حقوق زنان

دختران افغان محروم از آموزش، صنایع دستی را در نمایشگاه کابل به نمایش گذاشتند

گزارش از حمزه

زنان به تاریخ ۲۵ ثور از غرفه های صنایع دستی در نمایشگاه بین المللی کابل بازدید می کنند. [حمزه/سلام تایمز]

زنان به تاریخ ۲۵ ثور از غرفه های صنایع دستی در نمایشگاه بین المللی کابل بازدید می کنند. [حمزه/سلام تایمز]

کابل -- اخیراً ده ها غرفه صنایع دستی و محصولات کارآفرین اناث را در نمایشگاه جهانی کابل به نمایش گذاشتند. بیشتر آنها دخترانی هستند که در سال های اخیر از تحصیل محروم شده اند.

آنها به سلام تایمز گفتند که علاقه به محصولات آنها زیاد بود و فروش خوب بود، اما هیچ چیز نمی تواند جایگزین مکتب رفتن و پایان تحصیلات آنها شود.

سخی احمد پیمان، معاون اتاق صنایع و معادن افغانستان و یکی از برگزارکنندگان این نمایشگاه گفت، «حضور زنان و دختران کارآفرین در این نمایشگاه بسیار برجسته بود و حدود ۱۰۰ غرفه برای آنها اختصاص داده شده بود،»

در این نمایشگاه که به تاریخ ۲۱ – ۲۶ ثور اجرأ شد، تقریباً ۶۰۰ کارآفرین محلی از سراسر افغانستان اشتراک کردند.

وی گفت، «ما این نمایشگاه را برای معرفی و ترویج محصولات داخلی و حمایت از سرمایه گذاران ملی برگزار کردیم،»

این رویداد حدود ۱۶۰۰۰۰ بازدید کننده را جذب کرد که حدود نیمی از آنها زن و دختر بودند.

رخشانه عظیمی، متعلم اسبق صنف یازدهم گفت، «زمانی که دختران از رفتن به مکتب منع شدند، من تصمیم گرفتم در خانه نمانم و منزوی نشوم، بنابراین با کمک خانواده‌ام کسب‌ وکار خانگی خود را شروع کردم که لباس‌های افغانی تولید می‌کردم،»

او به سلام تایمز گفت، «بازدیدکنندگان نمایشگاه از محصولات ما استقبال کردند و فروش خوب بود،»

با این حال، عظیمی گفت که برایش دردناک است که نمی تواند به مکتب برود و دوره آموزشی خود را تمام کند.

او گفت، «اگر مکاتب به روی دختران بسته نمی شد، من و هزاران دختر دیگر تا به حال به پوهنتون می رفتیم،»

عظیمی گفت، «زنان و دختران برای رفتن به مکتب و پوهنتون، راه اندازی کسب و کار و سرمایه گذاری از حقوق برابر با مردان برخوردارند. آنها می توانند در جامعه نقش مساوی داشته باشند. این یک حق اسلامی و انسانی است. اعمال محدودیت بالای زنان نمی تواند آنها را از جامعه حذف کند.»

به نظر سودابه بهروز ۱۷ ساله و صاحب براند نقره که محصولات خود را در این مراسم به نمایش گذاشت، هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند دختران را از عضویت فعال جامعه باز دارد.

او گفت، «نزدیک به دو سال است که من و سایر دختران بالای صنف ششم از حق ادامه آموزش محروم شده ایم،»

وی افزود، «با این حال، حضور و مشارکت غالب ده‌ها دختر کارآفرین و حرفه‌ای در نمایشگاه بین‌المللی کابل نشان داد که هیچکس نمی‌تواند مانع از راه‌اندازی تجارت و فعالیت‌های دختران افغان شود.»

محصولات سودابه شامل جواهرات نقره ساخته شده با سنگ های قیمتی افغانی و لباس های افغانی است که به گفته وی مورد استقبال بازدیدکنندگان از نمایشگاه قرار گرفته است.

