جنایت و عدالت

زندانیانی که توسط کوماندوهای افغان نجات یافتند از ظلم طالبان حکایت کردند

گزارش از محمد قاسم

کوماندوهای افغان با زندانیانی که به تاریخ ۲۸ دلو از زندان طالبان در ولایت بغلان نجات یافته اند عکس می گیرند. [قول اردوی عملیات خاص]

کوماندوهای افغان با زندانیانی که به تاریخ ۲۸ دلو از زندان طالبان در ولایت بغلان نجات یافته اند عکس می گیرند. [قول اردوی عملیات خاص]

کندز -- کوماندوهای افغان به شب چهارشنبه (۲۹ دلو) در آخرین حمله شبانه در یک سلسله عملیات های مشابه نجات، ۲۴ زندانی را از زندان طالبان در ولایت کندز آزاد کردند.

قول اردوی عملیات خاص گفت، واحدهای کوماندو بالای زندان طالبان در قریه کابلی قشلاق ولسوالی آقتاش ولایت کندز هجوم بردند.

آنها ۲۴ نفر را که طالبان زندانی کرده بودند آزاد کردند، در جمع آنها ۱۶ نفر از منسوبین اردوی ملی افغان، دو افسر پولیس، چهار کوماندو، یک عضو ریاست امنیت ملی و یک فرد ملکی بودند.

چند روز قبل طی یک عملیات شب دوشنبه، کوماندوهای افغان ۱۷ فرد ملکی و ۲۵ نفر از منسوبین نیروهای دفاعی و امنیتی ملی افغان را از زندان طالبان در ولایت بغلان نجات دادند.

مردم ملکی که در یک حمله شبانه توسط کوماندوهای افغان نجات یافتند، به تاریخ ۸ دلو در ولایت بغلان نشان داده شده اند. [وزارت دفاع افغانستان]

مردم ملکی که در یک حمله شبانه توسط کوماندوهای افغان نجات یافتند، به تاریخ ۸ دلو در ولایت بغلان نشان داده شده اند. [وزارت دفاع افغانستان]

قول اردوی عملیات خاص گفت، این عملیات در قریه علی خواجه در ولسوالی بغلان جدید صورت گرفت.

کوماندوهای افغان به تاریخ ۷ دلو ۳۲ نفر به شمول ۱۲ نفر از منسوبین نیروهای دفاعی و امنیتی ملی افغان را از زندان طالبان در نزدیکی ولسوالی دند شهاب الدین در ولایت بغلان نجات دادند.

افرادی که از زندان دند شهاب الدین نجات یافتند، از شکنجه ها و آزارهایی حکایت کردند که آنها در جریان حبس طالبان متحمل شده بودند.

شکنجه شده توسط طالبان

محمد صابر ۳۸ ساله که از زندان بغلان آزاد شده است گفت که طالبان در ماه قوس وی را در منطقه جر خشک بغلان در حالی ربودند که وی از کندز به کابل می رفت.

وی گفت، «طالبان مرا لت و کوب کردند زیرا آنها فکر می کردند که من با حکومت کار می کردم و آنها از من می خواستند که اعتراف کنم که من یک کارمند حکومت هستم. اما من یک دکاندار هستم و می خواستم تولیداتی را از کابل برای دکان خود در کندز بیاورم.»

طالبان کسانی را که به اعترافات استخراج شده آنها پاسخ تفصیلی را نمی دادند با مشت، لگد، شلاق و شاک برقی شکنجه می کردند، درست و غلط بودن برای آنها اهمیتی نداشت.

وی گفت، «آنها به زندانیان فقط یک وقت غذا را در روز می دادند. ده نفر باید یک دانه نان تقسیم می کردند.»

عبدالصبور سیدی یکی دیگر از زندانیان آزاد شده گفت، «من به تاریخ ۱۹جدی در مسیر شاهراه بغلان - بدخشان به بدخشان می رفتم که طالبان موتر ما را در منطقه حسین خیل ولایت بغلان متوقف کردند و چند نفر از ما را ربودند.»

سیدی که خودش را «یک کارمند پائین رتبه دولتی» معرفی کرد و برای تجارتش به کابل رفته بود گفت که در جریان شکنجه آنها، وی و دیگران «در خانه ای که ویران شده بود» نگهداری می شدند.

وی گفت، «طالبان در ظرف چند دقیقه توانستند تمام معلومات من را پیدا کنند. آنها فهمیدند که وظیفه من چیست و کجا کار می کنم و حتی عکس من را در کتاب راجستر استخدام [دیتابیس] نشان دادند.»

وی افزود، «من ۱۸ روز در زندان طالبان زندانی بودم و در این مدت روزهای بسیار سختی را تجربه کردم و از ترس نمی توانستم بخوابم.»

وی گفت، «هر لحظه احساس می کردم ممکن آن روز یا روز بعدی کشته شوم، اما کوماندوها مانند فرشتگان نجات رسیدند و ما را از شکنجه طالبان آزاد کردند.»

عبدالفتاح صمدی یک سرباز اردوی ملی افغان گفت که صحت روانی اش در زندان طالبان خراب شد. وی گفت که به طور مداوم در مورد خانواده اش فکر می کرد و در صورت کشته شدن نگران آینده خانم و فرزندان خود بود.

وی با افزودن اینکه وی آن احساس را هرگز فراموش نخواهد کرد گفت، «وقتی از زندان طالبان آزاد شدم احساس کردم که دوباره متولد شده ام.»

وی گفت، «در نظام طالبان قانون و عدالت وجود ندارد.»

