زنان افغان در برابر محدودیت ها بالای کار و تعلیم به اعتراض خود ادامه می دهند

هرات -- ده ها تن از زنان هفته گذشته در ریاست اطلاعات و فرهنگ در شهر هرات گردهم آمدند تا در برابر تداوم نقض حقوق شان اعتراض کنند.

در اعتراض ۲۵ قوس کارمندان پیشین دولتی، محصلین پوهنتون ها و فعالان حقوق زنان اشتراک کرده بودند.

آنها گفتند، ممنوعیت حضور زنان در مکاتب، پوهنتون ها و ادارات دولتی نقض آشکار حقوق اساسی است.

حکومت جدید افغانستان فقط به تعداد کمی از کارمندان دولتی اناث که در بخش تعلیم و صحت کار می کنند، اجازه داده است تا به وظایف خود بازگردند، و موقف حکومت در مورد اینکه قوانین در آینده چگونه خواهند بود، مبهم است.

در عین حال، پوهنتون های دولتی از ماه اسد بدینسو بسته هستند. علاوه بر این، حاکمان جدید افغانستان به دختران اجازه نمی دهند که بالاتر از صنف ششم به مکتب بروند.

فریشته یعقوبی یکی از اشتراک کنندگان در این گردهمایی گفت، حکومت جدید دستاوردهای زنان افغان در دو دهه گذشته را نادیده می گیرد و به حقوق آنها احترام نمی گذارد.

وی گفت، زنان افغان حقوقی را می خواهند که خداوند (ج) و اسلام به آنها داده است.

وی افزود، «خداوند (ج) از مردان و زنان خواسته است که به دنبال علم باشند، اما در افغانستان زنان اجازه رفتن به مکاتب و پوهنتون ها را ندارند.»

یعقوبی گفت، «در صدر اسلام همسر حضرت پیامبر (ص) در تجارت مشغول بود و بالای فعالیت های زنان هیچ نوع محدودیت هایی وجود نداشتند، اما اکنون زنان به بهانه ارزش های اسلامی اجازه ندارند که در بخش دولتی کار کنند.»

مسعوده کروخی یکی از اعضای پیشین ولسی جرگه از هرات که در این اعتراض اشتراک کرده بود گفت، «دروازه های مکاتب به روی دختران بسته شده اند، زنان از حق تعلیم و تحصیل محروم می شوند و ادارات دولتی به روی زنان بسته اند.»

وی گفت، هیچ حکومتی نمی تواند حقوق اساسی شهروندان خود را نقض کند، و خاطرنشان کرد که حکومت ها به رعایت کردن حقوق شهروندان خود مکلف هستند.

کروخی افزود، «جلوگیری از کارکردن زنان در بخش دولتی به افغان‌ ها و کشور آسیب می ‌زند.»

اشتیاق بازگشت به کار

زینب سروری معاون پیشین مالی و اداری ریاست معارف هرات، پس از سقوط حکومت قبلی در ماه اسد، وظیفه خود را از دست داد.

وی می خواهد که به کار خود بازگردد و به مردم خدمت کند.

سروری گفت، «من تنها کسی نیستم که از ریاست معارف به خانه فرستاده شده ام. هیچ یک از کارمندان اناث ریاست معارف اجازه ندارند که در آنجا کار کنند.»

وی افزود، «از تمام کارمندان اناث در ریاست معارف خواسته شد که از کار اداری به تدریس روی آورند.»

وی همچنان گفت، «زنان نیز مانند مردان دارای ظرفیت ها و علمیت هستند و باید بتوانند در هر جایی که ضرورت دارند، کار کنند.»

به گفته سروری، هرات زنان تحصیل کرده بسیاری دارد که می توانند در رسیدگی به مشکلات کشور نقش اساسی داشته باشند، اما محدودیت های تحمیل شده آنها را مجبور کرده اند که در خانه بمانند.

وی گفت، «زنان در دو دهه گذشته در بخش دولتی با افتخار کار کردند و در مبارزه با فساد اداری نقش مهمی داشتند. اگر به آنها اجازه داده شود، آنها خدمات رسانی را بهبود خواهند بخشید.»

فاطمه فراهی یک فعال حقوق زنان در هرات گفت، این برای زنان تحصیل کرده و با تجربه ای که وظایف داشتند، بسیار دردناک است که در خانه بمانند.

فراهی افزود، «باید به زنان افغان اجازه داده شود که به کار خود بازگردند تا بتوانند کار آبرومندانه خود را از سر بگیرند.»

تقاضای تعلیم و تحصیل

در همین حال، محصلین در این اعتراض خواهان بازگشایی مکاتب برای زنان شدند.

مریم نیازی یک محصل حقوق و علوم سیاسی در پوهنتون هرات گفت، تعلیم و تحصیل حق هر زن است و آنها دیگر نباید از رفتن به پوهنتون ها و مکاتب محروم شوند.

وی گفت، «من امسال برای جشن فراغت از پوهنتون هیجانی‌ بودم، اما پوهنتون در مابین سال بسته شد.»

وی افزود، «همه ما دخترها با این همه اشتیاق درس می ‌خواندیم و می‌ خواستیم که در آینده در مقام های ارشد حکومتی کار کنیم، اما اکنون هیچ انگیزه ای نداریم.»

نیازی گفت، محروم ساختن زنان از تعلیم وتحصیل افغانستان را به سوی تاریکی خواهد برد و افزود که بسیاری از همصنفی هایش با بسته شدن مکاتب مجبور شده اند که ازدواج کنند.

خدیجه دانشیار متعلم یک لیسه در هرات گفت که با بسته شدن مکاتب یک سال مکمل از عمرش ضایع شده است و اگر حکومت جدید محدودیت هایی را ایجاد نمی کرد، وی تا کنون از لیسه فارغ می شد.

وی افزود، «بعد از بسته شدن مکاتب من انگیزه درس خواندن را از دست داده ام و امیدواری به آینده ام را از دست داده ام.»

خديجه گفت، «حق تعلیم و تحصیل حق اساسی همه جوامع است، اما متأسفانه دختران افغان از این حق اساسی خود محروم شده اند.»