اقتصاد

سازمان ملل می ‌گوید، افغان‌ها در میان کسانی هستند که به غذا نیاز جدی دارند

‌گزارش از سلام تایمز و ای اف پی

یک کودک و یک پیرمرد به تاریخ ۴ اسد ۱۴۰۱ در کابل به دنبال توته های فلزات می گردند. [دانیل لیل/ خبرگزاری فرانسه]

یک کودک و یک پیرمرد به تاریخ ۴ اسد ۱۴۰۱ در کابل به دنبال توته های فلزات می گردند. [دانیل لیل/ خبرگزاری فرانسه]

پاریس -- یک گزارش سازمان ملل متحد به روز چهارشنبه (۱۳ ثور) گفت که حدود ۲۵۸ میلیون نفر در سال گذشته به دلیل درگیری ها، شوک های اقتصادی و آفات اقلیمی به کمک های غذایی اضطراری نیاز داشتند که نسبت به ۱۹۳ میلیون نفر در سال قبل افزایش چشمگیری داشته است.

آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد گفت، «بیش از یک چهارم میلیارد نفر اکنون با سطوح حاد گرسنگی روبرو هستند و برخی در آستانه گرسنگی هستند. این غیر قابل قبول است،»

او گفت که این «یک داغ گزنده از شکست بشریت در پیشرفت... برای پایان دادن به گرسنگی، و دستیابی به تأمین غذایی و بهبود تغذیه برای همه بود،»

در گزارش سازمان ملل آمده است که بیش از ۴۰ درصد از افرادی که به غذا نیاز جدی دارند در جمهوری دموکراتیک کانگو، ایتوپیا، افغانستان، نایجریا و یمن زندگی می‌کنند.

گوترش گفت، «درگیری‌ها و آوارگی‌های جمعی همچنان باعث گرسنگی جهانی می‌شود،»

وی گفت، «افزایش فقر، تعمیق نابرابری ها، عدم انکشاف موجود، بحران آب و هوا و آفات طبیعی نیز به نبود تأمین غذا کمک می کند.»

در این گزارش آمده است که در سال ۲۰۲۲ میلادی، ۲۵۸ میلیون نفر در ۵۸ کشور یا منطقه با سطوح بالایی از ناامنی غذایی حاد مواجه بودند که این رقم در سال قبل ۱۹۳ میلیون نفر در ۵۳ کشور بود.

این رقم کلی اکنون برای چهارمین سال متوالی افزایش یافته است.

اقتصاد رو به وخامت است

برنامه انکشافی سازمان ملل متحد (یو ان دی پی) پیشتر به تاریخ ۲۹حمل گفت که حدود ۳۴ میلیون افغان زیر خط فقر زندگی می کنند.

این رقم نسبت به آخرین تخمین ثبت شده ۱۹ میلیونی در سال ۱۳۹۹، افزایش خیره کننده - تقریباً دو برابر، است.

هیچ ارقام سرشماری معاصری برای افغانستان وجود ندارد، اما سازمان ملل از تخمین جمعیت ۴۰ میلیون نفری استفاده می‌کند، به این معنی که پیش‌بینی می‌شود که ۸۵٪ نفوس کشور در فقر به سر می‌برند.

در گزارش یو ان دی پی آمده است، «برخی مجبور به فروش خانه‌ها، زمین‌ها یا دارایی‌های خود شده‌ اند که درآمد ایجاد می‌کند،»

گزارش می افزاید، «برخی دیگر به شیوه ناراحت کننده به کار انداختن اعضای خانواده خود، تبدیل کودکان به کارگر و دختران خردسال به عروس متوسل شده اند.»

خیرالله هاشمی تحلیلگر امور اقتصادی مستقر در ترکیه، به تاریخ ۸ ثور به سلام تایمز گفت که وضعیت اقتصادی ممکن است بیشتر بدتر شود.

