![خبرنگاران به تاریخ ۲۴ سنبله پخش زنده ورود شی جین پینگ، رئیس جمهور چین به سمرقند، ازبکستان، برای نشست سران سازمان همکاری شانگهای (اس سی او) را تماشا می کنند. [الکساندر نیمینوف/ ای اف پی]](/cnmi_st/images/2022/10/05/37614-000_32jf4ey-739_416.webp)
واشنگتن -- یک مقام ارشد آمریکایی گفت، چین به عنوان بزرگترین قرض دهندهء رسمی جهان، مسؤلیت جلوگیری از بحران بدهی بین المللی جدید ناشی از جنگ روسیه در اوکراین را بر عهده دارد.
برنت نیمان، مشاور جانت یلن، وزیر خزانه داری ایالات متحده، به تاریخ ۲۹ سنبله در موسسه پترسون برای اقتصاد بین الملل در واشنگتن دی سی گفت که بازارهای در حال توسعه و نوظهور در ابتدای سال پس از کاهش ۲٪ در تولیدات جمعی خود پس از همه گیری کووید-۱۹، با مشکل مواجه بودند.
بر اساس اعلامیه وزارت خزانه داری، وی گفت، «دولت ها برای مقابله با این شوک و مقابله با این بیماری به درستی قرض گرفتند و مصرف کردند. سطح بدهی آنها از ۵۴٪ تولید ناخالص داخلی قبل از کووید-۱۹ به ۶۴٪ در پایان سال گذشته افزایش یافت.»
نیمان گفت، «سپس، در این زمان آسیب پذیری بزرگ، روسیه جنگ وحشیانه و غیرقابل توجیه خود را علیه اوکراین به راه انداخت». جنگ باعث افزایش قیمت مواد غذایی و انرژی و افزایش تورم یا انفلاسیون در سراسر جهان شده است.
او گفت که این شرایط بدون شک باعث «مشکلات بدهی» در چندین کشور خواهد شد.
او سریلانکا را مثال زد که تا حدی به دلیل وامهای چینی و پروژههای زیربنایی از کار افتاده، دچار بحران سیاسی و اقتصادی بزرگی شده است.
تحلیلگران هشدار میدهند که درسهای آموختهشده در سریلانکا یک داستان هشداردهنده برای وامگیرندگان وامهای چینی و دریافت کنندگان پروژههای زیربنایی چینی است - به ویژه آنهایی که با طرح کمربند و جاده (بی آر آی)، همچنین به عنوان یک کمربند، یک جاده (او بی او آر) شناخته میشوند، ارتباط دارد.
نیمان گفت، علیرغم اینکه چین بزرگترین قرض دهندهء رسمی دوجانبه در جهان است، شرکت در تلاش های چند ملیتی برای کاهش بار قرض ها را به تاخیر انداخته یا شکست خورده است.
وی تاکید کرد، «مقیاس عظیم چین به عنوان یک وام دهنده به معنای مشارکت آن ضروری است.»
او گفت، «یک تحقیق اخیر تخمین میزند که در حال حاضر ۴۴ کشور بیش از ۱۰٪ از تولید ناخالص داخلی خود به وامدهندگان چینی بدهی دارند.»
برآوردها از کل وام های رسمی چین - در حالی که از عدم شفافیت نامشخص است - از حدود ۵۰۰ میلیارد دالر تا ۱ تریلیون دالر متغیر است.
نیمان گفت، «عدم اقدام در قبال این بدهیها میتواند حاکی از سالها مشکلات مداوم در ارائه بدهیها و سرمایه گذاری کم و رشد کمتر در کشورهای کم درآمد و متوسط باشد.»
نیمان از پکینگ خواست تا به «تاخیرهای عظیم» در مشارکت در تلاش های بین المللی برای امداد رسانی پایان دهد.
صندوق بینالمللی پول (آی ام اف) و بانک جهانی درخواستهای مشابهی را مطرح کردهاند که تاکنون هیچ فایدهای نداشته است.
بدهی های پنهان
وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه چین، هنگامی که در مورد اظهارات نیمان از او پرسیده شد، این اتهام را مقصر دانست.
به گزارش رویترز، وی گفت، «در سالهای اخیر، افزایش بدهی کشورهای در حال توسعه عمدتاً از سوی قرض دهند گان تجاری غربی و مؤسسات چندجانبه بوده است و پرداخت بدهیهای دراز مدت کشورهای در حال توسعه عمدتاً به سمت قرض دهند گان تجاری غربی و مؤسسات چندجانبه بوده است.»
بر اساس گزارشی که در عقرب گذشته در مجله اقتصاد بینالملل منتشر شد، چین در سال ۱۳۹۶ با پشت سر گذاشتن بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول به بزرگترین قرض دهندهء رسمی جهان تبدیل شد.
محققان اهمیت این «بدهی های پنهان» را برای ثبات اقتصاد کلان برجسته کردند.
آنها گفتند، «دولت چین در مورد وامهای رسمی بینالمللی خود گزارشی ارائه نمیکند و هیچ معلوماتی در مورد مطالبات بدهی معوق خارج از کشور منتشر نمیکند،» و افزودند، «۵۰٪ وامهای رسمی چین به کشورهای در حال توسعه در پرکاربردترین بدهی رسمی گزارش نشده است.»
بر اساس گزارش بانک جهانی، کشورهایی که بیشترین بدهی به چین را دارند عمدتاً در آفریقا قرار دارند، اما همچنین در آسیای مرکزی، آسیای جنوب شرقی و اقیانوس آرام هستند.
تحلیلگران به بی آر آی به عنوان منبع اصلی بدهی به چین برای کشورهای شرکت کننده اشاره می کنند.
