قربانیان جنگ وعده کردند که طالبان را در ازای صلح می بخشند

قندهار -- افغان هایی که اعضای خانواده های خود را به دلیل درگیری از دست داده اند می گویند که اگر طالبان صلح را انتخاب کنند، آنها آماده اند تا طالبان را ببخشند.

مذاکره کنندگان طالبان و حکومت افغانستان در اواخر ماه گذشته مذاکرات را در دوحه مرکز قطر آغاز کردند، جایی که آنها در تلاش اند تا راهی را برای پایان دادن به جنگ چندین دهه پیدا کنند.

با این حال، طالبان از موافقت با آتش بس خودداری کرده اند.

محمد صابر توخی ۳۶ ساله، یک شخص بیجاشده داخلی از ولسوالی نو بهار ولایت زابل که هم اکنون در قلات مرکز این ولایت زندگی می کند گفت، «چهار سال پیش، دو برادر من یكی در جنگ و دیگری توسط ماین زمینی توسط طالبان به شهادت رسیدند، و دو بیوه و شش یتیم را پشت سر گذاشتند.»

وی به تاریخ ۲۶ سنبله گفت، «آنها آنقدر فقیر هستند که حتی چیزی برای خوردن ندارند. فرزندان آنها کسی را ندارند که از آنها مراقبت کند و توانایی رفتن به مکتب را ندارند.»

وی افزود، «من به عنوان عضوی از این خانواده، می گویم که هر افغان از جنگ در این کشور خسته شده است. همه منتظر صلح هستند و هیچ کس نمی خواهد اعضای خانواده خود را به دلیل خشونت از دست بدهد.»

توخی گفت، «اگر جنگ امروز متوقف شود و اگر آتش بس یا صلح حاصل شود، ما آمادگی آن را داریم که بخاطر صلح و بهبود امنیت در کشور، جنایات طالبان را که اعضای خانواده ما را کشته اند، ببخشیم.»

وی افزود، «ما از انتقام جویی خودداری خواهیم کرد، و احساسات خویش را کنترل خواهیم نمود.»

کریمه باکورزی ۶۷ ساله، یک باشنده ولسوالی خاکریز سال گذشته پسرش را در یک حمله طالبان از دست داد.

وی به تاریخ ۲۷ سنبله گفت، «پسرم یک سرباز بود و طالبان یک سال قبل از امروز وی را در حالی که در یک وسیله نقلیه زرهی بود، به شهادت رساندند. من هنوز از مرگش اندوهگین هستم و نمی توانم آرام شوم. بیوه و هفت فرزندش بدون داشتن کسی که از آنها مراقبت کند، با من باقی ماندند.»

من شما را به خاطر کشتن پسرم می بخشم

باکورزی گفت، «هر روز اجساد سربازان و طالبان به روستاها، ولسوالی ها و شهرها آورده میشوند. مادران پسران خود را از دست می دهند، خواهران برادران خود و همسران شوهران خود را از دست می دهند.»

وی افزود، «من دیگر نمی خواهم سربازان یا اعضای گروه طالبان در این جنگ کشته شوند. ما باید از عقل سلیم استفاده کنیم و برادران خود را نکشیم.»

وی گفت، «پیام من به طالبان این است که جنگ را متوقف کنند. فقط افراد بی گناه در جنگ می میرند. اگر تقاضای من برای صلح و آتش بس را بپذیرید، من شما را به خاطر کشتن پسرم می بخشم.»

خواست های آتش بس در حالی صورت گرفته است که خشونت ها در افغانستان طی هفته های اخیر بدتر شده است.

مقامات به تاریخ ۲ میزان گفتند که طالبان ۲۸ پولیس محلی را در جنگ در ولایت ارزگان کشتند. یک مقام محلی گفت که این گروه شورشی پولیس را پس از تسلیم شدن هنگام شام تاریخ ۱ میزان اعدام کردند.

این حادثه در ولسوالی گیزاب رخ داد، جایی که برای چندین روز درگیری های شدید در حالی رخ دادند که طالبان پوسته های پولیس و اردوی افغان را که مهمات نداشتند و تعداد منسوبین در آنها کمتر بود، محاصره کرده اند.

وزارت امور داخله از اظهارنظر در مورد چگونگی این مرگ ها خودداری کرد. طالبان در اعلامیه ای انکار کردند که این پولیس پس از تسلیم شدن، کشته شده اند.

کشته شدن این ۲۸ نفر پس از آن رخ داد که دست کم ۱۴ پولیس و سرباز افغان در جریان همین جنگ شب هنگام بین تاریخ های ۳۰ تا ۳۱ سنبله کشته شدند.

تقاضا برای آتش بس

قربانیان جنگ می گویند، یک موافقه بر سر آتش بس در جریان مذاکرات طالبان و حکومت افغانستان در دوحه باید از هر چیز اولتر باشد.

بی بی شافعه ۳۸ ساله گفت، «شوهر من سه ماه پیش به شهادت رسید و ۹ یتیم را پشت سر گذاشت. ما چیزی برای خوردن نداریم. ما در شرایط سختی زندگی می کنیم.»

شوهرش که یک افسر پولیس بود، در یک درگیری با طالبان کشته شد.

شافعه یکی از باشندگان قریه شوربر ولسوالی شاه جوی ولایت زابل گفت، «خواهش من از برادران طالب این است که رنج های گذشته در هر دو طرف را بخاطر این بیوه ها و یتیمان فراموش کنند و ما بخاطر گذشته همدیگر را ببخشیم تا رفاه و سعادت به اینجا بیاید.»

وی گفت، «من با شنیدن این مطلب از رادیو بسیار خوشحال شدم كه مذاكرات بین الافغانی صلح به طور مستقیم در قطر آغاز شده است.»

وی افزود، «به عنوان یک بیوه درمانده و فقیر درخواست من از برادران طالب و حکومت اینست که در مورد پایان دادن به خشونت و اعلام آتش بس موافقت کنند تا ما بتوانیم صلح را تجربه کنیم.»

وی افزود، «خون ما دیگر نباید ریخته شود و فرزندان ما باید بتوانند بدون هیچ نگرانی به مکتب بروند.»

محمدالله احمدزی ۸۴ ساله، ۱۸ عضو خانواده خود را در جنگ از دست داده است.

وی از حکومت افغانستان و طالبان خواست که به احترام قربانی های اعضای خانواده اش جنگ را خاتمه دهند.

احمدزی که از ولایت ارزگان بیجا شده است و اکنون در شهر صفا ولایت زابل اقامت دارد به تاریخ ۲۶ سنبله گفت، «چهار پسر من در اردو و پولیس به شهادت رسیدند. دو دختر و شش نواسه ام هنگام رفتن به عروسی در ولسوالی چارچینو توسط بمب کنار جاده ای به شهادت رسیدند.»

وی افزود، سه زن و سه کودک دیگر در درگیری میان سربازان و طالبان در شاهراه ارزگان - قندهار کشته شدند.

وی گفت، «من نابود شده ام... من به خاطر قربانی های ما و این کشور از طالبان می خواهم که جنگ را خاتمه دهند.»

احمدزی افزود، «اگر طالبان خواست حقه ما برای صلح را بپذیرند، جنگ را متوقف کنند، و با آتش بس موافقت کنند و به جای جنگ زندگی صلح آمیزی را انتخاب کنند، من به عنوان یک افغان رنج دیده، تمام ظلم و ستم طالبان را خواهم بخشید.»

وی گفت، «ما از این کشور محافظت خواهیم کرد و در هماهنگی با یکدیگر زندگی خواهیم کرد.»