دیپلماسی

افغان ها از طالبان و حکومت می خواهند که از فرصت تاریخی استفاده کنند

گزارش از عمر

بیش از ۱۰۰۰ افغان از ولایات هرات، فراه، غور، بادغیس، قندهار و هلمند به تاریخ ۲۵ سنبله در شهر هرات گرد هم آمدند تا حمایت خود را از مذاکرات صلح با طالبان اعلام کنند و از هر دو طرف بخواهند که از این فرصت تاریخی استفاده کنند. [عمر]

هرات -- بیش از ۱۰۰۰ نفر افغان ها از ولایات هرات، فراه، غور، بادغیس، قندهار و هلمند به تاریخ ۲۵ سنبله در شهر هرات تجمع کرند تا حمایت خود را از مذاکرات صلح با طالبان اعلام کنند و از هر دو طرف خواستند که از این فرصت تاریخی استفاده کنند.

حکومت و طالبان در یک تلاش برای دستیابی به توافقی که جنگ در افغانستان را پایان دهد، در مراحل اولیه جلسات در دوحه، مرکز قطر هستند.

محمد ملنگ برهانی، یکی از باشندگان شهر هرات که به تاریخ ۲۵ سنبله در این گردهمایی شرکت کرده بود گفت، «مردم افغانستان توقع دارند که حکومت افغانستان، طالبان، کشورهای منطقه و جامعه جهانی نگذارند که این فرصت طلایی و تاریخی از دست برود.»

وی گفت، «جامعه جهانی که طی ۲۰ سال گذشته در کنار مردم افغانستان بوده است، باید روند صلح را کنترل کند و طرف های مذاکره کننده را برای دستیابی به توافقنامه تحت فشار قرار دهد.»

بیش از ۱۰۰۰ افغان از ولایات هرات، فراه، غور، بادغیس، قندهار و هلمند به تاریخ ۲۵ سنبله در شهر هرات گرد هم می آیند تا از مذاکرات صلح با طالبان حمایت خود را اعلام کنند. [عمر]

بیش از ۱۰۰۰ افغان از ولایات هرات، فراه، غور، بادغیس، قندهار و هلمند به تاریخ ۲۵ سنبله در شهر هرات گرد هم می آیند تا از مذاکرات صلح با طالبان حمایت خود را اعلام کنند. [عمر]

برهانی افزود، اگر مذاکرات صلح شکست بخورد، درگیری ها در این کشور ده ها سال ادامه خواهد داشت و افغان ها رنج های زیادی را متحمل خواهند شد.

محمد ناصر حافظی، یک باشنده ولایت غور گفت، «خواست ما از طالبان و حکومت افغانستان این است که در اسرع وقت آتش بس را اعلام کنند، زیرا جنگ فاجعه ای است که از هر دو طرف قربانی می گیرد.»

وی گفت، امید است که این مذاکرات به ثمر برسند و به درگیری ۴۰ ساله در افغانستان پایان دهد.

وی افزود، «ما نمی خواهیم بیشتر از این جنگ ادامه یابد. باید این فرصت تاریخی را روی دست بگیرم تا صلح و ثبات در افغانستان به وجود آید. افغان ها دیگر نمی توانند خونریزی و قتل عام را تحمل کنند.»

سید سبحان رستگار، یک فعال جامعه مدنی از شهر هرات گفت، افغان ها خوش بین هستند كه این مذاکرات با حفظ کردن دستاوردهای دو دهه گذشته به مؤفقیت خواهند رسید.

رستگار گفت، «خواست ما از هر دو طرف مذاکره این است که حقوق اساسی افغان ها، آزادی های مدنی، حقوق بشر، حقوق زنان، حقوق اقلیت ها و دیموکراسی که به قیمت خون افغان ها در ۱۸ سال گذشته حاصل شده اند، را نادیده نگیرند.»

وی افزود، هر صلحی که مبتنی بر اراده مردم نباشد سرانجام شکست خواهد خورد.

خواست ها برای یک آتش بس فوری

شرکت کنندگان این گردهمایی از حکومت و طالبان خواستند که در اسرع وقت آتش بس را اعلام کنند.

جلیل احمد سفیر یک نماینده ولایت قندهار در این راهپیمایی گفت، افغان ها می خواهند که در صلح زندگی کنند.

