در حالیکه هرات در حال مقابله با زلزله های مداوم است، کمک های بین المللی جان انسان ها را نجات می دهد

هرات -- در حالی که زلزله های قدرتمند در طی ده روز گذشته ولایت هرات را لرزانده و ده ها قریه را ویران کرده است، کمک های اضطراری جامعه جهانی از وقوع یک فاجعه در مناطق آسیب دیده جلوگیری کرده است.

ولایت هرات را قبل از ظهر ۱۵ میزان یک زلزله با قوت ۶.۳ ریشتری، بار دیگر صبح ۱۹میزان زلزله ای به همان بزرگی و صبح روز یکشنبه (۲۳ میزان) بار دیگر زلزلهء شبیه آن لرزاند. به تعقیب هر سه زلزله یک سلسله پس لرزه های قوی رخ داد.

بلافاصله پس از اولین زلزله، سازمان های کمک رسان بین المللی شروع به تهیه خیمه، کمپل، غذا، مراقبت های صحی، آب آشامیدنی پاک و سایر اقلام اولیه کردند.

سازمان‌های کمک رسان سازمان ملل متحد، اداره توسعه بین‌المللی ایالات متحده (یو اس ای آی)، اتحادیه اروپا و سایر سازمان‌های کمک رسان، تلاش‌ها را برای کمک رسانی به بازماندگان زلزله، که برخی از آنها در مناطق بسیار دورافتاده ولایت هستند، رهبری می‌کنند.

برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد یکی از اولین موسساتی بود که به آن واکنش نشان داد و ظرف هشت ساعت پس از زلزله اولیه، غذا فرستاد. این موسسه گفت که این غذا ظرف ۲۴ ساعت در دست مردمان آسیب دیده قرار گرفت.

یو اس ای آی دی به تاریخ ۲۰ میزان اعلام کرد که دولت ایالات متحده ۱۲میلیون دالر کمک فوری بشردوستانه برای رفع نیازهای فوری بازماندگان فراهم می کند.

محمد هاشم، ۳۸ ساله که چهار عضو خانواده و خانه خود را در زلزله از دست داد، گفت اگر کمک های بین المللی نمی بودند، اکثر بازماندگان بر اثر گرسنگی و قرار گرفتن در معرض حوادث محیطی می مردند.

او گفت، «زلزله هر چه را که داشتیم، گرفت. حتی یک گیلاس آب آشامیدنی هم نداریم.»

وی با بیان اینکه ۶ نفر از جمله سه کودک از زلزله جان سالم به در بردیم و سازمان های کمک رسان خیمه، کمپل و غذا در اختیار ما قرار داده اند، افزود، سازمان های کمک رسان روزی سه وعده غذایی بین آسیب دیدگان توزیع می کنند و همچنین آرد، برنج و ... روغن، ظروف و سایر لوازم خانگی در دسترس ما قرار داده است.

هاشم گفت، «تمام خانه های قریهء ما ویران شده و بیش از ۴۵۰ نفر جان باخته اند. قریه ما در یک دشت قرار دارد. اگر کمک ها نمی بود، ما می مردیم.»

در حالیکه جامعه بین المللی برای کمک رسانی به ده ها هزار نفر از بازماندگان در مناطق آسیب دیده بسیج می شود، شاخه خراسان داعش با ادامه هدف قرار دادن غیرنظامیان وضعیت را بدتر کرده است.

حمله شاخهء خراسان داعش به یک مسجد شیعیان در شهر پلخمری در ولایت بغلان، در نماز جمعه ۲۱ میزان، دست کم هفت کشته و ۱۷ زخمی بر جای گذاشت.

نجات جان انسان ها

کمک های بین المللی به بازماندگان زلزله هرات در این زمان، قبل از شروع زمستان بسیار حیاتی است، و ساکنینی که خانه هایشان ویران شده در معرض سرمای به درجهء انجماد قرار می گیرند.

