کابل -- فرمانده ارشد ایالات متحده برای این منطقه به روز پنجشنبه (۲۹ جوزا) گفت، ایالات متحده حضور نظامی خود در افغانستان را به درجه ای کاهش داده است که با طالبان مذاکره شده بود.
جنرال کینیت مکینزی، فرمانده فرماندهی مرکزی ایالات متحده، با هشدار دادن اینکه برای خروج کامل تا سال آینده، تمام شرایط باید برآورده شوند گفت، تعداد سربازان طبق توافقنامه صلح که با این شورشیان در ماه حوت مذاکره شده بود، به حدود ۸۶۰۰ کاهش یافته است.
مکینزی گفت، این یک «رویکرد مبتنی بر شرایط» است، و «باید شرایط طوری عملی شوند که ما را قناعت دهند – که حمله ها بالای میهن ما از افغانستان سرچشمه نخواهند گرفت.»
وی راجع به گروه مسؤل برای حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در نیویارک گفت، «آنچه باید ببینیم این است که آنها علیه گروه القاعده چه کاری را انجام خواهند داد.»
وی در یک بحث میز مدور که به تاریخ ۲۹ جوزا به میزبانی انستیتوت آسپین در واشینگتن برگزار شده بود گفت، «و بنابر این، ما روی اینكه طالبان چه می کنند، در حالیکه ما به پیش می رویم آنها در این مذاكرات چگونه اشتراک می کنند، بسیار متمركز هستیم. هنوز زمان قضاوت خیلی دور است.»
مکینزی گفت، طالبان با گروه داعش «دوست نبودند»، اما واشینگتن می خواهد در مورد آنچه که طالبان علیه القاعده انجام می دهند، «کلیمات» انها را نه بلکه اعمال آنها را ببیند.
طالبان به روز جمعه (۳۰ جوزا) گفتند که این گروه به توافقنامه ماه حوت، «به ویژه راجع به نگرانی ایالات متحده و غرب در مورد تهدید برای آنها از افغانستان»، متعهد بوده است.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان به ای ایف پی گفت، «از كشور ما علیه هیچ كسی استفاده نخواهد شد. آنها نباید نگران باشند.»
این توافقنامه در ازای ضمانت های امنیتی از این شورشیان و تعهد آنها مبنی بر انجام دادن مذاکرات صلح با حکومت در کابل، از همه نیروهای ایالات متحده و سایر نیروهای خارجی می خواهد که تا آخر ربع اول سال ۱۴۰۰ از افغانستان خارج شوند.
حکومت افغان، که در هفته های اخیر به مذاکرات با طالبان نزدیکتر شده است، مدت ها است که این شورشیان را متهم کرده است که برای اجرای حملات در این کشور، زمینه را برای گروه هایی مانند داعش و القاعده مساعد می کنند.
روابط میان طالبان و القاعده
گزارشی که اخیراً به شورای امنیت ملل متحد ارائه شده است، روابط گسترده و مداوم طالبان با القاعده را نشان می دهد.
در این گزارش ۷ جوزا آمده است، «روابط میان طالبان، به ویژه شبکه حقانی و القاعده بر اساس دوستی، تاریخچه مبارزات مشترک، همدردی عقیدتی و ازدواج ها، نزدیک باقی مانده است.»
در این گزارش همچنان آمده است، «طالبان در جریان مذاکرات با ایالات متحده، به طور منظم با القاعده مشورت می کردند و تضمین هایی را مبنی بر احترام به روابط تاریخی آنها ارائه کردند.»
به گفته ناظرین ملل متحد، این شواهد نشان می دهد كه طالبان، علی رغم اینكه قول داده اند تا این گروه تروریستی را رد کنند، به القاعده این توانایی را داده اند كه تحت حمایت آنها قدرت کسب کند.
در این گزارش آمده است، «القاعده و طالبان در طول سال ۱۳۹۸ جلساتی را برگزار کردند تا در مورد همکاری های مربوط به برنامه ریزی عملیاتی، آموزش و تهیه کردن پناهگاه های امن توسط طالبان برای اعضای القاعده در داخل افغانستان، بحث کنند.»
ناظرین ملل متحد گفتند، القاعده به طور پنهانی در ۱۲ ولایت افغانستان فعالیت دارد، و این گروه از «۴۰۰ الی ۶۰۰ نفر جنگجویان مسلح» تشکیل شده است.
من فکر می کنم در حال حاضر تفاوت بزرگی بین طالبان و القاعده دیده می شود. القاعده می خواهد بر تمام جهان حکومت کند، اما طالبان می خواهند تنها در افغانستان حکومت کنند. موضوع دیگر این است که القاعده عامل از بین بردن حکومت طالبان بود. اگر اسامه در افغانستان نمی بود، امریکا بالای افغانستان حمله نمی کرد. اکنون طالبان می دانند که اگر آنها می خواهند در افغانستان در قدرت باقی بمانند، باید روابط شان را با القاعده قطع کنند. اگر این کار را نکنند، با تحریم های کشورهای منطقه مواجه خواهند شد.
پاسخ3 دیدگاه
پایان دادن به جنگ افغانستان اراده میخواهد، چه در افغانستان سربازان امریکا کاهش یابد یا نیابد، اگر اراده برای ختم جنگ در این کشور وجود نداشته شاشد، بالای وضعیت افغانستان تاثیری نخواهد کرد. اگر امریکا میخواست که جنگ را خاتمه بخشد، بیست سال پیش میتوانست این کار را بکند، اما نخواست که جنگ در افغانستان پایان یابد. اگر اکنون هم بخواهد که جنگ را پایان دهد، بدون این که در افغانستان حضور نظامی داشته باشد میتواند جنگ افغانستان را پایان دهد.
پاسخ3 دیدگاه
سربازان امریکایی باید هر چه عاجل افغانستان را ترک بگویند و از این کشور خارج شوند. تمام بدبختی های افغانستان از دست همین ها هستند. اگر اینها برایند در افغانستان صلح بوجود میاید.
پاسخ3 دیدگاه