وعده های خالی: انکار طالبان از قطع نمودن روابط با القاعده عدم تعهد آنها به صلح را نشان می دهد

کابل -- یکی از عناصر اصلی توافقنامه صلح بین طالبان و مذاکره کنندگان ایالات متحده، که هدف آن هموار کردن راه برای مذاکرات بین الافغانی است، طالبان را ملزم می سازد که با تمام گروه های تروریستی قطع رابطه کنند.

در حالیکه در برخی از شرایط این توافقنامه که به تاریخ ۱۰ حوت به امضا رسید پیشرفتی صورت گرفته است -- یعنی خروج سربازان ایالات متحده از افغانستان و آزادی زندانیان --اما طالبان از قطع نمودن روابط با القاعده خودداری کرده اند.

محمد رفیق شهیر، یک تحلیلگر امور سیاسی در ولایت هرات می گوید، «رابطه طالبان با القاعده بسیار محکم، طولانی و ریشه دار است و شکستن آن آسان نخواهد بود.»

وی گفت، «در سال ۱۳۸۰، هنگامی كه ایالات متحده از طالبان خواست اسامه بن لادن را تحویل دهند، رهبری طالبان آن را به هیچ وجه نپذیرفتند و این روابط هنوز مثل همیشه نزدیک است.»

رهبران طالب به انکار کردن از نقش القاعده در حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ بر علیه ایالات متحده ادامه می دهند، حتی اگرچه این گروه تروریستی اعتراف می کند که القاعده این حمله را از قلمرو تحت کنترل طالبان انجام داده است.

شهیر گفت، «طالبان ادعا می کنند که روابط با القاعده را قطع می کند، اما واقعیت این است که این گروه نمی تواند این کار را انجام دهد زیرا القاعده در بین گروه های مختلف طالبان و همچنان در کشورهای عربی که در آنجا پول زیادی را جمع می کند، نفوذ دارد.»

با خشک شدن منابع مالی طالبان به دلیل سرکوب شدن کشت کوکنار توسط حکومت افغان، برداشتن مسدودیت جاده ها از طرف طالبان توسط نیروهای امنیتی، و امتناع مردم از پرداختن «مالیات» ناعادلانه به این گروه جنگجوی، بعید است که طالبان روابط خود را با القاعده به این زودی قطع کنند.

شهیر گفت، «القاعده بخش بزرگ منابع مالی طالبان را تأمین می کند.»

طالبان همچنان برای تأمین بودجه، اسلحه و آموزش نظامی بالای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران متکی هستند.

طالبان 'حامی وفادار' القاعده

گزارشی که به تاریخ ۷ جوزا به شورای امنیت سازمان ملل متحد تسلیم شد، جزئیات روابط همه جانبه و مداوم طالبان با القاعده را نشان می دهد.

در این گزارش آمده است، «روابط میان طالبان، به ویژه شبکه حقانی و القاعده بر اساس دوستی، تاریخچه مبارزات مشترک، همدردی عقیدتی و ازدواج ها، نزدیک باقی مانده است.»

در این گزارش همچنان آمده است، «طالبان در جریان مذاکرات با ایالات متحده، به طور منظم با القاعده مشورت می کردند و تضمین هایی را مبنی بر احترام به روابط تاریخی آنها ارائه کردند.»

به گفته ناظرین ملل متحد، این شواهد نشان می دهد كه طالبان، علی رغم اینكه قول داده اند تا این گروه تروریستی را رد کنند، به القاعده این توانایی را داده اند كه تحت حمایت آنها قدرت کسب کند.

در این گزارش آمده است، «القاعده و طالبان در طول سال ۱۳۹۸ جلساتی را برگزار کردند تا در مورد همکاری های مربوط به برنامه ریزی عملیاتی، آموزش و تهیه کردن پناهگاه های امن توسط طالبان برای اعضای القاعده در داخل افغانستان، بحث کنند.»

به گفته ناظرین ملل متحد، القاعده به طور پنهانی در ۱۲ ولایت افغانستان فعالیت دارد، و این گروه از «۴۰۰ الی ۶۰۰ نفر جنگجویان مسلح» تشکیل شده است.

محمد ابراهیم مصؤن، یک تحلیلگر امور سیاسی مستقر در کابل گفت، از آنجایی که طالبان و القاعده دارای تقریباً عین ایدیولوژی هستند، این بسیار بعید است که آنها از یکدیگر جدا شوند.

وی گفت، «یگانه راه برای جداشدن طالبان از القاعده این است که طالبان بتوانند ایدیولوژی خود را تغیر دهند، اما همانطور که می بینیم، هیچ تغیری در ایدیولوژی و رفتار طالبان رخ نداده است و این گروه حامی وفادار القاعده است.»

