امنیت

حملات ایرانیان بالای رانندگان افغان بر سر حقوق آب خشم مردم را برانگیخت

گزارش از علی

صدها معترض ایرانی به روز جمعه (۸ دلو) در ولسوالی زابل در ولایت سیستان و بلوچستان ایران به دلیل پر شدن بند کمال خان در افغانستان که جریان آب رایگان به ایران را متوقف کرده است، بالای رانندگان افغان حمله کردند. [علی/رسانه های اجتماعی]

کابل -- صدها معترض ایرانی به دلیل پر شدن بند کمال خان در افغانستان که جریان آب رایگان به ایران را متوقف کرده است، هفته گذشته بالای رانندگان افغان در ایران حمله کردند.

بند کمال خان در ولسوالی چهار برجک ولایت نیمروز از زمان افتتاح آن در ماه حمل اکنون برای اولین بار پر شده است. کار ساختمانی این بند در سال ۱۳۵۰ آغاز شد.

بر اساس معاهده آب دریای هلمند در سال ۱۳۵۲میان افغانستان و ایران، ایران حق دارد که در ثانیه ۲۶ متر مکعب آب را از دریای هلمند دریافت کند.

با این حال، ایران برای چندین دهه سالانه میلیاردها متر مکعب آب رایگان را دریافت می کرد که بسیار بیشتر از مقداری است که در معاهده تعین شده بود.

لاری های افغانستان به تاریخ ۸ دلو در ولسوالی زابل ولایت سیستان و بلوچستان ایران پس از آن دیده می شوند که معترضین ایرانی به دلیل پر شدن بند کمال خان در افغانستان که جریان آب رایگان به ایران را متوقف کرده است، بالای رانندگان افغان حمله کرده و وسیله های نقلیه آنها را تخریب کردند. [رسانه های اجتماعی]

لاری های افغانستان به تاریخ ۸ دلو در ولسوالی زابل ولایت سیستان و بلوچستان ایران پس از آن دیده می شوند که معترضین ایرانی به دلیل پر شدن بند کمال خان در افغانستان که جریان آب رایگان به ایران را متوقف کرده است، بالای رانندگان افغان حمله کرده و وسیله های نقلیه آنها را تخریب کردند. [رسانه های اجتماعی]

اکنون جریان آب رایگان متوقف شده است.

معترضین در ولسوالی زابل ولایت سیستان و بلوچستان ایران به روز جمعه (۸ دلو) بالای رانندگان حمله کرده و با چوب ها و سنگ ها به ده ها لاری آسیب رساندند. آنها خواستار رها شدن آب از این بند شدند.

واسع احمدی یک باشنده شهر هرات در واکنش به این حملات گفت، «آب حق ملت ماست. ایران سهم خود از این آب را بر اساس معاهده آب دریافت خواهد کرد.»

احمدی گفت، «از آنجا که ایران مقدار زیادی از نفت را دارد، آیا ما افغان‌ ها تا کنون از آن کشور نفت رایگان خواسته ‌ایم؟»

وی پرسید، «ایرانی ‌ها خودشان را مردم تحصیل کرده و آگاه می ‌دانند، آیا شرم آور نیست که آنها دست به چنین اقدام غیرانسانی می زنند که با اصول اسلام و انسانیت خلاف است؟»

وی گفت، افغانستان و ایران به‌ عنوان همسایه ‌ها زبان و فرهنگ مشترک دارند، اما این رفتار ایرانی ‌ها برخلاف اصول یک همسایه خوب است.

یک همسایه ظالم

عبدالرزاق یک راننده موترلاری ترانزیتی در فراه گفت، ایرانی ها اگر واقعاً خودشان را مسلمان می دانند باید در مورد ظلم خود بالای افغان ها فکر کنند. این کار با اصول همسایگی و انسانیت مطابقت ندارد.

رزاق گفت، «پس از ۴۰ سال انتظار بالاخره بند کمال خان افتتاح شد و دهاقین ما می توانند از آب آن استفاده کنند. اما اکنون ایران می‌ خواهد که این بند را نیز از ما بگیرد.»

وی گفت، «حکومت ایران طی سال ها در بدل تأمین کردن برق، نفت و گاز برای افغان‌ ها، پول دریافت کرده است. این در حالی است که ایران از دهه ها بدینسو از آب افغانستان به طور رایگان استفاده می کند.»

رزاق گفت، حمله کردن بالای رانندگان و تخریب کردن وسایل نقلیه آنها یک عمل شرم آور و غیرانسانی است.

عبدالسلام یک باشنده نیمروز پرسید، «گناه رانندگان بیچاره ای که لت و کوب شدند و موتر هایی که تخریب شدند چه بود؟»

وی گفت، «آب یک مسئله میان دو حکومت است که باید از طریق چینل های دیپلوماتیک حل و فصل شود. اما ایرانی ها رانندگان بی گناه را لت و کوب کردند که این یک عمل غیرانسانی بوده و خصومت آنها را نشان می دهد.»

