![به تاریخ ۱۷ سرطان یک تعداد اطفال که کدام سرپرست قانونی ندارند، در دارالایتام که توسط جمعیت افغانی سره میاشت حمایت میشود در حال صرف غذای چاشت هستند. [عکس ازحمیدالله ساحل]](/cnmi_st/images/2022/04/13/34966-b-739_416.webp)
کندز -- جمعیت افغانی سره میاشت در ولایت کندز برای ۶۰۰ دختر و پسر که یتیم هستند، سرپرست قانونی ندارند، و یا مجبور هستند که برای حمایت و کمک به خانواده های شان کارکنند، زمینۀ تعلیم رایگان را مساعد میکند.
به گفته مسؤلین، شاید تعدادی از این اطفال به دلیل این که والدین شان عضو نیروهای سابق امنیتی بودند اجازۀ رفتن به مکاتب عادی را نه داشته باشند.
محمد رضا ناصری رئیس ادارهء سره میاشت به سلام تایمز گفت، ادارهء ولایتی جمعیت افغانی سره میاشت در کندز، در پهلوی سایر فعالیت های خود به ۲۰۰ دختر و ۴۰۰ پسر از سنین مختلف زمینۀ تعلیم رایگان را مساعد ساخته است.
وی گفت، «ما در اینجا در دو وقت مختلف، کورس های رایگان خواندن و نوشن، زبان انگلیسی، کمپیوتر، ریاضی و علوم دینی را تقدیم می کنیم.»
ناصری با اضافه ساختن اینکه ما به آنها تدریس میکینم تا برای رفتن به مکتب آماده شوند گفت، «این کودکان بین ۷ تا ۱۵ سال سن دارند و بعضی از آنها چندین سال درس خوانده اند و تعدادی هم تا به حال درس نه خوانده اند.»
ناصری گفت، بعضی از اطفال به دلیل مشکلات اقتصادی خانوادگی و همچنین به این دلیل که یگانه نان آور خانوادۀ خود بودند مجبور شده اند تا مکتب را رها کنند. وی افزود این کورس های تعلیمی به آنها این امکان را فراهم می سازد تا نصف روز درس بخوانند و نصف دیگر آن را کار کنند.
ناصری گفت، سره میاشت همه ساله دو دوره برنامه های تعلیمی را راه اندازی میکند. این ۶۰۰ طفل در اوایل ماه حوت فارغ خواهند شد و صنوف برای گروپ جدید در حمل آغاز خواهند شد.
شاگردان کارگر
تعداد زیادی از شاگردان سره میاشت گفتند آنها به دلیل آن در این صنوف اشتراک می کنند که سرپرستان خانوادۀ شان را بر اثر جنگ و خشونت از دست داده اند و نه میتوانند که پول مصارف تعلیم در مراکز تعلیمی خصوصی را پرداخت کنند.
محمد طالب ۱۵ ساله به سلام تایمز گفت، «پدرم در ماه میزان ۱۳۹۵ در هنگام سقوط شهر کندز به شهادت رسید، من در آن وقت در صنف پنج مکتب درس می خواندم اما بخاطری که پسر کلان خانواده بودم مجبور شدم برای کار و پرداخت مصارف خانواده ام مکتب را رها کنم و اکنون در اینجا درس می خوانم.»
وی گفت، «در جریان این پنج سال من و خانواده ام با رنج های زیاد روبرو شدیم. ما روزها را بدون نان سپری کردیم و هیچکس هم با ما کمک نمی کرد.»
محمد با اضافه کردین این که پدر وی یکی از منسوبین اردوی ملی افغان بود گفت، «من مجبور شدم که مکتب را رها کرده و در یک موتر شویی شروع به کار کنم.»
وی گفت، «من پنج سال میشود که در این موتر شویی کار می کنم و روزانه از ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی معادل (۱.۱۴ الی ۱.۷۱ دالر) معاش میگیرم و می توانم در صنوف نیز اشتراک کنم.»
عبدالکریم اورنگ ۹ ساله، یک شاگرد دیگر سره میاشت گفت، پدر او هفت ماه پیش در کندز کشته شد. وی افزود «او یک کارگر بود و برای پیدا کردن کار از خانه بیرون رفت اما در جریان تیر اندازی گیر ماند و کشته شد.»
کریم که در آن زمان در صنف چهار مکتب درس می خواند، مجبور شد که مکتب را رها کرده و نصف روز را در شهر کار کند و نصف دیگر آنرا در مرکز سره میاشت درس بخواند.
وی گفت، برادر وی که هفت سال دارد نیز در این مرکز درس می خواند. «من و برادرم در اینجا زبان انگلیسی، ریاضی و کمپیوتر میخوانیم تا یک روز در صورت بهتر شدن وضعیت اقتصادی دوباره به مکتب برگردیم.»
