محیط زیست

چاه های عمیق ایران آب را به طور غیرقانونی از سه دریای افغانستان در زیرزمین انتقال می کند

گزارش از علی

در این تصویر که به تاریخ ۱۵ جوزا گرفته شده است، دریای فراه در ولسوالی پرچمن، ولایت فراه دیده می شود. این دریا از قسمت شرقی ولایت غور سرچشمه می گیرد، و بعد از طی کردن مسافه به طول ۵۶۰ کیلومتر در هامون های هلمند در مرز افغانستان و ایران، می ریزد. [تصویر از قول اردوی ۲۰۷ ظفر]

در این تصویر که به تاریخ ۱۵ جوزا گرفته شده است، دریای فراه در ولسوالی پرچمن، ولایت فراه دیده می شود. این دریا از قسمت شرقی ولایت غور سرچشمه می گیرد، و بعد از طی کردن مسافه به طول ۵۶۰ کیلومتر در هامون های هلمند در مرز افغانستان و ایران، می ریزد. [تصویر از قول اردوی ۲۰۷ ظفر]

کابل -- مقامات حوزه غرب افغانستان، رژیم ایران را متهم کردند که با نقض پیمان آب دریای هلمند بین افغانستان و ایران در سال ۱۳۵۲، چاه های غیرقانونی را در حاشیه دریا های هلمند، فراه رود و هریرود حفر کرده است.

مقامات می گویند، ایران روزانه هزاران متر مکعب آب بیشتر از شرایط این پیمان، که به ایران حق ۲۶ متر مکعب آب در ثانیه را می دهد، از طریق زیرزمین انتقال می کند.

نعمت الله صدیقی، یک عضو شورای ولایتی نیمروز گفت، رژیم ایران هر سال میلیون ها متر مکعب آب را از چاه های عمیقی که در حوزه رودخانه هلمند حفر کرده است، بیرون می کشد و آن را در ذخایر ذخیره می کند.

وی گفت، «حکومت ایران این ذخایر آب را از طریق نل ها به زمین های زراعتی متصل كرده و برای آبیاری مزارع بزرگی كه درآمد سالانه زیادی دارند، آب را فراهم می كند.»

وی گفت، «آنها با استفاده از واتر پمپ های بزرگ، آب دریای هلمند را به بیش از ۲۰۰ کیلومتر فشار می دهند تا به زاهدان در ایران برسند، جایی که این آب نیازهای شهر را برآورده می سازد.»

یک مقام عالی رتبه حکومت افغانستان در هرات به شرط ناشناس ماندن گفت، رژیم ایران سال ها در نزدیکی مرز بین دو کشور چاه های عمیق حفر می کند و بی رحمانه از دریای هریرود آب می گیرد.

وی گفت، «صدها هکتار زمین زراعتی، به ویژه مزارع خربوزه و تربوز، در ولایت مشهد [ایران] وجود دارد و با آب چاه های عمیق آبیاری می شود که در حوزه رودخانه هریرود حفر شده اند.»

دادالله قانع، رئیس شورای ولایتی فراه گفت، رژیم ایران همچنان یک چاه عمیق در آن طرف مرز در امتداد دریای فراه رود حفر کرده و آب را از طریق سیستم لوله کشی به تعدادی از شهرهای ایران برای زراعت و آب آشامیدنی پمپ می کند.

وی گفت، «حکومت ایران همیشه با همسایگان خود بدرفتاری کرده و با نقض معاهدات مشترک از حقوق آنها چشم پوشی کرده است.»

قانع گفت، افغانستان هنگامی كه بتواند منابع آبی خود را مدیریت كند، نسبت به ایران برتری کسب خواهد کرد، در حالیکه مسائل مربوط به حقوق آب برای سال ها تأثیر مستقیمی بر روابط دو كشور داشته است.

دخالت در امور آب افغانستان

مقامات ایرانی خودشان بر موجودیت چاه های عمیق و ذخایر بزرگ آب در مرز بین این دو کشور، اعتراف کرده اند.

عباس عراقچی، معاون امور سیاسی وزارت خارجه ایران، در مصاحبه ای با طلوع نیوز به تاریخ ۲۹ سرطان گفت، هامون های معمول -- ذخایر سنتی آب فصلی -- در حوزه رودخانه هلمند در حال خشک شدن هستند، که برای بررسی اینکه آیا به دلیل بندهای آبی در افغانستان است یا ذخایر آب در ایران است، به ارزیابی نیاز دارد.

