امنیت

زندانیان آزاد شده طالبان در رابطه به نقش حکومت های خارجی در جنگ جاری جزئیاتی را ارائه کردند

گزارش از سلام تایمز و ای اف پی

در تصویر جنگجویان پیشین طالبان دیده می شوند که، به تاریخ ۱۳ جوزا از زندان کندهار آزاد شده اند. آنها تعهد نامه هایی را در دست گرفته اند که آنها در آن قول داده اند که به میدان جنگ باز نگردند. [رازق کندهاری]

در تصویر جنگجویان پیشین طالبان دیده می شوند که، به تاریخ ۱۳ جوزا از زندان کندهار آزاد شده اند. آنها تعهد نامه هایی را در دست گرفته اند که آنها در آن قول داده اند که به میدان جنگ باز نگردند. [رازق کندهاری]

کندهار-- ده ها تن از زندانیان طالب که اخیراً به عنوان بخشی از روند صلح از زندان آزاد شده اند، در مورد نقش گسترده حکومت های خارجی در جنگ مداوم علیه ملت افغان جزئیاتی را ارائه کرده اند.

پیش از آزادی، از این زندانیان خواسته شده بود كه تعهدنامه ای را امضا كنند كه دیگر اسلحه را در دست نگیرند، اما بسیاری آنها بعداً تعهد كردند كه جنگ را ادامه دهند.

تعدادی از آزاد شدگان که علاوه بر زندان پلچرخی در کابل و زندان بگرام در پروان، از زندان های ولایات کندهار، هلمند، ارزگان و زابل، تازه آزاد شده اند می گویند که، این جنگ یک فاجعه وحشیانه بوده است که برای منافع کشورهای همسایه مانند ایران انجام می شود.

رحیم الله زابلی ۳۶ ساله، یک باشنده قلات، ولایت زابل، قبل از آنکه در سال ۱۳۹۵ در جریان یک جنگ تیراندازی توسط نیروهای افغان اسیر شود، شش سال در کنار طالبان جنگید.

در این تصویر از آرشیف که به تاریخ ۶ جوزا گرفته شده است، زندانیان طالبان دیده می شوند که، هنگام آزادی از زندان بگرام در ولایت پروان، در یک صف راه می روند. مقامات افغان در یک بازی پرخطر برای حاصل کردن اطمینان از اینکه این گروه شورشی مذاکرات صلح را با کابل آغاز کند، برای هزاران زندانی طالبان دروازه های زندان را باز می کنند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

در این تصویر از آرشیف که به تاریخ ۶ جوزا گرفته شده است، زندانیان طالبان دیده می شوند که، هنگام آزادی از زندان بگرام در ولایت پروان، در یک صف راه می روند. مقامات افغان در یک بازی پرخطر برای حاصل کردن اطمینان از اینکه این گروه شورشی مذاکرات صلح را با کابل آغاز کند، برای هزاران زندانی طالبان دروازه های زندان را باز می کنند. [وکیل کوهسار/ای اف پی]

زابلی گفت، «من چهار سال در زندان به سر بردم. از برکت مذاکرات صلح، من در روز پنجم عید الفطر از زندان مرکزی زابل آزاد شدم. من به خاطر این رفتار همدردی از حکومت افغان بسیار سپاسگزار هستم.»

وی افزود، «من از کار گذشته خود پشیمان هستم، و کارهایی مانند جنگ و آزار و اذیت مردم ملکی، که من در زمان وظیفه در صفوف طالبان انجام دادم کاملاً ممنوع و بر خلاف تمام ارزش های اسلامی و انسانی است.»

وی افزود، «در جنگ فعلی که توسط تحریک طالبان آغاز شد، رهبران طالبان میلیونر شده اند. فرزندان آنها در شهرهای بزرگ پاکستان تحصیلات عالی خود را فرا می گیرند، در حالیکه مردم فقیر مانند خودم برای منافع آنها می جنگند و قربانی می دهند و اوقات خود را در زندان می گذرانند.»

زابلی گفت، «من از همه طالبان که هنوز در صفوف طالبان می جنگند می خواهم که دیگر خودشان را قربانی این جنگ لعنتی نسازند چون جنگ در افغانستان نه از ماست و نه جهاد است.»

پرداختن پول برای تخریب

ملا محمد کریم آخوند ۵۵ ساله، یک فرمانده پیشین طالبان و باشنده ولسوالی ارغنداب در ولایت کندهار، به تاریخ ۱۳ جوزا از زندان کندهار آزاد شد.

