جامعه

به دلیل فقر و بیکاری در افغانستان میزان خودکشی افزایش یافته است

گزارش از عمر

به گفته مقامات طبی محلی در غرب افغانستان، در ماه‌های اخیر، در بحبوحه بحران اقتصادی و عدم اطمینان نسبت به آینده، میزان خودکشی در میان جوانان افغان، به ویژه در میان دختران، افزایش یافته است. [عمر/سلام تایمز]

هرات -- به گفته پزشکان و رسانه های محلی، در ماه های اخیر، در بحبوحه بحران اقتصادی و عدم اطمینان نسبت به آینده، میزان خودکشی در میان جوانان افغان، به ویژه در میان دختران، افزایش یافته است.

طلوع نیوز به تاریخ ۲۸ سرطان گزارش داد که در دو ماه گذشته حدود ۲۷ افغان در ۱۰ ولایت خودکشی کردند که اکثر قربانیان آن زنان بودند.

این رسانه گفته است که در شش ماه گذشته بیش از ۱۰۰۰ باشنده در ولایت هرات اقدام به خودکشی کرده اند که نزدیک به ۲۰ تن کشته برجای گذاشته است.

تقریباً ۷۰٪ از کسانی که اقدام به خودکشی کردند زن یا دختر بودند.

عبدالرؤف، ۷۵ ساله (در میان)، که پسرش به دنبال مرگ عروسش زندانی شد، یکی از نواسه های خود را به تاریخ ۳۰ سرطان در شهر هرات در آغوش خود شانده است. [عمر/سلام تایمز]

عبدالرؤف، ۷۵ ساله (در میان)، که پسرش به دنبال مرگ عروسش زندانی شد، یکی از نواسه های خود را به تاریخ ۳۰ سرطان در شهر هرات در آغوش خود شانده است. [عمر/سلام تایمز]

به گفته داکتر محمد عارف جلالی، سرطبیب شفاخانه حوزه ای هرات گفت، ۸۵٪ از کسانی که خودکشی کرده اند، جوانان زن و مرد ۱۵ تا ۲۵ ساله بوده اند.

او توضیح داد، «متداول ترین روش های خودکشی در میان جوانان هراتی خودسوزی، حلق آویز کردن یا مصرف بیش از حد مواد مخدر است.»

او گفت، شفاخانه حوزه ای هرات به طور متوسط روزانه پنج تا هفت مریض را پذیرایی می کند که اقدام به جان باختن خود کرده اند.

جلالی با اشاره به اینکه عموماً این بیماران یا دانش آموز یا زنان خانه هستند، گفت، بیشتر آنها مواد سمی یا کیمیایی مصرف کرده اند و «پزشکان ما آنها را نجات می دهند».

وی افزود، کارمندان سابق دولت و کارگرانی که از افسردگی و اضطراب شدید رنج می‌برند، از جمله افرادی هستند که اقدام به خودکشی می‌کنند و به احساس ناامیدی غالب در میان وضعیت کشور اشاره کرد.

افزایش گرسنگی و فقر

ادعا می شود زلیخا، ۲۳ ساله، مادر دو فرزند، به تاریخ ۲۵ سرطان خود را در شهر هرات حلق آویز کرد. تخلص یا نام خانوادگی این خانم ذکر نشده است.

شوهرش که یک کارگر بود، از چند ماه به اینسو کار نکرده بود و این خانواده با گرسنگی شدید مواجه شدند. اکثر شب ها سه کودک آنها بدون غذا به خواب می رفتند.

خانواده اش می گویند، زن جوان دیگر نمی توانست فقر، بیکاری و احساس درماندگی را تحمل کند، و به همین دلیل به زندگی خود پایان داده است.

عبدالرؤف ۷۵ ساله، خسر زلیخا گفت، «پسرم به دنبال خودکشی عروسم به زندان افتاد.»

اگرچه خانواده می گویند زلیخا خودکشی کرده است، پولیس در حال تحقیق از شوهرش در ارتباط با مرگ او است.

رؤف گفت، «ما در خانه نان آور نداریم. زندگی در حال سخت شدن است و ما برای زنده ماندن چیزی برای خوردن نداریم.»

او گفت، «پسرم کارگر است و در چند ماه گذشته نتوانسته کاری پیدا کند. شام چیزی برای خوردن نداشتند، عروسم به دلیل فقر دچار مشکلات روحی و روانی شده بود.»

رؤف گفت که فقر زندگی او را نیز بدبخت کرده است.

صالحه ۳۲ ساله، خواهر شوهر زلیخا گفت، «وقتی برادرم کارش را از دست داد، چالش‌های اجتناب ‌ناپذیر خانواده‌اش شروع شد.»

