هرات -- کمیساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان (یو ان اچ سی آر) ابتکاری را برای ۱۲۰ زن افغان بیجا شده یا دوباره برگشته به کشور که دارای سنین مختلف می باشند، در هرات راه اندازی کرده است.
زنان شرکت کننده در طرح «ساخت افغانستان» مهارت های قالین بافی، گلدوزی، نقاشی، مینیاتوری و دوخت کیف را یاد می گیرند.
این برنامه توسط یک موسسه غیردولتی محلی به نام انجمن رفاه برای انکشاف افغانستان (ودان) اجرا می شود.
حسن خان احمدزی، رئیس موسسهء ودان در هرات گفت که شرکت کنندگان در این برنامه تنها نان آور خانواده های خود هستند.
![دو زن بیجاشده داخلی به تاریخ ۳۱ سرطان در یک ورکشاپ تحت حمایت یو ان اچ سی آر در هرات گلدوزی می کنند. [عمر/سلام تایمز]](/cnmi_st/images/2023/07/27/43179-w_4-739_416.webp)
دو زن بیجاشده داخلی به تاریخ ۳۱ سرطان در یک ورکشاپ تحت حمایت یو ان اچ سی آر در هرات گلدوزی می کنند. [عمر/سلام تایمز]
او گفت، «علاوه بر آموزش های فنی و مسلکی، هر کارآموز ماهانه ۷۰۰۰ افغانی [۸۰ دالر] معاش دریافت می کند تا از خانواده خود حمایت مالی کند. برخی از شرکت کنندگان پس از تکمیل آموزش، کسب و کار خود را باز کرده اند و اکنون امرار معاش می کنند،»
او گفت، «این زنان و دختران حتی پس از فراغت نیز از مؤسسه ما حمایت خواهند شد. ما تلاش می کنیم بازار مناسبی برای صنایع دستی آنها در داخل و خارج از کشور پیدا کنیم.»
وی افزود، «ما یک پلاتفورم فروش آنلاین راه اندازی کرده ایم که در آن مشتریان می توانند اقلامی را که می خواهند بخرند، سفارش دهند،»
او گفت، هدف از این ابتکار حمایت از زنان بیجاشده و عودت کنندگان از کشورهای همسایه از طریق ایجاد فرصت های کاری برای آنها و کمک به خانواده های آنها برای غلبه بر فقر و ناداری است.
نجات خانواده ها از فقر
مرضیه حیدری، ۲۲ ساله، که دو سال پیش از ولایت بامیان به هرات بیجا شده است، در «ساخت افغانستان» شرکت می کند و یک حرفه جدید می آموزد.
او با بیان اینکه از هفت ماه قبل که به برنامه پیوسته است، زندگی اش دگرگون شده است، افزود، «ما در خانواده من شش نفر هستیم و پدرم پیر است و نمی تواند کار کند. من تنها نان آور خانه هستم.»
او گفت، «ما با چالش های اقتصادی زیادی روبرو هستیم، اما از وقتیکه من در این برنامه ثبت نام کردم، زندگی ما بسیار بهبود یافته است،»
حیدری گفت، او از درآمد خود علاوه بر تامین هزینه های روزانه آنها، تادیات آب و برق را نیز می پردازد.
سکینه میرزایی ۲۳ ساله که همراه با خانواده اش از ولایت دایکندی به هرات بیجا شده است، از سال گذشته از طریق این طرح قالین بافی را فرا گرفته است.
او گفت، «من اکنون به اندازه کافی درآمد دارم که می توانم هزینه های خانواده ام را تامین کنم،»
فاطمه رضایی، ۳۰ ساله، که در بخش گلدوزی این برنامه کار می کند، همچنین گفت که وضعیت اقتصادی خانواده اش از زمان پیوستن او به این برنامه بهتر شده است.
