حقوق زنان

زنان تاجر بلخ کالاها را در نمایشگاه تجاری به نمایش گذاشتند

گزارش از محمد قاسم

با وجود رو برو شدن با چالش ها و محدودیت های دلهره آور برای فعالیت های زنان در خارج از خانه، ده ها تن از زنان کارآفرین از ولایت بلخ در شمال افغانستان به تاریخ ۱۱ اسد نمایشگاهی از صنایع دستی را در مزارشریف ترتیب دادند تا افغان ها را به خرید محصولات داخلی تشویق کنند و دستاوردهای ۲۰ سال گذشته زنان افغان را به نمایش بگذارند. [عکاس: نصیر الماس]

مزارشریف -- با وجود چالش ها و محدودیت های دلهره آور برای فعالیت های زنان در خارج از خانه های شان، ده ها تن از زنان کارآفرین از ولایت بلخ هفته گذشته نمایشگاهی از صنایع دستی را در شهر مزارشریف برپا کردند.

این نمایشگاه که به تاریخ ۱۱ اسد برگزار شد، to buy domestically made productsبه دنبال تشویق افغان ها به خرید محصولات ساخت داخل و به نمایش گذاشتن دستاوردهای زنان افغان در ۲۰ سال گذشته بود.

این نمایشگاه توسط اتاق تجارت و سرمایه گذاری بلخ با حمایت مالی سازمان بین المللی کار سازمان ملل متحد برگزار شد.

حدود ۷۰ شرکت کوچک و بزرگ در این نمایشگاه حضور داشتند تا محصولات داخلی خود را معرفی و به بازار عرضه کنند و مهارت ها و توانایی های زنان و رشد بخش خصوصی را به نمایش بگذارند.

یک کارآفرین زن به تاریخ ۱۱ اسد در غرفه خود در یک نمایشگاه تجاری در مزارشریف دیده می شود. [عکاس: نصیر الماس]

یک کارآفرین زن به تاریخ ۱۱ اسد در غرفه خود در یک نمایشگاه تجاری در مزارشریف دیده می شود. [عکاس: نصیر الماس]

برگزارکنندگان از جمله ۷۰ غرفه نمایشگاه ۴۰ غرفه را به بانوان اختصاص دادند.

شکیبا شکیب، رئیس اتاق تجارت و سرمایه گذاری زنان در مزارشریف گفت، «هدف از برگزاری این نمایشگاه ترویج تجارت های کوچک و بزرگ متعلق به زنان افغان و ایجاد فرصت های شغلی برای زنانی بود که شغل خود را از دست داده اند.»

او گفت، «ما روی احیای مشاغل تحت مالکیت زنان تاجر که به دلیل محدودیت های اقتصادی و نبود بازار مجبور به ترک مشاغل خود شده اند، تمرکز می کنیم.»

او گفت، «برای رسیدن به این هدف، ما نیاز به حمایت نهادهای مرتبط و جامعه بین‌المللی داریم. از این رو ما از آنها می خواهیم که از زنان کارآفرین حمایت کنند.»

شکیب گفت، «ما درک می کنیم که چالش ها دلهره آور هستند و همه افراد جامعه را تحت تاثیر قرار داده اند، زیرا نه بازار وجود دارد و نه فرصت های شغلی، و فقر و بیکاری همه اقشار، به ویژه زنان را تحت تاثیر قرار داده است.»

وی افزود، «بنابراین، ما برای ایجاد فرصت های شغلی تلاش می کنیم تا افغان ها بتوانند درآمد حلال به دست آورند.»

زنان تاجر در زمینه های مختلف از جمله طراحی و ساخت لباس و دیگر صنایع دستی از دیگران حمایت می کنند، تا مطمئن سازند که محصولات آنها با معیارهای بین المللی مطابقت داشته و برای فروش در بازارهای خارجی سازگار باشند.

