مرکز آموزش حرفه ای در بغلان به ریشه کنی فقر کمک می کند

بغلان -- یک مرکز جدید آموزش فنی و مسلکی در ولایت بغلان به صدها زن و مرد فقیر کمک می کند تا مهارت های لازم را برای خودکفایی کسب کنند.

برنامه جهانی غذا (دبلیو اف پی)، با همکاری شبکه انکشافی آغاخان (ای کی دی ان)، این مرکز آموزشی را ایجاد کرد که به تاریخ ۲۵ میزان در شهر پلخمری افتتاح شد.

محمد طاهر سلطانی، مدیر مشارکت اقتصادی ای کی دی ان گفت، «ما یک مرکز آموزش فنی و حرفه ای ایجاد کرده ایم که در آن ۴۲۷ زن و ۷۳ مرد فرصت یادگیری مهارت در زمینه هایی مانند خیاطی، خامک دوزی، چرم دوزی و تعمیر موترسایکل را به مدت شش ماه دارند.»

او گفت، «ذینفعان زنان و مردان فقیر هستند که از نواحی مختلف مرکز ولایت بغلان شناسایی شده اند.»

او افزود، «آنها در طول کورس آموزشی ماهانه ۷۰۰۰ افغانی (۸۰ دالر)، کمک های غذایی و ابزار کار به صورت رایگان دریافت خواهند کرد.»

وی گفت، «هدف از ایجاد مرکز فنی و حرفه ای آموزش حرفه ای به زنانی است که با مشکلات اقتصادی مواجه بوده اند که به آنها در رسیدن به خودکفایی در آینده و امرار معاش کمک کند.»

سلطانی گفت که ای کی دی ان در حال برنامه ریزی برای راه اندازی مرحلهء دوم این پروژه پس از تکمیل مرحله اول است تا زنان دیگری که به حاشیه رانده شده اند نیز بتوانند حرفه ای را بیاموزند و خودکفا شوند.

مبارزه با فقر

نصرت الله پارسا، رییس کار و امور اجتماعی ولایت بغلان گفت، «ما ابتدا این زنان را بررسی کردیم و پس از شناسایی و بیومتریک، دروس عملی و نظری خود را آغاز کردند.»

وی گفت، «زنان نقش تعیین کننده و مهمی در جامعه دارند و این وظیفه ماست که برای آنها فرصت های شغلی ایجاد کنیم تا بتوانند امرار معاش کنند.»

او گفت، چنین کورس های آموزشی به کاهش فقر و توانمندسازی زنان کمک می کند.

روح الله قربانی، یک فعال مدنی در بغلان گفت، «اگر در عرصه های مختلف به زنان فرصت داده شود، می توانند تغییر ایجاد کنند و بر چالش های اقتصادی فائق آیند.»

قربانی گفت، «ممنوعیت زنان از کار نه تنها مشکلات اقتصادی را افزایش می‌دهد، بلکه نرخ فقر را در میان خانواده‌های افغان افزایش می‌دهد.»

وی افزود، «زنان مانند مردان در دو دهه گذشته تحصیل و پیشرفت کرده اند. آنها باید فرصت بیرون رفتن و کار در موسسات سکتور دولتی و خصوصی را داشته باشند.»

دوش بار نشدن جامعه

تعدادی از ذینفعان در این مرکز، که اکثر آنها شاگردان سنین مکتب هستند، در مرکز آموزشی راهی برای مقابله با فشارهای روانی، به ویژه از آنجایی که از رفتن به مکتب منع شده اند، می بینند.

نصیره محمدی، ۲۱ ساله، شاگرد صنف دوازدهم لیسه بی بی عایشه صدیقه در بغلان، به سلام تایمز گفت که به دلیل نبود فرصت های شغلی حرفه ای، تصمیم گرفت خیاطی بیاموزد و خیاط شود.

او گفت، «امسال نزدیک بود از صنف دوازدهم فارغ شوم، اما از آنجایی که مکاتب بسته هستند، در یک کورس بافتنی در مرکز ثبت نام کردم و در حال یادگیری نحوه ساخت انواع مختلف لباس هستم.»

محمدی پس از پایان کورس گفت که از نظر اقتصادی می تواند خانواده خود را تامین کند.

روهینا سروری، ۲۲ ساله، شاگرد صنف یازدهم لیسه دخترانه بی بی حوای پلخمری، گفت که چون ممکن است به مکتب نرود، در حال یادگیری گلدوزی است، مهارتی که بسیار از آن لذت می برد.

او گفت،‌ «ما می توانیم تحت هر شرایطی یاد بگیریم و کار کنیم به شرطی که فرصت های مناسب برای ما فراهم شود.»

زهره حقجو، ۲۴ ساله، که شش ماه است در این مرکز حرفه ای آموزش دیده است، گفت که اکنون که مهارت های خیاطی را آموخته است، می تواند از مهارت های کسب شده برای حمایت اقتصادی خانواده خود استفاده کند.

او می‌گوید، «هر روز خانه‌ام را ترک می‌کنم و به یک دلیل به اینجا می‌آیم چیزی یاد بگیرم تا در مقابل جامعه مسئولیتی نداشته باشم.»

او گفت، «یادگیری خیاطی در شرایط کنونی به ویژه برای خانم ها تنها گزینه مناسب است و باید به سمت آن رفت.»

او افزود، «پدرم مریض است و مادرم بیکار است. من باید خیاطی کنم و از درآمدم برای خرج خانواده ام استفاده کنم.»

زهره حقجو گفت، «این یک فرصت عالی برای دختران و زنان است تا خودکفا شوند که با هم یاد بگیرند و برای آینده ای بهتر برنامه ریزی کنند.»