خشونت و زورگویی طالبان علیه ژورنالستان به معنای خفه کردن آزادی بیان است

کابل -- ژورنالستان در هفته های پس از تسلط طالبان در ماه اسد، در مورد افزایش خشونت و زورگویی از دست جنگجویان گزارش می دهند.

به عنوان مثال، طالبان به تاریخ ۱۷ سنبله در کابل پنج ژورنالست مربوط به اطلاعات روز (انفارمیشن دیلی) را به دلیلی بازداشت کردند که آنها یک مظاهره حقوق زنان را تحت پوشش قرار دادند.

ذکی دریابی مدیر مسؤل این روزنامه تصاویری از دو خبرنگار بازداشت شده را در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشت که یکی از آنها داغ بزرگ لت و کوب در ناحیه کمر و پاهایش و دیگری علایم مشابهی در قسمت شانه و بازو اش داشتند.

عکاس نعمت الله نقدی به ای اف پی گفت، «یکی از طالبان پای خود را روی سر من گذاشت و رویم را در برابر کانکریت مالید. آنها با لگد به سر من زدند، من فکر کردم که آنها می خواستند مرا بکشند.»

نقدی گفت که به محض اینکه وی عکس گرفتن را شروع کرد یک جنگجوی طالب با وی پیش آمد کرد.

وی گفت، «آنها به من گفتند که تو نباید فیلم بگیری».

نقدی گفت، «آنها همه کسانی را که در حال فیلمبرداری بودند دستگیر کرده و تیلیفون هایشان را گرفتند.»

طبق ادعاها طالبان پیش از این به تاریخ ۲۷ اسد همچنان نوید محمود نعیمی فیلمبردار آریانا نیوز و ببرک امیرزاده عکاس خبرگزاری پژواک را که یک مظاهره در جلال آباد را فیلمبرداری می کردند، مورد لت و کوب قرار دادند.

در همان روز، نوید احمد کاوش خبرنگار تلویزیون خورشید هنگام گزارش دهی در نزدیکی میدان هوایی کابل از سوی طالبان مورد لت و کوب قرار گرفت.

لت و کوب، شکنجه و سانسور

سکندر احمدی یک ژورنالست در پروان گفت، ژورنالستان افغان دستگیر شدن، لت و کوب، شکنجه، سانسور محتوا و تهدید فزاینده برای خبرنگاری را متحمل می شوند.

وی گفت، بازداشت و خشونت علیه ژورنالستان از سوی طالبان «و تهدیدهای آنها رفتار استبدادی طالبان با ژورنالستان را نشان می دهد».

احمدی که ۱۵ سال با رسانه های مختلف در افغانستان کار کرده است گفت که به دلیل نگرانی های امنیتی وی دیگر نمی تواند آزادانه کار کند.

وی گفت، صدها ژورنالست تحت موقف های مشابه یا از کشور فرار کرده اند و یا از ژورنالیزم دست کشیده اند.

زهرا جویا یک ژورنالست افغان که پس از تسلط طالبان از افغانستان فرار کرد گفت، «حدود ۱۴ ژورنالست در روزهای اخیر از سوی طالبان بازداشت شده و پس از میانجیگری گروه های مدافع ژورنالستان آزاد شدند».

وی گفت، «طی سال های گذشته، ما یک موج فزاینده ای از هدف قراردادن ژورنالستان توسط طالبان را مشاهده کردیم.»

روینا شمداسانی سخنگوی دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد به تاریخ ۱۹ سنبله گفت، «ما از طالبان می خواهیم که فوراً بازداشت بدون محکمه و استفاده از زور علیه کسانی را که از حق گردهمایی مسالمت آمیز خود استفاده می کنند و ژورنالستانی که اعتراضات را تحت پوشش قرار می دهند، متوقف کنند.»

وی گفت، «علیه بسیاری از ژورنالستانی که تلاش می کنند تا فقط کار خود را انجام دهند، زورگویی رخ می دهد.»

عدم امیدواری برای رسانه های افغان

اگرچه ژورنالستان به طور فزاینده ای به دلیل پوشش اعتراضات در سراسر کشور مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، طالبان ادعا کرده اند که آزادی رسانه ها را مطابق با اصول نامشخص اسلامی حفظ خواهند کرد.

تعداد کمی به این تضمین های طالبان باور می کنند.

جویا گفت، «متأسفانه هیچ امیدی وجود ندارد که طالبان به گزارش دهی آزادانه و بی طرفانه اجازه دهند زیرا به نظر می رسد که آنها به آزادی بیان و استقلال رسانه ها باور ندارند.»

وی در اشاره به ممنوعیت اخیر طالبان برای ژورنالستان اناث در هرات گفت، «ما با همکاران ژورنالست خود در برخی از ولایات تماس نزدیک داریم و می دانیم که طالبان فعالیت های رسانه ها را متوقف کرده اند.»

احمدی یک ژورنالست در پروان گفت که طالبان نمی خواهند که با اجازه دادن به ژورنالستان برای گزارش دهی آزادانه و مستقل، اعتبار خود را به خطر بیندازند و طالبان با گذشت هر روز نسبت به آنها و رسانه های آزاد خشن تر می شوند.

به گفته احمدی، از زمان تسلط طالبان بر این کشور بیش از ۱۵۰ رسانه بسته شده و صدها ژورنالست بیکار شده اند.

در پروان، طالبان فقط به یکی از ۹ رسانه رادیویی موجود اجازه داده است که نشرات خود را ادامه دهند اما بالای برنامه های سیاسی و سرویس های خبری محدودیت ها را وضع کرده اند.

خوشنود نبی زاده مدیر مسؤل روزنامه خامه پریس گفت، با فرارسیدن طالبان تغیرات جدی ای در فعالیت های رسانه های افغان به وجود آمده اند.

وی گفت، ژورنالستان به شمول خود نبی زاده به دلیل ترس از انتقام جویی احتمالی طالبان به خارج از کشور فرار کرده اند.

وی خاطرنشان کرد، خامه پریس و خود نبی زاده در گذشته مورد هدف بمبگذاران انتحاری قرار گرفته بودند.

نبی زاده افزود، «ده ها ژورنالست از ترس سرکوب و خشونت طالبان مخفی شده اند و هنوز در جستجوی راهی برای خروج از افغانستان هستند.»

به گفته نبی زاده، در عین حال رسانه هایی که هنوز فعالیت می کنند، نتوانسته اند که به درستی گزارش دهند.

وی با افزودن اینکه رسانه ها با چالش های مالی نیز روبرو هستند گفت، «دسترسی به معلومات بسیار محدود است.»

نبی زاده گفت، اگر طالبان پالیسی خود را تغیر ندهند، رسانه ها به ادامه عملیات خود تحت حاکمیت طالبان هیچ امیدی ندارند.