![دخترها به تاریخ ۱۰ عقرب در صنف درسی در یک مکتب خانگی در کابل درس می خوانند. [عکس از سودابه نژند]](/cnmi_st/images/2022/11/10/38584-img-2022-739_416.webp)
کابل -- سودابه نژند، ۲۱ ساله، محصل فاکولته ژورنالیزم پوهنتون خورشید در کابل، برای ۱۵۰ دختر در خانه خود آموزش رایگان ارائه می دهد.
از ماه اسد سال گذشته، دختران از رفتن به مکتب متوسطه در افغانستان منع شده اند.
نژند به تاریخ ۱۰ عقرب به سلام تایمز گفت، «من یک مکتب خصوصی برای دختران در خانه خود راه اندازی کردم تا دختران صنف ششم و بالاتر درس خود را از دست ندهند. ما در مکتب خانگی ام مضامین صنوف ۶ الی ۱۲ تدریس می کنیم.»
وی افزود، بیش از ۴۰۰ روز شد که «دختران صنف ششم و بالاتر از تحصیل محروم شده اند. دستاوردهای ۲۰ سال گذشته از بین رفته و آینده میلیون ها متعلم دختر مبهم و نگران کننده بوده است.»
او گفت، «برای حمایت از متعلمین دختر و ایستادگی در برابر کسانی که مکاتب ما را بسته کرده‌اند، تصمیم گرفتم تا آنچه در توان دارم انجام دهم و فرصتی را برای تحصیل رایگان برای ۱۵۰ متعلم دختر از مکاتب جامعه خود فراهم کنم.»
نژند گفت، «من به عنوان معلم و مدافع حقوق زنان، در راستای حمایت و پاسداری از حقوق دختران و زنان افغان که در ۲۰ سال گذشته به دست آمده اند، تلاش می کنم.»
وی گفت، «من اجازه نخواهم داد که آرزوها و امیدهایی که دختران افغان برای حصول آموزش دارند به کلی از بین برود.»
خواستار آموزش
ستاره مرادی، که ۱۶ سال دارد و متعلم صنف نهم مکتب نژند گفت، «آموزش برای دختران و پسران اجباری است و آموزش حق اسلامی و انسانی دختران است. هیچ توجیه شرعی و قانونی برای سلب این حق از ما وجود ندارد.»
ستاره گفت، «زنان و دختران نیمی از جامعه را تشکیل می دهند. ما از مسئولان می خواهیم که درهای مدارس دخترانه را باز کنند و فرصت های تحصیلی برابر با پسران را برای ما فراهم کنند.»
او افزود، «بیشتر دانش آموزان دختر، از جمله من، از مشکلات روانی رنج می برند. ما می خواهیم مانند گذشته به مدرسه برویم و رویاهای خود را محقق کنیم.»
بهاره مرادی، ۱۴ ساله، متعلم صنف هشتم گفت، «بیش از ۴۰۰ روز است که دروازه های مکتب ها به روی من و دیگر دختران بسته شده است... من خوشحالم که در مکتب خانه درس می خوانم، اما می خواهم به مکتبی که سال ها در آن درس خوانده ام برگردم.»
بهاره گفت، «کشورهایی که حقوق برابر تحصیل و کار برای مردان و زنان دارند، توسعه یافته و مرفه هستند.»
وی گفت، «باید به ما دختران حق حصول آموزش داده شود تا بتوانیم در آینده نقش فعالی در پیشرفت کشورمان داشته باشیم.»
شما واقعیت نوشتید آقا. من این ګزارش را خواندم. همه شان خوش ګفته اند. ګفته های بهاره جان زیاد خوشم آمد که می ګوید، «کشورهایی که حقوق برابر تحصیل و کار برای مردان و زنان دارند، توسعه یافته و مرفه هستند.» من چندین کشور جهان را دیدم، و این را هم به چشم سر خود دیدم که هر دو از زن و مرد شان کار می کنند. جایی که کار می شود، تاثیر دارد. بدبختانه که در کشور ما بیش از چهار دهه جنګ و جنجال دوام دارد و به یک دوران خبیثه تبدیل شده است. یک جنګ خلاص نباشد که دیګر جنګ شروع شود. خداوند سر ما مردم رحم کند. آمین
پاسخ4 دیدگاه
خواهر گرامی کار شما قابل قدراست ای کاش که هم دختران مسل شما وارفکر می داشدان من مطلب را خواندم بسیار احساسی خوشی کردم شما به این کار رونق دهد و دختران تنها نگذارید من به صفت یک افغان کار شما را قابل قدردانی میکنم واز شما خواهش میکنم که به کار خود ادامه دهد تا که وطن ما از سواد محروم نشود من به شما واره دختران فخر میکنم به احترام
پاسخ4 دیدگاه
تشویق و حمایت مالی از این قبیل دختران و پسرانی که با هزینه شخصی خود مکتب ساخته اند و امکانات آموزشی را برای مردم فراهم کرده اند، مهم است. با این حال، نشر آن به این شکل در رسانه ها خوب نیست. چندی پیش در پکتیا مکاتب بالای صنف ششم با حمایت سران قومی و معلمان مکاتب افتتاح شد که پس از چند روز توسط طالبان بسته شدند. وقتی مکاتب بسته شدند، دختران محلی دست به تظاهرات زدند. طالبان همان دختران، معلمان و چندین تن از بزرگان قومی را دستگیر کردند و هنوز در بازداشت طالبان هستند. بنابراین، از مدیریت سلام تایمز می خواهیم که با افشای چنین مکاتب جلوی روشنی را نگیرد. بگذارید دختران این مملکت به یک طریقه آموزش داده شوند و به اهداف خود برسند.
پاسخ4 دیدگاه
تشویق چنین افراد کار خوبی است، اما جزئیات زیادی در مورد آن ندهید. دلیل آن اینست که ممکن با مشکلاتی مواجه شوند، و چنین مکاتب خانوادگی نیز ممکن است ممنوع قرار داده شوند. یک بار در مجله سلام تایمز معلوماتی در مورد زنانی خواندم که برای مطالبه حقوق خود در کابل تظاهرات می کردند، دو سه روز بعد دستگیر شدند و او سلسله تقریباً بطور کامل پایان یافت. با توجه به اشتیاق زنان، از طریق سلام تایمز از ملاها می خواهم که به آنها اجازه دهند تحصیلات خود را ادامه دهند. افغانستان به زنان مسلکی و ماهر نیاز دارد. اگر زنان تحصیلکرده در هر زمینه ای نداشته باشیم، جامعه ما ناقص می شود.
پاسخ4 دیدگاه