سلامتی

ایران معتادین مواد مخدر را به نیمروز اخراج کرد، و عواقب آن را بر دوش افغان ها گذاشت

گزارش از علی

مقامات محلی می گویند، حکومت ایران از چند سال بدینسو معتادین مواد مخدر را در این طرف مرز به ولایت نیمروز، افغانستان اخراج می کند. [تصویر از عبدالغفار عزیزی]

کابل -- مقامات محلی می گویند که تهران از چند سال بدینسو معتادین مواد مخدر را در این طرف مرز به ولایت نیمروز، افغانستان با زور اخراج می کند و به آنها اجازه بازگشت به خانه را نمی دهد.

بریدمن احسان الله هوتک، مدیر مبارزه با مواد مخدر قوماندانی امنیه نیمروز گفت، «تعدادی از معتادین به مواد مخدر که پولیس جمع آوری کرده و به مراکز معالجوی منتقل کرده است، اتباع ایرانی هستند.»

وی گفت، بیش از ۱۰۰ نفر معتادین ایرانی به اداره مبارزه با مواد مخدر گزارش شده است. آنها توسط نیروهای امنیتی ایران در کنار اتباع افغان اخراج شدند و هم اکنون در زرنج، مرکز این ولایت زندگی می کنند.

هوتک گفت، «حکومت ایران اجازه نداد که این معتادین حتی پس از معالجه وارد ایران شوند.»

در تصویر دو معتاد ایرانی دیده می شوند که، به تاریخ ۳۰ اسد در زرنج، ولایت نیمروز از مواد مخدر استفاده می کنند. [تصویر از عبدالغفار عزیزی]

در تصویر دو معتاد ایرانی دیده می شوند که، به تاریخ ۳۰ اسد در زرنج، ولایت نیمروز از مواد مخدر استفاده می کنند. [تصویر از عبدالغفار عزیزی]

نامبرده گفت،‌ «معتادین ایرانی در نیمروز بی خانمان هستند و در شرایط بدی زندگی می کنند.»

نعمت الله صدیقی، یک عضو شورای ولایتی نیمروز گفت، حضور معتادین ایرانی در ولایت نیمروز به یک مشکل اجتماعی تبدیل شده است.

وی گفت، این معتادین مواد مخدر نمی توانند که به خانه بازگردند.

وی گفت، «حکومت ایران به طور عمدی معتادین مواد مخدر خود را همراه با مهاجرین افغان اخراج می کند. این معتادین در شهر زرنج زندگی میکنند و باعث مشکلات جدی اجتماعی می شوند.»

صدیقی گفت، تهران نمی تواند تعداد زیادی از معتادین مواد مخدر در ایران را اداره کند. بنابراین، آنها را به افغانستان می فرستد.

وی گفت، اگر اخراج معتادین ایرانی به ولایت نیمروز ادامه یابد، این امر بسیار خطرناک خواهد بود و زندگی را برای باشندگان شهر زرنج بسیار سخت خواهد کرد.

ترک شده توسط ایران

معتادین ایرانی که در زرنج زیست دارند، حکایات تلخ رفتار خشونت آمیز توسط ارتش ایران را تائید کردند.

محسن قیاسی، یک باشنده کرمانشاه، ایران، که اکنون در جاده های زرنج زندگی می کند گفت، «پولیس من را به این دلیل که معتاد هستم به افغانستان اخراج کردند.»

نامبرده گفت، «به آنها عذر کردم كه من ایرانی هستم، اما آنها به من گوش ندادند.»

وی گفت، «من ایرانی هستم؛ من سند هویت دارم. تمام خانواده ام در کرمانشاه هستند. در افغانستان هیچ کس ندارم و زندگی سختی را پشت سر می گذارم.»

قیاسی گفت كه وی در بین معتادین ایرانی دیگر که به افغانستان اخراج شده اند، از شش سال بدینسو در جاده های زرنج با بیچارگی زندگی می کند.

محمد محمدی، یکی دیگر از معتادین ایرانی که در زرنج زندگی می کند گفت، «من یک روز در کرج [مرکز ولایت البرز در ایران] مواد مخدر مصرف می کردم که پولیس آمدند و مرا دستگیر کردند.»

وی گفت، «آنها مرا هشت شب در یک کمپ نگهداشتند و سپس مرا به یک کمپ در زاهدان منتقل کردند. من در زاهدان به آنها زیاد گفتم كه من ایرانی هستم، اما آنها گوش ندادند و مرا به افغانستان اخراج كردند.»

وی گفت، «ما نه در نیمروز کسی را داریم و نه کسی را می شناسیم؛ ما فقط شب و روز سرگردان هستیم. من در طول روز کمی کار می کنم، اما این حتی برای خرید مواد مخدر کافی نیست. ما زندگی نامشخصی را پشت سر می گذاریم، و سرگردان هستیم.»

محمدی گفت، «ما نمی دانیم که چرا حکومت ایران معتادین مواد مخدر را اخراج می کند، اما ما اتباع ایرانی هستیم. حکومت نباید اینگونه ما را رها می کرد و نباید ما را به این سرنوشت واگذار می کرد.»

عبدالمالک، یک باشنده شهر زاهدان گفت، پولیس با استفاده از اعتیاد به عنوان یک بهانه، معتادین مواد مخدر را با زور و فریب اخراج می کنند.

وی گفت، «زمانیکه ما مواد مخدر را استفاده می کردیم، پولیس آمدند و ما را دستگیر كردند و به افغانستان اخراج كردند. ما به آنها گفتیم كه ما ایرانی هستیم و باید به خانواده های خود خبر دهیم، اما كسی به عذر ما توجه نكرد.»

