اقتصاد

ملل متحد و گروه های کمک رسانی به هزاران خانواده در کندز کمک حیاتی را فراهم کردند

گزارش از محمد قاسم

ادارات ملل متحد و جمعیت افغانی سره میاشت (ای آر سی اس) به هزاران خانواده آسیب پذیر افغان که پس از سقوط حکومت قبلی در ماه اسد با گرسنگی روبرو بودند، پول نقد، کمک مواد غذایی و فرصت های کاری را فراهم کرده اند. [تصویر از حسیب حساس]

کندز -- ادارات ملل متحد همراه با سایر گروه های کمک رسانی در ماه های اخیر به بیش از ۴۰۰۰ خانواده آسیب پذیر و فقیر در ولایت کندز کمک های بشردوستانه را فراهم کرده اند.

در این ادارات ملل متحد، سازمان بین المللی مهاجرت (آی او ام) کمیشنری عالی ملل متحد در امور مهاجرین (یو ان اچ سی آر) و برنامه جهانی غذا (دبلیو اف پی) شامل هستند.

مؤسسه کانسرن جهانی (کانسرن ورلد واید)، کورد اید که مرکز آن در شهر هاگ است، شورای مهاجرین ناروی (ان آر سی)، اداره همکاری تخنیکی و انکشاف (اکتید) که مرکز آن در پاریس است، و جمعیت افغانی سره میاشت (ای آر سی اس) نیز کمک هایی را فراهم کرده اند.

محمد نادر فایز رئیس کانسرن در ولایت کندز گفت، «طی یک سروی ای که توسط کانسرن در ماه قوس در کندز انجام شده بود، حدود ۱۰۰۰۰ خانواده آسیب پذیر در مرکز و ولسوالی های کندز شناسایی شدند. ما بر اساس یک پلان با این خانواده ها کمک می کنیم.»

تعدادی از باشندگان کندز به تاریخ ۱۱ دلو در شهر کندز بسته های کمکی را از سوی جمعیت افغانی سره میاشت دریافت می کنند. [تصویر از حسیب حساس]

تعدادی از باشندگان کندز به تاریخ ۱۱ دلو در شهر کندز بسته های کمکی را از سوی جمعیت افغانی سره میاشت دریافت می کنند. [تصویر از حسیب حساس]

وی گفت، کانسرن با حمایت از بریتانیا، برای بیش از ۱۵۰۰ خانواده در مرکز این ولایت و ولسوالی آقتاش، کمک های پول نقد و مواد غذایی را توزیع کرد.

وی گفت، «ما به هر خانواده ۱۹۰۰۰ افغانی کمک پول نقد و مواد غذایی به شمول آرد، روغن، بوره و برنج دادیم. ما خانواده های دیگر را در مرحله بعدی تحت پوشش قرار خواهیم داد.»

فایز گفت، «با توجه به شوک اقتصادی ای که مردم تجربه می کنند، این کمک ها کفایت نمی کنند. همه ادارات کمک رسانی باید سهم خود را انجام دهند و برای رفع کردن ضرورت های شهروندان تلاش کنند

عبدالبشیر محمدی هماهنگ کننده کمک های بشردوستانه ملل متحد در کندز گفت، کمیشنری عالی ملل متحد در امور مهاجرین (یو ان اچ سی آر) نیز در ماه های قوس و جدی به بیش از ۱۰۰۰ خانواده پول نقد توزیع کرد و این روند ادامه دارد.

وی گفت، به هر خانواده ای که بر اثر درگیری و حوادث اخیر در کشور آسیب دیده بود، کمک معادل ۵۰۰ دالر پول نقد و یک مقدار ظروف آشپزخانه داده شدند.

محمدی گفت، هدف از این کمک های نقدی نجات زندگی خانواده های جنگ زده در زمستان است. فقط خانواده هایی که خانه هایشان در جنگ تخریب شده و یا بر اثر جنگ بیجا شده بودند، این کمک ها را دریافت کرده اند.

وی گفت، «متأسفانه جنگ و ناامنی بر مردم ما تأثیر بدی گذاشته است. اگر آنها این کمک ها را دریافت نمی کردند، بعضی از خانواده ها فرزندان خود را به دلیل هوای سرد از دست می دادند.»