او گفت، «شوهرم یک کارگر روزمزد است و هر روز صبح برای یافتن کار بیرون می رود اما عصر دست خالی به خانه برمی گردد. او فقط دو روز در ماه می تواند کار پیدا کند،»
او افزود، «کار من برای من و خانواده ام بسیار ارزشمند است. من ماهانه معاش دریافت می کنم و می توانم مواد غذایی و سایر وسایل خانه را بخرم،»
بسیاری از زنان مجبور هستند کار کنند
برخی می گویند که زنان افغان باید در بیرون از خانه کار کنند و به انکشاف کشورشان کمک کنند تا خود را از غرق شدن در فقر نجات دهند.
فاطمه غلامی، ۳۲ ساله که دارای چهار فرزند است، یک سال است که به عنوان کارمند نظافت در یک شرکت خصوصی در شهر هرات کار می کند.
او دارای سند لیسانس است و قبلاً در بخش جنسیت ریاست امور زنان هرات کار می کرد، اما در ماه اسد سال ۱۴۰۰ وظیفه خود را از دست داد.
غلامی که شوهرش یک افسر پولیس بود و در ولسوالی اوبه ولایت هرات در حین انجام وظیفه جان باخت، گفت، «من در خانه نان آور ندارم، اگر کار نکنم چه کسی به فرزندانم غذا می دهد؟»
او افزود، «زنان زیادی مانند من هستند که برای نجات خانواده های خود از فقر و گرسنگی نیاز به بیرون رفتن و کار دارند،»
غلامی گفت، «اما متأسفانه جامعه افغانستان تمایل زنان به کار در خارج از خانه را نادیده می گیرد. محدودیت های اجتماعی برای زنان وجود دارد که باعث شده بسیاری از خانواده ها با فقر و گرسنگی مواجه شوند،»
پروانه طوفان، یک فعال حقوق زنان در هرات، گفت که بحران اقتصادی باعث ایجاد فقر شده است و بسیاری از خانواده ها را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین، بسیاری از زنان برای کسب درآمد و یا مشارکت در تامین نیازهای خانواده خود نیاز به کار دارند.
او گفت، «زنان در بخش‌های مختلف به‌ویژه صنایع دستی و تجارتی ظرفیت های بالایی دارند و باید زمینه کار برای آنان فراهم شود.»
وی افزود، «اگر زنان نتوانند کار کنند و مردان نتوانند کار پیدا کنند، اقتصاد خانواده از هم می پاشد و فقر حاکم می شود.»
طوفان گفت، هیچ کشوری بدون حضور پررنگ زنان در اقتصاد پیشرفت نکرده است و از زنان افغان به خاطر اینکه با وجود همه موانع شجاعانه با محدودیت های کار مواجه شده اند، تمجید کرد.
در حالیکه برنامه جهانی غذا افغانستان را یکی از کشورهای جهان می نامد که مردم آن بیشترین نیاز به کمک دارند، دولت ما وقت خود را برای کارهای بیهوده تلف می کند. دیروز در این مصیبت بزرگ افغانستان این خبر در سطح حکومت زمزمه می شد که ریاست امر بالمعروف و نهی عن المنکر طالبان در هرات آلات موسیقی را جمع آوری کرده و سوزانده است. بسیاری از پیروان این گروه آنها را تشویق کردند و گفتند که این کار بزرگی است، اما آیا از وضعیت زنان در افغانستان آگاه نیستند؟ مردم با انگشت به وضعیت شوم ما اشاره می کنند و هر روز در مورد آن اظهار نظر می کنند، اما حاکمان افغانستان که در مناظره های تلویزیونی یا رادیویی می نشینند، فقط در مورد زنان صحبت می کنند. زنان باید این و آن را انجام دهند. از آنجایی که آنها قدرت را به دست گرفته اند، فقط درباره زنان صحبت می کنند. با این حال، آنها حتی اهمیت کمی به آنها نمی دهند. آنها زنان را مادر، خواهر، دختر و همسر نمی دانند. آدم تعجب می کند که فکر کند آیا طالبان از الاغ به دنیا آمده اند یا چه؟
پاسخ7 دیدگاه
این یک مژده خوب برای زنان ولایت هرات می‌باشد چون این وضعیت دشوار را کی زنان افغان به سر میبرد این پروژه سازمان ملل متحد میتواند یک حصه از مشکلات زنان را حل نماید چون در زیاتر فامیل ها زنان بی سرپرست اند و در جنگ های چندین ساله شوهر ،پدر ،برادر و نزدیکان شان را از دست داده اند به همین دلیل آنها نان آور فامیل های شان استن و حالا تمام دروازه ها بروی زنان افغان بسته شده اند و زنان بیچاره در مشکلات سختی درگیر شده اند جای خوشحالی است کی زنان افغان لیاقت صنایع دستی و ظرفیت های بالای دارد کی از این طریق میتواند با خود و کشور خود کمک کند .