صالحه با تشریح هفته های منتهی به مرگ زلیخا گفت، «زن برادرم با وجود اینکه در خانه دیگران می پرسید نتوانست کاری پیدا کند. مشکلات آنها روز به روز بدتر می شد».

وی افزود، «برادرم کارگر است و در خانه کرایی زندگی می کند. او باید برای کرایه خانه ماهانه ۳۰۰۰ افغانی (۳۳ دالر‍) بپردازد. او نمی توانست آنقدر درآمد داشته باشد که بتواند کرایه ای خانه را بپردازد و برای خانواده اش مواد غذایی بخرد.»

صالحه گفت، صاحب خانه به دنبال کرایه می‌آمد که فشار زیادی بر برادرم و همسرش وارد کرد.

خدیجه، خشوی زلیخا که ۵۶ سال دارد، گفت که زلیخا همیشه گریه می کرد و غمگین بود زیرا فرزندانش از گرسنگی می مردند.

او گفت، «نواسه های من تمام شب از گرسنگی گریه می کردند. آنها فقط زمانی می توانستند چیزی بخورند که همسایه هایشان کمک می کردند.»

پس از مرگ عروس و زندانی شدن پسرش، سرپرستی فرزندان این زوج به عهده او بوده است.

بسیاری مردم امید خود را از دست داده اند

هزاران افغان در طول سال گذشته کار خود را از دست داده اند و بسته شدن مکاتب میلیون ها دختر افغان را مجبور به ماندن در خانه های شان کرده است.

فعالان گفتند که فشار روانی ناشی از ماندن در خانه بدون هیچ کاری برای بسیاری از افغان ها تحمل ناپذیر بوده است.

به گفته شفاخانه حوزه ای هرات، تقریبا ۸۰۰۰۰ مریض در کمتر از یک سال به بخش صحت روانی این شفاخانه مراجعه کرده اند.

از این تعداد ۴۰٪ دانشجویان و کارمندان سابق دولت بودند.

حسن حکیمی یک فعال مستقر در هرات، گفت که وضعیت دشوار کنونی بسیاری از جوانان افغان را بدبین کرده است، زیرا آنها با آینده نامعلومی روبرو هستند.

او گفت، «بسیاری از جوانانی که با اشتیاق تحصیلات خود را به پایان رساندند، اکنون بیکار هستند. این بر ثبات روانی آنها تأثیر گذاشته است زیرا آنها احساس درماندگی و ناامیدی می کنند.»

حکیمی گفت، «افغان ها، به ویژه زنان جوان، امید خود را از دست داده اند. بسیاری از تحصیل کرده های افغان که از بیکاری و اضطراب رنج می برند، نمی توانند چنین وضعیتی را تحمل کنند و برخی از آنها دست به خودکشی می زنند».

حکیمی با هشدار نسبت به افزایش میزان خودکشی در میان جوانان به دلیل محدودیت ها و بی ثباتی، گفت که افغانستان بر سر دوراهی قرار دارد.

سید اشرف سادات، یک فعال مستقر در شهرهرات گفت که محیط کار برای جوانان افغان سخت تر می شود و بیکاران را در خانه هایشان به دام می اندازند.

سادات گفت که جوانان تحصیل کرده با فشارهای روانی ناشی از بیکاری و بی ثباتی دست و پنجه نرم می کنند و خاطرنشان کرد که اگر به این وضعیت فورا رسیدگی نشود، جوانان بیشتری از کشور خواهند گریخت.

او هشدار داد که افراط گرایان و رقبای بی سواد جای آنها را در جامعه پر خواهند کرد.

او گفت، «در ماه‌های اخیر شاهد اخراج بسیاری از زنان و مردان از خدمات دولتی بوده‌ام و همه آنها اکنون بیکار شده‌اند.»

سادات گفت، «هیچ امیدی برای جوانان افغان باقی نمانده است.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

8 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

جامعه جهانی به ویژه آمریکا، دولت قبلی و طالبان به طور مساوی در این جنایت سهیم هستند. در ۲۰ سال گذشته، جامعه بین المللی هیچ زیرساختی را که بتواند حتی ۱۰۰۰۰۰ خانواده را از لحاظ مالی پشتیبانی کند، ایجاد نکرده است. مسئولان دولت قبل فقط برای پرکردن جیب خود کار می کردند. به فکر ملت نبودند. و طالبان مزدور پاکستان هستند. هر چه پاکستان برایشان بگوید، آن را انجام می دهند. برای طالبان نه افغان مهم است و نه افغانستان.

