کتابفروشان هرات برای ترویج مطالعه در میان دختران و جوانان، کتاب ها را به طور ارزان عرضه می کنند

هرات -- دو کتابفروش برای ترویج مطالعه در میان جوانان و امیدوار ساختن آنها در جریان بسته بودن مکاتب و پوهنتون های دولتی به روی زنان و دختران، فروختن هزاران جلد کتاب با قیمت های پائین را بر یک پیاده رو در شهر هرات آغاز کرده اند.

این کتابفروشان همچنان به متعلمین نیازمند کتاب ها را اهدا می کنند و به متعلمین اجازه می دهند که کتاب ها را امانت بگیرند.

پس از سقوط حکومت قبلی در ماه اسد، مکاتب متوسطه و ثانوی برای دختران بسته شده و میلیون ‌ها جوان افغان از تعلیم و تحصیل محروم شدند.

شرف الدین نیازی یکی از این دو کتابفروش در هرات گفت، هدف از لیلام کردن کتاب ها این است که آگاهی مردم را افزایش داده و در مقابل جهل در جامعه مبارزه کنیم.

نیازی گفت، تعداد زیادی از جوانان افغان در این وقت مشکلات اقتصادی و ناامیدی ای که با آن روبرو هستند، خواندن کتاب را متوقف کرده اند. این کتابفروشان به همین دلیل برای تشویق کردن جوانان به مطالعه، کتاب ها را با قیمت های پائین عرضه می کنند.

واسع احمدی یکی دیگر از این کتابفروشان گفت که وی کتاب های خود را به قیمت نیم و یا حتی به طور رایگان به جوانان می دهد تا آنها بتوانند که عامل تغیر مثبت در افغانستان شوند.

وی گفت، بسیاری از مشتریان جوان متعلمین هستند و توانایی خریدن کتاب ها را ندارند، بنابراین کتابفروشان به آنها کتاب قرض می دهند.

این دو کتابفروش حدود ۳۰۰۰ جلد کتاب برای فروش دارند که بیشتر آنها در مورد تکنالوژی و علوم عصری هستند.

کمک کردن در انکشاف افغانستان

این دو کتابفروشان می گویند، روزانه بیش از ۲۰۰ مشتری کتاب می خرند که حدود ۷۰٪ آنها زنان و دختران هستند.

مریم سرشار یک محصل سال دوم طب دندان در پوهنتون هرات گفت، دختران و زنانی که از رفتن به مکاتب و پوهنتون ها محروم هستند، باید کتاب های ارزان را بخرند تا آموخته های خود را فراموش نکنند.

وی افزود، «من وقت بیکاری زیادی داشتم زیرا پوهنتون بسته است. یگانه گزینه ای که من دارم این است که کتاب های بیشتری بخوانم و ظرفیت های علمی خود را ارتقا دهم.»

وی گفت، «یگانه راهی که ما می ‌توانیم در انکشاف افغانستان و تبدیل کردن آن به یک کشور مرفه کمک کنیم، راه تعلیم و دانش است.»

سرشار گفت، زنان نصف جامعه را تشکیل می دهند. آنها باید بتوانند به همان اندازه یاد بگیرند و پیشرفت کنند که مردان می توانند.

سرشار گفت، «بین زن و مرد هیچ تفاوتی وجود ندارد، آنها با استفاده از دانش خود می توانند کشور را با هم بسازند.»

وی افزود، «بدون مشارکت زنان، پیشرفت و انکشاف در یک کشور ناممکن است.»

پروانه عظیمی یک محصل سال اول رشته روانشناسی در پوهنتون هرات گفت، اگرچه مکاتب و پوهنتون ها به روی متعلمین و محصلین اناث بسته هستند، آنها باید با خریدن کتاب های ارزان و مطالعه کردن در خانه، برای آینده ای روشنتر به کتاب خواندن ادامه دهند.

عظیمی گفت، «زنان و مردان می توانند با هم جامعه بسازند.»

وی گفت، همه زنان افغان باید از این وضعیت استفاده کنند و نباید اجازه دهند که محدودیت ها آنها را منصرف بسازند.

وی افزود، «یگانه راهی که ما می توانیم کشور خود را بسازیم، این است که از علم عصری استفاده کنیم و سطح دانش خود را با خواندن کتاب افزایش دهیم.»

عظیمی تأکید کرد، دختران نیز باید اجازه داشته باشند که به تعلیم و تحصیل خود ادامه دهند. زنان می توانند در انکشاف جامعه سهم قابل توجهی داشته باشند.

مبارزه با جهل

میر احمد احمدی ۶۰ ساله که سواد کم دارد نیز یک مشتری هست.

وی گفت، یگانه راه برون رفت از بحران در کشور این است که کتاب بخوانیم و برای مبارزه با جهل، آگاهی و دانش مردم را ارتقا دهیم.

وی افزود، «من بسیار اندوهگین هستم که می بینم مکاتب و پوهنتون ها به روی نوجوانان و جوانان ما بسته هستند.»

احمدی گفت، «بسته شدن مکاتب و پوهنتون ها به روی جوانان مایه تأسف و نگران کننده است. این امر نسل جوان کشور را نابود خواهد کرد و افراطگرایی و تاریکی را به بار خواهد آورد.»

وی گفت، «یگانه امید ما جوانان تحصیل کرده ما هستند. کسانیکه پوهنتون ها و مکاتب را بستند، می خواهند که آینده افغانستان را نابود کنند.»

احمدی گفت که افغانستان نمی تواند با تفنگ ها و وحشت پیشرفت کند و افزود که فقط کتاب می تواند جهل را از بین ببرد و بازسازی، امنیت و رونق را به ارمغان بیاورد.

رامین سروش یک متعلم صنف دوازدهم در هرات گفت که وی به خواندن کتاب ادامه می دهد و تعهد کرد که از دانش خود برای مبارزه با ایدیولوژی های افراطی استفاده کند.

وی گفت، «ما می دانیم که تلاش هایی صورت می گیرند تا نسل جدید افغانستان از دانش محروم شود و برای افراطگرایی و بربریت زمینه مساعد شود، اما ما اجازه نخواهیم داد که این تاریکی یک بار دیگر کشور ما را فرا گیرد.»

رامین گفت، «مبارزه ما با جهل از طریق دانش آهسته پیش می رود اما روز پیروزی ما فرا خواهد رسید که آنوقت ما سرنوشت کشور خود را با دانش تعین کنیم.»