زنان افغان که مصمم به کار هستند بازار دومی را در شهر هرات افتتاح کردند

هرات -- از آنجایی که محدودیت ها بر زنان افغان هزاران نفر را مجبور به ترک کار و خانه نشینی کرده است، زنان در هرات با ایجاد مارکیت برای خود فرصت های کاری ایجاد کرده اند.

این مارکیت که مرمر نام دارد، در یک بازار مزدحم در مرکز شهر هرات موقعیت دارد که زنان در آن صنایع دستی و سایر محصولات خود را می فروشند.

مرمر دومین بازار زنان در هرات است که کمتر از دو ماه پس از افتتاح بازار پرنسیس تأسیس شده است.

مهتاب احمدی، ۲۲ ساله، یکی از دوکانداران مرمر، گفت که ساختن بازار توسط زنان در اوج محدودیت ها و محرومیت ها «یک معجزه» است.

او گفت که زنان در واکنش به محدودیت های فعلی بازار را باز کردند تا این پیام را بفرستند که زنان افغان هرگز تسلیم نخواهند شد.

او گفت، «ما باید کار کنیم و خانواده هایمان را از لحاظ مالی حمایت کنیم. این یک ظلم بزرگ است که در خانه بمانیم و به دیگران وابسته باشیم.»

احمدی گفت، «راه اندازی بازار مرمر انگیزه ای برای زنان و دخترانی است که می خواهند از خانه و کار خود بیرون بیایند. زنان و دختران در شرایط فعلی نیاز به حمایت دارند و کوچکترین حمایتی آنها را تشویق به بازگشت به فعالیت های اجتماعی می کند.»

مرضیه غلامی، ۳۷ ساله، یکی دیگر از دوکانداران در بازار مرمر، گفت خوشحال است که می تواند بیرون از خانه خود کار کند.

او گفت، «از زمانی که دوکان ام را راه اندازی کردم، دوباره امید به زندگی پیدا کردم. با عایدی که به دست می‌آورم، خرچ خانواده‌ام را می‌دهم تا غذا برای خوردن داشته باشند.»

او گفت، «من با روحیه و انگیزه بالا کارم را شروع کرده ام و می خواهم آن را گسترش دهم. هرچه درآمد بیشتری داشته باشم، مستقل تر خواهم بود و می توانم آینده بهتری برای خودم بسازم.»

غلامی افزود، اگر به زنان و دختران فرصت داده شود، علاوه بر حمایت از خانواده، می توانند تغییرات مثبتی در جامعه ایجاد کنند.

ساختن آینده ای بهتر

بازار مرمر دارای ۴۶ دوکان است که همگی توسط زنان و دختران اداره می شود.

این دوکانداران، که ماه ها بیکاری و گرفتاری در خانه را تجربه کرده اند، با انگیزه قوی و امید به آینده ای بهتر، کسب و کار خود را آغاز کرده اند.

فرزانه نورزی دکاندار می گوید زمانی که مجبور به ماندن در خانه شد امید خود را از دست داده و از مشکلات اقتصادی رنج می برد.

او گفت،‌ «ما زنان با کار می توانیم خود را از مشکلات اقتصادی نجات دهیم و آینده بهتری برای خود بسازیم.»

او گفت، «پس از بازگشت به کار، دوباره امید پیدا کردم و احساس کردم زندگی جدیدی را آغاز کرده ام.»

نورزی افزود که زنان و دختران افغان نیازمند حمایت مردم افغانستان و جامعه جهانی هستند تا بتوانند روی پای خود بایستند.

صدیقه تمساکی، یکی دیگر از دوکانداران مرمر گفت، «بیشتر زنانی که در این بازار دوکان دارند تا این آواخر بیکار و در خانه بودند، اما اکنون هر یک از آنها نان آور خانه خود هستند.»

وی گفت، «هر کدام از این زنان یک خانواده ۷ تا ۸ نفره دارند که تا زمانی که کار نکنند گرسنه خواهند ماند.»

او گفت، «من هفت نفر در خانواده ام دارم که باید سیر شوند و من تنها نان آور خانه هستم. اگر من کار نکنم چه کسی خرچ خانواده ام را می دهد؟»

تمساکی گفت، اگرچه بازار مرمر تازه تاسیس شده است، اما خانواده ها و زنان به گرمی از آن استقبال کرده اند و فروش خوبی دارد.

سرپیچی از محدودیت ها

با وجود افزایش محدودیت ها بر زنان و دختران افغان در ماه های اخیر، صدها زن فعالیت های تجارتی خود را در هرات گسترش داده اند.

بهناز سلجوقی، معاون اتاق تجارت و صنایع زنان برای ولایات غربی افغانستان گفت که با نادیده گرفتن محدودیت ها، آنها برای رسیدن به اهداف خود بسیار تلاش کرده اند.

او گفت، «روحیات و انگیزه بالای آنها محدودیت ها و چالش ها را بی اثر کرده است.»

او گفت، «وقتیکه بازار مرمر را باز کردیم، بسیاری از زنان تقاضای جای کردند، و همه دوکان ها ظرف دو روز گرفته شد، که نشان دهنده علاقه زنان به کار در خارج از خانه است.»

شکیلا محمدی یکی از دوکانداران بازار مرمر گفت که اگر محدودیت ها را رعایت کند، هرگز نمی تواند کار کند و به آرزوهایش جامه عمل بپوشاند.

او گفت، «بیشتر زنان دوست دارند مانند گذشته در خارج از خانه کار کنند، اما از وضعیت فعلی می ترسند. به نظر من، زنان نمی توانند در ترس زندگی کنند. آنها باید ترس را فراموش کنند و به رویاها و اهداف خود برسند.»

شکیلا گفت، «در ماه‌های اخیر ثابت شده است که زنان تسلیم محدودیت‌ها نمی‌شوند و هر چه این محدودیت‌ها بیشتر شود، زنان و دختران برای حرکت رو به پیش مصمم‌تر هستند.»