عزیز احمد ۱۸ ساله باشندهء زنده جان که در اولین زلزله دو خواهر خود را از دست داده است، گفت، «قریهء ما در بیابانی و بدون هیچ گونه امکاناتی واقع شده است. اینکه کل قریه ویران شده بود، کمک رسانی توسط سازمان های کمک رسان جان ما را نجات داد.»

وی گفت، «سازمان های کمک رسان برای هر خانواده یک خیمه و همچنین کمپل و غذا بر اساس تعداد اعضای خانواده توزیع کرده اند. کمک به همه روستاهای آسیب دیده رسیده است.»

او گفت که تیم های صحی در روستای او مشغول کار هستند و مجروحان و مریضان را به صورت رایگان تداوی می کنند.

نذیر احمد، ۴۵ ساله، در قریه فیض آباد ولسوالی انجیل با خانواده هشت نفره اش در خیمهء کمک شده توسط سازمان ملل زندگی می کند.

وی گفت، خانه وی تخریب شده است، اما به هیچ یک از اعضای خانواده وی آسیبی نرسیده است.

او گفت، «اگر این خیمه را نداشتیم فرزندانم در این هوای سرد می مردند. دو شب پیش طوفان آمد و ما چیزی برای گرم کردن نداشتیم، اما این خیمه ما را گرم نگه داشت.»

او گفت، «سازمان‌های کمک رسان و خیریه روزانه برای ما غذای گرم می‌آورند» و افزود که از حمایت‌هایی که در این روزهای سخت داشته‌اند سپاسگزارند.

نیاز به خانه های بادوام

سازمان ملل متحد گفته است که بیش از ۴۰ هزار باشنده ولایت هرات در اثر زلزله متضرر شده اند و به کمک نیاز دارند.

اکثر آنها خانه و اموال خود را از دست داده اند و کاملاً به کمک جامعه جهانی وابسته هستند.

عبدالرحمان، ۳۲ ساله، باشنده قریه پروانه ولسوالی انجیل، گفت که تمام ۶۴۴ خانه در قریه اش ویران شده و دیگر قابل سکونت نیستند. او یک خانواده ۱۰ نفره دارد.

وی گفت، «در شب اول زلزله، موسسات کمک رسان برای ما خیمه، کمپل و مواد غذایی توزیع کردند. این کمک ها خانواده های ما را از گرسنگی و سرما نجات داد. تیم های بررسی در قریه جات فعال هستند و به همه نیازهای بازماندگان پاسخ می دهند.»

او گفت، «این کمک ها موقتی است. در دراز مدت، ما به کمک های بیشتری نیاز داریم. ما از جامعه جهانی می خواهیم که خانه های بادوام برای ما بسازد. زمستان نزدیک است و زندگی در خیمه ها در هوای سرد بسیار دشوار است.»

عبدالرحمان افزود که بازماندگان به دلیل فقر و مشکلات اقتصادی نمی توانند خانه های خود را بازسازی کنند. آنها نیاز مبرمی به کمک سازمان های کمک رسانی و جامعه بین المللی دارند.

عبدالظاهر، ۶۵ ساله، باشنده ولسوالی زنده جان که خانه اش ویران شده است، گفت که سرپناه مناسب در برابر هوای سرد ضروری است.

عبدالظاهر که سه نفر از اعضای خانواده خود را در زلزله اول از دست داد، گفت، «در روستاهای کوهستانی منطقه ما، درجهء هوا در زمستان تا ۲۰- درجه سانتیگراد کاهش می یابد. زندگی در خیمه در آن هوای سرد ممکن نیست.»

او گفت، «خیمه یک راه حل موقت خوب است، اما درخواست اصلی ما از سازمان های کمک رسانی و جوامع بین المللی این است که خانه های دائمی برای ما بسازند،»

او افزود، «خانه های ما ویران شده و دارایی های ما زیر آوار مدفون است. ما حتی یک افغانی هم نداریم که برای خانواده هایمان نان بخریم،»

عبدالظاهر گفت، در شرایط کنونی تنها امید بازماندگان زلزله کمک از سوی سازمان های کمک رسان است.