اعتراضات

راهپیمایی زنان در جلال آباد طالبان را به صلح فرامی خواند

نوشتهء خالد زیری

شام چهارشنبه (۲۳ جوزا) بعد از افطار، ده ها زن در جلال آباد از میدان مخابرات این شهر به پشتونستان وات راهپیمایی کردند و خواستند که طالبان صلح کنند و نیز حمایت شان از آتش بس های اخیر را اعلام کردند. [خالد زیری]

جلال آباد -- شام چهارشنبه (۲۳ جوزا) بعد از افطار، در حدود ۲۰ زن و دختر در جلال آباد از میدان مخابرات این شهر به پشتونستان وات راهپیمایی کردند و خواستند که طالبان صلح کنند و نیز حمایت شان از آتش بس های اخیر را اعلام کردند.

بتاریخ ۱۷ جوزا رئیس جمهور اشرف غنی یک آتش بس جامع حکومتی از ۲۲ تا ۲۹ جوزا را اعلام کرد. بتاریخ ۱۹ جوزا، طالبان نیز آتش بس خودشان را برای سه روز اول عید اعلام کردند.

این زنان با سر دادن شعار و حمل پلاکارد از صلح و تمدید مدت آتش بس حمایت کردند.

روی یکی از این بنرها نوشته شده بود: «ما از تصمیم آتش بس حمایت می کنیم. ما صلح می خواهیم.»‌

بتاریخ ۲۳ جوزا، یک زن جوان افغان نوشته ای با مضمون «ما صلح می خواهیم» به دست گرفته است. [خالد زیری]

بتاریخ ۲۳ جوزا، یک زن جوان افغان نوشته ای با مضمون «ما صلح می خواهیم» به دست گرفته است. [خالد زیری]

ده ها زن بتاریخ ۲۳ جوزا در راهپیمایی مسالمت آمیز اشتراک کردند و از طالبان خواستند که بدنبال صلح باشند. [خالد زیری]

ده ها زن بتاریخ ۲۳ جوزا در راهپیمایی مسالمت آمیز اشتراک کردند و از طالبان خواستند که بدنبال صلح باشند. [خالد زیری]

بتاریخ ۲۳ جوزا، یک زن افغان نوشته ای با مضمون «ما از تصمیم آتش بس حمایت می کنیم» به دست گرفته است. [خالد زیری]

بتاریخ ۲۳ جوزا، یک زن افغان نوشته ای با مضمون «ما از تصمیم آتش بس حمایت می کنیم» به دست گرفته است. [خالد زیری]

نوشتهء روی یک بنر دیگر چنین بود: «من یک مادر هستم. من از طرف های درگیر در جنگ یک آتش بس دوام دار را مطالبه می کنم.»

خسته از جنگ و شکست هایش

حسنی احمد زی، یک باشنده جلال آباد و از ترتیب دهنده گان این راهپیمایی به خبرنگاران گفت: «ما این جنبش را شروع کردیم تا این پیام روشن را به طرف های درگیر در جنگ بدهیم که ما صلح می خواهیم.»

او گفت: «ما سال ها شاهد جنگ بوده ایم و دیگر بس است. ما از شکست ها رنج برده ایم و چیزی عایدمان نشده است.»‌

او گفت: «ما می خواهیم هر دو حکومت و طالبان آتش بس عید را تمدید کرده و یک صلح دایم را ترتیب دهند تا خواهران و برادران شان را گریان نکنند،‌ سبب داغدار شدن هیچ کس دیگر نشوند، و اجازه دهند آنها شادی داشته باشند.»

جنت بی‌بی، یک خانم مسن از ولایت ننگرهار به سلام تایمز گفت: «این جنگ فامیل من را بسیار داغدار کرده، فرزندانم را از من گرفته، من را بیجا کرده، سبب گرسنگی و تشنگی ام شده است.»‌

او در حالی که یک بنر با مضمون «ما از آتش بس حمایت می کنیم»‌ در دست داشت، گفت: «این جنگ هیچ عایدی برای من نداشته [فقط] موجب مرگ، مجروحیت، و معلولیت فرزندان و اقارب ام شده است.»‌

بی‌بی گفت: «اگر آنها صلح کنند ... موجب آسودگی ... من و تمام کشور خواهد شد.»‌

تعداد از نماینده گان مرد جامعه مدنی در ننگرهار نیز در جنبش زنان مشارکت کردند.

هدایت‌الله حمیدی، یک عضو گروه مدنی زوان فکری خوازخت (جنبش فکری جوان) به سلام تایمز گفت: «ما نیز با خواهران و مادران مان یکجا شدیم تا از این پیام که ما خواهان صلح استیم و از جنگ خسته شده ایم، حمایت کنیم.»‌

او گفت: «این جنگ ما را کشت، بیجا کرد، و معلول نمود و حالا ما می خواهیم وضعیت تغییر کند.»‌

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

0 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500