امنیت

در میان خواست ها برای آتش بس طولانی، آتش بس رسماً پایان یافت

ای اف پی و سلام تایمز

در تصویر اعضای گروه طالبان دیده می شوند که، به تاریخ ۵ جوزا در یک موتر بس از زندان در ولایت پروان خارج می شوند. حکومت افغان حدود ۱۰۰۰ زندانی طالبان را در سراسر افغانستان آزاد کرده است که حدود ۶۰۰ نفر از آنها از زندان بگرام در ولایت پروان بوده اند. [شورای امنیت ملی افغانستان]

در تصویر اعضای گروه طالبان دیده می شوند که، به تاریخ ۵ جوزا در یک موتر بس از زندان در ولایت پروان خارج می شوند. حکومت افغان حدود ۱۰۰۰ زندانی طالبان را در سراسر افغانستان آزاد کرده است که حدود ۶۰۰ نفر از آنها از زندان بگرام در ولایت پروان بوده اند. [شورای امنیت ملی افغانستان]

کابل -- درخواست ها از طالبان برای تمدید آتش بس با نیروهای افغان به روز چهارشنبه (۷ جوزا) بی پاسخ ماندند، اما هیچ خبری از خشونت بزرگ گزارش نشده اند و جنگجویان گفتند که آنها برخی از زندانیان حکومت را آزاد می کنند.

یک مکث سه روزه در جنگ که روز سه ‌شنبه (۶ جوزا) به پایان رسید، یک وقفه نادر را فراهم کرد و مقامات افغان از طالبان خواستند که این آتش بس را تمدید کنند تا مذاکرات تأخیرشده صلح آغاز شوند.

جاوید فیصل سخنگوی شورای امنیت ملی بتاریخ ۶ جوزا گفت، «اگر طالبان آماده تمدید آتش بس باشند، ما آماده هستیم تا این آتش بس را ادامه دهیم.»

وی افزود، آینده مذاکرات با شورشیان «به حرکت بعدی طالبان بستگی دارد».

این گروه هنوز واکنشی نشان نداده اند، اما تا اوایل ظهر ۷ جوزا هیچ گونه حادثه مهم امنیتی گزارش نشده است.

این وقفه تاریخی در جنگ -- فقط دومین وقفه در تقریباً ۱۹ سال جنگ -- باعث شد که مقامات افغان حدود ۱۰۰۰ زندانی طالبان را آزاد کنند، که اکثر آنها در زندان بگرام در ولایت پروان بودند.

این رهایی بخشی از تعهد حکومت برای آزادسازی ۲۰۰۰ شورشی در پاسخ به پیشنهاد آتش بس طالبان است.

به تاریخ ۷ جوزا، یک عضو ارشد گروه طالبان به ای اف پی گفت که در عوض، این شورشیان قصد داشتند حدود ۵۰ الی ۱۰۰ نفر از اعضای نیروهای امنیتی افغان را تا روز پنجشنبه (۸ جوزا) آزاد کنند.

آتش بس دائمی

این آزادی زندانیان توسط هر دو طرف بخشی از توافقنامه ایالات متحده و طالبان است که در ماه حوت سال گذشته با آن موافقت صورت گرفت.

در این توافقنامه تصریح شده است که حکومت افغان تا حدود ۵۰۰۰ زندانی طالبان را آزاد خواهد کرد و این جنگجویان حدود ۱۰۰۰ منسوبین امنیتی را آزاد می کنند.

کابل پیش از این آتش بس حدود ۱۰۰۰ زندانی طالبان را آزاد کرده بود، در حالیکه این شورشیان حدود ۳۰۰ اسیران حکومتی را آزاد کرده بودند.

عبدالواسع ۲۷ ساله، از ولایت کندهار، که بخش زیاد آن تحت کنترل طالبان است، گفت که هشت سال پیش هنگامی که وی بازداشت شد «یک مجاهد» بود.

واسع که ریش دراز را نگهداشته و پیراهن تنبان مروج خلطه ای پوشیده بود لحظاتی بعد از ازادی وی به ای اف پی گفت، «به من گفته شده بود ... که تا زمانی که تمام نیروهای خارجی از کشور ما بیرون نشده باشند، باید جهاد انجام دهم.»

وی گفت که وی از توافقنامه ایالات متحده و طالبان خوشحال است که راه را برای خروج همه نیروهای خارجی از افغانستان تا ماه جوزا سال آینده هموار می کند، و این که وی آتش بس دائمی می خواست.

