کابل -- ناظرین امریکایی و افغان می گویند، روابط بین القاعده و طالبان همچنان محکم است و چشم انداز صلح واقعی را کمرنگ می کند.
جنرال (متقاعد) دیوید پترائوس، رئیس اسبق آژانس استخبارات مرکزی امریکا (سی آی ای) و فرمانده سابق فرماندهی مرکزی امریكا، در گفتگو با وانس سیرچوک، یک عضو ارشد در مرکز امنیت جدید امریکایی مستقر در واشنگتن گفت، «پیوندهای القاعده با طالبان همچنان پابرجاست.»
پترائوس و وانس در مقاله ای که به تاریخ ۲۳ عقرب در واشنگتن پست منتشر شده است می نویسند، «تا زمانی که این گروه حقایق مربوط به اقدامات گذشته تروریستی را که تحت حمایت آن اعمال شده است انکار کنند، غیرممکن است که اطمینان خاطرهای خود را در مورد پیشگیری از آینده جدی بگیرند.»
این گروه جنگجوی همچنان در مورد اینکه آیا رسماً می پذیرد که القاعده در حملات ۲۰ سنبله ۱۳۸۰ (۱۱ سپتمبر) در ایالات متحده دست داشته است، هنوز نظر واضحی ندارد.
این نویسندگان اظهار داشتند، «هر معامله طالبان كه نیاز به خروج همه نیروهای امریكایی از افغانستان دارد حتماً ناکام می شود. دقیقاً به این دلیل که وعده های ضد تروریزم طالبان غیرقابل اعتماد است.»
آنها گفتند، «امریکایی ها و افغان ها در آرزوی صلح متحد هستند، اما معامله بد با طالبان بدتر از این خواهد بود که هیچ معامله ای انجام نشود -- و از آنچه درمورد توافق نامه ای که در ماه سنبله انجام شده بود، مشخص شده است. این احتمالاً بهتر است كه [دونالد ترامپ رئیس جمهور امریكا] از این كار عقب نشینی کرد.
پیوندهای عمیق
جاوید کوهستانی، یک تحلیلگر امور نظامی و استخباراتی در کابل، با اشاره به رهبر سابق طالبان که در سال ۱۳۹۲ درگذشت و تعهدی که در دهه ۱۳۷۰ صورت گرفته بود، گفت، «از آن زمانی که رهبر فقید القاعده [اسامه بن لادن] با رهبر طالبان ملا [محمد عمر] بیعت کرد، این دو گروه روابط عمیقی با یکدیگر داشته اند.»
وی گفت، «اعضای القاعده که در مرز بین افغانستان و پاکستان فعالیت می کنند مانند گذشته از طالبان پشتیبانی می کنند.»
کوهستانی گفت، «طالبان پیوندهای خود را با القاعده قطع نکردند زیرا آنها پیوندهای تاریخی و یک ایدئولوژی و رویکرد سیاسی مشترک دارند.»
وی افزود، «از طرف دیگر، القاعده نیازهای مالی و تسلیحاتی طالبان را به میزان خوبی برآورده می کند و جنگجویان این گروه را برای ترتیب دادن حملات تروریستی آموزش می دهد.»
کوهستانی گفت، «القاعده و طالبان ایالات متحده را دشمن مشترک خود می دانند.»
وی گفت، «طالبان از تجربه، تاکتیک ها و توصیه های القاعده، یک شبکه بین المللی [ترور] ... استفاده می کنند و این دلیل دیگری برای روابط نزدیک دائمی طالبان و القاعده است.»
کوهستانی گفت، تروریست ها «با کمک مأمورین القاعده از طریق چینل های القاعده از ایران به افغانستان آورده می شوند، و آنها سعی کرده اند که مانند گذشته در افغانستان، پایگاه مستقر کنند.»
وی گفت، «طالبان تمام دستاوردهای خود را مدیون شبکه القاعده هستند زیرا اسامه بن لادن علاوه بر کشورهای حوزه خلیج فارس، توانست از جنبشهای اسلامی در پاکستان مانند لشکر طیبه، لشکر اسلام، لشکر جهنگوی، نفاذ شریعت و دیگران برای طالبان کمک بگیرد.»
کوهستانی افزود، «عربها، چیچنی ها، ترکمن ها، ازبک ها، تاجیک ها و بقیه جنگجویان القاعده در کنار طالبان علیه و نیروهای امنیتی افغان و بین المللی می جنگند. آنها با طالبانی که مذاکرات صلح را در قطر انجام می دهند اختلاف نظر دارند.»
وی افزود، «القاعده در حال ایجاد روابط با روسیه است تا با استفاده از استخبارات آن کشور بتوانند از خود محافظت کنند.»
شریکان
میرزا محمد یارمند، معین سابق وزارت داخله گفت، «ملا عمر رهبر طالبان سقوط دولت خود را پذیرفت، اما روابط با القاعده را قطع نکرد.»
«روابط بین این دو گروه قوی تر و عمیق تر از آنچه فکر می کنیم، است و طالبان القاعده را در دستاوردهای خود شریک می دانند.»
هلالی، یک تحلیلگر امور سیاسی و نظامی گفت، «طالبان و القاعده با دشمنان، ایدئولوژی ها و همچنین روابط مشترک تاریخی، نظامی و خون مشترک بوده اند.»
وی گفت، «القاعده برای حداقل ۲۵ سال در جبهه های جنگ طرفداران طالبان بوده است و در طول این جنگ در مقابل ایتلاف شمال، طالبان در یک جبهه جنگیدند و القاعده در جبهه دیگر علیه ایتلاف شمال جنگید. آنها [با هم] با نیروهای بین المللی و نیروهای امنیتی افغان جنگیدند. به همین دلیل طالبان برای حفظ این روابط بسیار تلاش می کنند.»
وی گفت، «از آنجا که حکومت و مردم افغانستان به حمایت جامعه جهانی احتیاج دارند، طالبان به القاعده احتیاج دارند و این رابطه می تواند برای سالهای طولانی ادامه یابد.»
توریالی غیاثی، یک تحلیلگر امور بین المللی در کابل گفت، «القاعده جنگجویان طالب را شستشوی مغزی می دهند، دیدگاه های آنها را تغیر می دهند، آنها را به طور ذهنی برای جنگ آماده می سازند، تبلیغات مذهبی را برای ترغیب به جهاد پیش می گیرند و به آنها راهنمایی می کنند.»
غیاثی افزود، «آنها همچنین کمک های مالی و نظامی را برای طالبان فراهم می کنند و به همین دلیل است که طالبان نمی خواهند روابط خود را با القاعده قطع کنند.»
غیاثی گفت، «طالبان پیوندهای خود را با القاعده پنهان می کنند زیرا آنها نمی خواهند اسرار آنها را افشا کنند، این می تواند مذاکرات آنها با ایالات متحده را خراب کند.»
جنرال (متقاعد) سکندر اصغری، معاون اسبق ریاست عمومی پولیس محلی و یک تحلیلگر امور نظامی گفت، «روابط و کمک های القاعده به طالبان کمک کرد تا پس از سرنگونی توسط نیروهای ائتلاف، به میدان نبرد بازگردند و بخشی از کشور را تصرف کنند.»
اصغری گفت، «القاعده و طالبان تلاش می کنند تا روابط خود را مخفی نگه دارند، اما این روابط گاه بطور غیر ارادی افشا می شود -- مانند زمانی که یکی از رهبران القاعده در هلمند کشته شد.»
وی افزود، «اعضای القاعده در لباس طالبان و زیر بیرق آنها فعالیت می کنند تا هویت آنها مشخص نشود.»