شواهد بر رابطه نزدیک میان القاعده و طالبان در حال افزایش اند

کابل -- مقامات افغان می گویند، با وجود تعهد طالبان برای قطع کردن روابط با گروه های تروریستی، شواهد به نشان دادن یک رابطه نزدیک میان طالبان و القاعده ادامه می دهند.

مقامات افغان، ملل متحد و ایالات متحده طالبان را متهم کرده اند که شرايط توافقنامه حوت ۱۳۹۸ دوحه را نقض کرده اند. به اساس این توافقنامه، طالبان تعهد کردند تا روابط خود را با القاعده و سایر گروه های تروريستی قطع کنند.

احمد ضیاء سراج رئیس امنیت ملی افغانستان به روز سه شنبه (۷ ثور) در جریان یک کنفرانس خبری گفت، اگرچه طالبان برای قطع نمودن روابط با القاعده توافقنامه ای را با ایالات متحده امضا کرده اند، اما حکومت افغانستان هیچ شواهدی نمی بیند که آنها این کار را انجام داده باشند.

وی گفت، «طالبان برای تمام گروه های تروریستی در افغانستان پناهگاه فراهم کرده اند... بدون حمایت طالبان، هیچ گروه تروریستی نمی تواند فعالیت کند.»

سراج با استناد به کشته شدن اخير چندین عضو ارشد القاعده در عمليات های نظامی افزود، «ما شواهد کافی داریم که نشان می دهد رابطه میان طالبان و القاعده هنوز قوی است.»

وی گفت، «این بسیار واضح است که طالبان روابط خود را با القاعده چه در سطح فردی [فرمانده] باشد و چه در سطح محلی، قطع نکرده اند. به نظر می رسد که رابطه طالبان با القاعده بر اساس زمینه پالیسی اساسی است.»

وی گفت، «بسیاری از جنگجویان القاعده که در میدان جنگ کشته یا بازداشت شده اند تائید کرده اند که آنها محافظت و حمایت قوی را از طالبان دریافت می کنند.»

وی افزود، «رابطه میان القاعده و طالبان فقط یک مسئله ایدیولوژیک نیست؛ این یک مسئله فراتر از آن است -- آنها روابط خانوادگی [ازدواج] تقسیم ناپذیر ساخته اند.»

محمد آصف صدیقی یک عضو مشرانو جرگه گفت، نیروها و ادارات امنیتی ملی افغان، ملل متحد و ایالات متحده این شواهد را دیده اند که طالبان روابط خود را با القاعده قطع نکرده اند.

وی گفت، در عوض آن، طالبان رابطه استراتیژیک خود را با القاعده حفظ نموده و بیشتر تقویت کرده اند.

صدیقی گفت، «طالبان و القاعده اهداف و منافع مشترکی دارند... آنها در برابر دشمنان خود از امکانات تخنیکی، نظامی، مالی و استخباراتی یکدیگر استفاده می کنند.»

به گفته صدیقی، ایالات متحده با اعلام نمودن تصمیم خود برای خروج از افغانستان تعهد خود نسبت به طالبان را عملی کرد، اما متأسفانه طالبان به وعده های خود به ویژه زمانی که از قطع روابط با القاعده صحبت می شود، عمل نکرده اند.

صدیقی گفت، «طالبان به ایالات متحده و جامعه بین المللی فریب می دهند و به خروج نیروهای خارجی منتظر هستند تا که آنها با حمایت القاعده دوباره قدرت را در افغانستان به دست آورند.»

جنرال (متقاعد) اسکندر اصغری معاون پیشین ریاست عمومی پولیس محلی و یک تحلیلگر امور نظامی در کابل گفت، طالبان و القاعده یک رابطه ایدیولوژیک و خونی دارند.

وی گفت، طالبان هرگز روابط خود را با القاعده قطع نخواهند کرد و در عوض آنها را حتی بیشتر تقویت خواهند کرد.

به گفته اصغری، القاعده در سه بخش اصلی از طالبان حمایت می کند -- اول در سکتور مالی، چون القاعده یک گروه جهانی است و منابع مالی زیادی دارد. دوم در سکتور آموزش نظامی، زیرا اعضای القاعده در کشورهای مختلف آموزش دیده اند.

وی افزود، سوم اینکه اعضای القاعده تجربه برنامه ریزی حملات بزرگ و پیچیده ای مانند اقدامات تروریستی ۱۱ سپتمبر سال ۲۰۰۱ را دارند و می توانند جنگجویان طالب را برای این نوع کار آموزش دهند.

اختلاف میان طالبان

این آخرین هشدارها در حالی می رسند که معلومات استخباراتی نشان می دهند که تنش ها در داخل طالبان افزایش یافته اند.

حمدالله محب مشاور امنیت ملی به تاریخ ۲۷ حمل در جریان یک کنفرانس آنلاین به میزبانی هندوستان گفت، طالبان اکنون به چهار گروه تقسیم شده اند که هر کدام برای کسب قدرت رقابت می کند.

به گفته محب، یک گروه توسط ملا عبدالغنی برادر که یکی از بنیانگذاران طالبان در افغانستان است رهبری می شود؛ یکی دیگر توسط ملا محمد یعقوب رهبر نظامی طالبان؛ یکی توسط ملا هبت الله آخوندزاده رهبر طالبان رهبری می شود؛ و دیگر شبکه حقانی می باشد.

محب گفت، «برای پایان دادن به جنگ در افغانستان ما باید نه تنها با یک گروه بلکه با سه گروه دیگر تحریک طالبان نیز به توافق برسیم.»

وی افزود، «بعضی از عناصر طالبان وجود دارند که می خواهند به مذاکرات صلح بپیوندند. با این حال، اگر ما برای ایجاد یک صلح جامع را قصد داریم، ما باید همه طرف ها را شامل بسازیم.»

سراج رئیس امنیت ملی اختلافات میان تحریک طالبان را تائید کرد.

سراج گفت، «میان ملا برادر و سایر فرماندهان طالبان تنش زیادی وجود دارد. این تنش ها هر روز افزایش می یابد.»

ظاهر عظیمی یک افسر متقاعد اردوی ملی و یک تحلیلگر امور نظامی در کابل گفت، «شبکه حقانی با فرماندهان میانه رو طالبان از لحاظ ایدیولوژی و اهداف اختلافات دارد. هر یک از این گروه ها اهداف و منافع خود را دنبال می کند.»

به گفته عظیمی، افراطی ترین گروه طالبان توسط شبکه حقانی رهبری می شود که می خواهد از طریق نظامی در جنگ پیروز شود و حکومت را بر اساس ایدیولوژی خود بسازد.

وی گفت، با این حال، گروه های میانه رو طالبان وضعیت افغانستان را درک می کنند و در مورد پیروزی جنگ از طریق نظامی شک دارند. بنابراین، آنها از ایجاد یک حکومت ملی گسترده حمایت می کنند.

سید میثم کاظمی یک تحلیلگر امور سیاسی در کابل گفت، «طالبان متحد نیستند».

وی گفت، بخشی از طالبان که به روسیه و ایران وابسته است و از آن کشورها بودجه و تجهیزات دریافت می کند، در مورد صلح و جنگ یک موقف متحد دارد؛ بخش دیگری از طالبان که از طرف کشورهای دیگر منطقه حمایت می شود، دیدگاهی متفاوتی دارد.

کاظمی گفت، «در داخل طالبان افرادی وجود دارند که فقط منافع قومی و گروهی خود را دنبال می کنند.»