اقتصاد

مرکز آموزش حرفه ای در بغلان به ریشه کنی فقر کمک می کند

گزارش از محمد قاسم

یک مرکز جدید آموزش فنی و حرفه ای در ولایت بغلان افغانستان به صدها زن و مرد فقیر کمک می کند تا مهارت های لازم را برای خودکفایی کسب کنند. برنامه جهانی غذا (دبلیو اف پی) با همکاری شبکه انکشافی آغاخان (ای کی دی ان) این مرکز آموزشی را به تاریخ ۲۵ میزان در شهر پلخمری ایجاد کرد. [عکاس: محمود ظریفی]

بغلان -- یک مرکز جدید آموزش فنی و مسلکی در ولایت بغلان به صدها زن و مرد فقیر کمک می کند تا مهارت های لازم را برای خودکفایی کسب کنند.

برنامه جهانی غذا (دبلیو اف پی)، با همکاری شبکه انکشافی آغاخان (ای کی دی ان)، این مرکز آموزشی را ایجاد کرد که به تاریخ ۲۵ میزان در شهر پلخمری افتتاح شد.

محمد طاهر سلطانی، مدیر مشارکت اقتصادی ای کی دی ان گفت، «ما یک مرکز آموزش فنی و حرفه ای ایجاد کرده ایم که در آن ۴۲۷ زن و ۷۳ مرد فرصت یادگیری مهارت در زمینه هایی مانند خیاطی، خامک دوزی، چرم دوزی و تعمیر موترسایکل را به مدت شش ماه دارند.»

او گفت، «ذینفعان زنان و مردان فقیر هستند که از نواحی مختلف مرکز ولایت بغلان شناسایی شده اند.»

زنان به تاریخ ۱۷ عقرب در یک کورس خیاطی که توسط برنامه جهانی غذا تمویل می شود در پلخمری، مرکز ولایت بغلان، شرکت می کنند. [عکاس: محمود ظریفی]

زنان به تاریخ ۱۷ عقرب در یک کورس خیاطی که توسط برنامه جهانی غذا تمویل می شود در پلخمری، مرکز ولایت بغلان، شرکت می کنند. [عکاس: محمود ظریفی]

او افزود، «آنها در طول کورس آموزشی ماهانه ۷۰۰۰ افغانی (۸۰ دالر)، کمک های غذایی و ابزار کار به صورت رایگان دریافت خواهند کرد.»

وی گفت، «هدف از ایجاد مرکز فنی و حرفه ای آموزش حرفه ای به زنانی است که با مشکلات اقتصادی مواجه بوده اند که به آنها در رسیدن به خودکفایی در آینده و امرار معاش کمک کند.»

سلطانی گفت که ای کی دی ان در حال برنامه ریزی برای راه اندازی مرحلهء دوم این پروژه پس از تکمیل مرحله اول است تا زنان دیگری که به حاشیه رانده شده اند نیز بتوانند حرفه ای را بیاموزند و خودکفا شوند.

مبارزه با فقر

نصرت الله پارسا، رییس کار و امور اجتماعی ولایت بغلان گفت، «ما ابتدا این زنان را بررسی کردیم و پس از شناسایی و بیومتریک، دروس عملی و نظری خود را آغاز کردند.»

وی گفت، «زنان نقش تعیین کننده و مهمی در جامعه دارند و این وظیفه ماست که برای آنها فرصت های شغلی ایجاد کنیم تا بتوانند امرار معاش کنند.»

او گفت، چنین کورس های آموزشی به کاهش فقر و توانمندسازی زنان کمک می کند.

روح الله قربانی، یک فعال مدنی در بغلان گفت، «اگر در عرصه های مختلف به زنان فرصت داده شود، می توانند تغییر ایجاد کنند و بر چالش های اقتصادی فائق آیند.»

قربانی گفت، «ممنوعیت زنان از کار نه تنها مشکلات اقتصادی را افزایش می‌دهد، بلکه نرخ فقر را در میان خانواده‌های افغان افزایش می‌دهد.»

وی افزود، «زنان مانند مردان در دو دهه گذشته تحصیل و پیشرفت کرده اند. آنها باید فرصت بیرون رفتن و کار در موسسات سکتور دولتی و خصوصی را داشته باشند.»

دوش بار نشدن جامعه

تعدادی از ذینفعان در این مرکز، که اکثر آنها شاگردان سنین مکتب هستند، در مرکز آموزشی راهی برای مقابله با فشارهای روانی، به ویژه از آنجایی که از رفتن به مکتب منع شده اند، می بینند.

نصیره محمدی، ۲۱ ساله، شاگرد صنف دوازدهم لیسه بی بی عایشه صدیقه در بغلان، به سلام تایمز گفت که به دلیل نبود فرصت های شغلی حرفه ای، تصمیم گرفت خیاطی بیاموزد و خیاط شود.

او گفت، «امسال نزدیک بود از صنف دوازدهم فارغ شوم، اما از آنجایی که مکاتب بسته هستند، در یک کورس بافتنی در مرکز ثبت نام کردم و در حال یادگیری نحوه ساخت انواع مختلف لباس هستم.»

محمدی پس از پایان کورس گفت که از نظر اقتصادی می تواند خانواده خود را تامین کند.

روهینا سروری، ۲۲ ساله، شاگرد صنف یازدهم لیسه دخترانه بی بی حوای پلخمری، گفت که چون ممکن است به مکتب نرود، در حال یادگیری گلدوزی است، مهارتی که بسیار از آن لذت می برد.