فراهم نمودن آموزش برای فقرا
عبدالطیف قادری، باشندۀ کندز گفت که هزاران خانواده در کندز به دلیل فقر، جنگ و نا امنی با روزهای سخت روبرو هستند و نه می توانند که فیس و یا هم سایر مصارف مکتب را پرداخت کنند.
وی گفت، «برنامۀ سره میاشت که برای تعلیم و تربیۀ اطفال بدون سرپرست طراحی شده است یک گام مثبت است. این برنامه تعلیم اطفال یتیم را تضمین میکند و آنها می توانند که در پهلوی درس خواندن نصف روز کار کنند و مصارف خانواده های شان را بپردازند.»
قادری گفت، «حکومت باید از خانواده های که نان آور ندارند حمایت کند تا کودکان شان بتوانند به مکتب برگردند و ایندۀ شان را بسازند.»
سمیرا حقیار یکی از معلمین این مرکز به سلام تایمز گفت، این مکتب مؤقت با شاگردان کمک میکند تا برای رفتن به مکتب در اینده آماده شوند.
وی گفت، «اکثریت شاگردان این مرکز به دلایل مختلف تعلیم را رها کرنده اند. ما با آنها کمک می کنیم تا مضامین مهم مکتب را یاد بگیرند و دوباره به مکتب شان برگردند.»
وی افزود، « ما از همۀ خانواده های که اطفال شان از مکتب باز مانده اند می خواهیم که آنها را اینجا بیاورند تا درس بخوانند و با سواد شوند.
وی گفت، «هر روز ده ها خانواده اطفال یتیم و بی سرپرست شان را جهت ثبت نام به این مرکز تعلیم رایگان می آورند. ما ثبت نام را بر اساس برنامۀ پلان شده، برای ماه حمل آغاز کرده ایم.»
این یک اقدام مؤقت است و دولت برای اینکه به جهانیان نشان دهد که با آموزش زنان مشکل ندارد این چنین برنامه های را روی دست می گیرد. به جای این، دولت باید لیسه های شبانه را فعال کند، یک سروی دقیق اطفال کارگر را انجام دهد، زیرا از یک سو تعداد اطفال که توسط دیگران بدون این که ضرورت باشد، مجبور به کار کردن می شوند کم نیست و از سوی دیگر بسیاری از مؤسسات بین المللی به نام حمایت از این اطفال میلیون ها دالر دریافت می کنند اما کاری را انجام نه میدهند. زمانیکه یک سروی دقیق انجام شود، دولت باید اطفال یتیم و آنهای را که هیچ سرپرست نه دارند به پرورشگاه های دایمی معرفی کند و به خانوادۀ آنعده اطفال که پدر و یا مادر شان موجود می باشند کمک کنند تا به لحاظ اقتصادی به پای خود ایستاد شوند، زیرا تعداد این اطفال بسیار زیاد است که والدین شان یا کار نه میکنند و یا هم فضای کار برای شان مساعد نیست و اطفال شان را مجبور می کنند که کار کنند. تعدادی هم هستند که اطفال را استثمار و مورد سوءاستفاده قرار میدهند. جامعۀ جهانی نه باید تحت تاثیر این فعالیت های نمایشی طالبان قرار گیرد و باید بر طالبان فشار را بیشتر کنند تا مکاتب دولتی را به روی دختران باز کنند.
پاسخ2 دیدگاه
با وجود اینکه این یک اقدام مثبت و مؤثر است اما به هیچ وجه بسنده نیست. تعداد اطفال که توسط سره میاشت در کندز در مراکز تعلیمی آموزش می بینند به مراتب بیشتر از اطفالی است که در این مراکز مصروف آموزش و فراگیری دروس مکاتب شان هستند. بناَ نیاز است تا دولت به جای این نوع برنامه های مؤقت بر پروگرام های دراز مدت تمرکز کند. دولت باید در ابتدا به این فکر باشد که چگونه جلو کار اطفال را بیگیرد زیرا کار اطفال به هر نوع و تحت هر گونه شرایط که باشد نقض حقوق اولیۀ اطفال است. دولت میتواند در همکاری با سازمان های خیریه و موسسات بین المللی با تطبیق برنامه های بدیل معشیت با آن عده خانواده های که سرپرست ندارند کمک کند تا از طریق آن امرار معاش نمایند. همچنان پرورشگاه هاییکه در آن اطفال یتیم و بدون هیچگونه سرپرست قانونی نگهداری میشوند باید برنامه های مشخص ادغام مجدد اجتماعی فراهم گردد که از یکسو آیندۀ اطفال را تضمین خواهد کرد و از سوی دیگر خانواده و اجتماع را از لحاظ اقتصادی خود کفا کند. این را نیز باید به یاد داشت که دولت باید لیسه های شبانه را دوباره و با ظرفیت بیشتر افتتاح نماید. اما در حالیکه طالبان مکاتب را به روی دختران بسته است نه میتوان در مورد همچون کورس ها و برنامه های آموزش خوشبینی زیاد داشت.
پاسخ2 دیدگاه