وی توسط نیروهای افغان در سال ۱۳۸۸ در روستای بهرامچه ولسوالی شاه ولی کوت، طی یک عملیات اسیر شد.

آخوند گفت، «من از زمان آغاز امارت طالبان در سال ۱۳۷۳ در صفوف طالبان علیه ملت مظلوم افغان جنگیدم. در روز های اول این حکومت افغان، من به پاکستان رفتم و با رهبران اداره استخباراتی پاکستان (آی اس آی) در منطقه چاونی کویته، ولایت بلوچستان ملاقات کردم.»

وی افزود، «آنها به من دستور دادند كه پل ها، مکاتب، كلینیک ها و ساختمان های دولتی را در افغانستان تخریب كنم. در ازای هر عمل تخریبی، آنها به من پول زیادی می دادند.»

آخوند گفت، «در زمان به سر بردن در زندان، من فهمیدم که جنایاتی که ما طالبان، علیه این ملت مرتکب شده ایم قابل بخشش نیست. من حالا از کارهای قبلی خود پشیمان هستم، زیرا هزاران زن همسران خود را از دست دادند و هزاران کودک والدین خود را به دلیل جنگ نامشروع ما از دست دادند.»

محمد قاسم جهادوال ۴۳ ساله، یک باشنده ولسوالی گرمسیر در ولایت هلمند، در سال ۱۳۹۲ در ولسوالی سنگین، هلمند، در حالیكه با نیروهای افغان و خارجی می جنگید، اسیر شد. وی در زندان بگرام زندانی بود.

جهادوال به روز سوم عید الفطر، آزاد شد.

وی گفت، «من در سال ۱۳۸۳ به گروه طالبان پیوستم و پس از آن به درخواست استخبارات ایرانی به مشهد رفتم، و در آنجا با برخی از افسران نظامی ایران ملاقات کردم. آنها به من گفتند كه اگر من علیه حکومت افغان و نیروهای نظامی بین المللی جنگ كنم، آنها هر نوع امکانات را در اختیار ما قرار خواهند داد.»

وی افزود، «با دنبال کردن دستورالعمل های آنها، من اقدامات تخریبی زیادی را انجام دادم که اکنون حتی از ذکر یا توضیح آنها شرمنده هستم. در ازای هدف قرار دادن مردم ملکی یا نیروهای امنیتی افغان با ماین های زمینی یا جنگیدن با آنها، من از ۱۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار افغانی (۱۳۰۰ - ۶۴۰۰ دالر) پول دریافت می کردم.»

جهادوال گفت، «خانواده های تعدادی از رهبران طالبان هنوز هم در ایران مستقر هستند و زمانیکه من در زندان به سر می بردم، هیچ کدام از رهبران طالبان از خانواده ام خبری نگرفتند و نه هم با خانواده ام کمکی کردند.»

وی گفت، «همه فرزندان من بی سواد ماندند، در حالیکه در عین زمان همه مردم روستای من با فقر روبرو بودند. با توجه به این حالات، من هرگز به طالبان ملحق نخواهم شد بلکه فقط برای صلح کار خواهم کرد.»

'ما جهاد خود را ادامه خواهیم داد'

برای اطمینان، این اقدام مقامات افغان که دروازه های زندان را برای هزاران زندانی طالبان باز می کنند، یک قمار است زیرا برخی از جنگجویان آزاد شده تعهد کرده اند که به میدان جنگ باز خواهند گشت.

محمد داؤد، کسی که در ماه ثور از زندان بگرام آزاد شد به ای اف پی گفت، «اگر امریکایی ها خارج نشوند، ما جهاد خود را ادامه خواهیم داد، زیرا آنها طی عملیات های خود بسیاری از افغان ها را کشته اند.»

نیروهای ایالات متحده، داؤد ۲۸ ساله را ۹ سال پیش در ولایت فاریاب دستگیر کردند.

یکی از فرماندهان طالبان در پاکستان به ای اف پی گفت، در این مورد نباید شکی وجود داشته باشد که این مردان آزاد شده بالاخره به خطوط مقدم افغانستان اعزام خواهند شد.

وی گفت، «این یک جهاد مداوم است، و تا زمانی که ما به یک نوع توافقنامه با حکومت کابل نرسیم، ادامه خواهد داشت.»

