امنیت

نیروهای افغان به خانواده های همرزمان کشته شده خود کمک ماه رمضان را تقدیم می کنند

گزارش از نجیب الله

وزارت دفاع افغانستان به تاریخ ۱۱ حمل یک کمپاین کمک های غذایی ماه رمضان را برای خانواده های سربازان کشته شده اردوی ملی افغان آغاز کرد. [عمر/سلام تایمز]

کابل -- وزارت دفاع افغانستان به عنوان بخشی از یک کمپاین ماه رمضان به خانواده های سربازان کشته شده اردوی ملی افغان، کمک های غذایی را توزیع می کند.

فواد امان سخنگوی وزارت دفاع گفت، این کمپاین به تاریخ ۱۱ حمل آغاز شد و در طول ماه مبارک رمضان در سه مرحله در سراسر کشور تطبیق خواهد شد.

وی گفت، «ما بسته های غذایی را به خانواده های شهدای اردوی ملی افغان به ویژه کسانی که نیاز زیادی دارند، توزیع می کنیم.»

عبدالله رحیمی یک باشنده ولایت بغلان گفت که «به خاطر حمایت از خانواده برادر شهیدش از وزارت دفاع ملی سپاسگزار است».

اعضای خانواده های سربازان کشته شده از وزارت دفاع افغانستان به تاریخ ۲۳ حمل در شهر هرات بسته های غذایی را دریافت می کنند. [عمر/سلام تایمز]

اعضای خانواده های سربازان کشته شده از وزارت دفاع افغانستان به تاریخ ۲۳ حمل در شهر هرات بسته های غذایی را دریافت می کنند. [عمر/سلام تایمز]

برادر عبدالله رحیمی که یک سرباز اردوی ملی افغان بود در حالت جنگیدن با طالبان در هلمند کشته شد.

رحیمی گفت، «متأسفانه اکثریت افغان ها به ویژه خانواده های بدون نان آور با سختی های اقتصادی و فقر مواجه هستند. ما به خاطر کمک با خانواده های بی چاره از حکومت سپاسگزاریم.»

در همين حال، سربازان افغان می گويند که برای محافظت از ملت خود آماده اند.

جلال الدین یک بریدمن کوماندو به تاریخ ۱۲ حوت سال گذشته در جریان مراسم فراغت کوماندوها در کابل گفت، «اگر خداوند (ج) راضی باشد، ما آماده ایم تا شجاعانه از میهن خود دفاع کنیم و به مردم خود خدمت کنیم

تورنجنرال خيال نبی احمدزی معاون فرمانده قول اردوی عمليات خاص که در همين مراسم صحبت می کرد، گفت که در ماه های اخير، نيروهای افغان «توانسته اند تا چندين زندان شورشیان را بشکنند».

وی گفت، در نتیجه اين عمليات ها زندانیان ملکی و منسوبین نيروهای امنيتی نجات یافتند.

وی گفت، تا کنون کوماندوهای افغان دست کم ۱۳۹ اسیر را از زندان های طالبان نجات داده و کارخانه های ماین زمینی را همراه با پایگاه ها و مراکز آموزشی طالبان تخریب کرده اند.

آنها در عمليات های هدفمند اعضای کليدی این گروه شورشی را کشته اند.

احمدزی گفت، «دشمن در این اواخر می خواست تا برخی مناطق را تحت کنترل خود در بیاورد، اما در نتیجه تلاش ما، واحدهای کوماندو آنها را سرکوب کردند.»

نگرانی کمی برای فقراء

تلاش های حکومت برای کمک کردن به فقراء، با دزدی و انحراف کمک های بشردوستانه توسط طالبان که برای مردم افغانستان در نظر گرفته شده بود، به طور آشکار در تضاد است.

مقامات و مردم محلی می گویند، در برخی از مناطق تحت کنترل طالبان، جنگجویان به کسانی که از دسترخوان ملی کمک دریافت کرده اند، دستور داده اند تا معادل ۱۰٪ آن پول نقد را به آنها بپردازند. دسترخوان ملی با ارزش ۲۲.۲ میلیارد افغانی (۲۸۸ میلیون دالر) یک ابتکار کمک های دولتی می باشد.

بیش از چهار میلیون خانواده در ۳۴ ولایت از این ابتکار مستفید می شوند که حکومت آن را به عنوان بخشی از تلاش های کمک رسانی ویروس کرونا (کووید-۱۹) خود، در ماه سرطان سال گذشته راه اندازی کرد.

فریدون اژند سخنگوی وزارت احیاء و انکشاف دهات گفت، «طالبان از مردم محلی در کندز، غور، لوگر و برخی ولایات دیگر خواسته هایی را مطرح کرده اند، و یا آنها را تهدید کرده اند.»

گل زمان نایاب یک عضو ولسی جرگه از ولایت غور گفت، «اگر به طالبان پول داده نشود، آنها در مناطق تحت کنترل شان از تطبیق هر گونه پروژه کمک رسانی جلوگیری خواهند کرد.»

وی افزود، «این کار فقط در غور نه بلکه در هر نقطه افغانستان رخ می دهد. تطبیق کردن هر پروژه تقریباً ناممکن است... مگر اینکه طالبان حداقل ۱۰٪ از آنچه را که سهم خود می نامند دریافت کنند.»

وی افزود، طالبان از این بابت نگرانی ناچیزی دارند که دریافت کنندگان این کمک ها افغان های آسیب پذیر هستند.

