کابل -- وضعیت در مزار شریف بعد از دو حمله متوالی داعش در داخل سه روز به حالت آماده باش رسیده است.
داعش به روز یکشنبه (۲۱ حوت) مسئولیت بمب گذاری را بر عهده گرفت که در آن به روز شنبه در مراسم بزرگداشت رسانه ها سه نفر کشته و گروهی از روزنامه نگاران و کودکان زخمی شدند.
پولیس گفت که در حمله به مرکز فرهنگی تبیان در مزارشریف، مرکز ولایت بلخ، یک محافظ امنیتی کشته، و چندین خبرنگار و سه کودک زخمی شدند.
به اساس گزارش انجمن خبرنگاران مستقل افغانستان (آیجا) در این انفجار، حسین نادری روزنامه نگار و یک محصل ژورنالیزم به نام اکمل کشته شدند. ۱۴ کارمند دیگر رسانه ها نیز زخمی شدند.
به گزارش اعماق، آژانس تبلیغاتی شاخه خراسان داعش، این حمله ناشی از «بستهای بمب بود که جنگجویان داعش موفق شدند آن را در این مراسم قرار داده و منفجر کنند.»
در این اعلامیه آمده است، «این انفجار تجمعی را هدف قرار داد که در داخل یک مرکز شیعیان برای اعطای جایزه به چندین روزنامهنگار شاغل در سازمانهای دخیل در جنگ و تحریک علیه داعش برگزار می شد.»
عاطف آرین خبرنگار افغان که در این انفجار زخمی شده است، گفت که انفجار زمانی رخ داد که گروهی از کودکان در حال خواندن سرود بودند.
او به خبرگزاری فرانسه گفت، «من صدای انفجار بزرگی را شنیدم... سپس هرج و مرج به وجود آمد زیرا همه در تلاش بودند راهی برای فرار بیابند.»
وی افزود، «برخی از خبرنگاران به شدت زخمی شده اند.»
انفجار روز شنبه تنها دو روز پس از آن رخ داد که یک بمب گذار انتحاری داعش والی بلخ را در دفترش در مزارشریف کشت.
محکومیت گسترده
حمله اخیر که خبرنگاران و کودکان افغان را هدف قرار داد با محکومیت گسترده و درخواست برای افزایش امنیت روبرو شد.
آیجا در اعلامیه ای گفت، «خبرنگاران صدای واقعی مردم افغانستان هستند. حمله به جان خبرنگاران حمله به آزادی بیان و مردم افغانستان است.»
به لیه یی، مدیر برنامه آسیایی در کمیته حفاظت از خبرنگاران گفت، «خبرنگاران شجاع افغان در حال حاضر در شرایط بسیار چالش برانگیز گزارش می دهند.»
وی گفت، «هدف قرار دادن خبرنگاران در مراسمی برای تجلیل از خبرنگاران عمل نفرت انگیز و بزدلانه است.»
هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) نیز «حمله نفرت انگیز علیه خبرنگاران» را محکوم کرد و افزود، «خبرنگاران افغان شجاعت بسیار زیادی از خود نشان می دهند و باید از آنها محافظت شود.»
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور افغانستان گفت، «این حمله بر علیه خبرنگاران ضربه دیگری به آزادی بیان در افغانستان است و افزایش حمایت لازم است.»
رافائل آیودیس، شارژدافیر اتحادیه اروپا در افغانستان گفت، «این خشونت باید متوقف شود. روزنامه نگاران جان خود را برای کارشان به خطر می اندازند و باید از آنها محافظت شود. آنها نباید هدف ساخته شوند!»
توماس ویست فرستاده ویژه ایالات متحده برای افغانستان گفت که از حمله تروریستی به خبرنگاران در مرکز فرهنگی تبیان «عمیقاً متأسف است.»
او در توییتی نوشت، «ما این اعمال خشونتآمیز مستمر و بیمعنا را محکوم میکنیم. ما به انعطاف پذیری مردم افغانستان و ظرفیت آنها برای بازگشت باور داریم.»
خبرنگاران افغان همچنین از عدم حمایتی که در کار خود با آن مواجه هستند ابراز نگرانی کردند.
مصطفی شهریار، یک ژورنالست به طلوع نیوز گفت، «اگر خبرنگاران علاوه بر چندین مشکل دیگر با تهدید مواجه شوند، فکر می کنم از کار دست می کشند.»
رقیب فیاض، روزنامه نگار دیگر، گفت، «این بسیار نگران کننده است، و برای حفاظت از ژورنالستان به یک میکانیزم روشن ضرورت است.»
