بغلان -- ده ها تن از زنان کارآفرین و هنرمند در ولایت بغلان نمایشگاهی را برای نمایش صنایع دستی خود برگزار کردند و در عین حال از مقامات خواستند تا واردات تولیدات بی کیفیت از جمله از چین را متوقف کنند.
این نمایشگاه از ۱۸ الی ۲۰ دلو در منطقه بالادوری شهر پلخمری مرکز ولایت بغلان برگزار شد. هم مردان و هم زنان اجازه بازدید از نمایشگاه داشتند.
همه از ۳۶ غرفه این نمایشگاه، صنایع دستی مانند لباس های سنتی افغانی (گند افغانی)، لباس های مهره دوزی شده، ابریشم دوزی شده، واسکت های بلوچی و افغانی و لباس های بافته شده با طرح های مختلف به نمایش گذاشتند.
سایر محصولات شامل دستکول، کلاه و روسری و همچنین غذا بودند.
![زنان به تاریخ ۲۰ دلو از صنایع دستی در نمایشگاهی در پلخمری مرکز ولایت بغلان بازدید می کنند. [تصویربردار: عبدالحمید رضوانی]](/cnmi_st/images/2023/02/15/40780-a__1_-585_329.jpg)
زنان به تاریخ ۲۰ دلو از صنایع دستی در نمایشگاهی در پلخمری مرکز ولایت بغلان بازدید می کنند. [تصویربردار: عبدالحمید رضوانی]
ثریا احمدی، ۳۸ ساله، باشنده بغلان و یک زن صنعتگر گفت، «مردم ما باید به جای خرید لباس های بی کیفیت چینی از صنایع دستی زنان استفاده کنند. از این پس، زنان باید شجاعت بیشتری نشان دهند، بیشتر تولید کنند و محصولات خود را در بازارها بفروشند.»
او به سلام تایمز گفت، «ما مطمئن هستیم که محصولات و صنایع دستی تولید شده توسط زنان کیفیت بسیار بالاتری نسبت به محصولات وارداتی دارند، زیرا از مواد بهتری ساخته شده اند.»
وی افزود، «اگر ما دست به دست هم دهیم، از تولیدات داخلی خود حمایت کنیم و به محصولات بی کیفیت چین و سایر کشورها نه بگوییم، واردات آنها به طور اتومات متوقف می شود.»
نفیسه عیار، ۳۶ ساله، یک کارآفرین زن از بغلان، گفت، «لباس ها و محصولات افغانی فرهنگ ما را نشان می دهد.»
وی گفت، «اگر استفاده از لباس های وارداتی به ویژه لباس های چینی را متوقف کنیم، مطمئن هستم که صنایع دستی زنان توسعه می یابد و روزی فرا می رسد که لباس های داخلی خود را صادر کنیم.»
وی افزود، «ما هنوز نمی توانیم با محصولات وارداتی رقابت کنیم، دولت باید تعرفه و مالیات بر محصولات وارداتی را افزایش دهد تا مردم از محصولات داخلی منتفع شوند.»
اسدالله مصطفی هاشمی، رییس اطلاعات و فرهنگ بغلان گفت، «پیام من به خانواده هایی که می توانند صنایع دستی تولید کنند اما نمی توانند آنها را در بازارها توزیع کنند این است که ما سخت تلاش می کنیم... از صنایع دستی زنان در بازاریابی شان حمایت کنیم.»
او به سلام تایمز گفت، «هدف این نمایشگاه ترویج صنایع دستی، حمایت از درآمد خانواده ها، یافتن بازار برای صنایع دستی زنان و تشویق [مشتریان] به خرید آنها است.»
او از افغان ها خواست تا به جای لباس های وارداتی، لباس های تولید وطنی بخرند.
تلاش برای آیندهء بهتر
باو وجود آن که زنان تا به حال هم با محدودیت ها مواجه اند، اما چنین نمایشگاه ها فرصت خوبی را برای فروش صنایع دستی زنان فراهم می کند.
لیلا کاظمی، ۳۵ ساله، یک صنعتگر زن در بغلان، گفت، «این نمایشگاه برای زنانی که می خواهند خودکفا شوند، مفید است. ما محصولات زنانه را به نمایش می گذاریم تا زنان و دختران دیگر بتوانند از آنها استفاده کنند.»
کاظمی از فروش محصولاتش از جمله لباس و کیف پول در سه روز نمایشگاه ابراز خوشحالی کرد.
او به تاریخ ۲۰ دلو به سلام تایمز گفت، «برگزاری چنین نمایشگاهها از مشاغل زنان حمایت میکند و آنها را تشویق به انجام کارهای بیشتر میکند.»
او گفت، «امروز بسیار خوشحالم که محصولاتم را در نمایشگاه به نمایش می گذارم. برای آینده ای بهتر تلاش می کنم تا بتوانم درآمد خانواده ام را بهبود بخشم.»
نادیه محمدی، ۲۶ ساله، یکی از بازدیدکنندگان این نمایشگاه گفت، «در شرایط فعلی که زنان نمی توانند کار کنند و درس بخوانند، برگزاری چنین نمایشگاه ها نفس تازه و فرصت خوبی برای زنانی است که می خواهند فعال باشند.»
وی گفت، «این نمایشگاه از درآمد و کسب و کار زنان حمایت خواهد کرد، و به منظور بهبود و افزایش فروش محصولات داخلی، ما می خواهیم از طریق این نمایشگاه توجه عمومی را به مشاغل زنان جلب کنیم.»