وی گفت، «افغان ها صدای خود را برای آتش بس فوری بلند می كنند تا همه طرف های مذاكره بتوانند آنها را بشنوند، زیرا این امر زمینه را برای صلح دایمی در كشور فراهم خواهد کرد. آنها از این جنگ و خونریزی خسته شده اند و می خواهند که همه طرف ها در صلح زندگی کنند.»

وی افزود، در این شرایط، آتش بس بهترین گزینه است و می تواند با مؤفقیت روند صلح کمک کند.

گلثوم صدیقی، یک فعال جامعه مدنی در شهر هرات گفت، برای پیشبرد مذاکرات صلح در یک محیط دوستانه و قابل اعتماد، حکومت افغانستان و طالبان باید آتش بس اعلام کنند.

وی گفت، «جنگ به یک باره خاتمه نمی یابد -- نخست، طرف های درگیر باید در مورد آتش بس توافق کنند تا محیطی برای پایان دایمی جنگ... آماده شود.»

وی افزود، در حالی که افغان ها به زودی از مذاکرات نتایج دایمی انتظار ندارند، اما انتظار آتش بس را دارند.

طارق سعیدی، یک استاد در پوهنتون هرات گفت، مذاکرات صلح در دوحه نباید در حالی ادامه داشته باشد که روزانه ده ها افغان در میدان جنگ در افغانستان زندگی خود را از دست می دهند.

وی گفت، «اگر مذاکره کنندگان صلح به صلح اعتقاد داشته باشند، نخست باید در میدان جنگ با آتش بس موافقت کنند و عدالت یا حفظ کردن دستاوردهای افغانستان را در میز مذاکره فراموش نکنند.»

سعیدی افزود، آتش بس یگانه راه مؤفقیت مذاکرات صلح و جلوگیری از خونریزی بیشتر است.

صلح در اسلام

علمای دینی از هفت ولایت غرب و جنوب غرب تأکید کردند، مذاکرات صلح بین حکومت افغانستان و طالبان یک وجیبه دینی است.

مولوی عبدالحمید، یک عالم دینی از ولسوالی غوریان، ولایت هرات گفت، بر اساس دستورات خداوند (ج) و پیامبر اسلام (ص)، طالبان و حکومت افغانستان به صلح و خاتمه جنگ مؤظف هستند.

وی گفت، «خداوند متعال (ج) در قرآن کریم فرموده است که مسلمانان برادران یکدیگر هستند.»

وی افزود، ادامه جنگ هیچ توجیهی ندارد زیرا چیزی جز ویرانی، کشتار، فقر و بی سوادی به همراه نداشته است.

مولوی حمید گفت، «توقع ما از طالبان و حکومت افغانستان این است که در مقابل یکدیگر تحمل داشته باشند و به خواسته های حقه مردم احترام بگذارند.»

وی افزود، «برای اطمینان بیشتر مردم بر مذاکرات صلح، طرفین مذاکره نخست باید آتش بس اعلام کنند.»

مولوی عبدالباقی ثاقب، یک عالم دینی از شهر هرات گفت، صلح برای همه مسلمانان یک وجیبه دینی است.

وی گفت، «قرآن كریم به مسلمانان دستور می دهد كه با هم صلح كنند. از درگیری و مشاجره بپرهیزید تا بتوانید در صلح زندگی كنید.»

وی افزود، «خداوند متعال (ج) بارها به مسلمانان دستور صلح داده است. اگر طالبان و حکومت افغانستان هر دو ادعا می کنند که مسلمان هستند، باید اختلافات شخصی خود را کنار بگذارند و اهداف دینی و ملی خود را دنبال کنند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

4 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

همه افغان ها باید از این فرصت طلایی استفاده کنند. در غیر این صورت، دو همسایه منافق به نام های پاکستان و ایران همیشه آماده است که در افغانستان مداخله کنند و افغان ها را وادار کنند که یک بار دیگر مانند دهه ۱۹۹۰ با همدیگر بجنگند و این دو کشور به طور دوامدار از آب رایگان افغان ها استفاده کنند. مهم نیست که حکومت توسط اشرف غنی، اتمر، کرزی، ملا هبت الله، عبدالله، خر یا سگ رهبری می شود، اما همه افغان ها باید دورهم جمع شوند و از ارزش های ملی افغانستان دفاع کنند، ورنه، پاکستان همیشه آماده ای آموزش تروریست ها و مخالفین مسلح است و افغانها را می کشد.