نقیب الله عظیمی، یک کارشناس حقوقی در ولایت نیمروز گفت، «سالانه میلیون ها متر مکعب آب اضافی به ایران جاری می شود و آن کشور از آن به صورت رایگان استفاده می کند، اما آنها حق حفرکردن چاه ها و تخلیه کردن حوزه رودخانه را ندارند.»

وی گفت، افغانستان حق دارد منابع آب خود را كنترل كند و اطمینان حاصل كند كه زمین های وسیع آن کشت می شود. هر کشوری برای سعادت اتباع خود بند ها را می سازد و منابع آبی خود را مدیریت می کند.

وی گفت، هرگونه دخالت رژیم ایران برای ایجاد اخلال در ساخت بندها در افغانستان، به عنوان مداخله در امور داخلی این کشور تلقی می شود.

وی با اشاره به حمایت تهران از تخریب بندها و سایر زیربناهای مربوطه توسط طالبان گفت، افغانستان حق اعمار بندهای برق آبی را دارد و هیچ کشوری حق دخالت ندارد.

وی گفت، این مسئله نیاز به تحقیق از سوی سازمان های بین المللی دارد.

وی گفت، «بر اساس قوانین بین المللی، ایران حتی حق اظهارنظر در مورد بندهای افغانستان را ندارد، چه رسد به اینكه در این بندها مداخله کند و از گروه مسلح برای تخریب آنها حمایت كند.»

عظیمی گفت، «حکومت افغانستان باید هر کاری را انجام دهد تا از دخالت ایران در امور آب افغانستان جلوگیری کند.»

ایران باید هزینه آب اضافی را بپردازد

گل احمد احمدی، معاون شورای ولایتی نیمروز گفت، اگر ایران بخواهد به مقدار بیشتری از آب که طبق معاهده آب دریای هلمند حق آن را دارد، دسترسی پیدا کند، تهران نیاز دارد که آن را از افغانستان خریداری کند.

وی گفت، «حکومت ایران پنج چاه عمیق را در نزدیكی مرز افغانستان در حوزه رودخانه هلمند حفر كرده است. هر یک از این چاه ها مانند جهیل هایی هستند که میلیون ها متر مکعب آب را برای زراعت و آشامیدن کشیده اند.»

وی گفت، «ده ها سال است که ایران از آب افغانستان به صورت رایگان استفاده می کند و آنها دیگر نباید به صورت رایگان انتظار آن را داشته باشند.»

احمدی گفت، تهران تاکنون آب افغانستان را جبران نكرده است، اما از این به بعد باید بابت هر مترمكعب آبی که مصرف می کند، به افغانستان بپردازد.

وی گفت، «ایران با اعمار بند کمال خان به شدت مخالف است زیرا این کشور می ترسد که اگر آب را طبق معاهده دریافت کند، آنها تولیدات زراعتی خود را از دست خواهند داد و فقط آب آشامیدنی را خواهند داشت.»

بهرام حقمل، یک فعال جامعه مدنی در ولایت نیمروز گفت، «حکومت افغانستان باید مدیریت منابع آب خود را جدی بگیرد و تلاش کند تا هرچه زودتر کار بالای چند بند در حوزه غرب را به پایان برساند تا آب رایگان به خارج از کشور جاری نشود.»

وی گفت، «ساختن بندها به بهبود زراعت افغانستان كمک می كند، اتكای افغان ها به واردات از كشورهای همسایه را كاهش می دهد و فرصتی را برای اقتصاد قویتر ایجاد می كند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

افغانستان حق اولیه آبهایی را دارد که از داخل کشور سرچشمه می گیرد. بندهای بیشتری به خصوص در ولایات نسبتاً هموار و وسیع غربی و جنوبی نیاز است که توانایی غلبه بر عدم تأمین غذایی کشور و در عین حال ایجاد فرصت های شغلی خیلی ضروری را دارند. حکومت افغانستان باید برنامه های جامع را برای حد اقل ۱۰ بند بزرگ و تعداد زیادی بندهای کوچک را طرح کند و سپس سرمایه گذاری مالی را از تجار داخلی و موسسات بین المللی و همچنین کشورهای دوست جستجو کند. برای تحقق این آرمان، فساد باید در حکومت و ادارات آن از بین برده شود تا کسری اعتماد برطرف شود. منابع آبی افغانستان و زمین های بایر وسیع آن مهمترین سرمایه حیاتی این کشور به شمار می رود که با تقویت آنها راههای پیشرفت متعدد در عرصه های اقتصادی دیگر باز می شود.

