حقوق زنان

هنرمندان اناث در مبارزه علیه محدودیت ها، آثار هنری خود را در هرات به نمایش گذاشتند

گزارش از عمر

سه نفر از هنرمندان اناث در ولایت هرات برای اولین بار پس از سقوط حکومت گذشته، نقاشی های خود را در شهر هرات به نمایش گذاشتند. به گفته این هنرمندان، هدف این نمایشگاه که از تاریخ ۱ الی ۹ حوت برگزار شده بود، ابرازکردن مخالفت علیه محدودیت ها بالای زنان و روحیه دادن به آنها بود. [عمر/سلام تایمز]

هرات -- سه هنرمند اناث در اوایل ماه جاری با اتخاذ کردن یک موقف مخالف در برابر محدودیت ها علیه زنان افغان، نمایشگاهی را در حمایت از حقوق زنان در شهر هرات برگزار کردند.

این زنان که از رشته هنرهای زیبای پوهنتون هرات فارغ شده اند، ۷۰ پارچه اثر هنری را که در پنج ماه ساخته شده اند، از تاریخ ۱ الی ۹ حوت به نمایش گذاشتند.

این هنرمندان گفتند، هدف از این نمایشگاه ابرازکردن مخالفت با محدودیت ‌ها بالای زنان و روحیه دادن به آنها بوده است.

روزیتا محمدی یکی از این سه هنرمند گفت که وی قصد دارد که زنان را تشویق کند تا به جامعه بازگردند و به فعالیت هایشان ادامه دهند.

دو زن به تاریخ ۱حوت از یک نمایشگاه نقاشی در شهر هرات بازدید می کنند. [عمر/سلام تایمز]

دو زن به تاریخ ۱حوت از یک نمایشگاه نقاشی در شهر هرات بازدید می کنند. [عمر/سلام تایمز]

وی گفت، «از آنجا که ما مجبور شده ایم تا خاموش بمانیم و نمی ‌توانیم صداهای خود را بلند کنیم، ما سخنان خود را از طریق کار خود بیان کرده‌ ایم.»

وی افزود، «من از همه دختران می خواهم که بدون ترس از خانه های خود برآیند. آنها حتماً در رسیدن به اهداف خود مؤفق خواهند شد.»

محمدی گفت، در کوتاه مدت، دختران و زنان شاید به طور کامل در رفع کردن همه محدودیت ها مؤفق نشوند، اما بالاخره مؤفق خواهند شد.

مژده خادمی یک هنرمند دیگر گفت که وی آنچه را که می خواست بگوید، از طریق کارش بیان کرده است.

وی افزود، «اکنون زمان ترسیدن نیست. همه دختران باید از خانه های خود بیرون شده و برای حقوق خود مبارزه کنند.»

وی گفت، «زنان و دختران نیز مانند مردان باید تلاش کنند و در بازسازی افغانستان نقش داشته باشند.»

خادمی گفت، هیچ کس نمی تواند زنان و دختران را خفه کند. اگر یک دروازه به روی آنها بسته شود، آنها ده ها دروازه دیگر را باز خواهند کرد.

زنان تحصیل کرده

از ماه اسد تاکنون، جداسازی اجباری در اکثریت محل ‌های کاری رایج شده است، که این امر بسیاری از استخدام کنندگان را مجبور ساخته است تا کارمندان اناث را برطرف کنند. زنان از اشغال نمودن مقام های مهم در سکتور دولتی منع شده اند.

بسیاری از مکاتب ثانوی دخترانه بسته شده ‌اند و نصاب درسی پوهنتون ها مورد بازبینی قرار می گیرد تا تفسیر سختگیرانه ای از اسلام را منعکس کند.

نازنین محمدی یک انجنیری که قبلاً در ریاست شهرسازی و اراضی هرات کار می کرد، اکنون بیکار است.

وی گفت، وی سند ماستری اش را از کشور هندوستان در رشته مدیریت زمین به دست آورده است، در حالیکه سطح تعلیمی مردی که جایگزین وی شده است، فقط با مکتب ابتدائیه برابر است.

وی گفت، «بدون حضور زنان تحصیل کرده و متخصص در دولت، خدمت کردن به مردم ناممکن است.»

محمدی افزود، «تعیینات باید بر اساس لیاقت صورت بگیرند. اگر به هزاران زنان تحصیل کرده ای که مجبور هستند در خانه بمانند اجازه کار داده شود، آنها وضعیت بد کنونی کشور را به سرعت بهبود خواهند بخشید.»