وی افزود، «ایران برای سال ها از آب رایگان افغانستان استفاده کرده است. اکنون که ما آب خود را مدیریت می کنیم، حکومت ایران تصمیم گرفته است که خصومت خود را اعلام کند.»

محمد داؤد اکرمی یک باشنده نیمروز گفت، این حمله بالای رانندگان افغان توسط معترضین ایرانی یک عمل بزدلانه بود.

وی افزود، «اگر ایران آب اضافی می ‌خواهد باید در بدل آن برق یا نفت تأمین کند. زمان بارگیری رایگان گذشته است.»

وی همچنان افزود، «ما آب خود را به ایرانی ها رایگان نخواهیم داد

قرضه ایران

سید مسعود حسینی که در رشته اقتصاد پوهنتون هرات تدریس می کند و در مورد دریای هلمند تحقیق کرده است گفت، ایران از زمان امضای معاهده آب دریای هلمند در سال ۱۳۵۲ تاکنون به ارزش ۶۰ میلیارد دالر از آب رایگان دریای هلمند استفاده کرده است.

وی گفت، «ایران میلیاردها متر مکعب آب رایگان را از دریای هلمند دریافت کرده است در حالی که آن کشور حق دارد سالانه کمی بیشتر از ۸۰۰ میلیون مترمکعب آب را دریافت کند.»

وی افزود، «اگر ایران پاسخگو باشد، این کشور باید برای چندین دهه از حقوق آب خود محروم شود.»

حسینی گفت، حفر کردن چاه ها توسط ایران در مناطق مرزی برای برداشتن آب اضافی از این دریا همچنان معاهده آب دریای هلمند را نقض می کند. آن کشور باید به دلیل این اقدام غیرقانونی و غیراخلاقی پاسخگو باشد.

میرویس نادری استاد یک پوهنتون در شهر زرنج مرکز ولایت نیمروز گفت، زمان پاسخگویی ایران با اعمار شدن بند کمال خان فرا رسیده است. هر قطره آبی که به ایران جاری می شود باید محاسبه شود.

وی گفت، «بند کمال خان برای رشد حاصلات زراعتی در ولایت نیمروز زمینه مساعد ساخته است. حاصلات داخلی به زودی جایگزین حاصلات ایرانی خواهند شد.»

وی گفت، «آب در شرایط فعلی بسیار باارزش است، اگر ایران به آب بیشتری ضرورت دارد، آن کشور در بدل هر قطره آبی که از دریای هلمند دریافت می کند، باید به افغان ها قیمت آن را بپردازد.»

وی افزود، «این عادلانه نیست که مردم ما در فقر زندگی می کنند در حالی که ایران از آب آنها به طور رایگان استفاده می کند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

1 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

معاهده هلمند و حقوق آب بین المللی وقتی تائید می‌ کنیم که ایران بر آب‌ های هلمند حق دارد، این بدان معناست که ما نظریه حقوق محدود قوانین بین ‌المللی را پذیرفته ‌ایم. در ماده ۵ معاهده هلمند آمده است که افغانستان هیچ اقدامی را انجام نخواهد داد که حقوق ایران از دریای هلمند را کاملاً و یا قسماً سلب کند. اگر آن را به شکل نظری حقوق بین المللی آب بیان کنیم، این معاهده بر اساس اصول (جلوگیری از ضرر قابل توجه) استوار است. از طرف دیگر، بر اساس این معاهده، بخش بزرگی از تولید سالانه دریای هلمند به افغانستان داده شده است که ایران باید آن را به خوبی و منطقی به رسمیت بشناسد، زیرا بیشتر آب دریای هلمند در افغانستان تولید می ‌شود و نسبت به ایران، نفوس بیشتری در افغانستان از آن استفاده می کند و زندگی آنها به آن وابسته است. با درنظرداشت این حقایق، ایران و افغانستان از زمان میانجیگری گولد اسمیت در سال ۱۲۵۰ الی سال ۱۳۵۲ که معاهده امضا شد، ۵ بار با هم اختلاف داشته اند. آخرین درگیری پس از یک خشکسالی شدید در سال ۱۳۲۱ آغاز شد، زمانی که هر دو کشور بالاخره به ایالات متحده پیشنهاد میانجیگری کردند. ایالات متحده یک کمیسیون تخنیکی مستقل به نام دلتای هلمند را برای حل این مشکل تعین کرد که شامل یک انجنیر امریکایی، یک انجنیر از کشور چیلی و یک انجنیر کانادایی می شد. این کمیسیون تمام ویژگی های دریای هلمند را مطالعه کرد و بالاخره در سال ۱۳۲۹ یک گزارشی را تهیه کرد. در این معلومات حق آبه هر دو کشور مشخص شده بود، اما ایران با این گزارش مخالفت نشان داد و آن را به نفع افغانستان دانست. بالاخره اوضاع سیاسی در سال ۱۳۵۲ بهبود یافت و هر دو دولت سلطنتی افغانستان و ایران خواستند که به خاطر روابط خوب اختلافات تاریخی خود را حل و ف

پاسخ