وی گفت، ملل متحد مردم افغانستان را در این وضعیت دشوار تنها نخواهد گذاشت و به کمک های بشردوستانه با خانواده های نیازمند ادامه خواهد داد.

نجات از فقر و گرسنگی

در همین حال، جمعیت عالی افغانی سره میاشت به تاریخ ۱۱ دلو اجناس غذایی و غیرغذایی را با حمایت حکومت عربستان سعودی در میان ۸۰۰ خانواده نیازمند توزیع کرد.

به گفته مقامات جمعیت عالی افغانی سره میاشت، تعداد خانواده هایی که از ماه عقرب بدینسو از ادارات کمک رسانی کمک دریافت کرده اند، به ۴۰۰۰ خانواده رسیده است.

عطاءالله نیکزاد سخنگوی جمعیت عالی افغانی سره میاشت در ولایت کندز گفت، از جمع ۸۰۰ خانواده ای که این کمک ها را دریافت کرده اند، ۴۰۰ خانواده در مرکز این ولایت هستند، در حالیکه ۴۰۰ خانواده دیگر در ولسوالی خان آباد هستند.

وی گفت، «این کمک ها شامل آرد، روغن، برنج، نخود، بوره، لباس زمستانی و ظروف آشپزخانه بودند که بر اساس یک سروی ایکه قبلاً انجام شده بود، در میان خانواده ها توزیع شدند.»

وی افزود، «خانواده‌ هایی وجود داشتند که چیزی برای خوردن نداشتند و یا در پیدا کردن سه وقت نان در روز با مشکلات روبرو بودند.»

بی بی حوا ۳۷ ساله یک باشنده منطقه سه درک شهر کندز و مادر شش فرزند گفت، «من شش بوجی آرد، دو کمپل و چهار بسته اجناس خانگی را از جمعیت عالی افغانی سره میاشت دریافت کردم.»

وی گفت، «شوهرم در ماه سرطان در جنگ کشته شد. وی در جستجوی کار به شهر رفت و هرگز نه کاری را پیدا کرد و نه به خانه بازگشت.»

آقا محمد غفوری یک کارگر در شهر کندز گفت که وی در پنج ماه گذشته هیچ کاری را پیدا نکرده و با گرسنگی و فقر شدید روبرو است.

وی گفت، «من هشت فرزند دارم و یگانه نان آور خانواده ام هستم. وقتی من برای جستجوی کار به منطقه ای می روم که برای کارگران روزانه در شهر مشخص شده است، هیچکس مرا استخدام نمی کند.»

وی گفت، «وقتی من به دلیل فقر بیش از حد تحت فشار قرار می گیرم، می ‌خواهم خودکشی کنم، اما دوباره منصرف می ‌شوم و به این فکر می‌ کنم که سرنوشت زن و فرزندانم چه خواهد شد.»

وی گفت، «من به هر اداره ای که پیدا کرده می توانستم رفتم و گفتم که فرزندانم از گرسنگی خواهند مرد. خداوند (ج) بزرگ است و امروز من خوشبختانه کمک شش بوجی آرد و چند قلم اجناس دیگر را دریافت کردم.»

چالش های بشردوستانه

مشکلات اقتصادی به شمول بیکاری که خانواده های افغان با آن روبرو هستند، از زمان سقوط حکومت قبلی در ماه اسد بدینسو به میزان بی سابقه ای افزایش یافته اند.

ملل متحد گفته است که بیش از ۲۲ میلیون افغان، یعنی بیش از نصف نفوس افغانستان، در زمستان امسال از کمبود مواد غذایی رنج خواهند برد.

اکثریت خانواده ها نمی توانند که روزانه حتی یک وقت نان را تهیه کنند و هوای زمستان این نگرانی ها را افزایش داده است.

سید محمد علوی ۳۵ ساله یک باشنده شهر کندز گفت، «از برکت این کمک ها من توانستم که برخی از ضرورت های زمستانی خانواده ام را رفع کنم.»

وی گفت، «من در ماه سرطان مجبور شدم که خانواده ام را به کابل ببرم. وقتی ما پس از سه ماه به خانه خود برگشتیم، در خانه هیچ چیزی نمانده بود.»