پاسخ

خواست من از همه عالمان دین و کشورهای اسلامی جهان این است که برای صلح افغانستان تلاش کنند و از طالبان و حکومت افغانستان جداً بخواهند تا صلح را بپذیرند و با یکدیگر صلح کنند.

پاسخ

بدون تردید که صلح و آتش بس از خواسته های ملت است، اما به خواسته های ملت کی گوش کنند؟ نه حکومت افغانستان به صلح تمایل دارند و نه گروه طالبان. صلح به این معنا است که طرف ها از منافع شخصی شان بگذرند و خواسته های شان را بالای یک دیگر تحمیل نکنند. رهبران حکومت افغاستان در فکر پر کردن جیب های شان است. در انتخبات ریاست جمهوری، تیم حاکم حدود شصد هزار رای قانونی بدست آورده بود و سه صد هزار رای دیگر این تیم تقلبی بود. شما خود فکر کنید که آیا ملت همراه حکومت است؟ در حدود بیش از ۲۰ ملیون واجدین شرایط رای دهی در کشور، صرف حدود یک میلوین تن در انتخابات اشترک کردند. زیرا طی بیست سال گذشته مردم درک کردند که این کاندیدا ها در قصه مملکت و مردم نیستند بلکه در قصه منافع شخصی شان است. کسانیکه در غرب سگ شوی و مزدوری می کردند آمدند در اینجا به حیث وزیر و معین تعین گردیدند. هر کدام شان میلیون ها دالر را اختلاس کردند و به خارج از کشور بردند. اینها کل روز از حفظ نظام جمهوریت صحبت می کنند. کدام نظام جمهوریت؟ آن نظام که روزانه در آن صد ها تن کشته می شود؟ آن نظامی که در آن فساد به اوج خود رسیده؟ آن نظامیکه در آن به زنهای مردم آزادی میخواهند و دختران فوتبال را مورد تجاوز جنسی قرار میدهند؟ آن نظام که دختران بی تجربه را به حیث معین های وزارت های امنیتی تعین کردند. آن نظام که در پایتخت آن سارقین مسلح هر روز مردم را بخاطر یک مبایل به قتل می رسانند و حکومت کاری کرده نمیتواند؟ رهبران حکومت افغانستان باید خجالت بکشند و از مزایای نظام جمهوری صحبت نکنند. این نظام در افغانستان نتیجه نمی دهند، در افغان فقط نظامی شرعی و اسلامی نتیجه میدهد. در این کشور باید حدود جاری شود. یک تعداد از خواسته طالبان بر حق است.

پاسخ

اگر واقعیت را بنگریم، حکومت افغانستان نمی خواهد که با طالبان صلح کنند و یک حکومت جدید را بوجود بیاورد. رهبران حکومت افغانستان میخواهد که طالبان برای اینها تسلیم شوند. شما می بینید که از یک طرف تیم مذاکره کنند حکومت در قطر با طالبان گفتگو دارند و از طرف دیگر مقامات حکومت افغانستان، رئیس جمهور و معاونین اش برعلیه طالبان صحبت می کنند و طالبان را به الفاظ بسیار زشت یاد می کنند. در این وقت حساس مقامات حکومت افغانستان نباید این چنین اظهارات را داشته باشند. اگر لجاجت رهبران حکومت افغانستان این گونه ادامه پیدا کند و اینها خواسته های طالبان را قبول نکنند، این گفتگو به شکست مواجه شده و جنگ در این کشور پایان نمی یابد. مسئولیت جنگ و مشکلات اینده مملکت به اینها متوجه می شود. رهبران خاین حکومت افغانستان تشنه ای قدرت هستند. روزانه دهها نیروی امنیتی افغان کشته می شود، اینها در فکرش نیستند. دیروز تنها در ولایت میدان وردک حدود چهل تن از سربازان اردوی ملی کشته شده بودند که در بین آن ۲۶ تن از ولسوالی اندراب ولایت بغلان بودند. شش تن از منسوبین اردوی ملی در کاپیسا کشته شدند. در چهار ده ولایت کشور دیروز جنگ جریان داشت. امکان دارد که حدود ۱۰۰ تن از نیرو های اردوی ملی و پولیس ملی کشته شده باشند. تا کی مردم غریب و بیچاره افغانستان در دفاع از این نظام فاسد و ناکارا شهید شوند. نه اشرف غنی به این کشور باور دارد و نه معاونین اش. مفسد ترین و ظالم ترین افراد در روز زمین همین ها هستند. مرگ به اشرف غنی و معاونین اش.

پاسخ