او گفت،‌ «ما می توانیم تحت هر شرایطی یاد بگیریم و کار کنیم به شرطی که فرصت های مناسب برای ما فراهم شود.»

زهره حقجو، ۲۴ ساله، که شش ماه است در این مرکز حرفه ای آموزش دیده است، گفت که اکنون که مهارت های خیاطی را آموخته است، می تواند از مهارت های کسب شده برای حمایت اقتصادی خانواده خود استفاده کند.

او می‌گوید، «هر روز خانه‌ام را ترک می‌کنم و به یک دلیل به اینجا می‌آیم چیزی یاد بگیرم تا در مقابل جامعه مسئولیتی نداشته باشم.»

او گفت، «یادگیری خیاطی در شرایط کنونی به ویژه برای خانم ها تنها گزینه مناسب است و باید به سمت آن رفت.»

او افزود، «پدرم مریض است و مادرم بیکار است. من باید خیاطی کنم و از درآمدم برای خرج خانواده ام استفاده کنم.»

زهره حقجو گفت، «این یک فرصت عالی برای دختران و زنان است تا خودکفا شوند که با هم یاد بگیرند و برای آینده ای بهتر برنامه ریزی کنند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

ملاله یوسفزی، تنها پشتون برنده جایزه صلح نوبل، خواستار برگزاری نشست ویژه رهبران بین المللی در مورد وضعیت زنان افغان شد. او این درخواست را هنگام شرکت و سخنرانی در تظاهراتی که برخی از زنان پیشرو افغان در لندن فراخوانده بودند، مطرح کرد. وی از سکوت رهبران جهان در قبال وضعیت زنان افغان و اداره حاکم طالبان انتقاد کرد. آنها همچنین خواستار آزادی معترضان زن زندانی در اسرع وقت شده اند. طالبان چندی پیش معترضان زن را ربودند و تا به حال آنها را رها نکرده اند. اگر کسی از رژیم طالبان انتقاد کند، زندانی و شکنجه می شود. طالبان به آزادی بیان متعهد نیستند و به مردم اجازه نمی دهند تا مشکلات خود را آزادانه در میان بگذارند. اگر زیاده روی شود و کسی بخواهد به طور مسالمت آمیز اعتراض کند، طالبان جلوی آنها را می گیرد. با این حال، با وجود اینکه طالبان هنوز به خودی خود و به نفع خود اجازه تظاهرات را نداده اند، اما هنوز این ادعا را که به مردم اجازه اعتراض نمی دهند، نمی پذیرند. طالبان از خارجی ها پول می گیرند و در جیب خودشان می گذارند. بخش دولتی فلج است و بخش خصوصی به دلیل وضعیت وخیم اقتصادی مردم ساکت است. مولوی عبدالکبیر، دستیار سیاسی رئیس الوزرا، دیروز یکشنبه (۶ قوس) در دیدار با نماینده عالی رتبه اتحادیه اروپا گفت که طبق شریعت اسلام همه حقوق به زنان داده شده است. با این حال، شواهد نشان می دهد که آنها به جای یکی، با سه یا چهار زن ازدواج می کنند و این همان چیزی است که آنها به آن حقوق زنان می گویند. آنها حقوق زن و مرد را نمی دانند.

پاسخ

این خانواده ها در واقع از طریق آموزش حرفه ای درآمد کسب می کنند. لازم به ذکر است که در سایر نقاط دنیا افرادی به آموزش حرفه ای فرستاده می شوند که نمرات آنها برای رشته های طبی، انجنیری، حقوق، تکنالوژی وغیره مناسب نباشد. اینطور نیست که یک دختر در صنف دهم، یازدهم و دوازدههم مقام برتر داشته و امتیازهای بالایی دارد و او را می فرستند تا خیاطی یاد بگیرد. افرادی که شانس کمتری برای پیشرفت در زمینه تحصیلی دارند باید به خیاطی فرستاده شوند. بسیاری از مردم نمی توانند در زمینه تحصیلی پیشرفت کنند، اما می توانند در زمینه های فنی، نجاری و آشپزی به خوبی پیش بروند... علاوه بر چنین پروژه هایی، جامعه جهانی باید ازحاکمان فعلی بخواهد که مکاتب دخترانه را بازگشایی کنند و به دختران اجازه حصول آموزش بدهند.

پاسخ

این پروگرام آموزش حرفه ای در ولایت بغلان ازطرف موسسه دپلیو آف پی و شبکه انکشافی آغا خان کمک است که واقعان کمک بشردوستانه از هرنکاه . پروگرام آموزش حرفه ای درولایت بغلان به زنان و مردان فقیر بک کار آینده سازی است . این زنان و مردان می تواند که در شش ماه آموزش مبلغ فی ماه ۷۰۰۰افغانی به دست بیاورند وبرای فامیل خود یک لقمه نان پیدا کنند.وهم صاحب یک کسب شود که درآیند از برکت همین کسب که ازطرف مرکز آموزش حرفه ای آموختن برای فامیل شأن یک نان آور شوند. درولایت بغلان به این ترتیب سطح زنان و مردان فقیر کم میشود زنان و مردان فقیر از این پروگرام دپلیو آف پی استفاده درست بکنند . در این شرایط حساس که درافغانستان بیکاری زیاد است این پروگرام بسیار تاثیرگذار مباشد . دپلیو آف پی باید در تمام ولایت های افغانستان همینطور پروگرام آموزش حرفه ای را شروع نمایند . باز هم تشکر فراوان از دفتر دپلیو آف پی وازشبکه انکشافی آغا خان که همراه مردم افغانستان کمک می‌کند

پاسخ