وی گفت، محروم ساختن زنان تحصیل کرده از کارکردن (چه درسکتور دولتی باشد و چه خصوصی)، دوام نخواهد آورد.

فروزان حسینی که به مدت چهار سال در حکومت گذشته در ریاست معارف هرات کار می کرد، برطرف شده و اکنون در خانه نشسته است.

حسینی گفت که وی سند لیسانس در رشته اقتصاد را از پوهنتون هرات به دست آورده است اما از کار دولتی منع شده است.

وی افزود، «من امید به کارکردن در سکتور دولتی را از دست داده ام. من حالا به دنبال وظیفه ای در سکتور خصوصی و یا یک موسسه غیر دولتی هستم. پس از ۱۶ سال تحصیل، من می خواهم که از آنچه که آموخته ام، برای بازسازی افغانستان و کمک کردن با مردم خود استفاده کنم.»

حسینی گفت، «هیچ کس نمی تواند زنان را از کارکردن باز دارد زیرا سکتور دولتی و خصوصی هر دو به زنان تحصیل کرده نیاز دارند تا برای آنها کار کنند. آنها بدون زنان فعالیت کرده نمی توانند.»

مبارزه و سرپیچی

عادله خادمی که در پوهنتون هرات در رشته ادبیات دری تحصیل می کند، در هنگام بازدید از این نمایشگاه، گفت که زنان و دختران به جای اینکه در خانه خاموش بمانند، باید بیرون بیایند و نظر خود را ابراز کنند.

وی گفت، «ما دختران باوجود چالش‌ های زیادی در سال‌ های اخیر، زحمت کشیده و پیشرفت کرده ایم. ما به هیچ کسی اجازه نخواهیم داد که ما را از کارکردن و درس خواندن باز دارد.»

وی گفت، «دختران باید مبارزه کنند و نباید ناامید شوند. ما باید به جهان ثابت کنیم که می توانیم با چالش ها و محدودیت هایی که بر ما تحمیل شده اند، روبرو شویم و با آنها مبارزه کنیم.»

خادمی گفت، دختران نباید به کسی اجازه دهند که از کشورشان سوء استفاده کند.

فیروزه حیدری یک فعال جامعه مدنی در شهر هرات گفت، هر قدر که بالای زنان افغان محدودیت ها شدید شوند، آنها به همان اندازه قوی تر خواهند شد.

وی گفت، زنان و دختران فقط حقوق انسانی و اسلامی خود را می خواهند. هیچ کس نمی تواند این حقوق را از طریق زورگویی و جبر سلب کند.

وی تعهد کرد، «ما نخواهیم گذاشت که دستاوردهایی نابود شوند که ما در ۲۰ سال گذشته به دست آورده ایم. ما باوجود تمام مشکلات مبارزه خواهیم کرد و از آنها محافظت خواهیم کرد.»

وی گفت، «نگهداشتن همه زنان فعال و تحصیل کرده در خانه هایشان ناممکن است. هیچ ارتشی در دنیا وجود ندارد که بتواند با زور و تهدیدها در مقابل زنان یک کشور بایستد.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

1 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

تشکر از این زنان که پیام خود را ماهرانه به مقامات رساندند. و اگر زنان دیگر نیز می خواهند که حقوقشان داده شود، بهتر است پیام خود را از این طریق به مقامات حکومتی برسانند. به نظر من زن برای اینکه از احتیاج دیگران خلاص شود، باید کار کند. به خاطریکه بسیاری از خانواده ها در افغانستان طی ۲۰ سال گذشته بی سرپرست شده اند و اکنون برای امرار معاش هیچ کسی نیست که با آنها کمک کند، زنان باید با فرهنگ افغانی اجازه کار داشته باشند. اگر اجازه کار نباشد، مشکل دیگری که دختران جوان، کودکان و زنان کهن سال با آن روبرو خواهند شد، گدایی است که در شهرها رو به افزایش است. جاده ها و سرک ها از آنها پر هستند. آنها غذا و لباس ندارند. اگر چند افغانی در روز به دستشان برسد خوب است، وگرنه آنها آنقدر پول نخواهند داشت که شام خودشان را سیر کنند، و آنها مجبور خواهند شد که کارهای غیراخلاقی را انجام دهند. پس بهتر است که مسؤلین فعلی نیازهای مردم را درک کنند، فرصت های کاری را ایجاد کنند و بگذارند که زنان در کنار مردان کار کنند.

پاسخ