فوربس و استاتیستا در ماه اسد گزارش دادند که از ۹۷ کشور شرکت کننده که معلومات مربوط به آنها در سال ۱۳۹۹ در دسترس بود، کشورهایی که بالاترین بدهی خارجی به چین را داشتند، همگی در بی آر آی شرکت داشتند.
به عنوان مثال، پاکستان ۷۷.۳ میلیارد دالر بدهی خارجی به چین داشت و پس از آن آنگولا ۳۶.۳ میلیارد دالر، ایتوپیا ۷.۹ میلیارد دالر، کینیا ۷.۴ میلیارد دالر و سریلانکا ۶.۸ میلیارد دالر بدهی به چین دارد.
جیبوتی – یک مرکز اصلی بی آر آی و محل استقرار یکی از معدود پایگاههای نظامی چین در خارج از کشور - بیشترین بدهی خارجی به چین را به عنوان درصدی از درآمد ناخالص ملی با ۴۳٪ دارد.
قروض چین بر کشور ها و هرگونه رابطه نزدیک یک کشور با چین باعث خجات و شرمساری است. در هفته گذشته شورای حقوق بشر ملل متحد برای تصویب درخواست طرح مسله ایغورها در چین مخالفت نمود. اکثریت کشورهاییکه به این طرح رای منفی دادند کشورهایی بودند که یا هم از چین قرضدار هستند و یا هم با آن روابط نزدیک تجارتی دارند. یعنی کشورهای افریقایی و آسیایی. اما جالب اینجاست که کشورهای اسلامی نیز بر ضد این طرح رای دادند.قطر، اندونیزیا، امارات متحده عربی و پاکستان در کنار ۱۵ کشور عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل، روز پنجشنبه با درخواست بحث روی نقض حقوق مسلمانان چین در این شورا، مخالفت ورزیدند. پاکستان و اندونیزیا قرضدار چین هستند و امارات و قطر نیز رابطه نزدیک تجاری با آن دارند. آنها بخاطر منافع کوچک شان بر سرکوب برادران مسلمان شان در سینک کیانگ چشم پوشی کردند و ذلت دنیا و آخرت را از آن خود کردند. این ثابت می سازد که رابطه با چین چقدر پر هزینه است و همچنان هرگونه رابطه با این کشور موذی و خونخوار ننگ و عار است.
پاسخ3 دیدگاه
یعنی چه؟ سیاست رسمی چین بدهکار کردن کشورها و ورشکست کردن آنها است. چگونه توقوع دارید که این کشور بحران بدهی جهانی را کنترول کند؟ چین با دقت کشورهای را که می خواهد شکار کند انتخاب می کند. تمام وضعیت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنرا مطالعه می کند. و وقتیکه مطمین شد که این کشور می تواند یک شکار خوب برایش باشد بعدا همرایش روابط را برقرار می کند. برخورد چین با این کشورها در ابتدا بسیار دوستانه و سخاوتمند است طوریکه هر کشور و هر سیاستمدار آن فکر می کند که چین از ته دل می خواهد آنها را کمک کند. بعد از این که چین اعتماد آن کشور را بدست آورد آهسته آهسته رنگ اصلی اش را نشان می دهد. و تا که کشور مقروض سر حال می آید آنرا در قروض خود غرق می کند. خوب یک همچون کشور منافق و موذی چگونه می تواند که مشکلات بدهی را در سطح جهان حل کند که خودش یکی از دلایل بوجود آمدن آن است؟
پاسخ3 دیدگاه
ولادیمیر پوتین که کنترل بزرگترین زرادخانه هسته ای جهان را در دست دارد، هفتۀ گذشته تعهد سپرد که برای دفاع از روسیه، از«تمام توان و ابزارهای موجود» استفاده خواهد کرد. وی گفت که ایالات متحده در سال ۱۳۲۴ هجری با پرتاب دو بمب اتمی بر شهرهای هیروشیما و ناکاساگی جاپان «یک مثالی» را از خود به میراث گذاشته است. هفت ماه پس از گسیل نیروهای روسی به کشور همسایه، این تازه ترین تهدید هسته ای صریح و بی پردۀ پوتین به اوکراین و متحدین غربی آن بود. اما آیا رهبر روسیه از سلاح هسته ای استفاده خواهد کرد؟ این گونه حرکت چه عواقبی را در قبال خواهد داشت؟ پاسخ ایالات متحده چه خواهد بود؟ با توجه به افزایش تنش ها، سوالات کلیدی وجود دارند که باید پاسخ داده شوند. بر اساس تعداد کلاهک های هسته ای، روسیه بزرگترین قدرت هسته ای جهان است. به اساس اعلامیه فدراسیون دانشمندان امریکایی، تخمین زده می شود که روسیه دارای ۵۹۷۷ سرگلولۀ هسته ای باشد و این در حالیست که ایالات متحده صاحب ۵۴۲۸ سر گلوله است. متن بالا نشان دهنده سخنان دیوانه ترین حیوان جهان «پوتین» می باشد که نه مردم خودش برایش اهمیت دارد و نه هم باشندگان جهان. من بواسطۀ ویبسایت سلام تایمز به رهبران جهان پیام می دهم و از آنها می خواهم تا پوتین را زیر فشار قرار داده تا از افکار شیطانی خود دست بکشد و از استفادۀ این گونه سلاح های مخرب خود داری نماید. در کنار این، من از جامعه بین المللی به ویژه ایالات متحده، روسیه، چین و سایر جانوران وحشی می خواهم که سلاح های هستوی شانرا قبل از هرگونه استفاده از بین ببرند. حتی اگر اکنون این سگ دیوانه «پوتین» از بمب های هسته ای خود استفاده نکند، فردا یک شخص دیگر این کار را انجام خواهد داد. به همین دلیل من از همه کشورهایی که دارای
پاسخ3 دیدگاه