رفتار وحشیانه با مردم ملکی

غلام فاروق فاروقی یک تحلیلگر امور سیاسی در بغلان گفت، طالبان مردم ملکی و منسوبین امنیتی را بازداشت می کنند تا از آنها به عنوان وسیله چانه زنی در تبادله زندانیان استفاده کنند.

وی گفت، اکثریت بازداشت شدگان مردم ملکی هستند که هیچ ارتباطی با حکومت ندارند.

خالد شریفی یک فعال جامعه مدنی در بغلان گفت، طالبان به امید کسب کردن امتیازات بیشتر در مذاکرات صلح در هفته های اخیر آدم ربایی های بیشتری را انجام می دهند.

وی گفت، «معلومات ما نشان می دهد که طالبان برای حفر کردن چاه ها و تونل ها در ولایت بغلان از زندانیان استفاده کرده اند.»

عبدالرحیم آریا رئیس گروپ محافظت از مردم ملکی ولایت بغلان گفت، «ما در مورد آینده مردم ملکی در بغلان نگران هستیم زیرا تعداد آدم ربایی ها و تلفات روز به روز افزایش می یابد.»

آریا گفت، فقط از ۱۲ ماه جدی تا ۱۲ ماه دلو، تقریباً ۵۰ فرد ملکی به شمول کودکان در ولسوالی های دند غوری و بغلان مرکزی و در شهر پلخمری کشته یا زخمی شدند. وی افزود، «ما از طرفین درگیری می خواهیم که... به زندگی مردم ملکی احترام بگذارند».

بهبود امنیت شاهراه

احمد جاوید بشارت سخنگوی قوماندانی امنیه بغلان گفت، نیروهای اردوی ملی طی یک عملیات در ماه جدی پوسته های تلاشی طالبان در چشم شیر در مسیر شاهراه بغلان - سمنگان را تخریب کردند.

وی گفت، از آن زمان بدینسو، طالبان برای آزار و اذیت و تلاش های اخاذی خود محل های مورد استفاده مشخصی نداشته اند.

وی گفت، نیروهای امنیتی بغلان برای جلوگیری از فعالیت های مخرب طالبان پوسته های تلاشی و گزمه ای خود را در مسیر شاهراه های بغلان - کابل، بغلان - کندز و بغلان - سمنگان افزایش داده اند.

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

4 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

در بین اسیران حکومتی یک اشخاص غیر نظامی و خصوصاً یک شخص محسن و موی سفید که دیده می شود خیلی رقت آور است. سن آن موی سفید به هفتاد می رسد که باید مورد احترام قرار می گرفت ولی دشمن وی را در زندان نگه داشته بود. این شخص شاید چندین ماه را در وضعیت خیلی بد در زیر اسارت سپری کرده بود ولی خوشبختانه که توسط کماندو های شجاع کشور رها ساخته شد. دشمن از ریش سفید وی نیز حیا نکرد و وی را زندانی ساخته بود.

پاسخ

کماندو های افغان در همه عملیات ها موفق اند و طالبان با این نیرو ها مقابله کرده نمیتوانند. حکومت افغانستان باید بالای کماندو های افغان بیشتر سرمایه گذاری کنند و تعداد اینها را بیشتر و تعداد اردوی ملی را کمتر بسازند زیرا اردوی ملی آنقدر دست آوردن های ملموسی نداشته اند. تعدا کماندو ها خیلی کمتر است نسبت به تهدیدات امنیتی که متوجه کشور و حکومت است. چندین علت وجود دارد که کماندو های افغانستان نسبت به سربازان عادی در جنگ موفق تر است. 1 اکثریت کماندو های اردوی ملی افغان باسواد و تحصیل یافته است. در عملیات ها کمتر واقع می شود که از آنها اشتباه سر بزنند آنها کثراً هدف را مورد حمله قرار میدهد. ما سربازان عادی اکثریت شان بی سواد هستند و بعوض هدف قرار دادن دشمن آنها غیر نظامیان را هدف قرا میدهند. 2 بالای کماندو ها بیشتر پول مصرف می شود و آنها بیشتر وقت خود را در مشق و تمرین صرف می کنند از این جهت آنها جسماً قوی است نسبت به سایر سربازان. 3 کماندو ها نسبت به دیگران معاش خوب تر دریافت می کنند و فکر شان جمع است که عاید خوب دارند و نگرانی فامیل با آنها نیست که فامیل شان در فقر و گرسنگی به سر می برند. اگر من بعوض حکومت باشم تعداد کماندو ها را به دو صد هزار سوق می دهم و معاش اینها را حد اقل 500 دالر ماهانه تعین می کنم. اگر حکومت این کار را بکنند نه تنها اینها در برابر دشمن داخلی دست بالا خواهد داشت بلکه در مقابل پاکستان و ایران نیز ماده جنگ خواهد بود.

پاسخ

من به نیروهای ملی دفاعی و امنیتی خود، به ویژه نیروهای ویژه اداره امنیت ملی و نیروهای کوماندو افتخار می کنم. من درخواستی دارم که آنها نباید دیگر مزدوران و بردگان پاکستان را زنده بیاورند، در عوض آنها را جابجا تحقیق کنند و از همانجا آنها را مستقیما به جهنم روان کنند. بهتر است یك واحد خاص برای هدف قرار دادن و تیراندازی رهبران خیانتكار و خائنین كه علیه كشور اقدام و تبلیغ می كنند ایجاد شود.

پاسخ

الحمدلله، این جای افتخار است که ما چنین نیروی کماندویی داریم که عملیات بسیار پیچیده ای انجام می دهد و افغان های مظلوم و بی گناه را آزاد می کند.

پاسخ