دوست محمد ریحان رئیس احیاء و انکشاف دهات کندز گفت، قبل از اینکه طالبان از توزیع کمک ها تحت برنامه دسترخوان ملی آگاه شوند، حکومت از طریق شوراهای محلی در ۳۸ قریه سراسر ولایت کندز، بسته های غذایی را تهیه کرده بود.

ریحان گفت، «یک مشکلی که ما در قریه جات خود با آن دست و پنجه نرم می کنیم این است که طالبان مخالفت خود را با این برنامه ابراز کرده و نامه هایی را برای روستائیان محلی ارسال کرده اند».

وی گفت، «آنها قبلاً فیصدی خاصی از این پول را خواسته بودند اما ما به آنها هیچ چیزی ندادیم. اما خواسته طالبان بعداً از خواستن پول فراتر رفت.»

ریحان گفت، «آنها گفتند که کمک ها نباید از طریق شوراهای محلی توزیع شوند زیرا این کمک ها ظاهراً شوراهای محلی را توانمند خواهد ساخت و در برابر آنها خواهند ایستاد.»

زورگویی طالبان

نفيسه سیلی وردک یک عضو شورای ولايتی میدان وردک گفت، «طالبان به اصطلاح سهم خود را مستقیماً از مردم ملکی یا به طور غیرمستقیم از طریق خانواده هایشان می ربایند.»

وی در اشاره به ادعای طالبان مبنی بر سهم کمک هایی که از طریق دسترخوان ملی تهیه می شود گفت، «این برای افغان های فقیر یک مجازات بسیار سخت است.»

نظر ولی احمدزی یک باشنده سابق ولایت لوگر که اکنون در کابل زندگی می کند گفت، «طالبان توزیع بسته های غذایی از طریق دسترخوان ملی در لوگر را متوقف کرده اند.»

وی گفت، طالبان حداقل ۱۰٪ از بودجه مجموعی پروژه را خواستند که به طور قاطع از سوی مردم محلی رد شد.

احمدزی گفت، «بعضی از خانواده ها به دلیل زورگویی طالبان ترجیح می دهند که کمک های دولتی را دریافت نکنند، زیرا می ترسند که ممکن طالبان شبانه وارد خانه شان شوند و آنها را به خاطر دریافت کمک های دولتی مجازات کنند.»

وی با خاطرنشان کردن اینکه طالبان یا موانعی را ایجاد می کنند که از دریافتن کمک توسط مردم ملکی آسیب پذیر جلوگیری شود، و یا بخشی از کمک ها را برای خود می خواهند افزود، «هدف از تهیه کردن این کمک ها این است که به کسانی رسیدگی شود که به شدت نیازمند اند».

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

کار خوب است؛ این کمک ها برای یک ماه تکافو خواهند کرد. اما کار دراز مدت باید انجام شود. برای قربانیان اردوی ملی و پولیس ملی افغان باید یک بودجه خاص تخصیص داده شود. به گونه مثال، در ابتدا باید یک بودجه ۵۰ میلیون دالری برای این منظور مشخص شود. این بودجه باید حساب های بانکی خاصی داشته باشد و افراد صادق برای نظارت آن استخدام شوند. سودمند خواهد بود اگر این پول در مناطق مختلف سرمایه گذاری شود و بودجه روز به روز افزایش یابد. نکته دیگر این است که باید زمین ها مشخص شود، در هر ولایت به اردو و پولیس ساحات مسکونی داده شود و مورد احترام قرار گیرد. این کار نه تنها برای سربازان کشته و زخمی شده بلکه برای همه کسانی که در نظام کار می کنند نیز باید صورت گیرد. به خانواده های هر سرباز در ولایت که زندگی می کنند باید یک قطعه زمین مسکونی داده شود و باید یک شرط وجود داشته باشد که آنها نباید آن را بفروشند یا اینکه حق فروش را از آنها بگیرند. به این ترتیب، نیروهای دفاعی و امنیتی ما احترام بیشتری کسب خواهند کرد.

پاسخ

توزیع کردن کمک های غذایی به خانواده های شهدای نیرو های ملی دفاعی امنیتی افغان کار است نیک اما این کافی نیست. این کمک ها شاید بتواند یک ماه امرار زنده گی آنها شود در ماه های بقیه سال آنها چه کار کنند. حکومت افغانستان باید حد اقل ماه هانه پنج هزار افغانی به خانواده هر شهید نیرو های ملی دفاعی و امنیتی افغان بپردازد تا خانوده ها آنها بتواند صرف آرد، روغن و بر خی مواد دیگر اولیه را برای خود خریداری کنند. شما میدانید که تعداد زیاد کسانیکه در صفوف نیرو های ملی دفاعی و امنیتی افغان می پیوندند از خانواده های فقیر هستند و به خاطر معاش شامل اردو، پولیس و غیره شدند تا بتوانند برای خانواده های شان تامین معیشت کنند. پس زمانیکه آنها کشته می شوند خانواده های آنها چه کار کنند. خواست مردم از حکومت این است که به خانواده های قربانیان نیرو های ملی دفاعی و امنیتی افغان توجه بیشتر کنند و با آنها کمک های دوامدار انجام دهند نه اینکه صرف در ماه مبارک رمضان با آنها همکاری کنند ولی در دیگر ماه ها آنها را نادیده بگیرند.

پاسخ