پناهندگان

افغان های امریکایی با قربانیان زلزله بادغیس کمک کردند تا که آنها غذا و سرپناه پیدا کنند

گزارش از عمران

تعدادی از افغان های مقیم در ایالات متحده منابع خود را جمع کردند تا با قربانیان زلزله ماه گذشته در ولایت بادغیس، کمک مالی را فراهم کنند. جلال الدین وردک که یک انجنیر است، از ایالات متحده به افغانستان سفر کرد تا از تاریخ ۹ الی ۱۰ دلو این کمک ها را به باشندگان سه قریه ولسوالی قادس برساند. [عمران/سلام تایمز]

بادغیس -- تعدادی از افغان های امریکایی منابع خود را باهم جمع کردند تا کمک مالی ای را برای قربانیان زلزله ماه گذشته در ولایت بادغیس فراهم کنند.

این کمک همچنان در بازگشتن هشت دختر به خانواده هایشان کمک کرد که پس از سقوط حکومت افغانستان در ماه اسد، آنها را از روی فقر و بیچارگی فروخته بودند.

جلال الدین وردک که یک انجنیر است، از ایالات متحده به افغانستان سفر کرد تا این کمک ها را از تاریخ ۹ الی ۱۰ دلو به باشندگان سه قریه ولسوالی قادس انتقال دهد.

دو زلزله ای که مرکز آنها در ولسوالی قادس بود، به تاریخ ۲۷ جدی غرب افغانستان را به لرزه درآورد که بیش از ۲۸۰۰ خانه را ویران ساخته و ۲۲ نفر از باشندگان را کشت.

جلال الدین وردک یک امریکایی افغان الاصل به تاریخ ۱۰ دلو پول نقد را به قربانیان زلزله در ولسوالی قادس ولایت بادغیس، توزیع می کند. [عمران/سلام تایمز]

جلال الدین وردک یک امریکایی افغان الاصل به تاریخ ۱۰ دلو پول نقد را به قربانیان زلزله در ولسوالی قادس ولایت بادغیس، توزیع می کند. [عمران/سلام تایمز]

در این تصویر که به تاریخ ۹ دلو در ولسوالی قادس ولایت بادغیس گرفته شده است، خانه ای نشان داده شده است که بر اثر یک زلزله با شدت ۵.۳ درجه ریشتر آسیب دیده است. [عمران/سلام تایمز]

در این تصویر که به تاریخ ۹ دلو در ولسوالی قادس ولایت بادغیس گرفته شده است، خانه ای نشان داده شده است که بر اثر یک زلزله با شدت ۵.۳ درجه ریشتر آسیب دیده است. [عمران/سلام تایمز]

وردک گفت، چندین نفر از افغان های امریکایی با قربانیان زلزله و افغان هایی که از فقر و هوای سرد زمستان رنج می برند، کمک مالی کرده اند.

وی گفت، «مردم آسیب دیده در یک منطقه بسیار دور افتاده زندگی می کنند. دو روز طول کشید تا ما از هرات به اینجا بیاییم. آنها از هر گونه کمک ها محروم هستند.»

وی گفت، «افغان ها در سراسر جهان نباید هموطنان فقیر خود را در این روزهای سخت فراموش کنند. آنها باید غذای خودشان را با آنها تقسیم کنند زیرا آنها چیزی برای خوردن ندارند.»

مقامات با مردم آسیب دیده در بادغیس کمک بسیار اندکی کرده اند. برخی از سازمان های غیردولتی، مانند کمیته بین المللی صلیب سرخ (آی سی آر سی) خیمه ها و مواد غذایی را فراهم کرده اند، اما به گفته باشندگان محلی، این کمک ها کافی نبودند.

مردم محلی گفتند، کمک هایی که از سوی افراد و نیکوکاران در داخل و خارج افغانستان با باشندگان آسیب دیده از زلزله بادغیس فراهم شده است، بیشتر از کمک هایی گزارش شده است که توسط حکومت و سازمان های غیر دولتی فراهم شده بودند.

زلزله همه چیز را نابود کرد

بسیاری از باشندگان آسیب دیده از زلزله در ولسوالی قادس، خانه های خود را از دست داده اند و در برابر زمستان سخت هیچ سرپناهی ندارند.

