حکومت افغانستان امتیازات خانواده های منسوبین کشته شده امنیتی را افزایش داد

کابل -- حکومت افغانستان برای حمایت بیشتر از خانواده های منسوبین امنیتی افغان که در جنگ یا حملات تروریستی کشته شده اند، و برای تنظیم روند امتیازدهی، ابتکار جدیدی را راه اندازی می کند.

این ابتکار علاوه بر امتیازاتی که تاکنون به خانواده های شهداء داده می شدند، ۱۰۰ هزار افغانی (۱۲۹۰ دالر) اضافی به آنها اختصاص می دهد.

فواد امان سخنگوی وزارت دفاع گفت، «روندهای حمایت از خانواده های شهداء بسیار ساده شده اند. در گذشته، این روند بطی و وقتگیر بود، اما اکنون این روند یک یا نهایت دو روز طول می کشد.»

وی وضاحت داد، حکومت به خانواده های شهداء زمین، خانه ها و آپارتمان ها را طبق یک لیست توزیع می کند.

امان گفت، «در سال گذشته، صدها نفر زمین را دریافت کردند. پول نقد نیز برای اعمار خانه و آپارتمان توزیع شده است. ما حتی به خانواده هایی که زمین را دریافت می کنند، پول نقد می دهیم تا یک تعمیر را اعمار کنند.»

وی گفت، «ما به خانواده های شهداء و همچنان به... سربازان زخمی شده در دفاع از میهن خود، بر اساس وخامت زخم هایشان پول می دهیم. اگر زخمی ها در کشور قابل تداوی نباشند، ما آنها را برای تداوی به خارج از کشور اکثراً به ترکیه و هندوستان می فرستیم.»

روح الله احمدزی سخنگوی دیگر وزارت دفاع گفت، «خانواده هر شهید اردوی ملی افغان یک مبلغ نقدی [اکرامیه] معادل یک سال معاش را دریافت می کند و پس از پیشنهادی که از طرف وزارت دفاع صورت می گیرد و توسط رئیس جمهور تصدیق می شود، رتبه [سرباز] یک درجه ارتقا می یابد.»

وی گفت، در مورد جبران خساره برای منسوبین زخمی شده، مقدار پول به وخامت جراحت بستگی دارد، که از ۱۵۰۰۰ افغانی (۱۹۰ دالر) شروع می شود. زخمی های وخیمتر ۳۰۰۰۰ افغانی (۳۹۰ دالر) دریافت می کنند، در حالیکه به زخمی های بسیار شدید ۵۰۰۰۰ افغانی (۷۴۰ دالر) پرداخت می شود.

احمد ضیاء ضیاء معاون سخنگوی وزارت داخله گفت، بر اساس طرح جدید، وزارت امور داخله به خانواده های سربازانی که جان خود را در دفاع از کشور از دست داده اند، زمین توزیع خواهد کرد.

وی گفت، «تا امروز ۱۵۸۹۲ خانواده شهداء برای دریافت کردن زمین در ولایات خود به ریاست مستقل ارگان های محل معرفی شده اند.»

وی گفت، «تاکنون برای ۵۱۲۶ خانواده آنعده پولیس ملی افغان که شهید شده اند پس از دریافت کردن زمین برای اعمار خانه، پول نقد داده شده است. همچنان به خانواده های ۸۳ شهید در کابل آپارتمان ها توزیع شده است.»

ضیاء با افزودن اینکه «نود و هشت تن از فرزندان شهدای پولیس ملی افغان برای تحصیلات به خارج از کشور [به هندوستان] فرستاده شده اند» گفت، حکومت به فرزندان شهداء کمک بورس تحصیلی را نیز فراهم می کند.

طالبان خانواده های جنگجویان خود را به حال خودشان رها می کنند

نمایندگان ولسی جرگه و تحلیلگران از امتیازات افزایش یافته پذیرایی کرده و ساده ساختن این روند را یک گام مثبت خواندند.

مسعوده کروخی یک نماینده ولایت هرات در ولسی جرگه گفت، «من بسیار خوشحالم که می بینم حکومت به خانواده های شهداء، زخمی ها و معلولین نیروهای مسلح توجه می کند. ما در پارلمان تلاش می کنیم تا معاشات آنها را افزایش دهیم.»

وی گفت، «این سربازان برای یک هدف عادلانه زندگی های خویش را قربانی می کنند و حکومت با خانواده های آنها کمک می کند. اما متأسفانه، برخی از جوانان ما در صفوف طالبان می جنگند؛ وقتی آنها کشته شوند، رهبران آنها با خانواده هایشان هیچ کمکی نمی کنند.»

وی گفت، «ما می دانیم که طالبان در برخی از ولسوالی های هرات بجای خدمت به مردم و مراقبت از خانواده های جنگجویان خود، به طور منظم به بهانه عشر پول اخذ می کنند.»

کروخی گفت، «آنها حتی بخشی از کمک هایی را دزدیدند که توسط حکومت تحت برنامه دسترخوان ملی به افراد بی بضاعت فراهم شده بودند.»

جنرال (متقاعد) محمد طاهر یرغل یک افسر سابق وزارت امور داخله و تحلیلگر امور نظامی مستقر در کابل، از این ابتکار حکومت امتنان خود را ابراز داشت.

وی ابراز امیدواری کرد که مکافات نیروهای مسلح کشور افزایش یابد.

وی گفت، برای حکومت ارائه کردن حمایت معنوی و مالی از خانواده های شهداء یک اقدام با ارزش است. هر قدر حکومت از آنها حمایت کند، خانواده ها پس از خسارات خود به همان اندازه درد کمتری را احساس خواهند کرد.

وی افزود، «کسانی که برای طالبان می جنگند، در صورت کشته شدن آنها کسی نیست که از خانواده هایشان مراقبت کند، اما اگر آنها در صفوف نیروهای مسلح کشور خود خدمت می کردند، از مکافات و امکانات این نیروها مستفید می شدند.»

احمد بهروز یک تحلیلگر امور سیاسی مستقر در کابل، از افزایش توجه حکومت به سربازان کشته شده و زخمی شده و فرزندان آنها، ستایش کرد.

وی گفت، «خانواده های شهداء زمانی مجبور بودند که برای دریافت کردن امتیازات، چندین روز را در شرایط بدی بگذرانند، اما با پروسه جدید اوضاع بسیار بهتر شده است. این نشان می دهد که حکومت در این زمینه چالش ها را درک کرده و وارد عمل شده است.»

بهروز گفت، از طرف دیگر طالبان خانواده های کشته شدگان خود را به حال خودشان رها می کنند.

وی گفت، «من بعضی از خانواده ها را می شناسم که پسران آنها به طالبان وابسته بودند. پس از کشته شدن پسرانشان، غربت آنها را مجبور ساخت که به کابل نقل مکان کرده و حتی در کوچه ها گدایی کنند. رهبران و فرماندهان طالبان از جنگجویان خود به عنوان یک ماشین جنگ استفاده می کنند و پس از کشته شدن آنها در قبال خانواده هایشان هیچ مسئولیتی را نمی پذیرند.»