وی افزود، «ما با برگزاری چنین نمایشگاه ها قصد داریم از دستاوردهای زنان محافظت کنیم.»

اسدالله اسدی، رئیس اتاق تجارت و سرمایه گذاری بلخ گفت که زنان افغان در دو دهه گذشته در زمینه های مختلف از جمله کارآفرینی، سرمایه گذاری و صنایع دستی به دستاوردهای تاریخی و بی سابقه دست یافته اند.

وی گفت، «این نمایشگاه با هدف تشویق کسب و کارهای کوچک برگزار شد. ۷۰ غرفه با نمایندگان شرکت های تولیدی وجود داشت که محصولات خود را به نمایش گذاشتند.»

وی افزود، حمایت از تولید داخلی تنها راه رشد اقتصادی است.

رشد اقتصادی زنان

بی بی حوا صوفی زاده، یک کارآفرین در مزارشریف که برای زنان لباس تولید می کند، گفت، «برگزاری نمایشگاه ها آگاهی عمومی را افزایش می دهد و مصرف کنندگان را تشویق به خرید محصولات افغانی می کند. من تعهد می کنم که در صورت حمایت بیشتر، تولیدات صنایع دستی خود را افزایش دهیم.»

وی گفت، «زنان نقش مهمی در جامعه و دستیابی به رشد اقتصادی دارند.»

وی افزود، «ما از جامعه جهانی می خواهیم که از... توانمندسازی زنان افغان حمایت کند.»

صوفی زاده گفت،‌ «متاسفانه بازار صنایع دستی زنان به دلیل فقر و بیکاری فزاینده و وخامت مداوم در ثبات کلی بازار کاهش یافته است.»

او افزود که افغان ها چند ماه پیش از نظر اقتصادی وضعیت بهتری داشتند و فروش بهتری داشت.

تمنا صاحبی که لباس های دست ساز خود را به نمایشگاه آورده است، گفت که به دلیل کمبود فرصت های شغلی برای زنان، با چالش های اقتصادی زیادی مواجه است.

او گفت، «من لباس های مختلفی جور می کنم و به اینجا آمده ام تا آنها را بفروشم. امیدوارم تجارت من بار دیگر رونق بگیرد و بتوانم خانواده ام را از فقر نجات دهم.»

وی افزود، «من تنها نان آور خانه هستم و بقای خانواده ام در فروش صنایع دستی من است.»

او گفت، «زنان افغان با حمایت جامعه جهانی تقریباً به خودکفایی رسیده بودند. ما امیدواریم که آن دستاوردها حفظ شود.»

امید به آینده

بسیاری از زنانی که پس از گذراندن ماه ها در خانه با ترس و بی اعتمادی به سر کار بازگشته اند، هنوز با مشکلات و محدودیت ها روبرو هستند.

مریم مزاری، یک فعال حقوق زنان در مزارشریف گفت که زنان و دختران باید مانند مردان از حقوق کار و استقلال اقتصادی برخوردار باشند.

او گفت، «ما زنان را در بخش‌های مختلف تجربه کرده و توانمند کرده‌ایم و می‌توانند تغییرات مثبتی ایجاد کنند، اما در میان محدودیت‌های حاکم، آنها محدود به ماندن در خانه هستند.»

او گفت، «هیچکس نمی تواند سهم زنان در نیروی کار افغانستان را دست کم بگیرد. آنها موظفند بیرون بروند و برای نجات خانواده خود از فقر تلاش کنند.»

شماری از باشنده گان مزارشریف که از این نمایشگاه بازدید کردند، گفتند که سازماندهی چنین رویدادها برای افزایش آگاهی عمومی در مورد محصولات تولید شده محلی و تشویق مشتریان به فکر خرید آنها رول حیاتی دارد.

محمد ظاهر سلیمی، یکی از بازدیدکنندگان این نمایشگاه گفت، «از اینکه محصولات داخلی را در نمایشگاه می بینم خوشحالم. شادی زنان ما را به آینده امیدوار می کند».