وی گفت، «ما در نیمروز کسی را نمی شناسیم و در اینجا کاری نیز وجود ندارد. ما از گرسنگی رنج می بریم.»

چالش های تداوی

مقامات محلی در نیمروز می گویند، معتادین ایرانی چندین بار معالجه شده اند، اما آنها دوباره روی می آورند زیرا جایی برای رفتن ندارند.

نصیراحمد هیبت، سرپرست ریاست صحت عامه نیمروز گفت، مسؤلین ماهانه ده ها نفر معتادین موادمخدر را از جاده ها جمع آوری می کنند و آنها را برای معالجه به شفاخانه می برند.

وی گفت، «اتباع ایرانی در بین معتادینی شامل هستند که ما در شفاخانه ها و مراکز تداوی مواد مخدر معالجه می کنیم.»

هیبت گفت، «ما معتادین افغان را پس از تداوی به خانواده هایشان در ولایات مختلف منتقل می کنیم، اما معتادین ایرانی در جاده ها می مانند. در نتیجه، آنها دوباره روی می آورند.»

وی گفت، «ما چاره ای نداریم جز اینکه این معتادین ایرانی را جمع آوری کنیم و دوباره آنها را تداوی کنیم. این معتادین چالش های جدی را برای حکومت به وجود آورده اند و در روند معالجه باعث بیجاشدن معتادین افغان می شوند.»

حمید عظیمی، یکی از فعالان جامعه مدنی در شهر زرنج گفت، رژیم ایران با اخراج معتادین به مواد مخدر بیمار به افغانستان، به کرامت انسانی آنها بی احترامی می کند و حقوق اتباع خود را نقض می کند.

وی گفت، «اگرچه حکومت افغانستان هیچ گونه مسؤلیتی در قبال معتادین ایرانی ندارد، اما آنها را تداوی می کند و آنها را سالم به حکومت ایران تسلیم می کند، اما ایران آنها را پس نمی گیرد.»

عظیمی گفت، «حکومت ایران باید به حقوق بشری اتباع خود احترام بگذارد و اجازه دهد این افراد مریض دوباره با خانواده های خود یکجا شوند.»

وی گفت، اگر حکومت ایران حتی بالای اتباع خود رحم نمی کند -- آنها را برای همیشه از خانواده هایشان جدا می کند -- پس بالای پناهجویان افغان که در ایران زندگی می کنند، هرگز رحم نخواهد کرد و در حقیقت، همیشه حقوق بشری آنها را نقض کرده است.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

مرگ بر رژیم های کثیف ایران،افغانستان، پاکستان،عربستان

پاسخ

حکومت ایران مسئول معتاد شدن جوانان افغان در ایران است. مقامات این کشور باید به افغانها پاسخ رایه بکنند که این جوانان چگونه در ایران به مواد مخدر آغوشته شدند.

پاسخ

حکومت افغانستان اگر برای جوانان این کشور زمینه ای کار را مساعد نسازد، در چند سال آینده نصف جوانان کشور به مواد مخدر معتاد می شود، زیرا اکثر جوانان بنابر نبود کار در افغانستان به ایران سفر می کنند و در ایران به مواد مخدر معتاد می شود.

پاسخ

پنجاه فیصد از جوانان که بخاطر کار به ایران سفر می کنند پس معتاد به کشور بر می گردد. من حیران هستم که اینها چگونه در ایران مواد مخدر را به دست میاورد؟ چرا خود ایرانی ها به مواد مخدر معتاد نمی شوند که افغان ها معتاد می گردد؟ فکر می کنم ایرانی ها و حکومت ایران قصداً مواد مخدر را در دسترس مهاجران افغان قرار میدهند تا اینکه جوانان افغان معتاد شوند و بار دوش جامعه خود شان شوند. اگر این چنین نیست چگونه به این آسانی آنها مواد مخدر را در یک کشور بیگانه بدست میاورند. چگونه امکان دارد که کارگران فقیر مهاجر در یک کشور بیگانه مواد مخدر خریداری کرده بتوانند. شما میدانید که مواد مخدر خیلی قیمت است و خریدن آن در یک کشور خارجی توسط مهاجرین خیلی دشوار است. حکومت افغانستان باید همه مرز هایش را با ایران ببندند و جوانان کشور را نگذارند که بخاطر کار به ایران سفر کنند. حکومت باید در داخل کشور کارخانه ها را تاسیس کند تا اینکه جوانان در داخل کشور شان به کار گماشته شود. حکومت باید از جامعه جهانی جداً تقاضا کند که بخاطر مساعد کردن زمینه کار برای جونان افغان تلاش کند. اگر حکومت افغانستا جلو سفر های غیر قانونی جوانان افغان را به خاک ایران نگیرد، حکومت ایران جوانان ما را از بین خواهند برد. مقامات ایرانی یک تعدا آنها را به دریا میدازند و یک تعداد شان را تیرباران می کنند و یک تعداد دیگر شان را توسط مواد مخدر از بین می برند.

پاسخ

بهتر خواهد بود که حکومت افغانستان معتادین ایرانی را تداوی کند، بعداً از دیپلمات های ایرانی و خبرنگاران دعوت کند، و هر معتاد ایرانی خود را در مقابل رسانه ها با گفتن نام، نام پدر، تاریخ تولد، محل تولد و زمانیکه به مواد مخدرمعتاد شد چه کار می کرد معرفی کند. ایران و پاکستان همیشه برای افغانستان مشکلات خلق کرده اند و این مشکل دیگری است که آنها برای افغان ها ایجاد کرده اند.

پاسخ