جلال آباد -- اقلیت سیک و هندوی افغان در حال آماده شدن برای تدفین عزیزان شان احساس آمیخته ای از اندوه و خشم دارند؛ عزیزانی که یک روز قبل در یک حمله انتحاری کشته شده بودند.
بروز یکشنبه (۱۰ سرطان) وقتی یک بم گذار انتحاری خودش را در میان جمعیتی که منتظر بودند تا با رئیس جمور اشرف غنی در جلال آباد ملاقت کنند، منفجر کرد، حد اقل ۱۹ افغان کشته و ۲۱ تن دیگر زخمی شدند.
رییس جمهور غنی در قالب یک بازدید دو روزه از ننگرهار در این ولایت حضور داشت. او آسیبی ندید.
مقامات گفتند که در میان کشته شده گان ۱۷ سیک و هندو نیز بودند که بشمول آنها اوتار سینگ خالصه، یگانه سیک کاندید در انتخابات ۲۸ میزان مجلس و نیز راویل سینگ، یک فعال اجتماعی برجسته بودند.
برآورد می شود که در حدود ۱۰۰۰ سیک و هندو در افغانستان زندگی می کنند که اکثریت شان در جلال آباد و هم در غزنی و کابل استند.
نارندر سینگ وقتی در حال تحویل گرفتن جنازه پدرش اوتار سینگ از شفاخانه بود، به خبرگزاری فرانسه گفت: «این حمله بسیاری از بزرگان ما را به قتل رساند؛ آنها که کشور شان را بیش از هر چیز دیگری دوست داشتند.»
او گفت: «ما مستقیم هدف قرار گرفتیم. اما اکثر ما اکنون [اینجا] را ترک کرده اند.»
سینگ گفت که یک گروه متشکل از ۲۰ سیک و هندو پلان داشتند تا صبح با غنی در مجتمع والی این ولایت ملاقات کنند، اما این ملاقات به بعد از چاشت موکول شده بود.
وقتی کاروان آنها به مجتمع نزدیک شد، نیروهای امنیتی آنها را متوقف کردند و دستور دادند که برای تفتیش از موتر های شان پایین بیایند.
سینگ گفت: «آن وقت بود که یک بم گذاری انتحاری پای پیاده خودش را در میان منفجر کرد.»
حامد کرزی، رئیس جمهوری سابق افغانستان، خالصه را «هموطن عزیز ما و یک رهبر پویا خطاب کرد.»
کرزی بتاریخ ۱۰ سرطان تویت کرد: «او یک افغان وطن پرست بود که می خواست در پارلمان آینده نماینده جامعه سیک باشد. من از دست دادن او را به سوگ می نشینم و عمیق ترین مراتب تسلیت را به فامیل، دوستان او، و جامعه سیک خود ابراز می کنم.»
«دولت اسلامی» (داعش) مسؤولیت این اقدام را بر دوش گرفته است.
پایان آتش بس
این انفجار یک روز بعد از آن روی داد که غنی به نیروهای امنیتی افغانستان دستور داد تا با پایان یافتن آتشبس ۱۸ روزه حکومت، عملیات تهاجمی خود علیه طالبان را از سر بگیرد.
آتشبس یک جانبه حکومت با آتشبس سه روزه طالبان برای عید فطر همزمان شده بود، اما جنگجویان حاضر به تمدید آن نشدند.
غنی گفت که این آتشبس «۹۸ فیصد موفق» بوده است.
او به خبرنگاران گفت: «آتش بس تمام شده است. نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان اجازه دارند عملیات نظامی شان را مجدداً شروع کنند.»
او گفت که این آتش بس نشان داد که اکثریت ستیزه جویان صلح می خواهند و حالا «نوبت طالبان است تا پاسخ مثبت بدهند.»
وی در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «من آماده ام تا هر وقت طالبان حاضر باشند، آتش بس را تمدید کنم.»
این آتش بس بی سابقه شادی های خیابانی خودجوش را با حضور جنگجویان طالبان، نیروهای امنیتی، و مردم ملکی خسته از جنگ رقم زد.
اما [این شادی] با دو حمله انتحاری داعش در ننگرهار که به کشته شدن ده ها نفر منجر شد یکجا بود. این گروه تروریستی شامل آتش بس قرار نداشت.
اعمال فشار بر طالبان
به روز شنبه الیس ولز، معاون اول دستیار وزیر خارجه ایالات متحده در امور آسیای جنوبی و مرکزی در چارچوب تلاش های انجام شده برای افزایش فشار بر طالبان جهت اشتراک در مذاکرات صلح از کابل بازدید کرد.
طالبان تاکنون به پیشنهاد مذاکرات صلح غنی بی اعتنایی کرده اند. به جای آن آنها بر مذاکرات مستقیم با ایالات متحده اصرار کرده اند. در حالی که واشنگتن مکرراً امتناع ورزیده است.
ولز گفت که از آنجا حکومت افغانستان و ایالات متحده مایل به آغاز مذاکره بدون هر گونه پیش شرط بوده اند، اکنون بر عهده طالبان است تا پاسخ دهند.
ولز در اظهاراتی که نشر آن تا یکشنبه ممنوع شده بود، به خبرنگاران گفت: «من فکر می کنم [عکس العمل آتش بس] این تمایل را در همگان برای احیای تلاش های شان جهت یافتن یک راه حل سیاسی مورد مذاکره ایجاد کرده است.»
«من به طور فزاینده فکر می کنم این که طالبان مذاکره نکنند، دیگر دارد غیرقابل قبول می شود.»
ولز گفت: «هم اکنون رهبران طالبان ... که در افغانستان زنده گی نمی کنند، مانع دستیابی به یک توافق سیاسی مذاکره شده می باشند.»
ولز که قرار است که دوشنبه در پاکستان گفتگوهایی را انجام دهد، گفت که اسلام آباد باید تلاش بیشتری را برای فشار آوردن بر طالبان و آوردن آنها پای میز مذاکره انجام دهد.
او گفت: «پاکستان نقش مهمی را ایفا می کند ... مگر ما هنوز ما شاهد اقدام پایدار و مصمم از سوی اسلام آباد نبوده ایم.»
سیک ها و اهل هندو افغان مثال گلهای رنگانگ در جامعه افغان استند. به امید آن که این گلها همیشه سبز باشند. ما نیز به خاطر هجرت عزیزان شان با آنها غمشریکی می کنیم. مرگ با دشمنان افغانستان!
پاسخ1 دیدگاه