پاسخ

اگر از سرازیر شدن آب افغانستان به داخل خاک ایران جلو گیری شود، همه زمین های زراعتی ایران خشک می گردد و از طرف دیگر هزار ها هیکتار زمین افغانستان آبیاری می گردد و افغانستان از احتیاج کشور های منقطه خلاص می شود و همچنان اقتصاد مردم بهبود می یابد. آمریکا و جامعه جهانی باید کوشش کنند که با طالبان صلح صورت گیرد و یک حکومت قوی مرکزی در اینجا بوجود بیاید تا بتواند بالای آب و خاک این کشور حاکمیت داشته باشد و بتواند که آب های کشورش را مهار کرده بتواند. این بهترین راه تضعیف کردن ایران است. اگر اقتصاد افغانستان بهتر شد و فقر در این کشور از بین رفت، حکومت افغانستان خود بخود توان این را پیدا می کنند که آب هایش را مهار کند. اکنون حکومت بیچاره هیچ کاری کرده نمیتواند. هر روز پاکستان بالای خاک افغانستان موشک پراگنی می کند و این حکومت ضعیف قرار نشسته تماشا می کند. علت جنگ پاکستان با افغانستان هم آب افغانستان است. آنها ترس دارد که اگر در افغانستان حکومت مقتدری وجود داشته باشد، فوراً آب دریای کنر را مهار می کند که این به زیان پاکستان تمام می شود. افغانستان باید دارای یک حکومت قوی و نیرومند باشد تا بتواند از داشته هایش و از خاکش دفاع کرده بتواند.

پاسخ

ایران در افغانستان مداخله می کند و این یک تهدید به منطقه و جهان خواهد بود.

پاسخ

برادران عزیر همین اکنون تظاهرات درشهر غزنی جریان دارد مردم میخواهند تا نفوذی های ایران که در19 سال گذشته دوایردولتی را درانحصار داشته ومیلیارد های افغانی بودجه انکشافی وعادی را به غارت برده از دولت برکنار وحضور تمام ملیت های با هم برادر را درادارات حکومتی انعکاس یابد.

پاسخ

می گویند دو زن بود، یکی آن یک طفل داشت و دیگر آن سه طفل. سه طفل غالمغال می کردند. مادر که یک طفل داشت، عصبانی شد و از زن دیگر پرسید چرا اطفال توغالمغال می کنند؟ آنها مثل سگ هستند، این است و آن است یعنی حرف های زشت زد. مادر که سه طفال داشت (زن اول) با مادر که یک طفل داشت (زن دوم) وارد مشاجره شد: زن اول: آیا تو کوس داری؟ زن دوم: بلی زن اول: آیا شوهرت کیر دارد؟ زن دو: بلی وقتیکه هر دوی تان دارید، باید اطفال زیاد بیاورید تا اینکه احساس حقارت تان از بین برود. من نمیتوانم که دهن اطفال خود را ببندم. موضوع این است که امریکایی ها چیغ می زنند و می گویند که ما ۱۰۰ میلیارد و یا ۲۰۰ میلیار دالر را در افغانستان به مصرف رساندیم. اگر چنین است، آنها باید این پول را در بخش های به مصرف می رساند که میتوانست به افغان ها فایده برساند. هنوز هم ناوقت نیست، اگر آنها صرف یک میلیارد دالر را در مهار کردن آب های افغانستان به مصرف برسانند، هیچ آب به تروریست های ایرانی نخواهد رسید. و یک میلیارد دالر دیگر را به مصرف برسانند، آب بالای تروریست های پاکستانی متوقف می شود. با این کار، از یک طرف به افغانها زمینه ای کار مساعد می گردد و از سوی دیگر امریکایی ها از عذاب وجدان خلاص می شوند، بخاطریکه افغان ها دشمن دیرینه ای امریکایی ها یعنی اتحاد جماهیر شوری را شکست دادند، اما امریکایی ها برای افغان ها کدام پاداش ندادند. موضوع دیگر این ست که امریکایی ها در جریان بیست سال گذشته زیان های زیاد جانی و مالی را به افغانها وارد کردند، و حتی اکنون نیز دهها افغان هر روز کشته می شود. از این جهت، اگر امریکایی ها بالای مهار کردن آب های افغانستان سرمایه گذاری کنند، افغانستان میتواند به پای خود بایستد.

پاسخ