وی گفت، «خانه ام چور شده بود و این امر باعث شد که من با چالش های اقتصادی روبرو شوم. این کمک برخی از مشکلات ما را رفع خواهد کرد.»

علوی گفت، «فقر و گرسنگی از یک طرف و بیکاری از طرف دیگر ما را آسیب پذیر ساخته است.»

وی گفت که وی اخیراً کمک ۱۸۰۰۰ افغانی و شش نوع مواد غذایی و البسه را دریافت کرد.

غلام صدیق نصرتی یک باشنده ولسوالی خان آباد کندز گفت، «من به دلیل حوادث اخیر در کشور نتوانستم دهقانی کنم و متأسفانه وضعیت اقتصادی ام بسیار خراب است.»

وی گفت، «خوشبختانه ادارات کمک رسانی هم در ماه قوس و هم در ماه جدی با من کمک کردند. این کمک ها با من کمک کردند تا نجات پیدا کنم.»

وی گفت، «من کمک نقدی معادل ۲۰۰ دالر، سه کمپل، دو بوجی آرد و البسه برای کودکان را از سوی آی او ام دریافت کردم.»

نصرتی افزود، «من از آنها می خواهم که در آینده نیز به کمک ها ادامه دهند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

12 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

۱۶. قوه های اجرائیه، مقننه و قضائیه در ایالات متحده مانند یک مثلث هستند. محکمه ایالات متحده نباید آنقدر تحت فشار سیاسی قوه اجرائیه قرار بگیرد که به بهانه حکومت سابق انتقام شکست سیاسی حکومت ایالات متحده را از مردم عادی افغان بگیرد. همانطور که شما می گوئید باید برای آنها روشن باشد که طالبان نمی توانند نماینده سیاسی مردم افغانستان باشند. شما چرا اختیار دارایی های مردم افغانستان را که در یک مدت طولانی با مشکلات فراوان به دست آورده اند، به آنها راجع می سازید؟ اگر محکمه می خواهد از طالبان انتقام بگیرد، این محکمه باید حکومت خود را به محکمه کش کند و از آن بپرسد که چرا با گروهی در دوحه قرارداد کرده است که قبلاً دوسیه ای در محکمه ایالات متحده داشته و به کشتن امریکایی ها متهم است؟ آیا محکمه امریکایی نمی ‌دانست که هزینه‌ های دفتر طالبان در قطر مستقیماً توسط حکومت امریکا و به‌ طور غیرمستقیم توسط شریک آنها قطر پرداخت می شدند؟ وقتی کسی هزینه های دفتر سیاسی یک شخص را می پردازد، آنها باید جبران خسارات کارهای سیاسی قبلی و آینده آنها را نیز بپذیرد. فردا ممکن محکمه بگوید که امریکا این مقدار پول را برای دفتر طالبان در قطر مصرف کرده است و باید از ذخایر ملی مردم افغانستان پرداخت شود. آیا این یک بحث منطقی و عادلانه است؟

پاسخ

۱۴. مردم افغانستان امیدوار هستند که ایالات متحده، محکمه ویژه آنها و بانک جهانی نخست مقدار دقیق تمام دارایی های افغانستان را تعین کنند که توسط آنها مسدود شده و یا نگهداری شده است. دوم، آنها باید مبلغی را که به عنوان طلا و ارز برای حمایه پول افغانی استفاده می شود، تعیین کنند و آن مبلغ باید محفوظ بماند و در جای دیگری استفاده نشود. نقطه سوم پول افغانستان است که در بانک های امریکا ذخیره شده است و افغانستان هر سال از گردش آن مبلغی را به دست می آورد. نکته چهارم مبلغ کمک های جامعه بین المللی است که فعلاً مسدود شده است. ۱۵. مقامات حکومت جدید می توانند در مورد منفعت گردش پول فقط با ایالات متحده و یا جامعه بین المللی صحبت کنند. هیچ حکومتی، به ویژه حکومت هایی که برای تداوم و مشروعیت خود با موانع زیادی روبرو هستند، حق ندارند که به طلا و ارز حمایت کننده بانکنوت های افغانی دسترسی داشته باشند. حکومت جدید می تواند نه تنها در مورد پول جمع آوری شده در بیست سال گذشته، بلکه در مورد فعال کردن و اتصال مجدد سیستم بانکی افغانستان با امریکا و سایر کشورهای جهان بحث کند.