او افزود، «چرخه اقتصادی [افغانستان] از بیکاری صدها هزار نفر متوقف شده است و همه جامعه تحت تأثیر تأثیرات آن قرار گرفته است،»

او گفت، «بیکاری معلمان مکاتب، استادان پوهنتون ها، کارکنان سازمان‌های غیردولتی، روزنامه‌نگاران و کارگران شرکت‌های خصوصی را تحت تأثیر قرار داده است،»

هاشمی گفت، «علاوه بر این، با وجود اینکه برخی افغان ها وظیفه دارند، اما درآمد کافی ندارند. این شرایط همه به رکود بازار کمک کرده است.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

اگر جنگ نمی کردیم، چرا اینگونه می شدیم؟ بچه هایی که گدایی می کنند و کار سختی می کنند باید در مکاتب و مدارس دینی درس می خواندند. آن افراد مسن که اکنون به دنبال فلزات کهنه هستند باید مرتباً عبادت و دعا می کردند. به جای بازنشستگی، این مردان مسن در زمان خود اجازه تحصیل نداشتند. آن جوانانی که انرژی خود را در کشور خود خرج می کردند و کشور خود را می ساختند به کشورهای خارجی می روند و دوران کودکی خود را صرف خدمت به بیگانگان و ساختن کشور خود می کردند. ما واقعاً مردم دوست داشتنی هستیم. اگر نه، چرا بزرگان، جوانان و کودکان این همه رنج می کشیدند؟ هنوز زود است. اگر می‌خواهیم زندگی خوبی برای نسل‌های آینده داشته باشیم و شکممان را سیر کنیم، نباید داستان‌های بیگانه بگوییم و خود را از آن رها کنیم.

پاسخ

خداوند بر مردم ما رحم کند. چنین مرد بزرگی که آهن های کهنه را جمع می کند باید در مسجد بنشیند و نماز بخواند. جنگ های چهار و نیم دهه گذشته بسیاری از ارزش های ما را از ما گرفته است. ارزش های دینی ما، ارزش های ملی ما، ارزش های محلی ما، بسیاری از چیزهای ما از ما غارت شده است. حالا یک پیرمرد که باید در جای افتخاری می نشست، در یک کار کثیف کار می کند. بدبختی دیگر این است که یک بچه کوچک در کنار پیرمرد کار می کند. چنین کودکانی باید زندگی آرام و آسوده ای داشته باشند، باید به مکتب بروند، علم بیاموزند، تخنیک بیاموزند، هنر بیاموزند، موسیقی بیاموزند، قرآن کریم و حدیث شریف بیاموزند، اما بسیاری از بچه های نسل کنونی ما کارهای کثیفی می کنند که نه باید می کردند. برای خانواده غذای زیادی پیدا کنید دلیلش هم این است که سران خانواده ها در جنگ ها کشته شدند. در افغانستان منافع پاکستان، ایران، روسیه، چین، انگلیس، آمریکا و اروپا در حال جنگ است و قربانیان جنگ و سوخت مردم بدبخت ما هستند. خداوند به مردم و کشور ما رحم کند. آمین

پاسخ

در افغانستان گرسنگی روز به روز زیاد شده میرود مردم افغانستان به غذا یی کافی دسترسی ندارند اکثر خانوادها به شکم سیر نان خورده نمی تواند و برای اکثر خانوادها یک وقت نان هم پیدا نمی شود. مردم افغانستان ازیک روز کرده به روز دیگر اقتصاد شان خراب‌ تر شده می رود . اگر کمک های بشر دوستانه سازمان ملل متحد نمی بود مردم فقیر افغانستان از گر سنگی مواد غذایی به مشکلات زیاد مواجع می شدن . درطی تقریبان ۲سال سازمان ملل متحد به واقعیت که کمک های زیاد کرد همراه مردم فقیر افغانستان. از این کمک های بشردوستانه سازمان ملل متحد مردم فقیر افغانستان چشم پوشی کرده نمی تواند هیچ واقت .

پاسخ