قتل ساینس‌ دان ارشد هسته ‌ای نواقصی در امنیت داخلی ایران را نشان می دهد

قتل یک ساینس‌دان ارشد هسته‌ای ایران در هفته گذشته، یک بار دیگر نواقص در امنیت داخلی رژیم ایران را واضح ساخته است.

محسن فخری زاده به روز جمعه گذشته (۷ قوس) پس از هدف قرارگرفتن موتر و محافظین‌اش طی یک حمله در یکی از جاده های بزرگ خارج از تهران کشته شد.

فخری زاده یکی از مهمترین چهره ها در رژیم ایران بود.

فخری زاده یک عضو پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، معاون وزارت دفاع، رئیس سازمان نوآوری و تحقیقات دفاعی این وزارت و مؤسس برنامه هسته‌ای ایران بوده است.

به گفته علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور ایران که سازمان انرژی اتومی ایران را نیز رهبری می کند، فخری زاده «در تمام زمینه ها در حمایت از فعالیت های هسته‌ای این کشور خصوصاً در زمینه غنی سازی یورانیم کار کرده بود».

وی در اشاره به تورنجنرال قاسم سلیمانی رهبر نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که طی یک حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده به تاریخ ۱۳ جدی سال گذشته در عراق کشته شد، فخری زاده را به عنوان یک «ساینس‌دان معتبر که در زمینه ساینس و تکنالوژی می توان به همان درجه شهید سلیمانی ارتقا داد» توصیف کرد.

سلیمانی به طور گسترده پس از آیت الله علی خامنه ای رهبر بزرگ، قدرتمندترین مرد در ایران شناخته می شد.

'نواقص عمیق'

امیرالبحرعلی شمخانی منشی شورای عالی امنیت ملی ایران گفت که عملیات «پیچیده» قتل فخری زاده در دو دهه طراحی شده بوده و اداره استخباراتی ایران از آن اطلاع داشت.

وی گفت، به هر حال از آنجا که زمان و جزئیات این عملیات با گذشت زمان تغیر می کرد، نیروهای استخباراتی ایران «متأسفانه نتوانستند که بر اساس آن اقدام کنند».

آرین طباطبایی یک عضو از شرق‌میانه در صندوق وجهی مارشال آلمان به واشینگتن پوست گفت، «این از نظر سیاسی و نمادی بسیار مهم است. این یک بار دیگر نواقص عمیق در امنیت داخلی ایران را نشان می دهد.»

وی گفت، «این یکی از بسیاری از رویدادهایی در سال جاری است که به برنامه هسته‌ای ایران مربوط می شود و یکی از چندین قتل های هدفی است که در خاک ایران صورت گرفته و یا مقامهای ایرانی را متأثر ساخته اند.»

در حملات هدفی بین سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۱ دست‌کم چهار محققین و دیگران که با برنامه هسته‌ای ایران رابطه داشتند کشته شدند. تهران اسرائیل و ایالات متحده را متهم کرد که گویا این حملات را به عنوان بخشی از یک جنگ پنهانی طراحی کرده اند.

مقامات ایالات متحده از هرگونه نقش انکار کرده اند و اسرائیل در این باره تبصره ای نکرده است.

داریوش رضایی ‌نژاد یک محصل دوکتورای انجنیری برق که کارش به برنامه های هسته‌ای مربوط می شد، در سال ۱۳۹۰ در بیرون از اپارتمانش در تهران با ضرب گلوله کشته شد.

در سال ۱۳۹۱ افرادی که بر موترسیکل سوار بودند یک بمب مقناطیسی را گذاشتند که موتر مصطفی احمدی روشن یک ساینس‌دان هسته‌ای که در تأسیسات اصلی غنی‌سازی یورانیم ایران در نطنز کار می کرد، را منفجر ساخت.