پاسخ

یک مقدار معین پول باعث می شود که افغانستان سالانه سه صد و یا چهارصد میلیون دالر را از طریق گردش آنها به دست بیاورد که این پول را می توان برای حمایت از پول افغانی و یا برای صحت و معارف مصرف کرد. علاوه بر این، مقدار زیادی از پول توسط جامعه بین المللی برای پروژه های انکشافی در افغانستان در نظر گرفته شده است که باید آزاد شود. به مقامات جدید باید گفته شود که این تقریباً ۱۰ میلیارد دالر نتیجه تلاش های کوچک حکومت در بیست سال گذشته است که برای ملت کسب کرده است و این همان طلا و ارز است که حدود ۳۰۰ میلیارد افغانی را حمایت می کند که فعلاً در حال گردش است. د افغانستان بانک بر روی هر بانکنوت نوشته است که به دارنده این سند وعده می دهند که در صورت تقاضا پول افغانی را پرداخت کنند. وقتی د افغانستان بانک این ذخیره طلا و اسعار خارجی را نداشته باشد پس با چه سند این را تضمین می کنند؟ این نوع بانکنوت که حمایه ندارد، فقط یک پارچه کاغذ است. موضوع دیگر این است که آن چه معنا دارد که پول جمع آوری شده در حکومت قبلی را دوست داشته باشید اما از مردان آن نفرت می کنید؟ واقعیت این است که این پول نه ملکیت شخصی حکومت قبلی است، نه از فعلی و نه از آینده. این پول ملکیت ملت است و باید برای کشور حفظ شود.

پاسخ

۱۳. مقامات جدید اینجا در کابل فکر می کنند که اگر این ۱۰ میلیارد دالر آزاد شود، آنها معاشات کارمندان خود را پرداخت خواهند کرد. آنها آن را برای ارتش خود مصرف خواهند کرد و کسر بودجه خود را تحت پوشش قرار خواهند داد. به همین دلیل است که آنها تبلیغات گسترده ای را انجام می دهند و به بهانه اینکه امریکا پول را مسدود کرده است وگرنه همه چیز خوب پیش میرفت، آنها نبود یک برنامه اقتصادی سیستماتیک را پنهان می کنند. حقیقت این است که بخش بزرگی از این پول، طلا و ارزی را تشکیل می دهند که به بانکنوت های افغانی ارزش داده است. اگر قرار بود که این پول از سر راه خود رفته و در جای دیگری استفاده شوند، بانکنوت های افغانی به باد رفته و قیمت ها به شدت افزایش می یافتند. در دوران حکومت داکتر غنی چندین حلقه تلاش کردند تا از این پول برای اهداف نظامی و سیاسی استفاده کنند، اما آنها نتوانستند که دسترسی زیادی به آن داشته باشند. حکومت جدید نیز نباید گذاشته شود که از این طلا و ارز برای مقاصد دیگر استفاده کند.

پاسخ

۱۱. اسامه کی بود؟ وی پسر کی بود؟ وی از کدام قوم بود؟ آیا وی اصل و نسب داشت یا اینجا در افغانستان به دنیا آمده و بزرگ شده بود؟ این یک موضوع شناخته شده است که خانواده لادن یکی از پنج یا شش خانواده برجسته عربستان سعودی است. آنها دارایی ها و شرکت های ساختمانی زیادی در عربستان سعودی دارند. آنها ده ها میلیارد دالر دارایی دارند. ده ها پسرش با مصارف پدرش در انگلیستان، فرانسه و سایر کشورهای غربی زندگی مجللی دارند. کدام محکمه ایالات متحده در مورد فدیه دارایی هایش حکمی را صادر نکرده است، اما آنها این بار را به دوش ملت افغانستان آورده اند. ۱۲. اسامه بن لادن تبعه عربستان سعودی بود و بعضی از اعضای خانواده اش هنوزهم در آنجا زندگی می کنند. سرمایه اش نیز در آنجا ذخیره شده است. پس شما چرا به سراغ محافظت کنندگان و آموزش دهندگان واقعی نمی روید که گردن این ملت مظلوم را گرفته اید؟ سعودی ها اکنون بیش از ۴۰۰ میلیارد دالر را در بانک های امریکایی دارند. باید کارهای زیادی برای مردم افغانستان انجام شوند زیرا آنها قربانی بازی های بی مانند و غیرعادلانه آنها بوده اند. از جغرافیای آنها نیز به عنوان میدان جنگ استفاده شده است.

