشیده است.

امیری گفت، «مواد مخدر زندگی بسیاری از جوانان ما را تباه کرده است. محصول خشخاش خانواده هایی را ویران می کند که چیزی جز فقر به ارمغان نمی آورد. بسیاری از جوانان قریهء ما به دلیل کشت خشخاش به مواد مخدر معتاد شده اند.»

او گفت،‌ «ما، کشاورزان روستای مان تصمیم گرفته ایم که دیگر خشخاش را کشت نکنیم. همه ما کشت این فصل مخرب را متوقف کرده ایم. کشت کچالو در روستای ما رشد داشته که نسبت به سال گذشته ۲۰ افزایش یافته است.»

وی گفت، امسال به دلیل ورود به موقع آب از بند سلما، حاصلات کشاورزان نسبت به سال گذشته بهتر بود.

بشیر احمد احمدی معین تخنیکی ریاست زراعت، آبیاری و مالداری هرات گفت که امسال در ۴۷۵۰ جریب (۹۵۰ هکتار) زمین در این ولایت کچالو کشت شده است.

او گفت، «بر اساس پیش‌بینی‌ها، امسال بیش از ۱۷۰۰۰ متریک تن کچالو در هرات برداشت خواهد شد،» و افزود که، میزان زمین های کاشته شده با کچالو «نسبت به سال گذشته بسیار زیاد» است.

او گفت، «در بخش هایی از هرات، کشاورزان به دلیل حاصلات بهتر کچالو به کشت آن بیشتر علاقه مند هستند،»

احمدی گفت، «کچالو در هرات بازار بسیار مناسبی دارد. چهار کیلو کچالو به قیمت ۱۲۰ – ۱۵۰ افغانی [۱.۴۰ – ۱.۷۵ دالر] در بازارهای هرات فروخته می شود. علاوه بر آن، چندین فابریکه چیپس سازی در شهر صنعتی هرات وجود دارد که کچالو را با قیمت مناسب از کشاورزان خریداری می کنند.»

در گذشته، کچالو فقط در ولسوالی های انجیل و گذره هرات کشت می شد، اما در دو سال گذشته کشت کچالو به ولسوالی های زنده جان، غوریان، پشتون زرغون، اوبه و چشت شریف گسترش یافته است.

چیدن کچالو

کشاورزان در هرات می گویند که با دست کشیدن از کشت حرام خشخاش و روی آوردن به محصولات حلال مانند کچالو، وضعیت اقتصادی آنها بهتر شده است.

عبدالقیوم ۳۴ ساله، یک کشاورز در ولسوالی گذره، گفت که با فروش کچالو در سال جاری، به اندازهء حاصلات پنج سال از کشت خشخاش به دست آورده است.

او گفت، «من قبلاً خشخاش کشت می کردم، اما حاصلات من کم بود. همچنین باعث اعتیاد بسیاری از جوانان روستای ما شد. برخی از آنها جوانان تحصیلکرده ای هستند که به دلیل بیکاری و از آنجایی که مواد مخدر به راحتی در دسترس آنها بود، معتاد شدند.»

او افزود، «آنها مجبور هستند که برای یافتن مواد مخدر دزدی کنند،»

قیوم گفت، «از نظر اقتصادی، حاصلات کچالو نسبت به کشت خشخاش بسیار بهتر است،»

وی با بیان اینکه از ابتدای فصل تاکنون نزدیک به سه تون از کچالو برداشت کرده است، افزود، «برداشت کچالو تا چند روز دیگر ادامه خواهد داشت و حاصلات بیشتری خواهد داشت.»

قیوم گفت که دیگر هرگز خشخاش حرام را کشت نخواهد کرد و وضعیت اقتصادی خود را با کشت کچالو و سایر محصولات جایگزین بهبود خواهد داد.

سید احمد ۶۱ ساله، یک دهقان در ولسوالی گذره، گفت که امسال در ۲ جریب زمین خود کچالو کشت کرده است و می خواهد سال آینده در زمین های بیشتری کچالو کشت کند.

احمد گفت، «خشخاش هېچ درآمدی ندارد زیرا حرام است. هر چند که من بسیار زیاد زحمت می کشیدم، اما من از یک سال به سال دیگر فقیر و فقیر تر می شدم،»

وی افزود، «دو سال است که به کشت کچالو می پردازم و حاصلات خوبی دارد. من در زمینی دو برابر زمینی که سال گذشته در آن کچالو کشت کرده بودم، کچالو کشت کردم و پول خوبی هم به دست آوردم.»

او گفت، در حالی که محصول خشخاش فقط هزینه های کاشت آنها را پوشش می دهد، کچالو پنج برابر پولی که برای کشت آن لازم است باز می گرداند.

احمد گفت، سود اصلی خشخاش نصیب قاچاقچیان مواد مخدر می شود و افزود که دیگر هرگز به سود قاچاقچیان کار نخواهد کرد و برای همیشه کشت خشخاش را رها کرده است.

حمایت بزرگ

در حالی که حاصلات کچالو سودآور است، کشاورزانی که کشت خشخاش را رها کرده اند می گویند که خواهان حمایت بیشتر از سوی موسسات کمکی بین المللی هستند.

ولی محمد ۴۷ ساله در ولسوالی گذره، در ۱جریب زمین خود کچالو و در ۴ جریب زمین خود گندم کشت می کند.

او گفت، کمبود آب و قیمت کود کیمیایی چالش اصلی کشاورزان است که دهقانان به آن روبرو هستند.

وی با اشاره به پیشرفت های دیگر در بخش کشاورزی از برکت کمک های بین المللی، گفت، «اگر مقدار مورد نیاز کود کیمیایی را دریافت کنیم، ما می توانیم حاصلات بیشتری داشته باشیم،»

او گفت، «سازمان های بین المللی کمک رسان از ما در زمینه باغبانی حمایت می کنند و خوراک حیوانات را در اختیار ما قرار داده اند. حاصلات باغ های ما از برکت حمایت سازمان های کمک رسانی دو برابر افزایش یافته است.»

شیراحمد، ۳۷ ساله، گفت که او در ولسوالی گذره در ۱ جریب زمین خود گندم و در ۵ جریب زمین خود گندم کشت کرده است، اما او قادر به خرید کود کیمیایی مورد نیاز برای رشد محصولاتش نیست.

او گفت، «حمایت از سوی موسسات کمک‌ رسان برای ما حیاتی است. اگر از ما در تهیه کودهای کیمیایی و سموم دفع حشرات برای مبارزه با امراض حمایت کنند، حاصلات زراعتی ما افزایش خواهد یافت.»

وی افزود، «قیمت کود و مواد حشره کش زیاد است، و ما توان خرید آنها را نداریم،»

احمد گفت، «در دو سال گذشته، چندین موسسه بین المللی کمک رسان با ساختن بندها، کانال ها و دیوارهای استنادی از ما حمایت کردند. این پروژه ها برای ما بسیار مؤثر بوده و در افزایش حاصلات ما با ما کمک کرده است.»