پاسخ

این واقعیت دارد که مردم به دلیل فقر و بیکاری دست به خودکشی می زنند. اما این که کسی از این مسله چشم پوشی می کند یک موضوع جداگانه است. اشخاص زیادی به صورت روزانه یا هفته وار به دلیل فشار روانی و افسردگی دست به خودکشی می زنند. در حالیکه هیچگونه مصروفیت و کار وجود ندارد، فرزندان شان نان و کالا می خواهند و با بچه های دیگر هم چشمی می کنند. در نتیجه پدر یا برادر بزرگ خانواده مجبور می شود که به دلیل وضعیت ناگوار اقتصادی دست به خودکشی بزند. بدبختی بزرگ در اینجا این است که زمانیکه یک گروه در قدرت نباشند به دیگران لاف می زنند که اگر قدرت را بدست بیآورند کشور را آباد و مرفه خواهند ساخت، اما وقتیکه به قدرت برسند بیشتر از حکومت قبلی در فساد غرق می شوند و مشکلات بیشتری را ایجا می کنند. یکی از دلایل از بین رفتن حکومت طالبان این است که آنها اکنون خود شان را بی گناه جلوه داده و به کارمندان حکومت قبلی به نظر انسان نمی بینند. همین مردمی که حالا به طالبان هیچگونه احترام ندارند، بر علیه شان قیام خواهند کرد و بلاخره روزی فرا خواهد رسید که در نتیجۀ مبارزۀ آنها این حکومت با چالش روبرو شده و حتی از بین برود. بنابر اگر امارت اسلامی بخواهد که بنیاد خود را مستحکم کند، در این صورت باید به اشخاص و مسؤلین بلند رتبه و پایین رتبه اما عاری از فساد حکومت قبلی ارزش داده، با آنها رفتار انسانی نماید و مشکلات شانرا در شرایط کنونی درک نمایند. در غیر آن، همۀ آنها خودکشی نخواهند کرد بلکه در مقابل طالبان ایستاد خواهند شد و یک روز انتقام شان را خواهند گرفت، اما طالبان باید از راه گفتگو و مفاهمه یک دولت واحد را با شراکت همۀ احزاب و گروه ها تشکیل دهند.

پاسخ

این خبر واقعا غم انگیز و متاثر کننده است. دعا میکنم که خداوند(ج) خودش به داد مردم افغانستان برسد. وضعیت کنونی افغانستان ثابت می سازد که با خیرات و صدقه و کمک های جهانی هرگز نمی توانیم که یک کشور مترقی و با ثبات داشته باشیم. جای شرم است هم به دولت های قبلی افغانستان و هم به همکاران بین المللی اش که با گذشت ۲۰ سال و با سرازیر شدن میلیاردها دالر باز هم آنها نتوانستند که حداقل یک سیستمی را برای سیر کردن مردم ایجاد نمایند. اگر این پول ها به گونه بهتر مدیریت می شد و در مصرف آن دزدی و اختلاس نمی شد حالا افغانستان و مردم آن با این وضعیت مواجه نه می بودند. در حقیقت نه تنها سیاسیون افغانستان انسان های فاسد و دزد بودند بلکه بسیاری از خارجی هایی که منحیث مشاور و یا مدیر در افغانستان کار می کردند نیز به فساد آغشته بودند در غیر آن هیچ امکان نداشت که مقامات حکومت قبلی این همه پل را دزدی نمایند.

پاسخ

این ګپ کاملا دروغ است که می ګویند بیلیون ها دالر را به افغانستان آورده است.‌ در حقیقت تقریبا کل از او پول که امریکای ها به افغانستان آورده بودند او را پس در معاشات عساکر، مصارف مجلل و دیګر فعالیت ها که به نفع خودشان بود صرف کرده است. مرګ بر ایران کثیف مرګ بر پاکستان لعین

پاسخ

فاجعه است فاجعه. نمی دانم مردم افغانستان تا چه زمانی مجبور خواهند بود که قیمت اشتباهات و خیانت های رهبران شان را بپردازند. رهبران خاین افغانستان در بیست ساله ګذشته تا که توانستند جیب های شان را پر کردند، در خارج از کشور و در مکان های لوکس برای خود خانه خریدند و تجارت های بزرګ را راه اندازی کردند. در رستورانت های درجه یک غذا می خورند و در کلب های رقص با دختران قشنګ رقص می کنند و تمام شب مشروب می خورند. آنها که خود را نماینده واقعی مردم می دانستند و به نام آنها امتیاز می ګرفتند اما اکنون که همان مردم از ګرسنګی می میرند و حتی دست به خودکشی می زنند صدایی از آنها نمی بر آید و آنقدر وجدان هم ندارند تا یک مقدار کم پول راکه از بیت المال دزدی کرده بودند به مردم فقیر کمک کنند. رهبران فعلی هم این مردم را از خود نمی دانند و هیچګونه احساس مسولیت در قبال مردم شان نمی کنند. خداوند همه شان را هلاک کند و خدواند به هیچ کشور دیګر رهبر مفسد، خاین، بی وجدان و حریص مثل افغانستان ندهد. :(