پاسخ

۱۰. افغانستان به بهانه حضور اسامه بن لادن مورد حمله قرار گرفت. قریه ها و خانه های افغان ها بمباران شدند، اما اسامه چندین سال بعد در ایبت آباد پاکستان ظاهر شد. وی به همان سرعت کشته شد که بارک اوباما در کتاب خود نوشت، «گاهی اوقات حتی معمولی ترین چیزها بسیار مهم هستند، اما مردم در محل کار آنها را فراموش می کنند. زمانیکه سربازان امریکایی علیه اسامه بن لادن عملیات را انجام می دادند، آنها اندازه قد وی را می دانستند. آنها یک سرباز هم قد وی را پیدا کرده به وی گفتند که وقتی اسامه کشته شد، وی می تواند برود و در کنار اسامه دراز بکشد تا آنها بدانند که آیا قد وی درست است یا خیر». بارک اوباما می افزاید، «سربازان فکر نکردند که برای اندازه گیری قد وی واحد اندازه گیری متر را به جای یک مرد استفاده کنند. وقتی اسامه کشته شد، آنها فوراً آن سرباز را در کنار اسامه خواباندند تا مطمئن شوند که قد آنها یکسان است.» قدرت های بزرگ چنین افکاری دارند، و اکنون مردم افغانستان را زیر نقاب طالبان گرفته اند و می گویند که چرا به اسامه بن لادن سرپناه می دهید؟ اما آنها به کسانی که از کشورشان اسامه بازگردانده شد، هیچ چیزی نگفتند. فرض کنید که در دستگاه قضایی ایالات متحده عدالت وجود می داشت. در آن صورت آنها باید حکومت پاکستان را مسؤل می دانستند، تمام دارایی هایشان را مسدود می کردند و اگر پول نداشت، بمب هسته ای را از آنها به عنوان ضمانت می گرفتند. چه منطق عجیبی! اسامه از پاکستان بیرون آمد اما آنها مادر همه بمب ها را در افغانستان استفاده کردند!

پاسخ

۸. امریکایی ها و سایر خارجی ها طالبان را به عنوان یک گروه تروریستی می دانستند و بعضی هنوزهم آنها را به عنوان تروریست ها می دانند. اگر چنین است، چرا این دارایی ها به طالبان نسبت داده می شود؟ آیا کدام ماده ای در محکمه حقوقی ایالات متحده وجود دارد که به تروریست ها اجازه دهد تا پول خود را در بانک های ایالات متحده ذخیره کنند تا از آنها سود ببرند؟ این پول حتی از ۲۰ سال بدینسو در حال گردش است، برای یک کشور و برای یک جغرافیایی که صدها کشور جهان و سازمان ملل متحد آن را به رسمیت می شناسند، برای آنها پول چاپ می کنند، اما آنها حکومت نیستند، بلکه یک گروه هستند. بیست سال بعد یک محکمه می آید و می گوید که ما این پول را به خاطر یک جنایتی که شما بیست سال پیش مرتکب شده بودید از شما پس می گیریم، در حالی که محکمه نمی تواند ثابت کند که این پول به چه زمانی تعلق دارد؟ ۹. اگر طالبان به اندازه ای قدرتمند باشند که در حکومت پنج ساله خود ۸.۵ میلیارد دالر را در بانک مرکزی داشته باشند، پس آنها در مقایسه با پنجاه کشور به شمول امریکا فرزندان یک بلا هستند که آنها حتی نتوانستند در طول حکومتداری بیست سال طولانی خود یک قیران پول ذخیره کنند، در حالیکه طالبان در پنج سال آن را به دست آوردند. فلهذا ملت خواهد گفت که ما به چنین یک حکومت مفیدی ضرورت داریم!؟