محمد داؤد آساس، یک تحلیلگر امور سیاسی مستقر در کابل گفت، حتی با وجود این خطر که ممکن است برخی از جنگجویان به میدان جنگ بازگردند، این آزادی زندانیان طالب توسط حکومت یک اقدام مثبت است.

وی از این گروه جنگجوی خواست تا از این روند صلح عاقلانه استفاده کنند و جنگ را پایان دهند.

وی گفت، «طالبان نباید افغان ها را بکشند. آنها باید خانواده های خود را از ایران و پاکستان به افغانستان بیاورند و در اینجا به روند صلح بپیوندند.»

در همین حال، مقامات امنیتی تأکید کردند كه نیروهای امنیتی افغان برای جنگ و صلح هر دو كاملاً آماده هستند، و از طالبان خواستند كه از کشتار شهروندان بی گناه دست بردارند و خود را در معرض خطر واکنش جدی نیاندازند.

دگروال حکمت الله کوچی، قوماندان امنیه زابل هشدار داد، «ما از اقدامات انجام شده [توسط رئیس جمهور اشرف غنی] برای تسریع روند صلح و آزادی زندانیان طالب استقبال می کنیم، اما طالبان باید به طور واضح بدانند که نیروهای امنیتی افغان برای جنگ و صلح هر دو کاملاً آماده هستند.»

وی گفت، «طالبان باید دیگر مردم بی گناه را نکشند و نه به آنها آزار دهند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

6 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

شما رسانه های مزدور دیگر نمی توانید با تبلیغ ما را فریب دهید. بیشتر زندانیان منتظر دستور رهبران شان هستند. وقتیکه آنها اوامر را دریافت کنند، حتی یک روز صبر نخواهند کرد و دوباره به مواضع جنگی خود باز خواهند گشت.

پاسخ

مرگ به ایران خوانخوار که به خاطر منافع شان خون برادران افغان خود را می ریزاند. خداوند حکومت ایران را نیست و نابود بکند.

پاسخ

بلی خداوند لعنت شان کند

پاسخ

ازبن جور گزارش ها بیشتر تهیه کنید.ایرانی ها به ما میگن شما خودتون خودتون رو میکشید و مارو مسخره میکنن.در حالی اینها و پاکستان تروریست پرورش میدهند.ممنون از خبرگزاری خوبتان

پاسخ

برای زندانیان طالبان بسیار جای شرم است که می گویند ایران به آنها گفته بود که اگر آنها می خواهند علیه حکومت افغانستان بجنگند، هر گونه منابع را در اختیار آنها قرار می دهد. اگر چنین بود، پس چرا در برابر کشور خود تان می جنگیدید؟ آیا شما نمی دانستید که جنگ در افغانستان به نفع کشورهای دیگر است؟ آیا شما نمی دانستید که این جنگ برای نابودی افغانستان آغاز شده است؟ آیا شما نمی دانستید که جنگ افغانستان برای ایران و پاکستان یک هدف استراتژیک است؟ به مجرد این که مقامات ایرانی به شما این را گفتند، شما باید اسلحه ای خود را به زمین می گذاشتید و از جنگ دست می کشیدید.

پاسخ

اگر مقامات افغان با این زندانیان طالب در جریان اسارت شان در زندان های افغانستان سلوک خوبی کرده باشند، من مطمئن هستم که آنها دیگر به میدان جنگ بر نمی گردند، زیرا اکثر طالبان که صفوف این گروه می جنگند نا دان هستند و به آنها فریب داده شده اند که همه کسانیکه در حکومت افغانستان کار می کنند کافر هستند. اما اگر این زندانیان هر روز توسط مقامات زندان ها مورد شکنجه و آزار واذیت قرار گرفته باشند، من مطمین هستم که تعداد زیاد آنها به میدان جنگ بر می گردند. اگر واقعیت را بگویم در بین پولیس افغانستان خیلی مشکلاتی وجود دارد، فساد، رشوه، ظلم وغیره. اخیراً وزارت داخله آوردن اصلاحات را در این وزارت آغاز کرده که یک اقدامی خوبی است. اگر از واقعیت نگذریم مسعود اندارابی وزیرا داخله کشور یک شخص مسلکی و جدی است. وی میتواند که تغییرات چشم گیری را در پولیس کشور بجود بیاورد.

پاسخ