پاسخ

هر وقت در افغانستان حکومت جدید تشکیل می شود، هیچکس به کارگران دولت قبل مسلمان نگاه نمی کند، اما اینها چه کار می کنند، در این زمان آنقدر بیکار و فقیر وجود دارد که بسیاری از مردم از روی ناچاری خودکشی می کنند، نه کمک از بیرون می آید، همچنین دلیل اصلی فقر در افغانستان تغییر سریع دولت هاست

پاسخ

این درست است که در این روزها بیکاری و فقر در افغانستان وجود دارد. خودکشی به دلیل فقر را نمی توان رد کرد. تنها دلیل تکرار بیکاری در کشور تغییر سریع دولت هاست. من موافقم که تغییر در دولت در جهان امر معمول است، اما بزرگترین بدبختی که ده ها سال است مردم ما با آن دست و پنجه نرم می کنند این است که هرگاه گروه جدیدی قدرت را به دست می گیرد، با کارمندان دولت قبلی به ناحق رفتار می کنند. آنها به کارمندان دولت قبلی نه تنها به عنوان مسلمان بلکه به عنوان انسان نیز نگاه نمی کنند. در اینجا، دولت موفق جدید همیشه ادعا می کند که حق به جانب است. به دلیل به دست گرفتن قدرت توسط دولت جدید، مردم شغل خود را از دست می دهند و به گودال فقر باز می گردند. اگر مقامات جدید روی این جنبه تمرکز نکنند، دور نیست که افغان ها با یک فاجعه بزرگ روبرو شوند. امروز واقعا موارد خودکشی افزایش یافته است و کشور و مردم آن با مرگ تدریجی روبرو هستند. مردم مناطق روستایی اغلب اشتباه می کنند. آنها حتی کمک های بشردوستانه دریافت نکرده اند و هیچ کس به آنها اهمیت نمی دهد. کمک های غذایی دبلیو اف پی بر اساس روابط شخصی توزیع می شود و هیچ کس به مردم فقیر اهمیت نمی دهد.

پاسخ

تنها فاجعه اقتصادی نیست که مردم را همه روزه به سوی مرگ می کشاند. در این روزها شیوع بیماری وبا جان صدها افغان را گرفته است اما طالبان با پنهان کردن آمار واقعی تلفات نمی خواهند بر بی کفایتی و سوءمدیریت شان اعتراف کنند. به نقل از خبرگزاری شفقنا و سایر رسانه ها منابع معتبر صحی در غرب در افغانستان از شیوع بیماری کولرا یا وبا در این حوزه خبر می‎‌دهند. منابع می‌گویند که موارد مشابه از بیماری که در جنوب کشور شیوع کرده، در ولایت‌ های بادغیس و فراه ثبت شده است. یک منبع در شفاخانه ولایتی فراه که نخواست هویت‌ اش فاش شود، گفت شماری از ساکنان ولسوالی‌های مختلف این ولایت، به بیماری شبه کولرا مبتلا شده و برای تداوی به مرکز انتقال یافته‌اند. به گفته وی، این بیماران علایم کولرا را دارند؛ اما به‌صورت رسمی شناسایی این بیماری تأیید نشده است. او در عین حال می‌گوید که «کیت» تشخیص بیماری کولرا نیز در دسترسی نیست. همزمان منابع صحی در ولایت بادغیس می گویند که موارد مشابه به بیماری کولرا در این ولایت شناسایی شده است. یکی از پزشکان شفاخانه مرکزی بادغیس که نخواست هویت‌ اش فاش شود، گفت که تنها در روستایی در حومه شهر قلعه‌نو، مرکز این ولایت 100 نفر مبتلا به بیماری شبه کولرا شناسایی شده‌اند. این داکتر نیز گفت که امکانات تشخیص کولرا در بادغیس در دسترس نیست. منابع می‌گویند که به‌ دلیل فشار طالبان شیوع کولرا در غرب افغانستان تأیید نشده است. همچنان این بیماری جان حداقل ۱۲ نفر را در جوزجان گرفته است. این بیماری برای بار اول در ولایت زابل شیوع پیدا کرد. سازمان های کمک کننده باید دست به کار شوند و به مردم بیچاره افغانستان که از هر سو تحت فشار هستند کمک کنند.

پاسخ