پاسخ

۵. این موضوع غیر از یک محکمه امریکایی به هیچ محکمه بین المللی راجع نشده است و هیچکس در مورد آن اظهار نظر نکرده است. نه مدعی ادعایی کرده و نه کدام سارنوال صورت دعوی را ترتیب داده است، نه از مدعی علیه وضاحت خواسته شده است. فقط یک حکومت است، محکمه است و مدعی وجود ندارد، مدعی علیه وجود ندارد، دوسیه و جزئیاتی وجود ندارند. ۶. همانطور که ما قبلاً گفتیم، تمام بودجه سالانه کشور در حکومت طالبان حدود ۵۱ میلیون دالر بود. نه در بانک مرکزی کدام پس اندازی وجود داشت و نه طلا و ارز. در حقیقت در آن زمان حکومت اصلاً هیچ پولی را چاپ نمی کرد. بنابراین، آنها به هیچ طلا و ارزی ضرورت نداشتند. دارایی های ۸.۵ میلیارد دالری در بیست سال گذشته از نتیجه تلاش های سخت این ملت پس از سقوط حکومت طالبان به وجود آمدند که شامل تمام ارزش طلا و اسعار خارجی دیگری می شوند، پس این دارایی ها به ملت تعلق دارد. طالبان اصلاً در ساختن آن هیچ نقشی ندارند. این در حالیست که اکنون ملت مجبور است تاوان اعمال طالبان را بپردازد. ۷. یک چیز عجیب این است که نه کدام کشوری در جهان حکومت طالبان را به رسمیت می شناسد و نه آنها را نماینده ملت افغانستان می داند. اما آن را مالک دارایی های ملت می دانند. خزانه به ملت تعلق دارد، حکومت از آن مراقبت می کند و بانک مرکزی از آن نگهداری می کند. وقتی آنها نه حکومت و بانک مرکزی را به رسمیت می شناسند و نه آنها را نماینده ملت می دانند، پس چرا مسؤلیت چنین خزانه بزرگی را به آنها می دهند؟

پاسخ

۲. اسامه بن لادن و همکارانش توسط گروه های جهادی به افغانستان آورده شدند که بعداً به عنوان ملیشه های امریکایی مورد استفاده قرار گرفتند. آنها (مجاهدین) در جریان حضور نظامی ۲۰ ساله امریکا از قدرت و حمایت برخوردار شدند. امریکا به جای اینکه طالبان را مسؤل بداند، باید در آن زمان گروه های جهادی را مسؤل می دانست چون اسامه بن لادن از گروه های جهادی گذشته به میان آمده بود. ۳. زمانی که طالبان برای اولین بار به قدرت رسیدند، فقط ۱۵۰ بانکنوت های افغانی در خزانه د افغانستان بانک باقی مانده بودند که در آن زمان به دلیل افزایش قیمت ها ارزش آن کاهش یافت. یک شرکت روسی برای ربانی و مسعود بانکنوت ها را چاپ می کرد. یک شرکت بریتانیایی برای جنرال دوستم پول چاپ می کرد... در دوران طالبان، بودجه سالانه تمام کشور حدود ۵۱ میلیون دالر بود. به غیر از سه کشور، حکومت طالبان نه از نظر دیپلوماتیک به رسمیت شناخته شده بود و نه واحد پولی خودش را داشت. ۴. اگر امریکایی ها موضوع جبران خسارات را مطرح می کردند، باید در زمان رژیم گذشته این کار را می کردند. حداقل می توانستند این موضوع را با امارات متحده عربی، عربستان سعودی و پاکستان که حکومت طالبان را به رسمیت شناخته بودند و متحدین منطقه ای امریکایی ها بودند و خود اسامه بن لادن نیز با آنها رابطه داشت، در میان بگذارند. باید به آنها می گفتند که ما از این افراد جبران خساره می خواهیم.