او از مقامات خواست تا برای تسهیل برگزاری نمایشگاه های بیشتر برای زنان کمک کنند.
اجناس بی کیفیت چینی
ضیاءالله سالارزی، ۳۳ ساله، یکی از دکانداران شهر مزارشریف، گفت که با گذشت هر روز، محصولات وارداتی از چین به طور فزاینده ای در بازارهای مزارشریف به دست می آید و با قیمت های بسیار پایین فروخته می شود.
او به سلام تایمز گفت، «لباسهایی که در بازارها فروخته میشوند، عمدتاً چینی هستند. متأسفانه [مشتریان] ترجیح میدهند آنها را بخرند زیرا آنها ارزانتر از لباسهای داخلی با کیفیت هستند.»
وی گفت، «انواع لباس های مردانه، زنانه و بچه گانه و حتی اسباب بازی موجود در بازار ساخت چین هستند.»
او گفت، «از آنجایی که مردم ما فقیر هستند و توان خرید محصولات با کیفیت را ندارند، مجبور اند لباس های بی کیفیت چینی بخرند.»
صفت الله محبوبی، ۴۸ ساله، باشنده شهر کندز گفت، از آنجایی که افغان ها از فقر رنج می برند و اکثریت آنها نمی توانند لباس های قیمت بخرند، آنها لباس های وارداتی چینی می خرند.
او به سلام تایمز گفت، «یک ضرب المثل رایج افغانی است که قیمت بی حکمت نیست و ارزان بی علت نیست،و این در مورد لباس های چینی موجود در بازارهای افغانستان صدق می کند.»
وی گفت، «در حالی که لباس های چینی کیفیت پایینی دارند، اما برای برخی جذاب هستند. در حالی که دوام زیادی ندارند، خریداران حاضر اند آنها را دور بیندازند و لباس های جدید بخرند.»
محبوبی گفت، «روند غالب ... به خصوص در بین خانم ها این است که در دو مراسم مختلف لباس های یکسان نپوشند. بنابر این آنها تمایلی به خرید لباس های گران قیمت با کیفیت بالا ندارند و به جای آن لباس های وارداتی چینی می خرند.»
چین تمام بازار های جهانی را درقبضه خود درآورد است. چین برای تمام کشورهای جهان نظر به تقاضای مشتریان خود جنس را میسازند. زنان افغانستان هم فکر کنند نظر به تقاضای مشتریان کشور خودمان لباس بسازند.چرا که اقتصاد ۹۰ فیصد مردم ما این را تقاضا نمی کند که لباس های قیمتی را خریداری کنند. زنان تاجر یاهم سرمایه دار افغانستان به آسانی متوانند که همراه بازار کشور چین مقابله کند تکه های ارزن را خریداری کنند و برای زن های که در خانه بیکار نشسته است بدهند ویکی از نمونه های لباس کم قیمت چین را هم برای همین زن بدهید و برایشان بگویید که به همین رقم لباس جور کنید. هیچ کار ناممکن نیست کم تکلف به کار است اما همان کاری که انسان بخواهد میتواند بکند. زنان افغانستان با ید نظر به اقتصاد کشور خودشان لباس های را بسازند . زنان افغانستان یک رواجی دیگر هم دارند یک جوره لباس را در یک مجلس خوشحالی بوشیدن دیگر در مجلسی خوشحالی نمی پوشد وبرای شوهر شأن می گویند که برای من هرقم که میشود لباس مجلسی خریداری کن اگر شوهر ش صد بار بگوید که توانایی خریداری دیگر لباس ندارم خانم شأن قبول نمی کند شوهر شأن مجبور می شود که لباس ارزان را خریداری کند وشوق خانم جان شأن را برآورده بسازد. شما زنان مرد ها را به همین کار مجبور ساختن شکایت هم شما می کنند. زنان که صنایع دستی می سازد باید به مطابق بازار و اقتصاد کشور خود شان لباس تهیه و به بازار عرضه کنند .
پاسخ3 دیدگاه
اینکه دولت کار زنان را ممنوع کرده و به آنها اجازه کار نمی دهد، باید صدای این زنان را بشنوند و اجناس چینایی را ممنوع سازند تا آنکه تاجران آنها را وارد نکنند. زنان در خانه با حیا و متانت صنایع دستی می سازند و سپس به بازار عرضه می کنند. پس اگر زنان اجازه خروج نداشته باشند و بازاری برای کار در خانه ایجاد نشود، چه خواهند کرد؟ آیا او انسان نیست؟ آیا او هیچ حقی ندارد که برایش داده شود؟ صدای زنان باید شنیده شود و حقوق بشردوستانه و اسلامی آنها به آنها داده شود.
پاسخ3 دیدگاه
این حق آنهاست که اجناس ساخت خارجی را مسدود کنند. زیرا زنان و دختران افغان با انگشتان نازک خود صنایع دستی می سازند، اما وقتی به بازارعرضه می کنند، خریدار وجود ندارد. مقامات دولتی باید هر درخواستی از سوی زنان بغلانی را بپذیرند و نه تنها واردات اجناس چینی را ممنوع سازند. در عوض باید تورید همه اجناسی که در داخل کشور داریم، تحریم شود.
پاسخ3 دیدگاه