او گفت، «فروشات ما به ویژه و فروش همه دختران و زنان کارآفرین دیگر در نمایشگاه واقعاً خوب بود و همچنان امیدوار است که روزی بتواند تحصیلات خود را از سر بگیرد،»

سهم زنان در رشد اقتصاد

ممتاز یوسفزی، یکی از اعضای اتاق بازرگانی و صنایع زنان افغانستان گفت که برگزاری چنین نمایشگاه ها «تأثیر فوق العاده مثبت» بر زنان و دختران دارد و نقش حیاتی در رشد و توسعه اقتصادی کشور ایفا می کند.‌

وی گفت، «هر چه فضای کسب و کار برای زنان و دختران مساعدتر و مناسبتر باشد، جامعه بیشتر رونق می گیرد و فقر کاهش می یابد،»

وی گفت، «ما در شرایطی زندگی می کنیم که فقر در کشور ما به بالاترین حد خود رسیده است. به همین دلیل است که مشارکت زنان در نیروی کار، و راه اندازی فرصت های کاری و رفتن به مکتب دختران باعث بهبود وضعیت اقتصادی و رسیدن به خودکفایی برای جامعه افغان می شود.»

وی گفت، «امروز در نمایشگاه دیدم که دخترانی که از تحصیل محروم شده اند به صنایع دستی روی آورده و محصولات خود را به نمایش گذاشتند،»

صالحه سخی زاده، مدیر یک شرکت صنایع دستی که در نمایشگاه شرکت کرده بود، گفت، «داشتن یک تجارت برای دختران چیز بسیار خوبی است، اما مکاتب و پوهنتونها باید بدون قید و شرط بازگشایی شوند و دختران باید به مکتب بازگردند، به تحصیل خود ادامه دهند و در آینده به عنوان یک تاجر حرفه ای فعالیت کنند،»

پروین اشرفی، کارآفرین زن ۵۷ ساله، گفت که او و دو دخترش از ولایت پروان آمده اند تا در این نمایشگاه اشتراک کنند.

پس از بسته شدن مکاتب به روی دختران، اشرفی با دخترانش دست به کار صنایع دستی زد.

او گفت،‌ «من بسیار خوشحالم که دخترانم یک تجارت کوچک راه اندازی کردند. با این حال، دلیلی نمی بینم که تحصیلات دخترانم را با کار عوض کنم،»

او افزود، «من به عنوان یک مادر از دولت می‌خواهم که مکاتب دخترانه را فوراً بازگشایی کند تا آنها بی‌سواد نمانند،»

رخسار هاشمی، متعلم پیشین صنف دوازدهم در یکی از مکاتب کابل، گفت، «پول هرگز نمی تواند جایگزین آموزش شود و دختران باید به مکتب بروند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

2 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

دختران و پسران با ید در همین واقت که اینها نو جوان می شوند با ید تعلیم کنند نه تجارت .‌ اگر دختران وپسران در همین واقت که تعلیم آنان است از تعلیم محروم شوند دیگر هیچ واقت تعلم گرده نمی توانند . چرا که لذت پول را یک دفعه این جوانان چوشید با ز شوق پول پید ا کردن را می کنند نه از تعلیم را. ما باید کوشش کنم تا که دختران و پسران ما پوهنتون خود شان را ختم نکرده باشد اجازه کار را برایشان ندهیم . دولت ما باید مکتب های دخترانه و پوهنتونهای دخترانه را هر چی زوتر به روی شاگردان باز کنند . تعلیم کردن بالای زن ومرد فرض است . دولت فعلی افغانستان دختران مارا اجازه بدهید تاکه انها به تعلم خود آدمه بدهید واین حق قانونی دختران ما است.

پاسخ

این فعالیت خیلی بهتر از بیکار نشستن است. در ابتدا، آنها اقدام به ساخت صنایع دستی کردند و سپس برای فروش به نمایشگاه آوردند. با این کار، این دختران می توانند به دو هدف دست یابند؛ کسب مقدار مشخصی پول، و اینکه این روش برای کسانی که مانع تحصیل دختران شده اند پیام می دهد. پیام می تواند این باشد که دختران می توانند در هر شرایطی به سفر خود ادامه دهند و راه خود را ترک نکنند. این بدان معناست که دختران و زنان نیز قادر به انجام تمام مشاغلی هستند که مردان می توانند انجام دهند.

پاسخ