افزایش حملات داعش
حملات داعش از حدود یک و نیم سال پیش در سراسر افغانستان افزایش یافته است.
بر اساس گزارش گروه اطلاعاتی اس آی تی اي که فعالیت های شبکه های تروریستی را دنبال می کند، بخش خراسان داعش بین ماه اسد ۱۴۰۰ و اسد ۱۴۰۱، ۲۲۴ حمله تروریستی را در افغانستان انجام داده است.
به گفته مقامات و شاهدان، به تاریخ ۲۱ جدی، یک بمبگذار انتحاری داعش در بیرون ساختمان وزارت خارجه در کابل خود را منفجر کرد که در نتیجه آن حداقل پنج نفر کشته و ۴۰ نفر دیگر زخمی شدند.
در ماه قوس، دست کم پنج شهروند چینی در حمله افراد مسلح داعش به یک هوتل محبوب تجار چینی در کابل زخمی شدند.
همچنین در آن ماه، داعش مسئولیت حمله به سفارت پاکستان در کابل را برعهده گرفت که اسلام آباد آن را «تلاش برای ترور» علیه سفیر خود محکوم کرد.
به تاریخ ۹ قوس، یک انفجار در مدرسه ای در ایبک، مرکز ولایت سمنگان، دست کم ۱۶ کشته و ۲۴ زخمی برجای گذاشت. به گفته یک داکتر محلی، «همه آنها کودک و مردم عادی هستند.»
در ماه میزان، در حمله به مسجدی در محوطه وزارت داخله در کابل، چهار نفر کشته و ۲۵ نفر زخمی شدند و بازماندگان گزارش دادند که این یک بمب گذاری انتحاری بوده است.
داعش مسئولیت یک بمب گذاری انتحاری ۱۴ سنبله در خارج از نمایندگی روسیه در کابل را بر عهده گرفت که در آن دو کارمند سفارت روسیه کشته شدند.
در همان ماه، حداقل ۵۴ نفر -- از جمله ۵۱ دختر و زن جوان -- بر اثر انفجار یک بمب گذار انتحاری در مرکز عالی آموزشی کاج در کابل کشته شدند.
هیچ گروهی مسئولیت آن انفجار را بر عهده نگرفت، اما مقامات افغان بعداً داعش را مقصر دانستند.
افغانها در چندبن سال به یک بهانه کشته شده می رود اما هیچ موضع اصلی معلوم نشد که این جنک را کی وچی کس در افغانستان بیاده کرده است و با خطرچی این جنک ادمه دارد ایا این جنک را مردم افغانستان می کند ً؟ اګر مردم افغا نستان این جنک را دنبال می کند این بودجه مالی راکی وکدام کشور جهان مدهد که تا هنوز معلوم نشد که کدام مملکت جهان از این کروه ترورستی بشتبانی می کند. چړا افغانستان مراکز ترورستی باشد به میلیون ها دالر ایالات متحده امریکاه مصرف نمود که این کروه ترورستی را از بین ببرد اما نتوانست که این کروه ترورستی را ختم کند ایا امکان دارد که حکومت فعلی افغانستان این کروه ترورستی به امکانات ناچیز ختم کند؟ بک تعداد کم مردم افغانستان به خاطر پول این جنک را در داخل افغانستان دامن کیر ساخته است . افغانستان را میدان جنک ساخته است این جنک نه از ما است و نه ما جنک می کنم نه ما فابریکه های اسلحه دارم نه اقتصادی قوی دارم که این را ادمه دهیم . این جنک جنک خارجی ها است واز جهلت یک تعداد کم از مردم افغا نستان در مقابل پول استفاده می شود واین وطن را برای مردم افغانستان جهنم ساخته است. بس است افغانستات را دیکر وایران نکند ما همه دیست بدهیم و از دولت امارت اسلامی بشتبانی کنم ودیکر اجازه ندهیم که وطن مرا کسی خراب کند .
پاسخ5 دیدگاه
تا زمانی که افغان ها اختلاف نظر داشته باشند و بین خودشان متحد نشوند، فکر نمی کنم که افغان ها بتوانند در کشورشان نفس راحتی بکشند. نمونه بارز آن جنگ چهار دهه اخیر است. به راستی که تطبیق کننده نقشه های کثیف و ویرانگر جهان خود افغان ها و فقر افغان ها هستند. جهانیان افغانستان را به یک لابراتوار مبدل ساخته اند. هرچی دوست دارند تست میکنند. این بار برنامه ریزی کرده اند که افغان ها را به نام داعش بجنگانند. فقط خدا می داند که در این پروژه چند افغان تلف خواهند شد. امید است که حاکمان کنونی تلاش ها را برای جمع آوری افغان ها تسریع کنند. وگرنه خدای ناکرده به کام چنین بلایی می افتیم که خروج از آن فداکاری های زیادی می طلبد.
