کوماندوهای افغان ۳۴ اسیر را از زندان طالبان در هرات نجات دادند

هرات -- در یک حمله شجاعانه شب هنگام به شب چهارشنبه (۱۳ حوت)، کوماندوهای افغان به یک زندان طالبان در ولسوالی ادرسکن ولایت هرات درآمدند و ۳۴ زندانی را از بدرفتاری که از سوی جنگجویان متحمل می شدند، نجات دادند.

مقامات امنیتی در حوزه غرب گفتند، این عملیات در قریه کوهستانی کروچی با حمایت هوایی انجام شد.

کوماندوها ۱۱ نفر سربازان اردوی ملی افغان، هفت نفر پولیس ملی افغان، سه نفر منسوبین نیروی هوایی، هفت نفر کارمندان دولتی، پنج نفر افراد ملکی و یک نفر از نیروهای خیزش مردمی را نجات دادند.

دگروال فردین سپاه فرمانده لوای دوم کوماندو در حوزه غرب گفت، نیروهای امنیتی شش نفر از جنگجویان طالب را در جریان این عملیات کشته و مقداری سلاح و مهمات آنها را تخریب کردند.

وی در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی در ولسوالی گذره گفت، «نیروهای امنیتی پس از نجات دادن زندانیان، زندان طالبان را تخریب کردند. این یک زندان بسیار خطرناک بود که به طور مخفیانه در یک کوه ساخته شده بود.»

وی گفت، «طالبان خانواده های این زندانیان را تهدید کرده و از آنها پول اخاذی می کردند و ادعا می كردند كه این پول برای مصارف زندانیان است.»

طالبان حتی به آنها غذای کافی و یا آب نمی دادند و پولی را که از خانواده هایشان می گرفتند در جیب خود می زدند.»

لومری بریدمن خیرالله یک افسر کوماندوی اردوی ملی گفت، «ما بالای زندان این گروه تروریستی برای نجات دادن همسنگران و مردم خود حمله کردیم.»

وی گفت، این عملیات «بدون هیچ آسیبی به نیروهای امنیتی یا زندانیان» مؤفق بود.

وی افزود، زندانیان نجات یافته «با خوشحالی به خانواده هایشان خواهند پیوست».

شکنجه کردن زندانیان

برخی از زندانیان تا مدت هشت ماه را در زندان گذرانده بودند و از ظلم، شکنجه و بدرفتاری طالبان با آنها، داستان های تلخی را شریک کردند.

شرف الدین یک افسر پولیس ملی گفت که وی در جریان شش ماه در زندان طالبان، آفتاب را ندید.

وی گفت، «طالبان مرا بسیار شکنجه کردند و مرا بسیار لت و کوب کردند. طالبان ما را در زیر زمینی نگهداشتند و آب و غذای بسیار کمی را به ما می دادند.»

وی با اینکه رفتار آنها با زندانیان را «غیر اسلامی» توصیف کرد افزود، طالبان به زندانیان اجازه نمی دادند که وضوء بگیرند و نماز بخوانند.

وی گفت، «اگر ما با یک زندانی دیگر برای یک دقیقه صحبت می کردیم، طالبان دستان ما را از پشت سر ما ولچک می كردند و ما را برای چند روز در یک تشناب كوچک و تاریک بندی می کردند.»

فیروز احمد یک باشنده هرات که به مدت ۵ ماه با طالبان زندانی بود گفت، طالبان به زندانیان فقط آنقدر آب و غذا می دادند که آنها را زنده نگهدارند.

وی گفت، «ما بسیار رنج بردیم. آنها شب دروازه را قفل می كردند و تا صبح آن را باز نمی كردند. ما که هر قدر عذر می کردیم، آنها گوش نمی کردند.»

احمد گفت که وی در زمان حبس به مدت پنج ماه آفتاب را ندیده بود و اینکه وی و سایر زندانیان از شکنجه روانی رنج می بردند.

زلمی نوری یک عضو گروه خیزش مردمی که شش ماه را در زندان به سر برد گفت که شکنجه های غیرقابل تحملی را از دست طالبان تجربه کرده است.

وی گفت، «من حتی غذای کافی برای خوردن نداشتم. آنها بدون کدام دلیل می آمدند و ما را لت و کوب می کردند.»

وی افزود، «طالبان پاهای زندانیان را با هم می بستند و آنها را با میله های آهنی لت و کوب می کردند.»

نوری گفت، «ما از كوماندوها تشكر می كنیم كه ما را از ظلم طالبان نجات داده و به ما زندگی جدیدی را دادند.»

'ضد اسلامی و غیرانسانی'

عبدالعزیز مبارز یک فعال حقوق بشر در شهر هرات گفت، رفتار طالبان با زندانیان به عنوان یک جنایت علیه بشریت محسوب می شود.

وی گفت، «بر اساس قوانین بین المللی و اصول حقوق بشر، شكنجه و بدرفتاری با زندانیان ممنوع است. هیچ گروهی حق شکنجه زندانیان و یا به طور مکمل قطع کردن ارتباط آنها با خانواده هایشان را ندارد.»

وی گفت، «طالبان در محکمه های صحرایی خود منسوبین امنیتی و مردم ملکی را به مجازات حبس های گوناگون محکوم می کنند.»

وی افزود، آنها صلاحیت قضاوت و مجازات را ندارند، و نه هم آنها تأسیسات مناسبی برای نگهداری زندانیان دارند.

مولوی محمدعلی کریمی یک عالم دینی در ولایت بادغیس گفت، از نظر اسلام، اسیران جنگی حقوق معینی دارند و در جریان بازداشت نباید شکنجه شوند.

وی خاطرنشان کرد، در روزهای اوایل اسلام، رفتار با غیرمسلمانانی که در جنگ ها اسیر می شدند، بسیار خوب بود.

وی با افزودن اینکه ظلم و شکنجه طالبان بر زندانیان نشان می دهد که آنها در مورد احکام اسلام آگاهی ندارند گفت، «شکنجه و بدرفتاری با زندانیان جنگی در اسلام ممنوع است».

مدافعین واقعی افغانستان

علمای دینی می گویند، نیروهای امنیتی افغان مدافعین واقعی افغانستان و همچنان ارزش های اسلامی و ملی هستند.

مولوی محمد حسین عظیمی یک عالم دینی در شهر هرات گفت، کشتن کسانی که در نیروهای امنیتی خدمت می کنند برای طالبان حرام است.

وی با افزودن اینکه آنها همیشه دعاهای علمای دینی و مردم را با خود دارند گفت، «مدافعین واقعی این سرزمین نیروهای امنیتی هستند.»

وی گفت، «نیروهای امنیتی امید افغان ها هستند. مردم افغانستان به شمول علمای دینی همیشه از نیروهای امنیتی حمایت کرده اند.»

عظیمی گفت، اینکه در افغانستان مساجد، تعلیم و پیشرفت وجود دارد، اعتبارش به زحمت های نیروهای امنیتی می رسد که توانسته اند امنیت را حفظ کنند.

وی گفت، «اتفاق نظر میان علمای دینی این است که نیروهای امنیتی مجاهدین واقعی این کشور هستند که از ارزش های اسلامی و ملی افغان ها دفاع می کنند.»

مولوی روح الله صدیقی یک عالم دینی در شهر هرات گفت، نیروهای امنیتی شب و روز دلیرانه از کشور و مردم آن دفاع می کنند.

وی گفت، «ما از نیروهای امنیتی و دفاعی خود دفاع می کنیم. نیروهای امنیتی نیروی حیاتی این کشور و فرزندان این سرزمین هستند.»