در میان حملات مرگبار بالای نیروهای امنیتی، زنان در ننگرهار برای آتش بس گردهمایی کردند

جلال آباد -- حدود ۱۵۰ زن به روز چهارشنبه (۲۶ سنبله) در ولایت ننگرهار تجمع کردند و در میان درگیری های تازه در منطقه، از حکومت و طالبان خواستار اعلام آتش بس و جلوگیری از خونریزی بیشتر شدند.

زنانی که فرزندان آنها طی دو دهه جنگ گذشته کشته و زخمی شده اند از جمله کسانی بودند که در این تجمع شرکت کردند.

حبیبه ۶۰ ساله، یکی از باشندگان ولسوالی سرخ رود که در این گردهمایی در جلال آباد حضور داشت گفت، «موهای من سفید شده است، اما جنگ پایان نیافته است. اکنون که مذاکرات با طالبان در حال انجام است، من می خواهم جنگ به پایان برسد. پسرم در این جنگ به شهادت رسید. بستگان دیگر خود را نیز از دست دادم. من دیگر خسته شده ام.»

حبیبه گفت، «وقتی من رادیو را روشن می کنم و اخبار کشتارها در هر ولایت را دریافت می کنم، رادیو را خاموش می کنم. از زمان آغاز مذاکرات صلح، من هر شام از پسرم می خواهم که رادیو را روشن کند تا بدانم مذاکرات چگونه پیش می رود. من خوشحالم که این مذاکرات جریان دارند. امیدوارم که جنگ به پایان برسد و آتش بس اعلام شود.»

حکومت و طالبان در یک تلاش برای دستیابی به توافقی که جنگ در افغانستان را پایان دهد، در مراحل اولیه جلسات در دوحه، مرکز قطر هستند.

ثنا نوری یک برگزارکننده این گردهمایی و معاون برنامه توانمندسازی زنان افغانستان گفت، «هدف ما از گردهمایی در اینجا تقاضای پایان دادن به این جنگ است.»

وی گفت، «اولین خواست ما این است که این مذاکرات بین الافغانی صلح باید به یک آتش بس برسند. ما قبل از همه چیز خواستار آتش بس هستیم. آنها در آنجا [در دوحه] در یک میز نشسته اند، اما جنگ در اینجا ادامه دارد.»

وی افزود، «آنها نخست باید قبل از ادامه مذاکرات در مورد آتش بس توافق كنند تا خونریزی در این كشور متوقف شود و مردم به زندگی عادی برگردند.»

نوری گفت، «هیچ خانواده ای وجود ندارد که از این جنگ آسیب ندیده باشد. ما می خواهیم دستاوردهای ۱۸ سال گذشته زنان حفظ شود و باید اطمینان حاصل شود که آنها از حق کار و تعلیم برخوردار می شوند.»

وی افزود، «ما نمی خواهیم در خانه های خود محدود شویم یا حق كار کردن و تعلیم ما محدود شود. ما از طالبان می خواهیم که مانند سایر نقاط جهان به حقوق زنان و آزادی بیان متعهد باشند.»

فرشته اشرف، یک شرکت کننده جوان در این گردهمایی که لوحه ای با عنوان «ما صلح می خواهیم» را به همراه داشت، از طالبان خواست که جنگ را متوقف کرده و به حق تعلیم زنان احترام بگذارند.

وی گفت، «من ۱۴ ساله هستم -- من یک کودک هستم، اما برای خواست صلح به اینجا آمده ام. من می خواهم که نسل ما در صلح زندگی کند. مادر و پدر من که حالا پیر هستند، در جنگ بزرگ شدند. طالبان باید بالای ما -- نسل جدید -- رحم کنند و یک آتش بس را اعلام کنند که بتواند صلح دایمی را فراهم کند.»

فرشته گفت، «همه اعضای خانواده من تحصیل کرده اند و خواهرانم در ادارات و مکاتب کار می کنند. من می خواهم معلم شوم تا بتوانم به دختران دیگر تدریس کنم. من نمی خواهم در خانه بمانم و مانند نابینایان زندگی كنم.»

وی افزود، «من آزادی می خواهم. هر حکومتی كه در آینده زمام امور را به دست می گیرد، نباید آزادی ما را محدود كند.»