سیدمحمد ۶۵ ساله که سه عضو خانواده و خانه خود را در این زلزله از دست داده است، گفت که وی و اعضای بازمانده خانواده اش اکنون در یک خیمه خورد می خوابند که آنها را از هوای سرد محافظت نمی کند.

وی گفت، غم از دست دادن همسرش، عروسش و نواسه اش و نگرانی سیرکردن پنج عضو بازمانده خانواده اش، وی را به شدت مضطرب ساخته است.

وی گفت، «ما چیزی نداریم که بخوریم. ما تاکنون یک مقدار کمک نقدی را از موسسات کمکی دریافت کرده ایم، اما آن کمک حتی برای یک ماه هم کافی نیست.»

محمد گفت که وی از قبل نیز به دلیل خشکسالی اخیر بسیار فقیر بوده و توانایی بازسازی خانه خود را ندارد.

وی افزود، «کمک های نقدی برادران ما از ایالات متحده برای چندین ماه مصارف ما را تأمین خواهند کرد، اما ما برای بازسازی خانه های خود به پول بیشتری نیاز داریم.»

عبدالحمید یک باشنده ولسوالی قادس گفت که زلزله همه چیز را از آنها گرفته و آنها را با شکم های خالی رها کرده است.

وی گفت، «ما از چندین روز بدینسو زیر یک خیمه زندگی می کنیم زیرا زلزله خانه ما را ویران کرده است. من نمی توانم خانه ام را بازسازی کنم و این امر زندگی ما را بسیار دشوار ساخته است. من نمی دانم که چگونه به زندگی خود ادامه دهم.»

وی گفت، «شب ها هوا بسیار سرد می باشد زیرا در قریه ما برف باریده است. کودکان ما از سردی هوا مریض شده اند و ما پولی نداریم که آنها را تداوی کنیم.»

وی گفت، کمک هایی که از سوی سایر افراد عادی فراهم شده بودند، زندگی های آنها را در شرایط سخت نجات داده اند، اما آنها به کمک بیشتری نیاز دارند.

امیرحمزه ۱۱ساله که خانه اش بر اثر زلزله ویران شده است گفت، «خانه ما چپه شد و آرد، روغن، برنج و فرش ها در زیر خاک دفن شدند. ما بعد از زلزله برای سه روز گرسنه بودیم، هیچ چیزی برای خوردن نداشتیم.»

حتی اکنون هم وضعیت خانواده اش زیاد بهتر نشده است.

وی گفت، «داخل خیمه بسیار سرد است و هنگام بارندگی آب به داخل آن نفوذ می کند. همه ما مریض هستیم.»

دختران با خانواده هایشان یکجا شدند

کمک هایی که از سوی افغان های امریکایی فراهم شده است همچنان با هشت نفر از دخترانی که قبلاً از روی فقر و بیچارگی فروخته شده بودند، کمک کرد تا به مادرانشان بازگردند.

پس از سقوط حکومت قبلی و کاهش کمک های خارجی، بسیاری از خانواده ها به دلیل گرسنگی و فقر شدید مجبور شدند که دختران جوان خود را بفروشند.

کسانیکه آنها را خریده بودند، پس از دریافت کردن بازپرداخت آنها را پس دادند.

زلیخا یک مادر شش اولاد، به دلیل فقر تصمیم سختی را گرفت تا ستاره دختر ۶ ساله اش را بفروشد.

وی گفت، «من مجبور بودم که دخترم را بفروشم. حکومت در گذشته با ما کمک می کرد، اما پس از سقوط حکومت، هیچکس به کمک ما نیامد.»

زلیخا گفت که وی پس از فروختن دخترش شب و روز گریه می کرد.

وی گفت، «من نمی توانم باور کنم که دخترم را یک بار دیگر در آغوش گرفته ام. من هرگز کمک هموطنان افغانم را فراموش نخواهم کرد. آنها به دخترم یک زندگی جدیدی بخشیدند.»

زلیخا دو سال قبل بر اثر جنگ مجبور شد تا از ولسوالی قادس به شهر قلعه نو نقل مکان کند. وی اکنون در یک خیمه ای در کمپ بیجاشدگان داخلی در قسمت شمالی این شهر زندگی می کند.

