افغان ها تقاضا کردند که در مذاکرات صلح دستاوردهای ۲۰ سال گذشته حفظ شوند

قندهار -- شهروندان افغان از طالبان و حکومت افغانستان می خواهند که در جریان مذاکرات صلح، دستاوردهای ۲۰ سال گذشته این ملت را قربانی نکنند.

مذاکرات میان حکومت افغانستان و طالبان در ماه سنبله در دوحه مرکز قطر آغاز شدند، اگرچه افزایش خشونت طالبان مذاکرات را با تهدید مواجه می سازد.

محمد اسماعیل زابلی یک بزرگ قومی در ولایت زابل گفت، «اکنون زمانی فرارسیده است که حکومت افغانستان و جنگجویان طالب خشونت را متوقف کنند، مذاکرات بین الافغانی را آغاز کنند و از طریق مذاکرات به یک توافق سیاسی برسند تا خونریزی در کشور پایان یابد.»

وی گفت، «یکی از مهمترین موارد در جریان مذاکرات بین الافغانی، حفظ کردن نظام فعلی می باشد... منسوبین اردو، پولیس و ریاست امنیت ملی ما باید به کار خود ادامه دهند و نباید منحل شوند.»

زابلی گفت، «اگر طالبان می خواهند به حکومت بپیوندند، آنها پس از فراهم نمودن تضمین های معتبر باید در نیروهای امنیتی جذب شوند. همه ما از نظام فعلی، جمهوریت و دیموكراسی كه هر افغان حق رأی دهی دارد، حمایت می كنیم.»

زابلی افزود، «افغان ها از جنگ خسته و تشنه صلح هستند. ما نمی خواهیم به دهه های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ برگردیم و دوباره همه چیز را از دست بدهیم. نظام کنونی با هزینه خون افغان ها به این مرحله رسیده است و باید حفظ شود تا روزی افغانستان بتواند در زمینه های ساینس، تکنالوژی و غیره با سایر کشورها رقابت کند.»

محمد رحیم خان یک رهبر کوچی ها در ولایت قندهار، خواستار یک توافقی با طالبان شد که از حقوق همه افغان ها محافظت کند.

رحیم خان گفت، «صدها هزار افغان در ۱۹ سال گذشته زندگی های خود را فدا کردند تا ما بتوانیم یک حکومت مستقل و قدرتمندی داشته باشیم.»

وی گفت، «اکنون که مذاکرات صلح آغاز شده اند، در زمینه حقوق اساسی مانند حقوق بشر، آزادی بیان و دیموکراسی هیچ محدودیتی وجود ندارد. همه طرف ها باید به این حقوق افغان ها احترام بگذارند.»

وی افزود، «همه افغان ها خواهان افغانستان صلح آمیز هستند كه در آن هر كودک بتواند در مصؤنیت بیرون برود و تعلیم کند تا داکتر، انجنیر، ساینس دان یا عالم دینی شود. طالبان و اردوی ملی افغان باید دست به دست هم دهند و با دشمنان افغانستان بجنگند و از وحدت ملی کشور دفاع کنند.»

فرزانه خوشحال یک فعال حقوق زنان در ولایت قندهار، بر لزوم حفظ کردن حقوق زنان در مذاکرات صلح تأکید کرد.

وی گفت، «ما زنان در ۱۹ سال گذشته با چالش های زیادی روبرو شدیم. ما برای حقوق خود مبارزه کردیم و حتی چندین زن شجاع جان خود را از دست دادند.»

فرزانه گفت، «صدها هزار نفر از دختران [و زنان] به مکاتب، پوهنتون ها و وظیفه ها می روند، و این ادامه خواهد یافت زیرا زنان مانند مردان از حقوقی برخوردار هستند که اسلام و قانون اساسی به آنها داده اند.»

وی گفت، «در مذاکرات صلح ما هم به حکومت افغانستان و هم به طالبان می گوییم كه ما حکومتی را حمایت می كنیم كه در آن زنان حق كار کردن، درس خواندن، صحبت کردن، انتخاب کردن و انتخاب شدن را داشته باشند.»

وی افزود، «ما هرگز طرفدار صلحی نیستیم که در آن زنان اجازه نداشته باشند تا برای تحصیل یا کار در دفاتر، از خانه خارج شوند.»

فرزانه افزود، «ما می خواهیم مانند مردان وارد سیاست شویم، به جامعه خود خدمت کنیم و در زمینه های مختلف تخصص پیدا کنیم تا افغانستان بتواند مانند کشورهای همسایه و سایر کشورها انکشاف کند.»

خواسته ها برای صلح

برات خان اچک یکی از بزرگان قومی در ولایت هلمند گفت، هر دو طرف باید از این فرصت استفاده کنند و به جنگ در کشور پایان دهند.

اچک گفت، «همه مقامات در حکومت افغانستان مسلمان و افغان هستند. قانون اساسی ما اسلامی است؛ هیچ مشکلی با این مسئله وجود ندارد. نیروهای امنیتی ما از افغان ها تشکیل شده اند، اما متأسفانه جنگ و منشأ آن خارجی اند.»

وی گفت، «طالبان باید به این ملت زجردیده و فقیر رحم کنند و از آزار و اذیت و کشتار افغان ها و نابود کردن افغانستان دست بردارند. هر دو طرف متخاصم باید از این فرصت استفاده کنند و جنگ را پایان دهند.»

مولوی خان محمد خطابی یک عالم دینی از ترین کوت ولایت ارزگان گفت، «من به عنوان یک عالم دینی به شما می گویم که این جنگ لعنتی نامشروع است. از این به بعد، هر کسی که در این کشور می جنگد مخالف اسلام است.»

وی گفت، «بیش از هر زمان دیگر، این فرصت خوبی برای حکومت افغانستان و طالبان است که به طور مستقیم با هم صحبت کنند و به تفاهم برسند زیرا صلح آرزوی هر افغان است.»

خطابی گفت، «حکومت فعلی با تمام احکام و ارزش های اسلامی مطابق است. جنگ راه حل نیست. بنابراین، جامعه جهانی باید طالبان را تحت فشار قرار دهد که با حکومت افغانستان به یک توافق سیاسی برسند تا بدبختی ۴۰ ساله در این کشور پایان یابد و ملت بتواند صلح را احساس کند.»

وی افزود، «ما علمای دینی کاملاً از روند صلح حمایت می کنیم. از حقوق مردم ما باید محافظت شود و به هر افغان حق صحبت کردن داده شود و صدایش شنیده شود.»

وی گفت، «ما دیگر هرگز نظام شاهی، دکتاتوری یا امارت را نمی خواهیم. ما نظامی را می خواهیم که همه افغان ها بتوانند در آن سهم داشته باشند.»

برید جنرال صفی الله نجرابی فرمانده لوای ۲ پیاده قول اردوی ۲۰۵ اتل اردوی ملی افغان گفت، نیروهای امنیتی افغان هم برای جنگ و هم برای صلح آماده هستند و اجازه نخواهند داد که کسی به مردم ملکی آسیب برساند.

نجرابی گفت، «ما فرزندان این کشور هستیم؛ ما هرگز کاری را نخواهیم كرد که خلاف اسلام، قانون اساسی یا اهداف ملی باشد.»

وی گفت، «ما به خاطر عزت و امنیت این کشور قربانی داده ایم و ما آماده قربانی های بیشتر هستیم. اگر طالبان می خواهند صلح کنند، ما از آن استقبال می کنیم، اما اگر آنها می خواهند به جنگ ادامه دهند، نیروهای امنیتی افغان کاملاً آماده هستند.»