پاسخ5 دیدگاه
درست است که این حمله تروریستی را (طوریکه که ادعا کرده) داعش انجام داده است و همچنین درست است که هیچ انسانی به ویژه افغان ها نباید کشته شوند، اما من از تو می پرسم که در مرکز تبیان چه می کردی؟ آیا نمی دانستی که مرکز تبیان شعبه ای از سازمان جاسوسی ایران است؟ مرکز تبیان مطالبات توسعه فرهنگی و سیاسی ایران در منطقه و برنامه توسعه انقلاب کثیف توسعه طلبانه آن کشور را به پیش می برد. مرکز تبیان و بسیاری از سازمانهای دیگر که ایران از آنها حمایت میکند، تفاوتهای لسانی و قومیتی را در میان افغانها ایجاد میکنند. آیا نمی دانستی که ایران و پاکستان چهار دهه است که افغان ها را به نام های مختلف می کشند؟ آیا نمی دانستی که پاکستان و ایران به خونریزی در افغانستان ادامه می دهند تا آب افغانستان را بطور رایگان بگیرند؟ ... اگر این همه حرف را نفهمیدی، پس روزنامه نگار نیستی بلکه الاغی، می دانی؟ خر! حتی اگر زنده باشی، هیچ سودی برای جامعه نداری و اگر مرده یا مجروح باشی، جامعه از تو سودی نخواهد برد.
پاسخ5 دیدگاه
این سلسله کشتار افغان ها چه وقت متوقف می شود؟ من طفل بودم و آلان حدود ۲۸ سال دارم، اما خون یک کودک افغان هنوز مثل ۲۰ سال پیش جاری است. آلان هم همین اسلحه ها را می آورند و توسط آن افغان ها را می کشند که ۲۰ سال پیش آورده بودند. زندگی هنوز هم مثل ۲۰ سال پیش است. مردم دنیا مشغول کار برای خودشان هستند، اما ما به جای کار با انفجار و خون و جراحت و گلوله و چهره های کثیفی روبرو هستیم که هر روز می آیند تا ما را بکشند. این جنگ ما را پیر می سازد، اما تا زمانی که خود را نشناسیم و در راه درست قدم برداریم، متوقف نمی شود. این کشور نیاز به کار دارد، اما اگر فکر کنیم. مثلاً شخصی که با یک تروریست ارتباط برقرار می کند و از او مواد منفجره می آورد و منفجر می سازند اما باید این رابطه را با یک فرد ثروتمند برقرار کند. رشد را تشویق می کند تا او مایل به کار در مناطق مختلف افغانستان باشد. بلی، قبول دارم که ارتباط تخریب به سرعت برقرار می شود و بنا سخت است، اما ببینید چقدر به فرد سازنده دلگرمی داده می شود، چقدر به او دعا می شود و چقدر به مردم رحم دارد. ... پس به خاطر خدا از کشتن بیشتر کودکان افغان دست بردارید. این را هم ازعوامل داخلی وهم از عوامل خارجی می خواهم. می دانیم که چرخ کسب و کار شما روی این قتل ها می چرخد، اما خوب است این چرخ را در قسمتی دیگر بچرخانید تا لبخند بر لبان مردم بنشاند.
پاسخ5 دیدگاه
خداوند بر افغانستان و افغان ها رحم کند. یکی از ماشین های کشتار هنوز خاموش نشده باشد که یکی دیگر روشن می شود و رنج آن به مردم غریب می رسد. اگر روزنامه نگار است فقیر است، اگر معلم است فقیر است، اگر کراچی والا است او نیز فقیر است. در گذشته سربازان ارتش کشته می شدند و آنها نیز فرزندان مردم فقیر بودند. اکثر آنها کارگران مزدبگیر بودند که ماهانه ۱۵۰۰۰ افغانی معاش داشتند. در حالی که چنین احمقی جان آنها را می گیرد و فرزندانش تمام عمر رنج خواهند برد. اما ما به کسانی که بدبختی را به سرزمین ما می آورند عذر و التماس می کنیم... چرا ما را تنها نمی گذارید؟ چند نفر دیگر را می خواهید بکشید؟ به خاطر خدا دیگر ماشین های کشتار خود را متوقف کنید و در عوض به فکر زندگی خوب باشید.
پاسخ5 دیدگاه