اخراج کودکان افغان توسط ایران خشم مقامات هرات را برآنگیخت

هرات -- رژیم ایران به زور کودکان افغان را از خانواده های شان جدا می کند، آنها را جمع آوری کرده و سپس آنها را به تنهایی به افغانستان اخراج می کند.

به گفته مقامات افغان در هرات، مقامات ایرانی هر یک افغان را، به شمول زنان و کودکانی که اسناد رسمی هویت را باخود نداشته باشند، دستگیر می کنند و بلافاصله بدون تماس با بستگان شان آنها را اخراج می کنند.

احمد جاوید نادم، رئیس اداره مهاجرین وعودت کنندگان ولایت هرات گفت، هر روز حدود ۱۰ کودک اخراج شده که نیروهای ایرانی آنها را از خانواده شان جدا کرده اند از طریق گذرگاه مرزی اسلام قلعه وارد هرات می شوند.

وی افزود، طی یک سال گذشته، دولت ایران بیش از ۲۵۰۰ کودک پناهنده افغان را در غیاب سرپرستان آنها از طریق این گذرگاه مرزی به افغانستان اخراج کرده است.

وی گفت، «از آنجا که اکثر این کودکان در افغانستان خانواده ندارند، با مشکلات جدی روبرو شده اند. حکومت افغان ده‌ ها نفر از این کودکان را در پناهگاه ها تا زمانی که بستگانشان شناسایی نشوند، نگه می دارد.»

وی افزود، «کودکانی که توسط ارتش ایران اخراج می شوند دچار آسیب روانی می شوند. مشاورینی برای کمک به این کودکان در گذرگاه مرزی اسلام قلعه حضور دارند. ریاست مهاجرین و عودت کنندگان، این کودکان تبعید شده را از اسلام قلعه به شهر هرات منتقل می کند و به آنها غذا و لباس فراهم می کند.»

نادم گفت، این کودکان اخراج شده از ایران بین ۱۰ الی ۱۷ سال سن دارند.

عبدالقادر کامل، یک تحلیلگر امور سیاسی در شهر هرات گفت، دستگیری و اخراج کودکان افغان توسط دولت ایران اقدامات غیرانسانی و غیر شرعی است.

وی افزود، این اقدامات خشونت آمیز توسط نیروهای ایرانی، اخلاق همسایگی، قوانین بین المللی بشردوستانه و اصول پذیرفته شده حقوق بشر را نقض می کند.

سرکوب و خشونت

یک شب، پولیس ایرانی، گل احمد ۱۴ساله را به تنهایی در یک حمام خالی کوچک بدون اینکه برایش غذا بدهد، بندی کرد.

احمد گفت که وی از خانه خود در مشهد برای خرید مقداری نان خارج شده بود که پولیس بدون اطلاع خانواده اش وی را گرفت و اخراج کرد.

احمد گفت، «ساعت ۸ شب بود که پولیس من را دستگیر کرد و مرا در حمام خالی قرار داد.»

وی گفت، «صبح روز بعد، پولیس تعدادی از کودکان دیگر و من را به مکانی بردند که در آنجا پناهجویان را گردهم می آورند ... پس از چند روز، نیروهای امنیتی ایران ما را به کمپ سفیدسنگ بردند، جایی که ما دو شب در آنجا ماندیم. و سپس آنها ما را به گذرگاه مرزی اسلام قلعه بردند و ما را اخراج كردند.»

احمد افزود، «ما از اینکه پولیس همه افغان های حاضر در کمپ را لت و کوب می کردند، خیلی ترسیده بودیم. آنها رحمی بر کودکان، افراد مسن یا زنان نداشتند و آنها را با چوب و کیبل می زدند.»

محمد ۱۵ ساله نیز توسط پولیس ایران در زاهدان دستگیر و به افغانستان اخراج شد، که همچنان بدون اطلاع خانواده اش صورت گرفت.

محمد گفت، «یک روز با گزمه پولیس روبرو شدم و وقتی که سعی کردم فرار کنم، آنها به طرف من شلیک کردند. ما چندین نفر بودیم که بعضی از ما زخمی بودند و پولیس ما را دستگیر کردند.»

وی افزود، پولیس همه کودکان را در یک مکان بی نظم و چتل نگه داشته و به آنها آب یا غذا نمی دادند.

وی گفت، «پولیس ایران ۴۵ هزار تومان [۸۲۰ افغانی یا ۱۱ دالر] از هرکدام از ما گرفت و سپس آنها ما را به کمپ ساربان در شهر زاهدان فرستادند، جایی که آنها دوباره ما را مجبور کردند که به آنها پول بدهیم.»

محمد افزود، «نیروهای امنیتی ایران پناهندگان را هم در کمپ ها و هم در مسیر حرکت لت و کوب می کردند و با چوب و قنداغ های اسلحه آنها را می زدند.»

وی گفت، «وقتی به مرز افغانستان رسیدیم، چون پولیس ایران همه چیز را از ما سلب کرده بودند، هیچ مقدار [پولی] با ما باقی نمانده بود. بعد از اینکه وارد افغانستان شدیم، حکومت افغانستان به ما غذا و پول داد و سپس ما را به یک کمپ فرستاد که آنجا غذا و لباس برای ما فراهم کرد.»

اعمال غیرانسانی

مقامات ولایت هرات عمل ارتش ایران مبنی بر جدا کردن کودکان از خانواده هایشان بدون اطلاع اقارب شان را محکوم کردند، و این عمل را نقض اصول بشردوستانه خواندند.

جیلانی فرهاد سخنگوی والی هرات گفت، «اخراج کودکان و نوجوانان افغان بدون اطلاع خانواده ها توسط ایران، نقض کنوانسیون های بین المللی و توافق های متقابل بین افغانستان و ایران می باشد.»

وی گفت، حکومت افغان توقع دارد که دولت ایران از توافق های متقابل بین این دو کشور پیروی کند و از اخراج زنان و کودکان بدون سرپرستان، خودداری کند.

فرهاد افزود، «کودکانی را که ایران به افغانستان اخراج می کند، با چالش های جدی روبرو هستند زیرا با این محیط زیست آشنا نیستند و خانواده ای در اینجا ندارند.»

وی گفت، «علاوه بر خود كودكان كه با مشكلات زیادی روبرو هستند، ادارات دولتی كه از كودكان حمایت می كنند، چالش های بسیاری دارند زیرا آنها نمی توانند خانواده های این كودكان و نوجوانان را پیدا كنند.»

فرهاد گفت، «ما این موضوع را با ادارات ذیربط در کابل به اشتراک گذاشته ایم و امیدواریم که از طریق مجاری دیپلوماتیک به آن رسیدگی شود و به دولت ایران خبر داده شود که به توافق های متقابل خود با حکومت افغان، احترام بگذارد.»