پاسخ

مدت کوتاهی پس از آنکه ایالات متحده از افغانستان خارج شد، شایعاتی منتشر شدند مبنی بر اینکه یک محکمه ایالات متحده حکم داده است که بخشی از این پول به خانواده های تقریباً ۴۰۰۰ قربانی حملات ۱۱ سپتمبر داده خواهد شد. اگر این فیصله عملی شود، بار استبداد اقتصادی بر دوش افغان ها افزایش خواهد یافت. حکومت ایالات متحده به دلیل جنایات و اشتباهات سیاسی و جنگی گذشته در افغانستان به انجام دادن جنایات دیگر انسانی و مالی علیه مردم مظلوم افغانستان ادامه خواهد داد. در اینجا ما می خواهیم که در مورد مسؤلیت و مکلفیت های طرف های درگیر در اظهارنظر و فیصله حکومت ایالات متحده و سپس محکمه، چند نکته را بیان کنیم: اساس فیصله به این نظریه وابسته است که اسامه بن لادن و همکارانش بر ایالات متحده حمله کردند. حکومت طالبان به آنها سرپناه داده و از این کشورعلیه ایالات متحده استفاده کرد، پس آنها مقصر هستند و مجبور اند که جبران خساره آن را بپردازند. باید گفته شود که: ۱. اسامه بن لادن و خود جنگجویان عرب تولیدات پالیسی های قابل توجه امریکا بودند. امریکایی ها آنها را وادار ساختند که در جریان جنگ میان ایالات متحده و روسیه علیه نیروهای روسی بجنگند. مردم افغانستان خسارات سنگینی را متحمل شدند.

پاسخ

ایالات متحده امریکا با داشتن مساحت ۹.۸۳۴ میلیون کیلومتر مربع ساحه و داشتن نفوس ۳۲۹.۵ میلیون نفر نفوس، یکی از بزرگترین کشورهای جهان است که حدود ۲۵٪ انرژی تمام جهان را مصرف می کند و حدود ۴۰٪ از طلای جهان را در اختیار دارد. گفته می شود که این کشور حدود ۳۳٪ از اقتصاد جهان را کنترل می کند، که درآمد سالانه (جی دی پی) آن به ۲۱.۵ تریلیون دالر می رسد. از سال ۲۰۱۵ الی ۲۰۲۰ میلادی، گردش تمام پول افغانستان فقط ۲۰ میلیارد دالر بوده است. اگر وضعیت فعلی در نظر گرفته شود، تمام گردش مالی کشور ما شاید به اندازه ۱۰ میلیارد دالر کاهش یافته باشد، یعنی گردش پولی سالانه آنها در امریکا تقریباً دو هزار برابر افغانستان است. این بزرگی در اقتصاد و این پیشرفت در تکنالوژی به این معنا آن نیست که آنها نسبت به افغان ها در زمینه اجتماعی و تأمین عدالت برتری دارند. بجای آن، در این زمینه افغانها حق به جانب هستند. زمانی که طالبان افغانستان را در ماه اسد دوباره تصرف کردند، حکومت ایالات متحده تمام دارایی های افغانستان تقریباً (۸.۵ میلیارد دالر) را مسدود ساخت.

پاسخ

بسیار تشکر از این سازمان و کسانی که با مردم کمک می کنند، اما این کمک ها کافی نیست زیرا این کمک ها کم بوده و آنها از فقیرترین مردم منطقه خود هستند. ادارات دیگر نیز باید تلاش کنند و برای رفع کردن مشکلات مردم رسیدگی کنند. اما مهمتر از آن اینکه افغان ها نمی توانند بالای کمک های بشردوستانه تکیه کنند. برای اینکه این مشکل به طور پایدار حل شود، این مهم است که برنامه ‌های انکشاف داخلی آغاز شوند و کمک کنند. این امر با مردم کمک خواهد کرد تا امرار معاش کسب کنند، اما به این ترتیب بخشی از کشور نیز ساخته خواهد شد. برای یک فروشنده، اگر بندهای بزرگ و کوچک کنترل آب با هم یکجا ساخته شوند، وی نه تنها اینکه خواهد توانست تا به راحتی به عنوان یک خانواده درآمد کسب کند، بلکه خواهد توانست تا از آب موجود در بندها برای آبیاری استفاده کند و هر زمان که زمین آبیاری شود، وی خواهد توانست تا به طور منظم کار کند. دیگران خواهند آمد و تولیدات را خریداری کرده، آنها را به بازار برده و این تولیدات را خواهند فروخت، که این امر به دیگران نیز فایده خواهد داشت. و زمانیکه از این بندها برای تولید برق استفاده می شود، خانه ها را روشن خواهد کرد و برای خزانه حکومت یک منبع درآمدی را ایجاد خواهد کرد. حکومت خواهد توانست که برای سایر مردم فرصت های کاری را ایجاد کند.

پاسخ