حملات تازه

این گردهمایی در شهر جلال آباد یک روز قبل از درگیری شدید بین نیروهای افغان و طالبان به روز پنجشنبه (۲۷ سنبله)، که دست کم ۱۱ منسوبین امنیتی در ولایت ننگرهار جان خود را از دست داد، برگزار شد.

عطاءالله خوگیانی، سخنگوی والی ننگرهار به ای اف پی گفت، درگیری های شبانه در سه ولسوالی این ولایت زمانی آغاز شدند که جنگجویان طالب بالای چندین پوسته نیروهای افغان و شبه‌ نظامیان حامی دولت حمله کردند.

وی گفت که دست کم ۱۱ منسوبین امنیتی افغان طی درگیری ها در حصارک کشته شدند، در حالی که هشت شبه‌ نظامی طرفدار دولت در ولسوالی خوگیانی کشته شدند.

خوگیانی گفت، حدود ۳۰ جنگجویان طالب به شمول تعدادی از خارجیان در این درگیری ها کشته شدند.

به شام سه‌ شنبه (۲۵ سنبله)، یک حمله طالبان بالای یک پوسته امنیتی در ولسوالی دشت ارچی، ولایت کندز، منجر به کشته شدن هشت منسوبین امنیتی و زخمی شدن سه نفر شد.

طالبان در مورد هیچ کدام از این دو حادثه تبصره ای نکرده اند.

اسدالله خالد، سرپرست وزارت دفاع، طالبان را مسؤل این جنگ دانست.

وی در مراسمی به مناسبت اینکه نیروهای ایالات متحده چهار هواپیمای سوپر توکانو ای-۲۹ را به اردوی افغان تسلیم کردند گفت، «هیچ حمله ای از طرف ما صورت نگرفته است... دشمنان به حمله کردن و خونریزی افغان ها ادامه می دهند.»

رادیو آزادی به تاریخ ۲۷ سنبله گزارش داد، اسدالله خالد برای مؤفقیت در مذاکرات صلح ابراز امیدواری کرد اما به طالبان از استفاده زور برای رسیدن به اهداف خود، هشدار داد.

وی گفت، «اگر دشمن فکر می کند که می تواند همه چیز را به زور فتح کند، این یک خواب است، یک خیال است، غیرممکن است و جنون است.»

به تقاضاها برای آتش بس، توجه نمی شود

عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی در سخنرانی خود طی جلسه افتتاحیه مذاکرات صلح به تاریخ ۲۲ سنبله خواستار آتش بس فوری بشردوستانه شد، اما درخواست وی بی پاسخ ماند.

درخواست های حکومت افغانستان برای آتش بس توسط متحدین افغانستان و افغان ها از تمام اقشار جامعهمورد انعکاس قرار گرفته است.

بیش از ۱۰۰ کودک یتیم و فقیر -- که بسیاری از آنها اعضای خانواده خود را در حملات طالبان از دست داده اند -- در یک یتیم خانه کندز به تاریخ ۲۵ سنبله جمع شدند تا از حکومت افغانستان و جنگجویان بخواهند تا آتش بس فوری اعلام کنند.

بیش از ۱۵۰۰۰ زن در ۱۵ ولایات نامه ای را به ادرس سازمان ملل متحد امضا کرده اند که می گوید آنها می خواهند در روند صلح اشتراک کنند و مصمم هستند که از حقوق خود دفاع کنند.

سلیمه حیدری، یک فعال حقوق زنان در ولایت کندز، در یک گردهمایی به تاریخ ۱۹ سنبله گفت، این زنان از طالبان می خواهند که با آغازکردن مذاکرات آتش بس دایمی را اعلام کنند.

به تاریخ ۱۷ سنبله، حدود ۱۰۰ نفر از باشندگان هرات در دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در هرات گرد هم آمدند تا خواسته های خود برای صلح را ابراز کنند.

در همان روز، به طور جداگانه، در جریان یک گردهمایی در فیروز کوه، ده ها تن از باشندگان غور از طالبان و حکومت خواستند که آتش بس اعلام کنند.

طالبان از مدت طولانی نگران این هستند که کاهش خشونت ممکن از قدرت آنها کم کند، اما در جریان امسال با دو آتش بس مؤقت موافقت کرده اند.

[خالد زیری از جلال آباد در تهیه کردن این مقاله کمک کرده است.]