مریم ۱۱ ساله سه ماه قبل توسط خانواده اش در بدل مبلغ ۲۰۰۰۰۰ افغانی فروخته شد.

وی گفت، «زمانیکه آنها مرا فروختند، من بسیار گریه کردم. من احساس کردم که مرده ام. اما اکنون من خوشحالم که یک بار دیگر در کنار پدر و مادرم هستم.»

مریم می خواهد که به مکتب برگردد و آینده خوبی را برای خود بسازد.

وی گفت، «من نمی خواهم که در کودکی عروسی کنم، من می خواهم درس بخوانم و در آینده یک داکتر شوم.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

5 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

مردم افغانستان همیشه به مشکلات اقتصادی مواجه است چون افغانستان مملکت نیست که اقتصاد قوی داشته باشد همیشه حکومت های افغانستان بار دوش دیگر کشورها خارجی می باشد. مردم افغانستان همیشه فقیر است. افغانستان نه کشور صنعتی و نه کشور زراعتی فوق‌العاده است . از همین نکاه که ما صادرات ندارم و واردات دارم هر چیز ضرورت زندگی روز مره خود آز کشور های خارجی خریداری میکنم . از همین لحاظ کشور ما اقتصادی قوی ندارد که کارمندان خود را معاش بدهید بودجه سالانه ما به کمک های مملکت های خارجی رابطه دارد . درافغانستان اگر زلزله میشود ویا سیلاب های میآید ویاهم کدام افت خدای می یاید مردم فقیر افغانستان توان این را ندارند که این افت خدای را جبران کند . از تصمیم که افغانها خارج از کشور مقیم آمریکا ابراز قدردانی می‌کنم که دراین شرایط دشوار همراه مردم فقیر هم وطنان خویش کمک های نقدی کردن .

پاسخ

آنها هزاران بار با این مردم فقیر کمک کردند و در هر مصیبتی که بودند آنها را تنها نگذاشتند. امیدوارم که همه خارجی ها آنها را تنها نگذارند. این به خاطری است که وضعیت مردم کشور روز به روز بدتر می شود که شاید به دلیل کمبود مواد غذایی و یا نبود سرپناه باشد، اما در حقیقت این تعداد بسیار زیاد است. انواع مختلفی از مشکلات وجود دارند. اما بازهم سپاس از کمک افغان های مقیم در ایالات متحده. این بسیار مهم است که به سوی مسؤلین دیده نشود و هر کاری که برای کمک ممکن باشد، باید انجام شود.

پاسخ

افغانستان کشور است که تقريبأ در بسيارى کشور هاى آمريکا و اروپا مهاجرين دارد اګر همه شان احساس وطن پرستى داشته باشد و با هموطنان خود کمک نمايند بدون شک يک حصه از مشکلات را حل ميکنند ما از کمک هاى افغانهاى امريکاىى خيلى خوشحال شديم واز ايشان متشکريم در پناه خدا ج باشند ٠

پاسخ

من از افغان های مستقر در ایالات متحده به خاطر کمک کردن با قربانیان زلزله دربادغیس، صمیمانه تشکر می کنم. لطفاً منتظر نباشید که حکومت ها کمک کنند. هر گونه امکاناتی که دارید، شما می توانید آن را به هموطنان خود فراهم کنید. صدقه بدهید، کمک کنید. خداوند متعال (ج) در قرآن کریم می فرماید: هر کسی که به الله (ج) قرض دهد یعنی با مردم فقیر کمک کند، الله (ج) هفت الی هفتاد مرتبه در زندگی به آنها پاداش خواهد داد و ثواب هایی که بعد از مرگ دریافت می کنند بی شمار اند. همه ادارات کمک رسانی به شمول صلیب سرخ، سازمان صحی جهان، یونیسف، کمیشنری عالی ملل متحد در امور مهاجرین (یو ان اچ سی آر)، باید با این مردم و دیگر مردم فقیر کمک کنند. تشکر

پاسخ

معلومات از وضعیت ناامید کننده باشندگان بادغیس واقعاً غم انگیز است. خداوند به کشور و مردم ما برکت دهد.

پاسخ