وی گفت، «یكی از دلایلی كه می دانیم روابط بین القاعده و طالبان نزدیک اند، اینست كه طالبان هرگز به طور علنی از القاعده انتقاد نکرده است. طالبان تاکنون بر اساس توافقنامه خود با ایالات متحده، به تعهدات خود مبنی بر قطع روابط با القاعده عمل نکردند.»

الفاظ نه بلکه اقدامات

جنرال کینیت مکینزی فرمانده فرماندهی مرکزی ایالات متحده به تاریخ ۲۹ جوزا گفت، طالبان با گروه داعش «دوست نیستند»، اما واشینگتن می خواهد در مورد آنچه که طالبان علیه القاعده انجام می دهند، «الفاظ» آنها را نه بلکه اقدامات آنها را ببیند.

مکینزی گفت، ایالات متحده با کاهش دادن تعداد سربازان ایالات متحده در افغانستان به حدود ۸۶۰۰مسؤلیت معامله خود را انجام داده است.

وی با هشدار دادن اینکه برای خروج کامل تا سال آینده، تمام شرایط باید برآورده شوند گفت، این یک «رویکرد مبتنی بر شرایط» است.

وی گفت، «آنچه باید ببینیم این است که آنها علیه گروه القاعده چه کاری را انجام خواهند داد.»

رئیس جمهور اشرف غنی تعهد کرده است که مطابق توافقنامه میان این شورشیان و واشینگتن، آزادی زندانیان طالبان را تکمیل کند.

مقامات افغان قبلاً حدود ۳۰۰۰ زندانی طالبان را آزاد کرده اند و قسمیکه در توافقنامه به عنوان یک شرط برای آغازشدن مذاکره با طالبان آمده بود، آنها قصد دارند ۲۰۰۰ نفر دیگر را نیز آزاد کنند.

طالبان به تاریخ ۳۰ جوزا گفتند که این گروه به توافقنامه ماه حوت، «به ویژه راجع به نگرانی ایالات متحده و غرب در مورد تهدید برای آنها از افغانستان»، متعهد بوده است.

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان به ای ایف پی گفت، «از كشور ما علیه هیچ كسی استفاده نخواهد شد. آنها نباید نگران باشند.»

خشونت مداوم

مقامات افغان و تحلیلگران امنیتی می گویند، تشدید خشونت طالبان پس از امضای توافقنامه صلح نمونه ای از وعده های خالی این گروه است.

جنرال (متقاعد) اسکندر اصغری، معاون پیشین ریاست عمومی پولیس محلی و یک تحلیلگر امور نظامی در کابل گفت، «شواهد نشان می دهد كه با وجود امضای توافقنامه [صلح] با ایالات متحده، روابط طالبان با القاعده همچنان مثل سال های گذشته ثابت مانده است.»

وی گفت، طالبان می خواهند از توافقنامه صلح استفاده کنند تا بتوانند با حمایت حامیان منطقه ای خود قدرت را به دست آورند.

داؤد كلكانی، عضو پیشین ولسی جرگه از كابل گفت، «حفظ کردن روابط با القاعده نشان می دهد كه طالبان به هيچ توافقی که باعث صلح و ثبات در افغانستان شود، متعهد نیستند.»

طارق آرین سخنگوی وزارت داخله گفت، «در هفته گذشته، طالبان ۲۲۲ حمله را علیه نیروهای امنیتی افغان انجام دادند، که منجر به کشته و زخمی شدن ۴۲۲ نفر از منسوبین امنیتی شدند.»

وی همچنان طالبان را به هدف قرار دادن علمای دینی در تلاش برای واردکردن «فشار روانی» بالای حکومت افغان متهم كرد.

آرین با متهم کردن این جنگجویان به «یک گروه چتر برای شبکه های تروریستی دیگر» گفت، بمب گذاری ها در مساجد کابل که طی ماه گذشته منجر به کشته شدن دو امام شدند، کار این شورشیان بود.

شورای امنیت ملی به تاریخ ۲ سرطان گفت که طالبان طی یک هفته گذشته، دست کم ۲۹۱ نفر از منسوبین امنیتی افغان را کشته اند و آن را در طول این درگیری ۱۹ ساله، مرگبارترین هفته خواند.

غنی به تاریخ ۲ سرطان به کابینه گفت، خشونتی که توسط طالبان صورت گرفته است «برخلاف روحیه تعهد برای صلح» است.

[عمر از هرات در تهیه نمودن این گزارش همکاری کرده است.]