روشن ۳۲ ساله قصد داشت تا در یک مراسم یادبود از مسعود علی محمدی یک استاد پوهنتون تهران و یک محقق هسته‌ای که در انفجار هدفی مشابهی در سال ۱۳۸۹ کشته شد، اشتراک کند.

کار داخلی؟

قتل فخری زاده -- برعلاوه کشته شدن سایر ساینس‌دانان هسته‌ای ایران طی سال های اخیر، چندین انفجار در پایگاه های نظامی حساس و سرقت اسناد حساس برنامه هسته‌ای و موشکی از تأسیسات هسته‌ای در ایران -- یک طوفان انتقادی بالای توانایی های استخباراتی ایران برانگیخت.

این انتقادات به ویژه از سوی تندروهای ایران صورت می گیرند که می گویند فخری زاده به عنوان یک هدف شناخته شده بود. آنها خاطرنشان كردند كه موتر وی ضد گلوله نبوده است، یک نشانه ای كه آنها به عنوان امنیت ضعیف قصدی توصیف می كنند.

گمان هایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه این قتل شاید یک کار داخلی بوده است.

یک نظریه این است که گروهی از تندروهای ایرانی که مخالف هرگونه مذاکرات با ایالات متحده است، شاید برای کشتن فخری زاده به عنوان یک مقدمه برای دورساختن ایران از تعهداتش به سازمان بین المللی انرژی اتومی (آی ای ای ای) و جلوگیری از مذاکرات احتمالی، تحریک شده باشد.

هیچ گروه یا حکومتی مسؤلیت این قتل را بر عهده نگرفته است، اما تهران رقیبان همیشگی خود را مقصر دانسته است: اسرائیل، ایالات متحده، عربستان سعودی و سازمان مجاهدین خلق ایران یک سازمان سیاسی-جنگجوی که به دنبال سرنگونی رهبری جمهوری اسلامی ایران و تأسیس حکومت خودش می باشد.

رژیم ایران همچنان با اقتصاد رو به زوال و جمعیت ناراضی داخلی روبرو است که به نظر می رسد به طور فزاینده ای مایل اند تا کنترل امور را در دستان خود بگیرند.

رهبران ایرانی طی دو سال گذشته تلاش می کردند تا کنترل خود را حفظ کنند و در عین حال خودشان را سرسخت جلوه می دادند.

طبق مرکز احصائوی ایران، انفلاسیون به ۴۰٪ نزدیک شده، که مصرف کنندگان را با قیمت بالای مواد غذایی و سایر نیازهای اساسی روبرو می سازد. بر اساس گزارش بانک جهانی، بیکاری در بین جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله بیش از ۲۸٪ است.

این حالت باعث ناآرامی های گسترده اجتماعی و سیاسی در ایران شده است.

یک تصمیم حیرت آنگیز برای افزایش قیمت پطرول تا بیش از ۲۰۰٪ به تاریخ ۲۴ عقرب باعث تظاهرات در سراسر کشور شد.

بر اساس تخمین های حکومت ایران، بین ۱۲۰ هزار تا ۲۰۰ هزار نفر در این اعتراضات اشتراک کردند.

در حالی که این اعتراضات ناشی از افزایش قیمت پطرول بودند، مقیاس این ناآرامی به مشکلات عمیق اقتصادی -- از سکتور بانکی متکی بر قرضه گرفته تا نقش فرسوده و مبهم سازمان های مرتبط با ارتش در اقتصاد، اشاره می کند.

بسیاری از ایرانیان می گویند که رژیم به جای سرمایه گذاری در کشور خود، با گزینش پشتیبانی از جنگ های نیابتی در منطقه -- به ویژه در سوریه، عراق و یمن -- مشکلات اقتصادی مردم خود را شدیدتر می سازد.

سرکوب شدید رژیم علیه معترضین، ژورنالستان، فعالان حقوق بشر و محصلین پس از تظاهرات عقرب، به عوض اینکه به اضطراب مردم رسیدگی کند، آن را فقط بدتر ساخت.