او گفت که اگر زنان اجازه بیرون رفتن و کار را داشته باشند، می توانند به رشد صنایع دستی و تولیدات داخلی کمک کنند.

وی افزود، اکثر مردان بیکار هستند و نیاز است که زنان نقش خود را در کار و نجات خانواده های خود از فقر و مشکلات اقتصادی ایفا کنند.

سلیمی گفت، «من از همه افغان‌ها می‌خواهم که برای بهبود اقتصاد در حال فروپاشی ما، محصولات محلی بخرند و از واردات خودداری کنند.»

آیا شما این مقاله را می پسندید؟

3 دیدگاه

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها * نشان دهندۀ فیلد اجباری است 1500 / 1500

من که شخصا کارم را از دست داده اند و دوکان ام را به دلیل نبود مشتری و قیمتی بیش از حد بسته کرده ام خوب می دانم که در این روزها کار در افغانستان به چی معنی است. وقتیکه تمام روز زحمت بکشی، به دوکان ات بروی، و تا آخر روز به جز قرض دادن به مردم دیگر هیچ چیزی را بدست نیاوری می دانی که کار کردن در این روزها چقدر دشوار است. من به همت و جرات این زنان سلام می فرستم. آنها ثابت ساختند و هر روز ثابت می سازند که تا چه اندازه ثابت قدم و مصمم هستند. ای کاش ما قدر زنان افغان را می دانستیم. ای کاش ما از انرژی و ظرفیت این زنها استفاده می کردیم. ای کاش ما در کابل یک نظامی را می داشتیم که به جای دشمنی با زنها به آنها فرصت کار و ثابت ساختن خود را فراهم می ساخت. افغانها واقعا مردم بد بخت هستند. نه قدر کشور شان را می دانند، نه قدر مردم شانرا می دانند و نه هم حتی قدر خود شان را. هر چی بد بختی که سر افغانها است خود شان در آن سهم دارند.

پاسخ

متاسفانه عدم موجودیت بازار فروش برای صنایع دستی موثریت این گونه نمایشگاه ها را به چالش کشانیده است. مردم کشور که از وضعیت سخت اقتصادی می گذرند به سختی می توانند لقمه نانی را پیدا کنند تا شکم خود و خانواده خود را سیر نمایند. با گذشت هر روز بر تعداد گدایگران در کشور افزوده می شود. تعداد زیاد مردم وسایل خانه شان را به فروش گذاشته اند. مردم نا امید و خسته هستند. و نگران آینده فرزندان شان هستند. در این حالت بازار صنایع دستی بیشترین ضربه را می خورد. چون بیشتر این صنایع اشیای نفیس و تزیینی هستند که مردم در این گونه شرایط نمی توانند آنرا خریداری نمایند. با آن هم این گونه نمایشگاه ها حداقل برای تشویق روانی و دلداری از زنان کسبه کار مفید هستند. و خوب است که این موسسات در کنار برگزاری این نمایشگاه ها به زنان کسبه کار و یا هم کار آفرین کمک و حمایت را فراهم نمایند. تشکر

پاسخ

بسیار عالی! من وقتی میبینم که زنان افغان با وجود روبرو بودن با مشکلات بسیار زیاد در خانواده و اجتماع، محدودیت های بی شمار بر ایشان و همچنان رها شدن از طرف سازمان های حقوق بشری و کشورهای جهان باز هم به زندګی ادامه میدهند و کوشش می کنند تا با نا رسایی ها مقابله نمایند خیلی خوشحال می شوم. خداوند در کار این زنان شجاع برکت بیاندازد. تشکر از سازمان ملل متحد که این فرصت را به زنان مساعد می سازد تا لیاقت و داشته های شانرا به نمایش بګذارند. به امید روزی که زنان بتوانند همانند مردان در جامعه کار کنند و در آبادانی و شکوفایی کشورشان سهم بګیرند.

پاسخ