وی که همراه با سایر اعضای طالبان آزادشده در یک بس بسوی کابل سوار شد گفت، «اگر سربازان خارجی خارج شوند، ما جنگ نخواهیم کرد.»

این زندانیان ضمانت های کتبی را امضا کرده بودند مبنی بر اینکه به میدان جنگ باز نخواهند گشت، اما قاری محمدالله، یکی دیگر از زندانیان آزاد شده، تعهد کرد که در صورت باقی ماندن نیروهای خارجی در افغانستان، به جنگ ادامه خواهد داد.

محمدالله گفت، «ما نمی خواهیم خارجی ها دیگر در کشور ما بمانند؛ آنها باید فوراً بروند. تا زمانی که تک تک نیروهای خارجی کشور ما را ترک نکنند، ما ' جهاد' خود را ادامه خواهیم داد.»

هر یک از زندانیان آزاد شده ۵۰۰۰ افغانی (۶۵ دالر) دریافت کرد.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

ما از ایالات متحده امریکا جداً تقاضا می کنیم تا هر چه عاجل به مساله جنگ افغانستان پایان دهند. این جنگ را ۱۹ سال قبل امریکار در این کشور آغاز کرد و تا به حال ادامه دارد. اکنون باید امریکا این جنگ را پایان دهد. اگر امریکا از افغانستان بیرون شود و جنگ را پایان ندهند، امریکا مسئول همه بدبختی ها و کشتار خواهند بود که پس از برآمدن سربازان امریکایی در جنگ بین حکومت افغانستان و گروه طالبان صورت می گیرد. اگر امریکا بخواهد میتواند این وضعیت افغانستان را دگرگون نماید. بخاطریکه پول نزد امریکا است، نیرو نزد امریکا است، بالای منطقه و کشور های جهان تاثیر و نغوذ دارد. حتی اگر بالای پاکستان ۳۰ فیصد فشار اقتصادی را که بالای ایران وارد کرده بالای این کشور وارد کند پاکستان آمده است تا طالبان را به میز گفتگو ها با حکومت افغانستان بکشاند. امریکا میتوانند که جنگ افغانستان را با توزیع کرد پول به مردم فقیر در دهات افغانستان پایان دهد. به هر خانواده فقیر در افغاستان ۵۰۰۰ هزار دالر بدهد، دیگر آن خانواده پسر شان را به صفوف طالبان نمی فرستد. امریکا میتواند که با ساختن فابریکه جات جنگ افغانستان را پایان دهند. در هر ولسوالی یک فابریکه بسازد تا برای مردم زمینه کار مساعد شود و کوشش شود که در فابریکه های متذکره نیروی جنگی طالبان را استخدام کنند و زندانیان طالبان که رها می گردد برای آنها زمینه کار را مساعد کنند تا آنها دوباره به میدان جنگ بر نگردد. این چند را حل برای ختم جنگ در افغانستان بود که امریکا میتواند با تطبیق آن در این کشور صلح را تامین نماید.

پاسخ

بلی اگر حکومت افغانستان با طالبان صلح بکند و افغانستان به صلح دست یاید ما صد فیصد در مورد آینده کشور خوش بین هستیم که در این کشور صلح میاید و مردم افغانستان به زدوی صاحب یک کشور مترقی و دارای اقتصاد خوب خواهند بود. اگر با حکومت افغانستان با طالبان صلح بکنند من مطمین هستم که در یک دهه ای آینده فقر و گرسنگی در این کشور کاهش خواهد یافت زیرا عامل اصلی فقر و و تنگدستی در افغانستان جنگ است. اگر در افغانستان جنگ نباشد، مردم خود شان در این کشور سرمایه گذاری می کنند و شرکت ها را درست می کنند و فابریکه های تولید را تاسیس می کنند و کشور شان را خود کفا می سازند. و این جنگ با صلح طالبان در این کشور پایان می یابد بخاطریکه این طالبان هستند که بستر جنگ را برای گروهای دیگر جنگجو مانند داعش و غیره در این کشور فراهم ساخته. اگر با طالبان صلح صورت بگیرد داعش نمیتوانند که حتی یک ماه هم در افغانستان باقی بمانند. بنابرین طالبان واقعیت عینی جامعه افغانستان است حد اقل نصف اراضی افغانستان توسط طالبان اداره می شود، پس ما نباید طالبان را نایده بگیریم و اصرار بکنیم که ما میتوانیم آنها را از طریق جنگ نابود نماییم. ما باید همراه طالبان بنشینیم و در مورد حکومت آینده با آنها به یک تفاهم برسیم. در غیر آن صلح در افغانستان ممکن نیست. با احترام

پاسخ