پاسخ7 دیدگاه
زیرا لیتیوم در همه چیز از ظروف خانگی گرفته تا کشتی ها و تا بطری های لپ تاپ موبایل و ضربان سازها در قلب انسان مورد نیاز است. وی در گفتگو با صدای آمریکا گفت، قدرت ماشین‌ها در دنیا یعنی بطری بدون لیتیوم غیرممکن است و اکنون موترها نیز با چارج بطری تغذیه می‌شوند و استفاده از لیتیوم نقش کلیدی دارد. لیتیوم بیشتری مورد نیاز است. لیتیوم کجاست؟ مثلث لیتیومی در جهان وجود دارد که به «مثلث لیتیوم» معروف است و در ارجنتاین، چلی و بولیویا قرار دارد، اما اکنون افغانستان نیز در مثلث لیتیوم به حساب می آید. در سال ۲۰۱۹، سندی تحت عنوان «نقشه راه سکتور معدن ۲۰۱۹» از سوی وزارت معادن و پترولیم به داکتر اشرف غنی رئیس جمهور پیشین افغانستان تسلیم شد. در این سند آمده است که سه تریلیون دالر مواد معدنی در افغانستان وجود دارد. بر اساس این سند، علاوه بر دو هزار و هفتصد کیلوگرام طلا، دو میلیارد متریک تون آهن و سه میلیون متریک تون مس، بیش از چهار میلیون متریک تون مواد معدنی کمیاب در افغانستان وجود دارد که شامل لیتیوم و یورانیوم است. داکتر یاسین زمین شناس گفت که لیتیوم و سایر مواد معدنی در سراسر مرز افغانستان موجود است. به گفته وی، «پس از تحقیقات تایید شده در افغانستان، مشخص شده است که ذخایر بزرگ لیتیوم در کوه های مرزی نورستان، کنر و بدخشان وجود دارد. در آخرین سخنان، معادن افغانستان با خطر غارت بیشتر توسط پاکستان و چین روبرو هستند.
پاسخ7 دیدگاه
بعداً در سال ۲۰۰۱ تمام این اسناد به ریاست سروی زمین شناسی افغانستان تحویل داده شد. به این ترتیب، در سال ۲۰۰۴، پس از تلاش های مشترک سروی زمین شناسی ایالات متحده (یو اس جی اس) و سروی زمین شناسی افغانستان (ای جی اس) این ریکارد را بررسی کردند، جهان متوجه شد که ذخایر لیتیوم در افغانستان وجود دارد. در سال ۲۰۰۷، یک ریکارد سه بعدی از مواد معدنی زیرزمینی توسط بمب افکن بریتانیایی برای کشف ذخایر زیرزمینی جمع آوری شد. در سال ۲۰۰۹ تیمی از عراق با هدایت پنتاگون وزارت دفاع آمریکا وارد افغانستان شد و گزارشی در مورد این ذخایر معدنی تهیه و به حامد کرزی رئیس جمهور سابق افغانستان ارائه کرد. بررسی ویژه ای از ذخایر لیتیوم در این گزارش ارائه شده است. در سال ۲۰۱۰، کارشناسان افغان و امریکایی این کار را پیش بردند و در سال ۲۰۱۰، ۲۴ مکان مختلف در ۳۴ ولایت افغانستان شناسایی شد که در آن مواد معدنی فراوان بود و مشخص شد که ذخایر لیتیوم در بسیاری ولایات نیز وجود دارد. در پرتو همین گزارش ها، چین چندین قرارداد با دولت سابق افغانستان امضا کرد که یکی از آنها برای کار روی ذخایر مس در ولایت لوگر افغانستان بود. در سال ۲۰۰۸ دو شرکت چینی این قرارداد را به مدت ۳۰ سال به مبلغ سه میلیارد دالر منعقد کردند. چرا لیتیوم مهم است؟ داکتر یاسین، زمین شناسی که بر روی منابع معدنی منطقه کار می‌کند، می‌گوید اگر لیتیوم را طلای قرن بیست و یکم می‌نامیدند، بی‌موقع نبود.
پاسخ7 دیدگاه
افغانستان در حالی با این سرنوشت بد روبرو می شود که این کشور منابع زیرزمینی زیادی دارد، در حالی که هیچ کس برای به دست آوردن ثروت این کشور وجود ندارد. در این میان، همسایگان حریص به ویژه پاکستان و چین لحظه شماری می کنند تا فرصت غارت منابع زیرزمینی افغانستان را به دست آورند. بر اساس یک گزارش، طالبان در افغانستان با مشکلات امنیتی و اقتصادی و همچنین مشکل حفاظت و استخراج درست معادن طبیعی به ارزش ۳ تریلیون دالر مواجه است. در افغانستان ذخایر لیتیومی به نام طلای قرن بیست و یکم وجود دارد که تمام دنیا به ویژه چین به آن چشم دوخته است. در ماه جدی سال گذشته، طالبان افغانستان تلاش برخی از اتباع چینی برای قاچاق لیتیوم را خنثی کردند. روسیه به محض ورود به افغانستان، اکتشاف ذخایر معدنی را در آنجا آغاز کرد. روسیه برای اولین بار طی بررسی های زمین شناسی در سال ۱۹۸۴ متوجه شد که ذخایر وسیع لیتیوم در افغانستان وجود دارد، اما این اطلاعات تا زمانی که دولت افغانستان پس از ورود نیروهای ائتلاف امریکایی شروع به کار کرد، مخفی ماند. بر اساس معلومات درج شده در وبسایت وزارت معادن و پترولیم افغانستان، به دلیل جنگ داخلی سال ۱۹۹۲، تمامی اسناد و نقشه های سروی زمین شناسی افغانستان از ادارهء این ریاست به سرپرستی داکتر میر اکبر خان گرفته و در منازل کارمندان سروی زمین شناسی افغانستان نگهداری می شود.
پاسخ7 دیدگاه
به طور کلی، برخی از جوامع به منظور توسعه، آموزش حرفه ای و کسب و کارهای کوچک را ترویج می کنند. این کار بزرگی است که جامعه جهانی در کشور چنین راهی را برای زنان فراهم می کند. با این کار نه تنها زنان و خانواده هایشان روی پای خود می ایستند، بلکه از نظر روانی نیز اعتماد به نفس پیدا می کنند و زندگی خود را با شادی می گذرانند.
پاسخ7 دیدگاه
به طور مجموعی، ارتقاء و انکشاف یک جامعه ناشی از چنین آموزش های حرفه ای است. این کار بسیار خوبی است که جامعه بین المللی در کشور چنین راهی را برای زنان فراهم می کند. با این کار، نه تنها زنان و خانواده هایشان روی پای خود می ایستند، بلکه از نظر روانی نیز اعتماد به نفس پیدا می کنند و زندگی خود را با خوشحالی می گذرانند.
پاسخ7 دیدگاه